'நான்'எனும் வட்டத்திற்குள் தமிழ்த்திரை.

யான் எனது எனும் செருக்கு அறுப்பான்

வானோர்க்கு உயர்ந்த உலகம்புகும்

   'நான்''எனது'எனும் மயக்கம் தவிர்ப்பவன்,தேவர்க்கும் எட்டாத உயரத்தை அடைவான் எனும் பொருள் தருகிறது,வள்ளுவரின் இக்குறள். இருப்பினும் நடைமுறை வாழ்வில், 'நான்''எனது'என்பன இரண்டும் மனிதவாழ்வினை இயக்கும் இலக்குகளாக அமைகின்றன.இந்த இலக்குகளை திரையுலகு தவறாமல் புள்ளிகளால் கோலமிட்டு புரிய வைத்திருக்கிறது.

   தமிழ்த்திரை,மேற்சொன்ன இலக்குகளை திரைப்பட தலைப்பு களாகவும் பாடல்களாகவும்,பல கோணங்களில் அழுத்தமாகவும் ஆழமாகவும்,படம் பிடித்துக்காட்டி யிருக்கிறது.தமிழ்த் திரைப்பட தலைப்புகளாக,'நான்', 'நானே ராஜா','நான் பெற்ற செல்வம்,'நான் வளர்த்த தஙகை','நான் கண்ட சொர்க்கம்','நான் சொல்லும் ரகசியம்','நான் வணங்கும் தெய்வம்' ,'நானும் ஒரு பெண்''நான் போட்ட சவால்','உனக்காக நான்','நானே ராஜா நானே மந்திரி''நான் வாழ வைப்பேன்' ,'நான் ஏன் பிறந்தேன்''நான் பாடும் பாடல்,' 'நானும் ஒரு தொழிலாளி' ,போன்ற எண்ணற்ற திரைப்பட  தலைப்புகள் திரை அரங்குகளை திகைப்புக்குள்ளாக்கியிருக்கின்றன.

   பொதுவாக,எம்.ஜி.ஆரின் திரைப்பட பாடல்களில்தான் 'நான்'எனும் சொல் மேலோங்கியிருக்கும்.ஆனால் திரைப் பட தலைப்புகளில்,நான் ஆணை யிட்டால்,நான் ஏன் பிறந்தேன், போன்ற படங்களைத் தவிர மேலே குறிப்பிட்ட வைகளில் பெரும்பாலான திரைப் படங்கள்,சிவாஜி கணேசன் நடித்தவை யாகும்.'நான்'எனும் சொல் பாடலில் இடம்பெறுகையில், பெருமிதம், தன்னம்பிக்கை,தன்னிரக்கம்,தன் நிலை அறியாமை,காதல் வயப்படுதல், தன்னையே களியாக்குதல், போன்ற பல்வேறு நிலைப் பாடுகளை தமிழ்திரைப் பாடல்களில் நம்மால் அறிந்துணர முடிந்தது.

   எம்.ஜி.ஆரின் திரைப்பாடல்களில், தன்நிலையறிதல்,தன்னம்பிக்கை,  தான் எனும் உயர்ச்சி, வெளிப்படை யாகவும்,உள்ளடங்கியும்,அர்த்தமுள்ள வரிகளால் அவரின் லட்சக்கணக்கான ரசிகர்களின் லட்சியக்கனவானது.  'எங்க வீட்டுப் பிள்ளை'திரைப்படத்தில் இடம்பெற்று திரையரங்குகளில் அனைவரையும் எழுந்து உற்சாகமாக நடனமாடச் செய்த,"நான் ஆணை யிட்டால் அது நடந்துவிட்டால்"எனும் பாடல் இன்று கேட்டாலும் நாடி நரம் பெல்லாம் நல்லெண்ணங்களுடன் முறுக்கேறும். 'நம் நாடு'திரைப்படத்தில் நாம் கேட்டு ரசித்த, 

நினைத்ததை நடத்தியே முடிப்பவன் நான் நான் 

மனத்திலே துணிச்சலை வளர்த்தவன் நான் நான் 

எனும் பாடலை கேட்கையில் தன்னம்பிக்கையும் நெஞ்சுரமும் உச்சம் பெரும்,

'"நான் ஏன் பிறந்தேன்

இந்த நாட்டுக்கு நலமென புரிந்தேன்"

  எனும் கேள்விக்கணை தொடுக்கும் பாடலில் நாட்டுப்பற்று நடுநெஞ்சில் நங்கூரமிடும்.(படம்:-நான் ஏன் பிறந்தேன்).அதே திரைப்படத்தில், 

நான் பாடும் பாடல் நலமாகவேண்டும்

இசை வெள்ளம் நதியாக ஓடும்

அதில் இளநெஞ்சம் படகாக ஆடும்

  எனும் பாடல் வரிகள் தன் பாடலின் பெருமையையும்,அதனால் பிறருக்கு உண்டாகும் நன்மையையும் பாடலாய் முழக்கமிட்டது.

உலகம் பிறந்தது எனக்காக 

ஓடும் நதிகளும் எனக்காக 

மலர்கள் மலர்வது எனக்காக 

அன்னை மடியை விரித்தாள் எனக்காக 

 எனும் 'பாசம்'திரைப்படப் பாடல், நம்மை நாமாக உணரச் செய்து,நம் இலக்குகளை வென்றெடுக்கச் செய்யும்.'புதிய பூமி'திரைப்படத்தில் இடம்பெற்ற 

நான் உங்கள் வீட்டு பிள்ளை 

இது ஊரறிந்த உண்மை 

எனும் பாடல்,தனி நபர் ஒருவரை சமூகத்திற்குச் சொந்தமாக்கி,மனிதம் போற்றியது.

  இப்பதிவில் குறிப்பிட்ட அனைத்து எம்.ஜி.ஆர் பாடல்களும் அவரின் தனிப்பாடல்களின் உயிர் நாடியாக பலகாலம் விளங்கிய,டி.எம்.சௌந்த ராஜன் பாடினார் என்பது,தமிழ்த் திரையுலகின் தனிப்பெரும் வரலாறா கும்.மேலும் இப்பாடல்களில் 'பாசம்' திரைப்படப்பாடலை கண்ணதாசனும் 'புதியபூமி'பாடலை பூவை செங்குட்டுவனும்,இதர பால்கள் எல்லாவற் றையும் வாலி புணைந்தார் என்பதும் இன்னொரு சிறப்பான செய்தியாகும்.

