A film maker who travelled within families

         HOMAGE TO THE FINE FILM MAKER.

   Every film maker has a bonding with their pet genres of cinematic experience. Their creativity and their imaginative course of narration of events in sequences, hardly deviate from their favourable genres, based on which they choose their themes and narrative modes. If myths attracted the soul of A.P.Nagarajan, sentiments and emotional thrust occupied the mind of A.C Thirulok chander. If P.Madhavan believed in narrating the practical realities of life with compact emotional vibes, K.S.Gopalakrishnan and Bharadhiraja were more homely, with the rural life zones. However, even between the two, K.S.Gopalakrishnan confined himself to family dramas while Bharathiraja happily dwelled in the domain of rural romance. K.Balachander, who was an idealist at the beginning of his film career, became a revolutionary in the latter part of his creative journey.

  Only a few names are mentioned here. There are so many film makers in Tamil Cinema, adorning the field as glistening jewels. In this list, now comes V.Sekhar, an extremely impressive film maker of middle and lower middleclass family experiences, with absolute dedication to what actually keeps happening in each such family from time to time. This article is an earnest homage to this sterling film maker, who passed away yesterday.

    V.Sekhar was initially an assistant film director for Bhagyaraj for the film Enga Sinna Raasaa. Starting his own career as a full-fledged film maker, with his TV serial experience making notable hits like Veetukku Veedu and Porandha Veedaa Pugundha Veeda, it became a significant celluloid experience for V.Sekhar between Neengalum Herodhaan and Aalukkoru Aasai.While Nizhalkal Ravi was his first hero as Tiger Premnath in Neengalum Herodhaan, Sathyaraj was his final hero in Aalukkoru Aasai. His invincible film career threw dynamic pieces like Pondaatti Sonnaa Kettukkanum,Porandha Veeda Pugundha Veeda,Naan Petha Magane,Viralukketha Veekkam, Pongalo Pongal, Varavu Ettana Selavu Pathana,Koodi Vaazhndhaal Kodi Nanmai,Onna Irukka Kathukkanum,Veettoda Maappillai and Kaalam Maaripochu..

  One could reasonably reflect upon the underlying invaluable ethical essence, filling these succulent titles that the eminent film maker gave his films. The core integral features of a joint, middle class family, such as mutuality in sharing responsibilities, magnificence of family unity, prudence in dealing with money matters that guard and govern a joint family, dangers of male chauvinism coupled with the vagaries of men and women, external influences affecting the family spirit, flexibility in inter personal relationship, be it husband and wife, or mother in law and daughter in law, pampering of male children with little understanding of the female block are some of the kernel ingredients of V.Sekhar's world of cinema.

   The directorial dynamism of V.Sekhar could be felt not only in the choice of his themes, but also in the titles of his films and the conventional course of narration with powerful dialogues, relevantly accompanying the cinematic events. Beyond all this, it is the proper inclusion of actors in pivotal roles and in the comedy segment that added a glorious stamp to his films. Sivakumar, Nizhalkal Ravi,Nassar,Chandrasekar,Murali,Pandiarajan Livingston,Nepoleon, and Sathyaraj were his heroes and among them Nizhalkal Ravi became a periodical inclusion as hero.

   Bhanupriya,Radhika,Oorvasi Kushbhu, Roja Sangeetha,and Meena were the heroines of his films. Among character actors,Vijayakumar, Jai Shamkar Rajesh,and Vinu Chakravarthi with Manorama, and Vadivukkarasi, compactly constituted the connecting link of the family network. 

  Among comedians, Goundamani,Janagaraj, Vivek, Vadivelu Senthil,Kumarimuthu and Vaiyyapuri,with Kovai Sarala and Kalpana, filled the films with exuberant, at times even aggressive humour. Most of the names have been mentioned here, only to emphatically install the grandeur of the family map displayed by late V. Shekar.

   While watching the films of V.Shekar, the audience will definitely pass through the family events identifying themselves in each one of the characters, with their own frame of mind, coinciding with thoughts and patterns of behaviour of the members of the film family. 

 One could see a lot of erroneous routes taking the characters with a weaker mindset, on a vicious journey, only to get reformed at the end of the film. Realization of wrongs rings the reform bell, and good sense prevails as a natural mark of culmination.

 V.Sekhar is very particular in creating a cathartic effect that perfectly purifies the ill-thinking individual spokes of the family wheel, so that the family is assured of a smooth, and hurdle free run, every day. It is this kind of film-making that has established V.Sekhar, as one of the most memorable contributors of value addition to Tamil cinema. May his commendable creative soul rest in peace.