    எம்.ஜி.ஆரின் குடியிருந்த கோயில் திரைப்படத்தில் கேட்ட, 

நான் யார் நான் யார் நான் யார் 

நாலும் தெரிந்தவர் யார் யார் 

  எனும் T.M.S பாடலும் 'அழகே உன்னை ஆராதிக்கிறேன்'திரைப் படத்தில் நடிகை லதாவுக்காக வாணி ஜெயராம் பாடி தமிழகம் முழுக்க ரசிகர்களால் கொண்டாடப்பட்ட, 

நானே நானா யாரோதானா 

மெல்ல மெல்ல மாறினேனா

 எனும் பாடலும்,தன்னிலை அறியா மனக்குழப்பத்தை அழுத்தமாய் புலப்படுத்தின.இதில் முதல் பாடலை கவிஞர் புலமைப்பித்தன் எழுத, இரண்டாவது பாடல் வாலியின் கற்பனையில் உருவாயிற்று.

 அதே நேரத்தில் 'சகோதரி' திரைப்படத்தில் நகைச்சுவை நடிகர் J.B.சந்திரபாபு பாடிய,

நான் ஒரு முட்டாளுங்க 

ரொம்ப நல்லா பச்சவங்க 

நாலு பேரு சொன்னாங்க 

   எனும் பாடல்,தன்னை தாழ்த்தி அதன்மூலம் தகுதியற்றவரை தாழ்த்தும் உள்குத்தாக நுணுக்கமாய் அறியப்பட்டது.கண்ணதாசனின் கருத்துச் செறிவான இப்பாடல், 'சகோதரி'திரைப்படத்தின் மற்ற பாடல்களை பின்னுக்குத்தள்ளி சாகா வரம்பெற்றது.இப்பாடலின் பாதையில் இன்னும் சற்று தீவிரமாகப்பயணித்து முரண்பட்டு தன்னாராய்ச்சி செய்த பாடலே, ரஜினியின் 'பொல்லாதவன்' திரைப்படத்தில் எஸ்.பி.பாலசுப்ரமணியத் தின் வசீகரக் குரலில் அனைவரையும் வசியப்படுத்திய,

நான் பொல்லாதவன்

பொய் சொல்லாதவன்

என் நெஞ்சத்தில் வஞ்சங்கள் இல்லாதவன்

வீண் வம்புக்கும் சண்டைக்கும் செல்லாதவன்

   எனும் தன்னைத் தாழ்தி உயர்த்திய பாடல்.சந்திரபாபுவின் பாடலை எழுதிய கவியரசுதான் இப்பாடலையும் வித்தியாசமாக எழுதி,மனித முரண்பாடுகளை முழுநிலவாக்கினார்.

   இதுவரை சுட்டிக்காட்டப்பட்ட பாடல் கள் இடம்பெற்ற திரைப் படங்களில்  'சகோதரி'க்கு சுதர்சனமும்,'அழகே உன்னை ஆராதிக்கிறேன்'படத்திற்கு இளையராஜாவும் இசையமைக்க,இதர படங்கள் அனைத்திற்கும் மெல்லிசை மன்னர்கள் விஸ்வநாதன் ராமமுர்த்தி இணைந்தோ அல்லது எம்.எஸ்.விஸ்வ நாதன் மட்டுமோ இசையமைத்திருந் தனர்.

   'நான்'எனும் சொல்லுக்குள் பெருமிதமும் தாழ்வு நிலைகளும்,அவ்வப் போது எழக்கூடும்.பெருமிதம் தன்னைப்பற்றியோ மற்றவரைப்பற்றி தான் அடையும் பெருமிதத்தைப் பற்றியோ இருக்கலாம். தன்னைப் பற்றிய பெருமிதமே எம்.ஜி.ஆரின் 'எங்கள் தங்கம்'திரைப்படத்தில் டி.எம். எஸ்ஸும் பி சுசீலாவும் இணைந்து பாடிய, 

"நான் அளவோடு ரசிப்பவன் 

எதையும் அளவின்றி கொடுப்பவன்"

 என்ற பாடலாகும்.பிறரால் ஏற்படும் பெருமிதத்தை புளகாங்கிதத்துடன் வெளிப்படுத்திய பாடலே,'அன்பேவா' திரைப்படத்தில் எம்.ஜி.ஆருக்காக      டி.எம்.எஸ் பாடிய, 

"நான் பார்த்தத்திலே அவள் ஒருத்தியைத் தான் 

நல்ல அழகியென்பேன் நல்ல அழகியென்பேன் 

நான் கேட்டதிலே அவள் வார்த்தையைத்தான் 

ஒரு கவிதை என்பேன் ஒரு கவிதை என்பேன்" 

என்று பாராட்டுப்பரவசத்தை பறை சாற்றியதாகும்.

   எங்கும் நீக்கமர நிறைந்திருக்கும் பரம்பொருளைக் கூட,மனித அவதார மாய் நினைத்துப்பார்க்கையில்,

"மன்னனும் நானே மக்களும் நானே

மரம் செடி கொடியும் நானே"

என்றும்,

"பாட்டும் நானே பாவமும் நானே

பாடும் உனைநான் பாடவைத்தேனே"

  என்றும் பெருமித்தை வெளிப்படுத்தி 'நான்'என்பதை நிலைநிறுத்தும். இந்த இரண்டு பாடல்களும் சிவாஜி கணேசன் நடித்து வெளிவந்த முறையே'கர்ணன்'மற்றும் 'திருவிளை யாடல்'ஆகிய திரைப்படங்களில் இடம்பெற்றன.இரு பாடல்களையும் கண்ணதாசன் எழுத 'கர்ணன்' பாடலுக்கு மெல்லிசை மன்னரும் 'திருவிளையாடல்' திரைப்படத்திற்கு திரையிசைத் திலகமும் இசையமைத்தனர்.

   ஆனால்,இந்த ஆனந்த பெருமிதத்திற்கு முற்றிலும் மாறாக 'படித்தால் மட்டும் போதுமா'திரைப்படத்தில் சிவாஜிக்காக டி.எம்.எஸ் பாடிய 

"நான் கவிஞனும் இல்லை 

நல்ல ரசிகனுமில்லை 

காதலெனும் ஆசையில்லா 

பொம்மையுமில்லை: 

   எனும் தன்னிரக்கம் கலந்த வரிகள் ஆதங்க உணர்வுளை வேதனையுடன் வெளிப்படுத்தின.இப்பாடலும் கண்ணதாசனின் கற்பனையில் உருவாகி, விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இசையில் நம்மை இளைப்பாற்றியது.  

     'நான்'எனும் சொல் முழுமையாக நனைந்து கரைந்து போவது காதல் வசப்படும்போதுதான் என்பதை கவிதையாக வெளிப்படுத்தும் திரைப் படப்பாடல்கள் நிறைய இருந்தாலும்,  காதல் இன்பத்தில் நான் என்பதை நீ எனும் சொல்லுடன் சேர்த்து சர்க்கரைப் பொங்கலென இனித்த பாடலே 'சூரியகாந்தி' திரைப்படத்தில் எஸ்.பி.பி யும் ஜெயலலிதாவும் ஒருங்கிணைந்து பாடிய, 

"நான் என்றால் அது அவளும் நானும்"

என்ற மனம் மயக்கும் பாடல்.வாலியின் இப்பாடலுக்கும் மெல்லிசை மன்னரே இசையமைத்திருந்தார்.காதலின் சங்கமத்தில்,'நான் என்பதே இல்லை' என்பதை எளிமையாக உரைத்தது, கமலின் 'சூரசம்ஹாரம்' திரைப்படத் தில் கங்கை அமரன் எழுதிய,

"நான் என்பது நீ அல்லவோ 

தேவ தேவி" 

   எனும் பாடல். அருண் மொழியும் கே.எஸ்.சித்ராவும் பாடிய இந்த இனிய பாடலுக்கு,இசைஞானி இசையால், 'நான்'என்பதையே இல்லை என்றாக் கினார்.இதே கருத்தினை இன்னும் அற்புதமாய் வெளிப்படுத்தின 'குழந்தையும் தெய்வமும்' திரைப்படத்தில் கவிஞர் வாலி எளிமையாய் எழுதி ஏற்றம் கண்ட,

"நான் நன்றி சொல்வேன். 

என் கண்களுக்கு

உன்னை என்னருகே 

கொண்டு வந்ததர்க்கு

நான்நன்றி சொல்ல சொல்ல

நானும் மெல்ல மெல்ல 

என்னை மறப்பதென்ன"

   எனும் பொன்னான வரிகள். இப்பாடலுக்கு மெல்லிசை மன்னர் மேன்மையாய் இசையமைத்து,தானே P.சுசிலாவுடன் மெய்மறந்து பாடியிருந்தார் என்பது தேனினும் இனிமையாகும்.

  முடிவாக,நான் எனும் சொல் நதியாக ஓடி,தாய்மைக்கடலில் சங்கமிப்ப துண்டு.அப்படி நானாக இல்லாது, நல்வாழ்வு தந்த தாய்மையில் தன்னை இழக்கச்செய்த பாடலே,'தூங்காதே தம்பி தூங்காதே'திரைப்படத்தில் இசைஞானியின் சங்கீதக்கடலை தாய்மை எனக்கருதி,அதில் ரம்யமாய் கரைந்துபோன எஸ்.பி.பி.குரலில் இதமாய் ஒலித்த,

"நானாக நானில்லை தாயே 

நல்வாழ்வு தந்தாயே நீயே"

  எனும் இணையற்ற பாடலாகும்.இந்த மகத்தான வரிகள்,தமிழ்த்திரைக்கு வாலியின் வளமான காணிக்கை யாகும்.

  'நான்'எனும் வட்டத்திற்குள் தமிழ்த் திரைப்படங்கள்,தலைப்புகளாகவும் பாடல் வரிகளாகவும் இதிகாசம் படைத்திருக்கின்றன என்பது இங்கே குறிப்பிடப்பட்டது.இப்பதிவில் காணப்படும் உதாரணங்களாய் நினைவுக்கதவுகளை தட்டியவை ஒரு சில பாடல்களும்,திரைப்பட தலைப்புகளுமேயாகும்.தமிழ்த் திரையில் நாட்ட முள்ளோரை,இது குறித்து தோன்றும் எண்ணற்ற எடுத்துக்காட்டுகளும்,அவை எழுப்பும் சிந்தனைகளும் இப்பாதையினூடே மேலும் விரிவாக பயணிக்கச் செய்யும்.

ப.சந்திரசேகரன்

                            ==============0===============

     

Two Namesakes with their film prefixes

    

   Actors adding names of films as prefixes to their names,is quite common in Tamil cinema.Years ago,comedian and character actor V.R.Rajagopal took the name of the film Kuladheivam as prefix to his name though he came into the Tamil big screen even before that.As his performance in that film received a lot of accolades,the title of the film Kuladheivam,was added as his name as a proud prefix.

  Though Sridhar introduced Jeyalalitha as heroine in his film Vennira Aadai,it was the second heroine Nirmala who took the privilege of adding the title of the film to her name and came to be known as Vennira Aadai Nirmala.The film had the credit of making another actor Murthy of the film to be known as Vennira Aadai Murthy. Murthy's flair for comedy and natural acting ability to do character roles,keep him active even in his eighties.There are a few other actors like Pasi Narayanan,Oruviral Krishna Rao, Mahanadhi Shankar and Kodai Mazhai Vidya who carry the names of films as their name prefixes.

    However,among heroes,there are two namesakes bearing the name Ravi,who along with their film title prefixes to their names,are very popular in Tamil Cinema.Of the two,the first Ravi was born as Ravichandran Samanna and was introduced by the mighty film maker Bharathiraja in his film Nizhalkal {1980}{Ravi had ofcourse done an uncredited role in Sathurangam released in 1978}.

    After this,Ravi was identified only with his prefix Nizhalkal and the other two main roles he did were for Balu Mahendra's Marubadiyum as a film maker,caught in between his wife Revathi and his film heroine Rohini,who was obsessed with him and later as the helpless son caught in between a possessive mother {Manorama}and a warring wife {Oorvasi}for V.Sekar's Naan Petha Mahane.

    Nizhalkal Ravi had acted as the son of Sivaji Ganesan{Vaazhkai and Lakshmi Vandaachu}Kamalahasan{Nayakan} and Sathyaraj{Pagal Nilavu}.He was also seen  as the honest cop colleague of Kamalahasan in Soora Samharam,as the academic colleague of Rajinikanth in Naan Sigappu Manidhan and as the gangster friend of Sathyaraj in Makkal En Pakkam.

   Nizhalkal Ravi has happily earmarked his voluminous acting schedule,spread between  cinema and Television.His dynamic masculine voice mould, is his most powerful asset in delivering villain and character roles,after his enrolment as hero,did not give him enough scope to do main hero roles.He has been exceedingly compact in delivering roles such as a corrupt cop,{Singam} a corrupt bureaucrat {Indian& Citizen}and as a villain's hench man {Thirumalai} and as a full fledged villain in many films that include Prabu's Chinna Thambi Periya Thambi and Chinna Vadhiyar,Kamal's Singaravelan and Rajini's Mappillai,Annamalai & Arunachalam.He has a huge list of films to illnstrate the fact,that he is an indispensable actor for Tamil Cinema.