                                     ==================0==================

S.Ve Shekher's place in Tamil cinema

  

   From the days of N.S.Krishnan Tamil cinema has seen a long line of comedians like T.S.Dorairaj, K.A,Thangavelu,Chandrababu Nagesh,Cho Ramasamy,Thengai Srinivasan, Surulirajan, Y.G.Mahendran,Goundamani, Senthil,Vivek, Vadivelu, Santhanam ,Soori and Yogi Babu.Of these comedians, NSK, Chandra babu and Vadivelu are specially known for their singing  ability and Nagesh and Vadivelu were sparkling dancers too. We could see that there was a conscious or involuntary influence of one comedian upon the other. 

  Most of these comedians were known for their verbal wield. Especially after NSK, excepting Chandrabhabu,Y,G.Mahendran and Senthil all the others delivered dialogues,with a vibrant thrust on clarity of words. Chandrabhabu and Senthil are known for their unique mannerisms with the former letting his tongue dance: and Senthil smoothening his words with a kind of exquisite satire and style,letting his fellow comedian Goundamani fall into his trap. However, most often his attempts would backfire and create hilarious outbursts.

 Y.G.Mahendran  could churn and munch his words to create a special impact. Yogi Babu is a close follower of Goundamani and Santhanam confined himself to one liner bits, each hitting the ears of the audience as straight blows. After NSK, it was Vivek who deliberately included rationalism and social values, in his comedy segment.

    In this list of comedians,Sattanadhapuram Venkatraman Sekar popularly known as S.Ve.Shekher is the missing link,in the sense that his film journey went on like either sporadic rains,or singular storms. Here is a film personality, who has the excellent capacity for creating a special impact through vigorous verbal throws, cleanly sweeping the goal he has set.This has been possible for him purely on account of his close association with the stage, like NSK,Cho Ramasamy,Visu ,YG Mahendran,Crazy Mohan, and a few others. He had been a vital part of more than thirty plays, enacted on the stage.

  Being the son- in- law of the soul making music composer G.Ramanathan, and having been introduced to Tamil cinema by the veteran film maker K.Balachander, S.Ve. Shekhar's journey through the Tamil screen, was greatly eventful and meaningful.Though he played first, a small role in KB's film Ninaithale Inikkum, his second film Varumaiyin Niram Sivappu by the same film maker, showed S.Ve.Shekhar as Thambu, in a character capable of mixing powerful emotions with dialogues with infallible clarity and commitment.S.V.Shekher made his role memorable in that film. After this Kamalahasan film, Shekher again joined Kamal in 'Simla Special'.

  Next to KB,it was Visu who brought the acting core of S,Ve Shekher with dramatic efficacy. emotional galaxy,and sharp delivery of dialogues, plunged in pungent satire and power-packed performance. Though Visu was only a dialogue writer for Kudumbam Oru Kadhambam,the other seven films Manal Kayiru,Dowri Kalyanam, Chidambara Ragasiyam,Thirumadhi Oru Vegumathi, Vedikkai en Vaadikkai,Naanayamillaa Naanayam and Sigamani Ramamani,directed by Visu, gave him immense opportunity to demonstrate his strength as an actor,through the contextually relevant sarcastically calculated dialogues of Visu. 

  His four films with director Rama Narayanan such as Sahadhevan Mahadhevan {with Mohan} Thangamani Rengamani {with Murali}Thirupathi Ezhumalai Venkatesa,and Kandha Kadamba Kathir Vela {both with Prabhu} were happy-go-lucky films,with a lot of humour embedded in dialogues. His other most popular films include,Veedu Manaivi Makkal (with Visu) Lakshmi Vandaachu with Sivaji Ganesan, Mr.Bharath with Rajinikanth, Payanangal Mudivadhillai and Kopurangal Saaivadhillai both with Mohan, Adhsiyap piravikal with Prabhu and Karthik Muthuraman, and above all Fazil's felicitous film,Poove Poochoodavaa.The other most unforgettable comedy show of S.Ve.Shekher was Kadhanaygan, which was the Tamil remake of the Malayalam hit Nadodikkaattu.This film with Shekher and Pandiarajan, was a mega roller coaster ride in humour,letting the audience laugh louder.

  Besides these films,others like Pondaatti Raajiyam and Pondaattiye Dheivam, were moderate entertainers. Shehker also directed a film called Krishna Krishna.Later Shekher took up elderly roles as father and uncle, in films like Arasaatchi,Jithan,Shankar's Jeans and Vallavan. After the failure of his Manal Kayiru 2,the last film that S.Ve Shekher appeared was in the role of a Judge, in 'Traffic Ramasamy' starring S.A.Chandrasekar in the titular role.