    It is the impressive voice pattern of Nizhalkal Ravi that made him the voice actor for many actors like Rahaman {Puthu Puthu Arthangal}Nana Patekar {Bommalaattam} Amitab Bachan {Tamil version of Thugs of Hindustan &Sye Raa Narasimha Reddy} Jackie Shroff{Bigil} Anand Nag {Tamil version of KGF Chapter I}and Boman Irani {Kaappaan}.Nizhalkal Ravi's contribution to the small screen consists of very popular serials like Rail Sneham,Jannal,Kaasalavu Nesam,Alaigal, Thendral&Sithi 2

   Nizhalkal Ravi's name sake Jeyam Ravi who was born in the year of release of the film Nizhalkal,has retained his single hero status after the grand success of his first Tamil film Jeyam,directed by his elder brother Mohan Raja.Born as Mohan Ravi the enormous success of Jeyam made him Jeyam Ravi and the following great films, M.Kumaran son of Mahalatchumi, Unakkum Enakkum,Santhosh Subramanyam,Thillalangadi and Thani Oruvan,were all directed by his elder brother.

   Jeyam Ravi's other hits include Saran's Idhaya Thirudan,Ezhil's Deepavali, Samuthrakani's Nimirndhu Nill,[Late] Jeeva's Dham Dhoom,{Late} S.P.Jana nadhan's Peranmai, Prabudeva's Engeyum Kadhal,Lakshman's Romeo and Juiet and Bogan,A.L.Vijay's Vanamagan, Ameer's Adhi Bhagavan, Shakthi Soundar's Miruthan &Tik Tik Tik and Karthi Thangavel's Adanga Maru.Jeyam Ravi undoubtedly captivated the audience mood by his dynamic portrayal of characters in films like Santhosh Subramanyan,Thani Oruvan and Adanga Maru.His happy go lucky role was an extraordinary treat in Thillaalangadi.

   Jeyam Ravi is an amazingly tall and charming hero with a well built physique. His consistent vigour in role play has made him compete with other equally talented heroes like Vishal&Arya,to retain his stamp as a stable runner in the race for stardom.Like Vijay and Vishal he too has the film bound family to support him.Being the son of  eminent editor Mohan and being successfully shown as a performing hero in his brother's films,Jeyam Ravi has the added advantage of circumstances favouring his higher hold of the big screen.To me,his films like M.Kumaran S/O Mahalatchumi Santhosh Subramanyam, Idhaya Thirudan,Thillalangadi,Thani Oruvan,Nimirndhu Nill and Adanga Maru are always special films calling for repeated watch.

   The two Ravis belong to two different generations.With a quarter century age difference between them the impact of an ideological shift in film making would have been the inevitable eventuality between them.Interestingly,the former Ravi has acted in the film Jeyam as the father of Gobichand and he has also acted as the father of Jeyam Ravi in the film Dham Dhoom.In other dad characters as the father of Vijay {Kushi}Ajith {Mugavari& Villain}and many other heroes,Nizhalkal Ravi maintains his dignity and grace.

  If Nizhalkal Ravi rules over the minds of his audience by his endearing and gripping power of voice,Jeyam Ravi draws the audience to his side by the clarity and emphatic stress he makes on the core dialogues that certainly need the attention of the audience. The most commendable factor about Jeyam Ravi's acting style is the way he compensates the negligible,lack of commanding masculine vibration,in his innate voice frame.

   Nizhalkal Ravi is an established actor by all means on account of his long standing association with many veteran actors including the Chevalier.For Jeyam Ravi,it is still a long way to go.But the quest to excel is always a by product in him.It is this quest to out do his own performance in every next film,that is going to make him an ever enchanting hero of singular stamp,bent upon exalting the glory of the industry he belongs to.

                               ================0=================

A Film maker's consistent cry for a drug free society

 

   Lokesh Kanagaraj who started his film making career with his moderate hit 'Managaram'can be called an acclaimed maker of crime action thrillers especially those dealing with the notorious narcotic world.Though his 'Managaram'focused his view only on thuggery and abuse of police power,his other three films 'Kaithi' 'Master'and the latest,Kamal's mega hit film 'Vikram'have devoutly struck a note of fury against the druglords.However he has attempted to throw light on this dehumanizing theme with different story lines in all the three films.

  It was more than three decades ago,Rajkamal International film house came out with the most memorable film'Vikram' based on writer Sujatha's fiction,bearing the same title.It went into the hands of {late}Rajasekar,a film maker known for direct narration of action bonanzas and reputed for making several hits like Kamal's kaakki Sattai,Rajini's Thambikku Endha Ooru, Mappillai,Padikkadhavan and Dharmadhurai.

  In the earlier Vikram Kamal played the role of a formidable police officer striving to retrieve nuclear missiles diverted for possession by a nefarious gang.{headed by Satyaraj}.Kamal was in his early thirties then.But how ferociously he reappears now as an eagle prying on his devilish targets,with ultimate vigour and dynamism.The soft dimension of a grandfather,filling milk in a feeding bottle for his grandson,is the gentlest breeze in the midst of the huge storm,that occupies the narration of the whole film and keeps the audience stuck to their seats,in most scenes.Tamil cinema is standing proud these days,in perfect Hollywood mode.

  Fahadh Faasil has got a meaty role after the Sivakarthikeyan film 'Velaikaaran' and he has made a robust show of his role,from the beginning till the climax,struggling to bring back life to Kamal's grandson.For Vijay Sethupathi,it is an invigorated continuation of his devilry from 'Master'to'Vikram'.From Bhavani to Sandhaanam,his characterisation is a mustering grip of villainy.Whatever the role is, he always gives the best of his performance.

  Rathnakumar's dialogue adds a significant merit to the film, by enriching an action film with dazzling dialogues.Naren's statement that for an upright police officer who never feared death,fear of life is the biggest punishment and Kamal's agonising affirmation,that one has to wear a mask,even for doing something good,are a few samples,leaving the dialogue component of the film to be cherished in audience memory.

  Women have less role to play here. But how aggressively the woman cop Tina {Vasanthi} pounces like a tigress and kills the bad guys one after the other before herself,getting killed.Santhana Bharathi is always a lovable addition in a Kamal film and here too, he does a neat job in a brief role.Girish Gangadharan's cinematography,and Anirudh's music all take the film to the next level. Every actor including Elango Kumaravel,Kalidhas Jeyaram,Aruldoss and Chemban Vinod Jose,have all made their presence felt.Stunt scenes are just amazing.

  The climax of the film anticipates a sequel by showing Surya in a cameo role as a new avatar of drug mafia attracting Kamal's eagle eye. A lengthy film,but much worthy of a theater watch,thanks to Rajkamal International and Red Giant Movies.

                            ===================0====================

Double Love,not double whammy

 

"Double double toil and trouble

 Fire burn and cauldron bubble'

   This is a captivating couplet from Shakespeare's famous play Macbeth.Love is both a doubling delight and a double edged knife.We have seen the sober side of men caught between two women in a few films of Sivaji Ganesan and Gemini Ganesan.On the lighter side there was Balu Mahendra's robust comedy film Rettai Vaal Kuruvi {1987}{based on the American film Micki and Maude} showing Mohan rejoicing his romantic routine between Archana and Radhika.Vignesh Shivan's 'Kaathuvaakula Rendu Kadhal' released on disney+hotstar platform  celebrates this refreshing theme by letting Vijay Sethupathi shuttle his romantic days and nights between Samantha and Nayantara.

  Right from the start,the comedy element is predominant with an onslaught theory of jinx falling as a curse,towards breaking the marriage prospects of all members of a family including the father of Vijay Sethupathi who had the guts to marry a school teacher but who fell dead by a slip,after his son was born.After this,the young boy's mother also falls sick and the gossip runs round the village that the boy is ulucky and cursed..But his sick mother tells him that one day or other,luck will come to him in doubles and it will not just rain but pour.However,the boy decides to leave his mother and his village once far all,so that his ill luck that deprives him even from rains and chocolate ice creams does not affect his loved ones.

  All these events are shown as brief and flying flashes through narration,by different voices including that of Prabu a T.V anchor,who resorts to a bluffing theory of dissociation disorder affecting the hero,now grown up as an appealing youth,caught in the romantic rings of two women,in the guise of Samantha and Nayantara.Prabu even seeks the help of a bogus psychiatrist{Ragavendhar}to vouchsafe his view of a weird mental condition.Interestingly,Prabu's dissociation disorder affirmation is thwarted by the hero in the T.V sets itself,by his categorical declaration,"I love you {too}two"by looking at both his women.It is this punning utterance {two&too} of Vijay Sethupathi told simultaneously to both Samanta and Nayantara that causes instant laughter.

  For a very casual actor like Vija Sethupathi any role is easy but conflicting roles are easier.He is a special actor in his voice modulation and what is more special about him is the way he creates the effect of his role needed,without seemingly exerting himself in any form.To make oneself impressive to the audience without unnecessarily straining one's body and mind,is the rarest mode of performance for any actor and it is this hat trick that drives Vijay Sethupathi through the success roads.The one scene where he happens to strain his performance,is his assertive declaration of his love for both the women by referring to his love for both Kamal and Rajini and of course in this process he only irritates his two women more.

  Samantha and Nayantara cut each other down as breezily as possible with their unique facial power projections duly supported by one or two words and they do it to their extreme fascinating levels.The scene showing Vijay Sethupathi taking Nayantara for a round in his car and showing her the whole of India and even Niagara falls,is a special piece of romantic imagination of Vignesh Shivan.

  To deal with a ticklish theme without bordering on sex,{excepting the almond pista references}is not that easy.KRK is definitely a different film,though the length of the film could have been pruned.The climax has been rightly chiselled out and displayed with sense and sensibility.Anirudh has cast his magic spell of music,both in the songs and in his background score.I love you too/{Aniruth}two{Vignesh Shivan and Anirudh}.Thanks to disney+hotstar for this happy go lucky watch.

                               ===============0===============

இறைவன் இருக்கின்றானா?

"இறைவன் இருக்கின்றானா?

மனிதன் கேட்கிறான்

அவன் இருந்தால் உலகத்திலே
எங்கே வாழ்கிறான்
நான் ஆத்திகனானேன்
அவன் அகப்படவில்லை
நான் நாத்திகனானேன்
அவன் பயப்படவில்லை"

   கலைஞரின் எழுத்துவண்ணத்தில் உருவான'அவன் பித்தனா'{1966}எனும் திரைப்படத்திற்காக கவியரசு கண்ணதாசனின்,கற்பனை ஊற்றாய் உருவெடுத்த, இந்த அருமையான பாடல் வரிகள்.கேட்போர் நெஞ்சங்களில் அழுத்தமாய் விழுந்து அர்த்தமுள்ள,ஆழமான,விடை அறியா பல கேள்விகளை,விட்டுச் சென்றன,

    டி.எம்.சௌந்தராஜன்,பி.சுசீலாவின் கம்பீரமான,தெளிவான குரல்களில், என்றும் மனக்கடலில் முத்துக்குளிக்கச் செய்த பாடல்களில் இதுவும் ஒன்றாகும்."யார்  இந்த இறைவன்?எங்கிருந்து வந்தான்? என்ன இவனது பூர்வீகம்?"மதங்களுக்கு முந்திய வனா?மதங்களால்  மனிதர் மனதில் மின்கலமாய்ப் பொறுத்தப் பட்டவனா?உலகம் முழுவதும் மார்தட்டும் மனித இனத்திற்கு, மாறுவேடங்களில் காட்சியளிக்கும்  இவனது உண்மையான உருவமென்ன?

    இதற்கான விடையையும் 'வளர்பிறை' {1962}திரைப்படத்தில்,கவியரசு கண்ணதாசனே வழங்கியிருக்கிறார். 

"பூஜ்ஜியத்துக்குள்ளே ஒரு ராஜ்ஜியத்தை ஆண்டுகொண்டு 

புரியாமலே இருப்பான் ஒருவன் 

அவனை புரிந்துகொண்டால் அவன்தான் இறைவன்".

  இப்படி புரியாத இறைவனுக்கு பல பெயர்கள் சூட்டி,அவனை பல மதங்களுக்குள் சிறைவைத்து,தனது இறைமேலாண்மையையை நிலைநிறுத்த அன்றாடம் போராடிக்கொண்டிருக்கிறான் மனிதன்.

"தென்னை இளநீருக்குள்ளே தேங்கியுள்ள ஒட்டுக்குள்ளே தேங்காய்யைப்போலிருப்பான் ஒருவன் 

தெரிந்துகொண்டால் அவன்தான் இறைவன்".

 

  என்று கவியரசு எழுதிவைத்ததற்கு முரணாக,மதத்தை தென்னையாக்கி, மதவெறியால்  இளநீரை  மாசுபட்ட  நீராக்கி,தேக்கிவைத்த தறிகெட்ட ஓடுகளில் தேங்காயை தேடும் மனிதன் பார்வைக்கு என்றேனும்,உண்மையிலேயே இறைவன் எட்டக்கூடுமோ? 

  இதே கண்ணதாசன் 'திருவருட்ச்செல்வர்' {1967}திரைப்படத்தில் ,

"இருக்கும் இடத்தைவிட்டு இல்லாத இடம் தேடி 

எங்கெங்கோ அலைகிறார் ஞானத்தங்கமே 

அவர் ஏதும் அறியாரடி ஞானத்தங்கமே"

 

  என்று விடுகதை கூறி,அதற்கான விடையை 'சரஸ்வதி சபதம்' {1966}திரைப்படத் தில் தெளிவாகக்காண வைத்தார்.