  What is different about S.Ve.Shekher is the strange character names he got in films, such as Kittumani,Sigamani{in three films} Rengamani,Manghubadhi,and Nallamuthu.He has always been the best bet for the roles of a simpleton, and a naive guy. He played one of the four village idiots called Nallamuthu, among the other three idiots  known as Naachimuthu{Prabhu} Thangamuthu{Karthik Muthuraman}and Kathamuthu {Y.G.Magend ran}

  It was a long journey for Shekher in the Tamil film industry, and his contribution to Tamil cinema, is no less significant than that of other actors. S,Ve,Shekher has always been a dedicated performer of roles with humour, poise and compact acceptability. However, his place in Tamil cinema, has been foreshadowed by his controversial and unstable political journey, by shifting his political loyalty from one party to the other. Perhaps this periodical political interruption has thrown spikes on the pathways to his eligible stardom. In the midst of his political shuffles, it should be mentioned here, that he was a member of the Tamil Nadu State Legislature between 2006 and 2011, as a representative of the AIADMK party. Now he seems to be a member of the ruling DMK party.

  The unique merit of S.Ve.Shekher is his impressive thought process, merging with spontaneous verbal efficacy emerging from an intelligent grasp of events, be it cinema, or politics. Besides acting, he has also been a dubbing artist, lending his voice to Mohan for the film Moodu Pani.Moreover,he is also a Television serial actor,with his pivotal contribution to serials like Vannathirai {D.D}Galaattaa Sirippu{Sun TV} and Meenakshi Sundaram {Kalaignar TV}.

  S.Ve.Shekher as an actor, is an inseparable combination of comedy sense,and sobriety. He befits himself comfortably with his fellow actors,be it Kamalahasan or Rajinikanth, Prabhu or Mohan or Murali.His verbosity is a flowing stream of words wedded to ideas, because of being a product of the stage,and a film actor groomed by veterans like K.Balachander, and Visu. It is unfortunate that he could not continuously travel on the cinema track, despite his exemplary flair for humour,and his frame of mind for a fair and neat performance of any role, assigned to him.

                       ===============0====================

தமிழ்திரையின் நடைமேடைகள்

"நடந்தாய் வாழி காவேரி 

நாடெங்குமே செழிக்க 

நன்மையெல்லாம் பயக்க" 

  என்று 'அகத்தியர்'திரைப்படத்தில் நதியை நாட்டின் நன்மைக்கென கம்பீர மாய் நடக்கச்செய்த,குன்னக்குடி வைத்தியநாதனின் மேலோங்கிய இசை யில்,சீர்காழி கோவிந்தராஜன் உரக்கக் குரலுயர்திப்பாடிய,K.D சந்தானத்தின் சத்தான வரிகள்,தமிழ்த்திரைக்கு வினோ தமான நடைமேடையை அமைத்துத் தந்தன.

  மாறாக,'ஆசை அலைகள்' திரைப் படத்தில் கே.வி.மகாதேவன் இசைய மைத்து டி.எம்.சௌந்தராஜன், உள்ளத் தில் சோகமும் விரக்தியும் நிறைந்து வேல்பாய்ச்சிய பஞ்சு அருணாசலத்தின் பாடல் வரிகள், 

"நடந்து வந்த பாதையிலே 

நாலு பக்கம் பார்த்துவந்தேன் 

நல்லது கேட்டது புரியவில்லை

நல்லவர் எல்லாம் வாழ்வதில்லை" 

   என்று பாதச்சுவடுகளால் மனதின் வலியினை நடைமேடையில் அழுத்திப் பதித்தன.

அதே நேரத்தில் 'அரச கட்டளை' திரைப் படத்தில் டி.எம்.எஸ்ஸும்  P.சுசீலாவும் பாடிய, 

"வேட்டையாடு விளையாடு 

விருப்பம்போல உறவாடு 

வீரமாக நடையைப் போடு

நீ வெற்றி எனும் கடலில் ஆடு" 

  எனும் ஆலங்குடி சோமுவின் வரிகள், கே.வி.மகாதேவன் இசையில் வீரத்தால் கால்களை உந்திவிட்டு, வெற்றியினை நடைமேடைக்குக் காணிக்கை ஆக்கியது. 