"தெய்வம் இருப்பது எங்கே 

அது இங்கே வேறெங்கே"

  

என்று தொடங்கி, 

"தெளிந்த

நினைவும் திறந்த

நெஞ்சும் நிறைந்ததுண்டோ 

அங்கே" 

 என்று ரத்தினச்சுருக்கமாய் விடையளித்து அதனைத் தொடர்ந்து,

 

"பொன்னும் பொருளும் நிறைந்தவர் நெஞ்சம் 

பொய்யில் வளர்ந்த காடு"

 

என்றும்,

 

"எண்ணும் எழுத்தும் நிறைந்தவர் நெஞ்சம்

இறைவன் திகழும் வீடு"

 

   என்றும்,மாயத்திரைவிலக்கி,மனசாட்சியில் இறைவனை காணவைத்தார்.மேலும் அதே பாடலில் அவர்,

 

"ஆடை அணிகலன் ஆடம்பரங்கள் 

ஆண்டவன் விரும்புவதில்லை 

அங்கொரு கண்ணும் இங்கொரு கண்ணும் 

ஆலய வழிபாடில்லை"

 

    என்று வழிபாட்டுப்பாதைக்கு வரிகளால் விளக்கேற்றிவைத்தார்.இங்கே குறிப்பிட்ட முதல் பாடலைத் தவிர மற்ற மூன்று பாடல்களில் இரண்டை, டி.எம்.சௌந்தராஜனும்,'இருக்கும் இடத்தை'பாடலை சீர்காழி கோவிந்த ராஜனும் பாடியிருந்தனர்.இதில் இன்னுமொரு சுவையான செய்தி என்னவெனில், புதிருக்கும் கேள்விக்குமான பாடல்களுக்கு முன்பே,அவற்றுக்கான விடைகளை கவியரசு கண்டிருந்தார் என்பதாகும்.இதற்கு மேற்கண்ட நான்கு திரைப்படங்கள் வெளியான ஆண்டுகளே சாட்சி.        

    இறைவனைப்பற்றிய கவிஞர்களின் கற்பனை ஒருபுறமிருக்க,இறைவன் இருக்கின்றானா இல்லையா எனும் எதிரும் புதிருமான சிந்தனைகளோடு, மனிதனின் மூளை அவ்வப்போது மல்லுகட்டுவதுண்டு.

    பிறக்கையிலே யாருமிங்கே ஆத்திகராய், நாத்திகராய்,பிறப்பதில்லை  மனிதரில்  சிலர் தங்கள் உடலில் பச்சை குத்திக்கொள் வதுபோல மண்ணில் பிறந்த அனைவருக்கும் மத,மொழி,சாதி அடையாளங்கள் கால அட்டவணையிட்டு  அளிக்கைப்படுகின்றன. 

    சடங்குகளும் சம்பிரதாயங்களும்,சாதி மதத்தின் பெயரால் இறைமையை பின்னுக் குத்தள்ளி,மனித அடையாளங்களுக்கு முன்னுரிமை அளிக்கையில் உயர்வு தாழ்வு நிலைகளால் உந்தப்பெற்ற மனித சமூகம்,சமத்துவம் மறந்து உயர்நிலைப் போர் நடத்துகையில்,இறைவன் யார் என்றும்,இறைவன்மீது நம்பிக்கை வேண்டுமா என்றும்,கேள்விகள் எழுகின்றன.மதத்தினை விழுங்கும் சாதிப் பெருமை மதத்துடன் சேர்த்து இறைவனையும்  விழுங்குகிறது.

    இன்றைக்கு தமிழகத்தில் நாத்திகச் சிந்தனையில் ஊறிப்போன,பலருக்கும் நாத்திக ஊற்றாய் அமைந்த,தந்தை பெரியார் கூட,அவரது 25 வயதில் வாரணாசியில் அவருக்கு இழைக்கப்பட்ட மேற்சாதிக் கொடுமைகளால்தான் நாத்திகத்தின் நாடித் துடிப்பை முதன் முதலில் உணர்ந்தார். 

   ஆத்திகத்தையும் நாத்திகத்தையும் சிறிதுநேரம் மறந்து,மனித வாழ்வின் பல பிரச்சனைகளை யோசிக்கையில்,பிறப்பு இறப்பு கணக்குகளையும் காரணங் களையும் சிந்திக்கையில்,சாதியும் மதமும் சவக்குழி காணக்கூடும்.இந்த கோரமான உண்மையினைத்தான்,சவக்குழிக்கும் எரியூட்டலுக்கும் போராடிய,கோவிட தொற்றில் உயிரிழந்தோரின் உடல்கள் வெளிப்படுத்தின. 

   மதமின்றி இங்கு இறைவனுக்கு என்ன வேலை எனும் கேள்வி எழுகையில்,இறை வனுக்கும் இறைவழிபாட்டிற்கும் மதம் தேவைதானா,எனும் மறுபுறக்கேள்வியும் எழக்கூடும்.இதனால்தான் நேரு(Nehru), பெட்ரண்ட் ரஸ்ஸல்(Bertrand Russell) போன்ற அறிவுசார்ந்த சிலர், நாத்திகச் சிந்தனைக்கு அப்பாற்பட்டு,மதம் மற்றும் இறைவன் போன்ற நிலைப்பாடுகளுக்கு இடம்கொடுக்காமல்,தங்களது ஆழ்ந்த அறிவாற்றலை எழுத்துக்களாய், கட்டுரைகளாய் மக்களிடம் பகிர்ந்து கொண்டனர்.

    நற்சிந்தனை,மனித நேயம்,சமத்துவம் பேணல்,எனும் முக்கூடலில் மனசாட்சியை மைய்யமாக வைத்து வெளிப்படும் ஒவ்வொரு செயலிலும்,பூஜ்ஜியத்தை ஆளும் கண்ணுக்குப் புலப்படா இறைவனைக் காணமுடியும். எம்மதத்தினராயினும்,நம்மில் பலரும் இக்கட்டான,இன்னல்களில் சிக்குண்டு போகும் காலங்களில் மட்டுமே, இறைவனை அதிமாக நினைக்கிறோம்.

   மாறாகஅன்றாட வாழ்வில் இறைவனை பங்காளி ஆக்கிவிட்டால் 'சிக்கெனைப் பிடித்தேன் எங்கெழுந்தருள்வது  இனியே'எனும் அறைகூவல் மனிதன்/ இறைவன் உறவின் வாடிக்கையாகும்.நம்முள் குடிகொண்ட குண சீலங்களை நாமே சுட்டிக்காட்டி,"இறைவன் இருக்கின்றானா"என்று ஒருபோதும் நாம் கேட்கப்போவ தில்லை.வேண்டுமெனில்,இப்பதிவின் துவக்கத்தில் குறிப்பிடப்பட்ட 'அவன் பித்தனா'திரைப்படத்தின் எதிர்வினைதாக்கமாக ஒலிக்கும் 

"மனிதன் இருக்கிறானா?.