  நடையின் லாவகங்கள் காதலால் கவரப் பட்டு, நடைமேடைக்கு நளினமூட்டுவ துண்டு. இவ்வகையில்'பரிசு' திரைப்படத் தில் எம்.ஜி.ஆருக்காக டி.எம்.எஸ் பாடிய, 

"பட்டுவண்ண சிட்டு படகுத்துறை விட்டு 

பார்ப்பதுவும் யாரையாடி அன்ன நடை போட்டு" 

   என்று காதலியின் நடையழகை கண் ணியமாய் ரசித்ததும்,அன்ன நடைக்கு அழகூட்டி,காதலிக்கு சொல்லலங்காரம் கூட்டிய,'முதலாளி' திரைப் படத்தில் கே.வி மகாதேவனின் இசையில் டி.எம். எஸ் பாடி,ராகத்திற்கு மெருகூட்டிய,க.மு. ஷெரீபின், 

"ஏரிக்கரையின் மேலே போறவளே பெண்மயிலே"

 எனும் பாடலுக்கு இடையே தோன்றும், 

"அன்னம் போல நடை நடந்து 

சென்றிடும் மயிலே 

ஆசை தீர என்னைக் கொஞ்சம் 

பாரு நீ குயிலே" 

 எனும்,கிராமத்துக் காதல் கிளர்ச்சியூட்டி பெண்மைக்கு நடைமேடை அமைத்துக் கொடுத்த வரிகளும்'பாஷா'திரைப்படத் தில் வைரமுத்துவின் வரிகளிலும் தேவா வின தேனிசையிலும் அமைந்த

"அழகு 

நீ நடந்தால் நடையழகு 

நீ பேசும் தமிழழகு"

 என்று  எஸ்.பி.பி யும்,கே.எஸ்.சித்ராவும் குரல் குழைந்து நடைமேடை படைத்த  வரிகளும்,எஸ்.பி.பி பாடிய,

"யே பாஷா பாரு பாஷா பாரு

பட்டாளத்து நடையைப்பாரு

பகை நடுங்கும் நடையைப்பாரு

கோட்டு சூட்டு ரெண்டும் எடுத்து

போட்டு நடக்கும் நடையை ப்பாரு"

  எனும் வீர நடை.ப்பாடலும்,கே.ஜே. ஏசு தாசும் சித்ராவும் பாடிய

"தங்கமகன் இன்று சிங்க நடை போட்டு

அருகில் அருகில் வந்தான்"

  என்று நடையின் நெருக்கத்தை நேசித்த பாடலும்.ஒரே திரைப்படத்தின் மூன்று நிலைகளில், பல நடை பாவனைகளை போற்றுதலுடன் பறைசாற்றின. இவை அனைத்துமே கவிதை வரிகளின் நெரிசலில்லாப் பாதப் பயணங்களாம்.

   காதலில் நடையை நைய்யாண்டி செய் வதும் கனிவுடன் கரிசனம் காட்டுவதும் உண்டு 'அன்னை இல்லம்' திரைப்படத் தில் டி.எம்.எஸ் பாடிய,கண்ணதாசனின்,

"நடையா இது நடையா 

ஒரு நாடகம் அன்றோ நடக்குது 

இடையா அது இடையா 

அது இல்லாதது போல் இருக்குது" 

  என்ற வரிகள் கே.வி.மகாதேவன் இசை யில் களிப்புடன் நடைமேடை ஏறின. நடை யில் கரிசனம் காட்டி கண்ணதாசனின் எழுதி,விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இசை யில் 'புதிய பறவை' திரைப்படத்தில் டி.எம்.எஸ் பாடிய, 

"ஆஹா மெல்லநட மெல்லநட 

மேனி என்னாகும் 

முல்லைமலர் பாதம் நோகும்" 

 என்று காதலியின் பாதம் நோகாமல் நடைபயிலச்சொல்லும் பாடல், நடை மேடைக்கு நலங்கு நடத்தியது.

  இந்தக்கரிசனத்துக்குக் கொஞ்சம் கனம் ஏற்றி,காதலனின் வேதனையை விளிம் புக்குக் கொண்டுவந்த,

"காலடித் தாமரை

நாலடி நடந்தால்

காதலன் உள்ளம் புண்ணாகும்

இந்தக் காதலன் உள்ளம் புண்ணாகும்"

  எனும் வாலியின் மகத்தான வரிகளை உள்ளடக்கிய,''பவளக்கொடியிலே முத்துக்கள் பூத்தால்''எனும்'பணம் படைத்தவன்' திரைப்படப்பாடல்,விஸ்வ நாதன் ராமமூர்த்தி இசையில், காதலி யின் பாதங்களுக்கு சொல் மலர்களால் நடைமேடை அமைத்துக் கொடுத்தது.

  இதுபோன்ற எத்தனையோ நடையலங் காரக் கவிதை வரிகள் தமிழ்த்  திரையில் நடைமேடைகட்டி, அதற்குள் மயில் தோகைச் சொற்களால் மணம்கமழும் தோரணங்களைத் தொங்கவிட்டன.பாடல் களைக்கடந்து 'ராஜ நடை','வீர நடை' போன்ற திரைப்படத் தலைப்புகளையும் தமிழ்த்திரை தந்தது.