இறைவன் கேட்கிறான்

அவன் இருந்தால் உலகத்திலே

எங்கே வாழ்கிறான்

நான் அன்பு காட்டினேன்

அவன் ஆட்கொள்ளவில்லை

இ[எ] ந்தத் துன்பம் தீர்க்கவும்

அவன் துணை வரவில்லை". 

   எனும் கவியரசின் வரிகளை,இறைவனை தேடும் நிலைப்பாட்டிற்கு,பதிலடிப் படலமாக எடுத்துரைக்கலாம் !

  

ப சந்திரசேகரன்.   

கரகத்தால் கிறங்கவைத்த இரு திரைப்படங்கள்

   

   தமிழ்த்திரைப்பட உலகம் தோன்றிய காலந்தொட்டே,நாட்டுப்புற பாடல்கள், காட்சிகளின் தொடர்ச்சியில் பொருந்தும் வண்ணமோ, அல்லது தொடர்பற்று தனிப்பெரும் காட்சியாகவோ, இடம்பெற்றிருக்கின்றன.'வண்ணக்கிளி' திரைப்படத்தில் இடம்பெற்ற, 

சித்தாட கட்டிக்கிட்டு சிங்காரம் பண்ணிக்கிட்டு 

மத்தாப்பு சிங்காரி ஒருத்தி மயிலாக வந்தாளாம் 

எனும் பாடலும்,'குமுதம்' திரைப்படத்தில் இடம்பெற்ற 

மாமா மாமா மாமா ஏம்மா ஏம்மா ஏம்மா 

எனும் பாடலும்,'படித்தால் மட்டும் போதுமா' திரைப்படத்தில் வந்த 

நல்லவன் எனக்கு நானே நல்லவன் 

சொல்லிலும் செயலிலும் வல்லவன் 

 எனும் பாடலையும் சேர்த்து ,பல்வேறு பாடல்கள் நாட்டுப்புறப் பாடல்களாக தமிழ்த் திரைக்கு அழகும் பொலிவும் கூட்டியுள்ளன. 

  பாடல்கள் மட்டுமல்லாது கதையும் கருத்தும் கதாபாத்திரங்களும் நதிகளாய் சங்கமிக்கும் கடலென உருவெடுத்து, தமிழ்த்திரையை தரமுடன் அலங்கரித்து, நாட்டுப்புற கலையினை அழியா நினைவுகளாய்,நம் நெஞ்சங்களில் பதித்துச் சென்ற தமிழ்திரைப்படங்கள் இரண்டினைப் பற்றி,இப்பதிவினில் காணலாம்.அந்த இரண்டு படங்களுமே, சிரசு தாங்கும் கரகத்துக்கு சிறப்பு அங்கீகாரம் பெற்றுத்தந்த திரைப்படங்க ளாகும்.

    இவற்றில் முதலாவதாக வெளியான 'கரகாட்டக்காரன்'{1989}எனும் திரைக் காவியம் இதிகாச திரைப்படமான 'தில்லானா மோகனாம்பாள்' திரைப் படத்தின் கலைத்திறன் போட்டியினை வேறு ஒரு கோணத்தில்,திரைப்பட ரசிகர்கள் பார்வையில் கொண்டுவந்து நிறுத்தியது. கங்கை அமரன் இயக்கத்தில்,அவரது மூத்த சகோதரர் இசைஞானி இளையராஜாவின் இணையில்லா இசையில், 'கரகாட்டக்காரன் திரைப்படம் வெள்ளி விழாக் கண்டது. கவுண்டமணி, செந்தில், கோவை சரளா போன்றோரின் நினைவகலா நகைச்சுவையோடு, ராமராஜன்/ கனகாவின் காதலையும் சேர்த்து, காதலின் பலத்தை கரகாட்டத்திற்கு இயல்பாக கூட்டி,திரைப்படம் முழுவதும் கரகத்தால் பலரையும் கிறங்கவைத்த பெருமை, என்றென்றும் கங்கை அமரனுக்கு உண்டு .

  'கரகாட்டக்காரன்'திரைப்படத்தின் தனித்தன்மையே ,துவக்கம் முதல் இறுதி வரை கரகத்தை தலைக்கவசமாகக் கொண்டு,கரகக்கலையின் கம்பீரத்தை ரசிகர்களுக்கு காணிக்கையாக்கிய  இயக்கமும்,இசையுமாகும்."முந்தி முந்தி விநாயகனே''என்று துவங்கி, இரு முறை இடம்பெறும்'மாங்குயிலே பூங்குயிலே' பாடல் காட்சிகளில் ஒன்றில்,கரகத்தை அவ்வப்போது இணைத்து,இறுதியில் 'மாரியம்மா மாரியம்மா'பாடல்வரை,கரகம் சுமந்த சிரசின் கலைப்பெருமையை கலைத்தாயில் இரு புதல்வர்களும் கச்சிதமாய் வெண்திரையில் விருட்சமாக்கினர்.  

   கரகத்தின் மேன்மையை,கிராமத்தின் பெருமிதத்துடன்,காட்சிகளும் வசனங்களும் சூழலுடன் பொருந்தி, திரைப்படம் காணவரும் அனைவரின் நெஞ்சங்களையும் கரகத்தால் கிறங்கவைத்த திரைப்படமே 'கரகாட்டக்காரன்'.கவுண்டமணி செந்திலின் வாழைப்பழ நகைச்சுவைக் காட்சியும், பாடல்களின் இனிமையும், இத்திரைப்படத் தின் வெற்றிக்கு இன்னுமொரு வலுவான காரணமாய் அமைந்தது.

   கரகாட்டக்காரனுக்குப்பிறகு  இராமநாராயனின் இயக்கத்தில் உருவான 'துர்கா' திரைப்படத்தில் கனகா தலையில் கரகத்துடன் நடனமாடினார் என்பது குறிப்பிடத் தக்கது.மேலும் அவர் நடனமாடும் அக்காட்சியில் இடம்பெறும் பாடலுக்கு 'மாங்குயிலே'பாடலின் இசைஞானியின் இசை வடிவம், இசையமைப்பாளர்கள் சங்கர் கணேஷால் பயன் படுத்தப்பட்டது என்பதும் இன்னுமொரு சுவையான செய்தியாகும்.   