                    ===============0================= 

Special soft Idlis from Idlikadai

    A boiled South Indian delicacy has become the boiling theme of Danush's Idlikadai.The film solidly sustains as a soft cinematic venture, because of its solid theme neatly stuck to its core theme and insight. Everything has gone soft here, excepting the tough untamed character of Arun Vijay. Even Sathyaraj who is delightfully known for his emotional outbursts has been locked in an underplay of paternal role to the doubtful question whether he also carries a little bit of the negative shades of his spoilt son Arun Vijay.

  Composed character role play, is not new to Danush, because he has already played such roles in Vada Chennai,Karnan and Asuran. However, in Idlikadai he has immersed into soft waters on account of his directorial conception of a hero absolutely committed to his parental lineage and cultural moorings. In the changing world of cinematic violence, here is a theme of Gandhian nonviolence scrupulously followed by the hero, evolved from the film making roots of the director- cum hero.

 Nithya Menen is not as sparkling as she was in Thiruchitrambalam. But she also chooses to move on the soft track along with Danush.Rajkiran, Dhanush Sathyaraj,Ilavarasu and Nithya Menen all dissolve in their characters like salt in the Idli dough. Samuthrakani's mischievous villainy and Parthiban's cop role, serve as spicy chutney and mild coconut chutney respectively.

  G.V Prakash Kumar's Enjaami Thandhaane in the soothing voice of Dhanush, will keep ringing in the ears of the audience for quite some time. As the idlies have been made extremely soft, even the short spell of paternally approved love between Dhanush and Shalini Pandey, seems to lack the animation, it needs. All said and done, though Idlikadai is a great film for a family watch, there is a kind of sluggishness in narration, and one could feel that the scenic sequences and action segment could have been made more dynamic and impressive receivables, to the audience. 

  In fact, Dhanush with his immense creative potential, could have spun the action segment with different imaginative vibes. But in a film dedicated to nativity and sense of belonging to the soil, it is the strong base that supersedes the ornamental components of usual cinema. After all, the thatched Idlikdai celebrating a serene sense in making a special kind of food that steals the taste buds of the localites, need not be gorgeous like a star hotel.  

Courtesy:- NETFLIX

Two Malayalam films with Asif Ali, in two diverse roles.

  

  Asif Ali's  Aabhyanthara Kuttavaali and Mirage are the two films that have come as pre-Diwali OTT releases, the former made by Sethunath Padmakumar and the latter by Jithu Joseph.One is a family drama, and the other is an action thriller. In terms of theme and narration, both the films justify their genres through their narrative formats, and action quotient. Asif Ali as the protagonist of the two films, succinctly delivers his roles with his usual underplay of emotions and contextual fulfilment of appropriate role play.

  As a family drama Abhyaanthara Kuttavaali suitably exhibits the new generational trends in marital relationship, with men falling vulnerable to the feminine designs and expectations of independence and self-focused life determiners. The beauty of the film depends not only upon its thematic validity, but also on the legality involved in establishing the factual position of more men falling a prey to the latent motives cherished by women, whose intentions surpass the ethical component of conjugal life.

  As the gullible victim of a dubious marriage in which he was not allowed even to get closer to his wife,but was forged as a harassing husband and wife beater, it becomes the paramount effort of the hero to prove his innocence before law. The inability of the advocate in properly presenting his case, forces him to argue his case himself, with the permission of the magistrate. 

  As the one month marriage has to culminate in a divorce, the hero has to investigate the hidden trails of the girl whom he married, and prove before the magistrate, how he has been wrongly implicated in the case, besides putting forth the statistical data that in a world of feminist slogans, men are equally or more caught in troubled marriages The ripple free narration makes a rippled story base, an interesting family watch, despite the fact that the slow narration of the events could have been given a little bit of dramatic dynamics.

  'Mirage' is a film full of twists and turns and Jithu Joseph who has reached an acclaimed position as a master of thrillers, makes each move of the film nerve breaking for the viewers besides making the characters themselves experience rotational and anticlockwise jerks, on account of every access to truth becoming a blow of falsehood. Mirage is what is not, that appears before us. A road travel will show us watery spots at long distance, that disappear when we drive closer. How often we have felt all friends are not true friends, and all enemies are not real enemies.

   At a time when films of heroes like Dilip, Prithviraj,and Kunchackoboban are not many, Asif Ali has become the right choice to do roles with different shades. Both Asif Ali and Aparna Muralidharan have given their best and the way the course of events get unfolded through the changing vindications of Aparna, Asif Ali gets more and more riddled and the climax gripping the audience with the most unexpected slot of mirage, makes the film a special thriller.

 From money laundering to gory memories of tragic events and an unforgettable event of sexual harassment goading the mind for revenge after years, Mirage is an intricate spider's web that quickly unwinds itself within ten minutes, before the climax. Sampath Raj adds a lot of grace to the cop role both in looks and role play. Jithu Joseph who gave hits like Drishyam, its sequel, Papanasam, the Tamil remake of Drishyam, Oozham,Kooman {another Azif Ali film with psychological intricacies} and Nunakuzhi,has made 'Mirage' a different thriller. The only flaw is the missing thrust on the theme base of the film that takes a casual note in the last fifteen minutes of narration. But still, the unexpected shocking climax is toughly action filled, and a bit palpitating too. Asif Ali is on an onward march, towards displaying multiple genres of roles with ease and ecstasy.

  Courtesy to the two OTT forums, ZEE 5 for Aabhyanthara Kuttavaali  and SONY LIV for Mirage.

வெண்தமிழ்த்திரையின் நல்முத்துக்கள்

 

"முத்தைத்திரு பத்தித்திருநகை 

அத்திக்கிறை சத்திச்சரவண

முதிக்கிக்கொரு வித்துக்கொருபர எனவோதும்"

  என்று 'அருணகிரிநாதர்' திரைப்படத் தில்  T.M சௌந்தராஜன் குரலில் ஒலித்த திருப்புகழ் பாடலின் வரிகள் ஜி.ராம நாதன் மற்றும் T.R பாப்பா இருவரின் இசையில் முருகனின் திருவருளை நெஞ்சில் வேலென பாய்ச்சின. வெண் முத்திற்கிணையான பல்வரிசையும், இளநகையும் அமைந்த தேவயானை தேவியின் தலைவனாகிய, சக்திவேல் தாங்கிய முருகன், மோட்ச வீட்டிற்கு விதையாக விளங்குபவன் என்று பொருளு ரைத்தது அப்பாடல்.

  இதே T.M.சௌந்தராஜன் குரலில், 'மதுரைவீரன்' திரைப்படத்தில் ஜி.ராம நாதன் இசையில் 'வாங்க மச்சான்' பாடலுக்கிடையே தோன்றும்.

"முத்துப்போல பல்லழகி 

முன்கோபச் சொல்லழகி 

கத்திபோல் கண்ணனழகி 

கனிவான பெண்ணழகி" 

   என்று தஞ்சை N.ராமைய்யாதாஸின் வரிகளில் அமைந்த பாடல், இறைவன் தடத்திலிருந்து கீழிறங்கி,மனித மேடை யின் குறும்புத்தனமான கற்பனையை அரங்கேற்றியது.

 'முத்து' எனும் சொல் பற்களை மட்டும் குறிக்காது விழிகளையும் குறிக்கக் கூடும் எனும் வகையில் 'நெஞ்சிருக்கும் வரை'திரைப்படத்தில் எம்.எஸ். விஸ்வ நாதன் இசையில் T.M.சௌந்தராஜனும் P.சுசீலாவும் இணைந்து பாடிய கண்ண தாசன் பாடலே, 

"முத்துக்களோ கண்கள் 

தித்திப்பதோ கன்னம் 

சந்தித்த வேளையில் 

சிந்திக்கவேயில்லை 

தந்துவிட்டேன் என்னை" 

   என்று இதமாக நெஞ்சில் நிறைந்த வரிகள்.இதுபோன்ற கற்பனைகளி லிருந்து சற்று விலகி குழந்தைகளை முத்துக்களாய் கொண்டாடும் பாடல்கள் தனி முத்திரை பதித்த,

"முத்தான முத்தல்லவோ

முதிர்ந்து வந்த முத்தல்லவோ

கட்டான மலரல்லவோ

கடவுள் தந்த பொருளல்லவோ"

  எனும் 'நெஞ்சில் ஓர் ஆலையம்'திரைப் படப் பாடலும்,'கண்ணேபாப்பா' திரைப் படத்தில் இடம் பெற்ற,

"கண்ணே பாப்பா

கனிமுத்து பாப்பா

அன்னையும் இங்கே

சிந்தும் புன்னகை எங்கே"

    என்று தொடங்கி,

"பனித்துளி ஒன்று 

சிப்பியில் விழுந்து

வந்தது முத்து

என் மன்னவன் சொத்து"

     என்று தொடரும் பாடல் வரிகள் முத்துக் களால் குழந்தைச் செல்வங்களை அலங் கரித்தன. இந்த இரண்டு கவியரசின் பாடல்களும் எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசை யில் P.சுசிலாவின் குயிலோசைக் குரல் குணம் கூட்டின.