   கங்கை அமரனின் கரக வெற்றிக்குப் பிறகு கிட்டத்தட்ட பத்தாண்டுகள் கழித்து வெளிவந்த திரைப்படமே என் ஆசை ராசாவே{1998}.கஸ்தூரி ராஜாவின் இயக்கத் தில் செவாலியர் சிவாஜி கணேசனும் ராதிகாவும் நடித்து கரகத்தால் கிறங்க வைத்த இன்னுமொரு திரைப்படம்தான்,'என் ஆசை ராசாவே'.ஆனால் 'கரகாட்டக்காரன்' திரைப் படத்தைக் காட்டிலும் கதைக் கருவின் ஆழமும் கதாபாத்திரங்களின் நெகிழ்ச்சி யூட்டும் உணர்வுப் பரிமாற்றமும்'என் ஆசை ராசா'வின் தனிச் சிறப்பாகும்.

  ஆனால்,கரகாட்டக்காரனின் பொழுது போக்கு அம்சங்கள் எதுவுமே இல்லாததால் சிவாஜி இருந்தும்,அதன் வெற்றியை இத்திரைப்படம் பெறவில்லை. திரைப்படத் தின் இறுதிக்காட்சியில் காலில் சலங்கை கட்டி,தலையில் கரகம் ஏற்றி,நடிகர் திலகம் தனது முகத்தின் என்றென்றும் முழுமை பெற்ற நடிப்பு முதிர்ச்சியுடன் களமிறங்கி, இறுதிக்காட்சியினை இறுக்கமாக  இறக்கிவைத்தார் .

  தேவாவின் இசையில் மலேஷியா வாசுதேவன் மற்றும் ஸ்வர்ணலதா குரல்களில் "கட்டணும் கட்டணும்"பாடல் கரகாட்டதால் கரகோஷத்தை ஏற்படுத்தியது.திரைப் படத்தின் பல பாடல்கள் கிராமத்துடன்,கலைப் பார்வையையும்,சிவாஜி ராதிகா வோடு ,முரளி,சுவலட்சுமி,ரோஜா மணிவண்ணன்,விஜயகுமார் ஆகியோரின்  நடிப்புக் கூட்டணியும்,முரசுக்கொட்டி முத்திரை பதிக்க,'என் ஆச ராசா'வை நம் ஆசை ராசா ஆக்கியது.

   திரைப்படத்தில் மூன்றுமுறை ராதிகா உச்சரிக்கும்'கேவலம் கரகத்துக்காக' எனும் சிவாஜியால் ஜீரணிக்கமுடியாத சொற்களால்,அவரின் வைராக்கியத்துடன் தானும் தன மகன் முரளியும் என்றென்றும் கரகத்திலிருந்து பிரிக்கமுடியாதவர்கள் என்று திட்டவட்டமாய்ப் பறைசாற்றியது. 

  நாட்டுப்புற கலையினை கிராமியப் பாடல்களின் முதன்மையுடன் விளக்கும் வண்ணம்,கஸ்தூரிராஜா 'நாட்டுப்புற பாட்டு'எனும் திரைப்படத்தினையும் இயக்கி வெளியிட்டார்.சிவகுமார் குஷ்பு நடிப்பில் உருவான இத்திரைப்படத்தில் தன்  மனைவி குஷ்புவின் கலை ஆர்வத்தை சந்தேகத்துடன் பார்க்கும் கணவராக சிவகுமார் நடித்திருந்தார்.ஆனால் இத்திரைப்படம்,கரகத்தை முன்னிறுத்த வில்லை. 

  இருப்பினும்,கரகாட்டக்காரனும் என் ஆசை ராசாவும்,கரகாட்டத்தை கலைத்தாயின் சீர்மிகு படைப்புகளில் ஒன்றாய் மிகவும் அழுத்தமாக நம் நினைவுகளில் விட்டுச் சென்றன என்பதும்,கரகாட்டத்தின் கிறக்கம் இப்படங்களை நினைக்கும் போதெல் லாம் ரசிகர்களுக்கு கிட்டும் என்பதும் திண்ணமே !                 

                                                  ============0==============

The muddy muddy world.

  

   Caste aversions and a brutal mindset to dehumanise fellow human beings belonging to the oppressed lot,speak about the barbarity of mankind,despite years of civilization.The ordeals of a section of the socially abused lot,have already drawn the attention of Tamil cinema,through high quality films like Jai Bhim.Here comes the film 'Saani Kaayidham'released on Amzon Prime Video,a couple of days ago,re-emphasising the detestable theme of caste aspersion.

 The theme of the film originates from a sectional feud,with which the movie begins in a mill,where  two guys belonging to a socially lower section working in the mill  are taunted and abused by way of asking them to clean the toilet.The wife of one guy is a police constable and the couple have a daughter.The follwing ruckus in the mill drives the abusing group to physically assault and collectively rape the woman constable. {amazingly portrayed by Keerthi Suresh}.The inhuman guys set fire to the house of the cop while her physically abused husband and their daughter are sleeping inside the thatched hut.What follows is a gory tale of revenge and virulent vendetta.

  The physically and socially wronged woman constable,determines to return the brutality to the guys who ruined her life,along with the woman lawyer-relative of the gang,who planned the escape of the thugs from police custody.The mega revenge takes place with hithertoo unseen wrath,fury and ferocity.Incidentally,the woman avenger is joined in her mission,by her half brother Sangaiyya{convincingly played by film maker Selvaragavan}who had already become close to the cop's dead daughter and who has not been favourably entertained by his half sister.

  Changed circumstances bring together the estranged half brother and half sister.The duo become the 'danger diabolic'for the thugs and the lawyer.How they carry out their revenge plot with full fledged rage and deadly art of killing,makes the viewers shudder at the course of events.Like the recently seen Prithiviraj Malayalam film 'Kurudhi' it is blood in every scene.The cry to kill,draws its force from the memory of the victimised woman cop. Her unquenchable thirst for revenge, makes every scene of murder a horridly shocking experience for the viewers.

  There is not only a killer-fulfilment in the eyes of Keerthi Suresh in each act of killing, but also a craving to kill more violently.Perhaps it is this dreadful killing spree that drives her to the mass matador killing of a number of guys.Keerthi Suresh who got her deserving award for her fabulous role as actor Savithri in Mahanati,certainly deserves yet another award for her remarkable portrayal of the woman incarnation of inexhaustible revenge,that marks a tooth for a tooth,an eye for an eye and an irrefutable punishment for mass molestation.

  We have hardly come across a terribly angered woman on the screem in the like of Keerthi Suresh!And no doubt Selvaragavan has comprehensively evolved from a director to an actor, with absolute commitment to perform the role of a passionate half brother and compatible partner of his half sister, in accomplishing the muddy task of revenge,on a Matador drive.Special credits to Arun Matheswaran and Yuvan Shankar Raja,for making the film create a muddy muddy world,as crude as possible,through effective narration,and background music score respectively.Thanks to Prime Videos too.  

                    ========0========