   மனித வாழ்க்கையில் ஒவ்வொரு பொழு தும் வெண்முத்தாக அதனை முறையாக கோர்த்து ஒரு நாளை அழகாக்கிக் கொண்டாட முனையும் நபர்களுக்கு, குறிப்பாக குடும்பத் தலைவிகளுக்கு, அழகான வாழ்க்கை அழிந்துவிடுமோ என்ற அச்சம் ஏற்படுகையில்,மனம் தவிப்பதாய் அவர்கள் உணருவர்.அப்படி ஒரு மனநிலையை வெளிப்படுத்தும் பாடலே, 'சொர்க்கம்' திரைப்படத்தில் P. சுசீலா பாடிய, 

"ஒரு முத்தாரத்தில் முப்பது முத்து 

கோர்த்து வைத்திருந்தேன் 

அதன் முன்னும் பின்னும் 

தங்கக்கோடுகள் போட்டு

வைத்திருந்தேன்" 

  எனும்கண்ணதாசனின் வரிகளை எம்.எஸ்.விஸ்வநாதனின் இசையில் முழங்கிய முத்தான பாடலாகும்.இதே போன்றொரு கருத்தினை மகிழ்ச்சியுடன் வெளிப்படுத்திய பாடலே, 'பாமா விஜயம்' திரைப்படத்தில் P.சுசீலா,எல் ஆர் ஈஸ்வரி சூலமங்கலம் ராஜலட்சுமி மூவரும் இணைந்து கொண்டாடிய,

"ஆனி முத்து வாங்கிவந்தேன் 

ஆவணி வீதியிலே

அள்ளிவைத்து பார்த்திருந்தேன்

அழகு கைகளிலே"

   என்று தொடங்கி, 

"எண்ணிவைத்தேன் 

ஏழெட்டு முத்துக்கள் காணவில்லை

ஏறிட்டு நான் அதை பார்க்கவில்லை 

மார்பிலும் நான் அதை சூடவில்லை 

அந்த கன்னத்தில் என்னடி முத்து வண்ணம்

எந்த கள்ளத்தனத்தினில் வந்ததடி 

வாங்கிக்கொடுத்ததும் 

தாங்கிப்பிடித்ததும் 

முத்துக்கள் போல் வந்து சிந்துதடி.

ஒரு முத்து,இரு முத்து, மும்முத்து 

நால்முத்து அம்மம்மா "

   என்ற கண்ணதாசனின் பொன்னான வரிகளைக்கொண்ட,எம்.எஸ். விஸ்வநாத னின் இசையில் அர்த்தங்களை அழகுடன் கோர்த்து, செவிகளுக்கு அலங்கார மூட்டிய,பாடலாகும்.

   முத்தான பாடல்களின் முத்துக்களின் வரிசையில் 'அனுபவி ராஜா அனுபவி'  திரைப்படத்தில் T.M.சௌந்தராஜனும்  எல்.ஆர் ஈஸ்வரியும் பாடிய,

"முத்துக்குளிக்க வாரீகளா

மூச்சை அடக்க வாரீகளா" 

   என்று தூத்துக்குடி மொழிதாங்கி வந்த உற்சாகப்பட்டாலும்,'அன்பு சகோதரர்கள்' படத்தில் கண்டசாலா மனமுருகிப் பாடிய,

"முத்துக்கு முத்தாக 

சொத்துக்கு சொத்தாக 

அண்ணன் தம்பி பிறந்து வந்தோம் 

கண்ணுக்கு கண்ணாக 

அன்பாக இனைந்து வந்தோம் 

ஒண்ணுக்குள் ஒண்ணாக" 

   எனும் நெஞ்சில் அதிர்வலையினை தோற்றுவித்த பாடல் வரிகளாகும். இந்த கண்ணதானின் இப்பாடல்களில் முதலா வது பாடலுக்கு எம்.எஸ் விஸ்வநாதனும் இரண்டாவது பாடலுக்கு கே.வி.மகாதேவ னும் பாங்குடன் இசையூட்டினர்.இப்பதி வில் குறிப்பிட்ட முத்துக்கோர்வையாய் அமைந்த பாடல்களை முதலிரண்டைத் தவிர இதர பாடல்கள் அனைத்தையுமே கண்ணதாசான் மட்டுமே எழுதியது, கவியரசுக்கு மட்டுமின்றி தமிழ்த் திரைக்கே பெருமை சேர்ப்பதாகும்.

 பாடல்களால் மட்டுமல்லாது வெண்தமிழ்த்திரை,தலைப்புகளாகவும்'முத்து' 'முரடன் முத்து''நத்தையில் முத்து'சிப்பிக் குள் முத்து''முத்து எங்கள் சொத்து' 'முத்துக்கு முத்தாக'போன்ற முத்துக்கள் முன்னோக்கிச் செல்வதை காணலாம். மொத்தத்தில்,வெண்தமிழ்த் திரையில்  நல்  முத்துக்கள், தமிழோடு விளையாடி, திரைகளைக் கடந்து விழிகளிலும் செவி களிலும் வெற்றி மாலைத் தோரணங்கள் கட்டுகின்றன.

                                              =============0============== 

   

Sivakumar in two divine roles

    

   The portrait of god is a pattern of human imagination.Unlike most other religions Hinduism is endowed with a galaxy of images of Gods, in relation to an infinite variety of mythological compositions.The most frequently visited images are those of Mahavishnu with the portraits of Lord Krishna and Lord Rama as his two most prominent avatars.Besides these two images the  Vaishnavite mythological tales include that of Abhimanyu,the son of Arjuna.Gemini Ganesan performed the role of Abhimanyu in Maya Bazaar and A.V.M Rajan did that role with equal grace, in Veera Abhimanyu.

  Telugu superstar N.T.Rama Rao's facial profile piously fitted into the roles of Lord Krishna,which he repeated in a few Telugu and Tamil films like Maya Bazaar and Karnan.As Lord Ram he excelled in playing the role with a perfection of image display in films like Sampoorana Ramayanam and Lava Kusha.Gemini Ganesan also did the role of Lord Krishna for the film Veera Abhimanyu.

   Unlike the Vaishnavite portrait of Gods,the Saivite portraits reflected a greater amount of  masculine verve as visualised and witnessed in paintings,sculptures and film portrayals.This kind of masculine verve was exuberantly represented in the portrayal of Lord Shiva by actors like Sivaji Ganesan,{Thiruvilaiyaadal} R.S.Manohar {Thiruneela kandar} Gemini Ganesan {Kandan Karunai }and A.V.M Rajan {Agathiyar}

   Playing divine roles is more a predicament than pleasure.This is because of the predominance of acceptability by the audience.Face requires a kind of uniquely appealing grace to play the distinctly created images of Gods, instinctively passed through the expertise of human vision.Film makers would certainly have applied their minds more thoughtfully, towards assigning divine roles to  actors.

  MGR being a limb of the Dravidian body,did not think of getting into divine roles after registering his image as a mass hero.The next generation heroes like Jai Shankar and Ravichandran also did not form part of the mythological films.Whereas Sivakumar a contemporary of Jai Shankar and Ravichandran took up two mythological roles as Maha Vishnu in Thirumal Perumai and as Lord Muruga in Kandan Karunai.

  Sivakumar's inclusion in divine roles appeared to be similar to that of N.T.Rama Rao,because of the soothing mode of dialogue delivery, which he always used to deliver.In fact, the two roles that he did, demands subdued dialogue delivery unlike that of Lord Shiva, that is well known for Rudhra thandavam and dissemination of rage against perpetrators of evil, as monstrous demons.

 The leonine voice mould of Sivaji Ganesan became a boon for exhibiting the rage-stuffed role of Lord Shiva.Where as Maha Vishnu and Lord Muruga as guarding Gods, become the softest pillows for devotees to rest their troubled minds for divine support.Though Thirumal Perumai focused on the holy routine of the Aazhvaars said to be be the staunch Vaishnavite devotees , Sivakumar's participation in the film as Maha Vishnu, revolved around mellowing the course of events with a perfectly protective touch, more as a saviour of mankind, than as a blown up figure of God.

   As Lord Muruga in Kandan Karunai, Sivakumar was his sweetest self ,endearing himself  to his devotees as a part of their body and mind.Even his destruction of the demon like Sooran { celebrated till date as soora Samhaaram}was achieved through his trust worthy lieutenant Veera Bhaahu,{turbulently played by Sivaji Ganesan}.Sivakumar's balancing of a fair attitude and behaviour between his two consorts Deivayanee and Valli ,reflected his right human perception of the divine attributes. 

 What took the audience closer to Sivakumar as Maha Vishnu and Lord Muruga would speak volumes about the actor's mellifluous mind frame in grasping godly position, and take himself flawlessly to those divine heights.Sivakumar is certainly the rarest among Tamil heroes, befitting god roles without a fall in playing those roles.By looks,lip movements,voice mould and tongue's travel through dialogues,Sivakumar is appropriately a magnificent stuff of godliness in human form, in his two divine roles representing the Vaishnavite and Saivaite codes of Hinduism

                               ===========0============