The four villain roles of Sivaji Ganesan

   

   Yesterday's villains are today's heroes,both in fiction and in real life.In cinema,not all people get a chance straight away,to do hero roles. Today's super heroes of Tamil cinema like Rajinikanth and Sathyaraj began their career only as villains and then transformed into mega stars. Whereas, heroes like Jai Shankar and Ravichandran did a lot of villain roles in the latter part of their career. Interestingly,a mighty hero like Sivaji Ganesan who rose to stardom in his very first film Parasakthi {1952} simultaneously and consecutively did four villain roles between 1953 and 1956.

  The first villain role that Sivaji Ganesan performed was that of a womanizer,a plagiarist and a betrayer of the trade union movement in 'Thirumbi Paar'{1953} a successful film that came under the banner of the Modern Studios.It was Kalignar M.Karunanidhi who wrote the fiery dialogues for the film,after Sivaji Ganesan's first film Parasakthi.{Of course'Panam'and 'Parasakthi' were films made during the same year but the latter was released first and It was Kalaignar M.Karunanidhi who penned the dialogues for Panam too}.

  In 'Thirumbi Paar'as Paranthaman,Sivaji really did a very hateful role going to the extent of raping a speech impaired woman who was the wife of another man.As the Casanova Sivaji Ganesan looked enchanting and it was this enticing appeal that made it easier for him to flirt with women and spoil their lives. It was his elder sister {Pandaribhai}who desperately tried to reform him but failed miserably.

  But at the end when the erring guy realized all his evil deeds and was ready to reform himself his sister shot him dead while he was trying to convince one of his victims stating that he was ready to marry her.Meanwhile,the victim shot herself to death and the hero's sister in turn killed him thinking that it was he who killed his former lover,left in the lurch.

  Thirumbi Paar became a box office hit thanks to Sivaji Ganesan's flawless performance, Kalaignar's impressive dialogues and T.R.Sundaram's ace direction,besides the fascinating musical score of G.Ramanathan.The beauty of the film was it would start with a court scene following the murder of Sivaji Ganesan and his lover and the whole story would be in the form of a flash back tale narrated by Pandaribhai.

  This was followed by A.V.M's Andha Naal {1954} directed by Veena S.Balachandar.Sivaji  Ganesan did the role of  Rajan a radio engineer selling radios at an affordable cost.Like'Thirumbi Paar' this was also a film narrated on a retrospective mode with depiction of a process of investigation following the murder of Sivaji Ganesan.

 'Andha Naal'turned out to be a unique film with no songs and with the course of events throwing a lot of surprises.The investigation finally led to the revelation of facts such as the hero having a mistress, his visit to Japan to make more money and his greed that made him travel on a path of espionage letting out Indian army's defence secrets to the Japanese government.Identically, as in'Thirumbi paar'in 'Andha Naal'too,it was Pandaribhai the hero's lover who killed him for being an anti-national. In fact she did not want to kill him but her hands triggered the gun by mistake leading to the murder.In spite of being a trend setting film'Andha Naal'did not do well at the box office.However Sivaji Ganesan performed wonderfully well, getting into the nuances of the role he played.

  The same year T.R.Ramanna released his most remembered film'Koondu Kili'in which both MGR and Sivaji Ganesan acted for the first and last time.MGR as Thangaraj and Sivaji Ganesan as Jeeva are good friends. Thangaraj gets arrested for a crime committed by Jeeva.After this Jeeva tries to have relationship with the wife of Thangaraj but she stoutly rejects his approaches.Once when Jeeva forcefully tries to embrace her he loses his eyesight following the stroke of a lightning.

  After this, his conflicting emotions hurt him forcing him to think if what he has done is right or wrong.Sivaji Ganesan neatly performed this negative role without any reservation about his image.Though'Koondukili'was much talked about as a different movie it was not successful at the theatres. But T.R.Ramanna took the rare credit for bringing MGR and Sivaji Ganesan together in his film.Besides'Koondukkili'he directed seven films of MGR and four films of Sivaji Ganesan.

  A year later in 1956 Sivaji Ganesan did another negative role as the half brother of Gemini Ganesan in the film'Pennin Perumai' which was made both in Telugu and Tamil {of course with different actors}by Pullaiah who later on made Sivaji's Vanangamudi and MGR's Aasai Mugam. In Pennin Perumai Sivaji Ganesan was actually the spoilt son of Gemini Ganesan's step mother. The way Sivaji illtreated his brother with a whip on hand projected him as an abominable guy.

   The film showed how Gemini Ganesan's wife (Savithri) gradually reformed the bad behavioral pattern of Sivaji Ganesan and proved the significance of the title that means the dignity of womanhood {or the dignity of a woman}.It was a kind of motiveless villainy that Sivaji Ganesan stylishly performed and this fascinating negativity impressed the audience to a great extent.

   'Uthama Puthiran'is not included in this post because Sivaji Ganesan plays dual roles as Parthiban and Vikraman, the twin princes of a kingdom, the former as a man of the people and the latter as an ignoble prince raised badly by his maternal uncle with evil designs.

   The greatness of an actor doing hero roles is to accept characters with any shades be it positive or negative. Sivaji Ganesan was an actor of all kinds of roles, never shirking any character for the sake of image. His true image was that of an exemplary actor with a global recognition. The fact that he accepted elderly roles even during the first decade of his career in films like Motor Sundaram Pillai and Paar Magale Paar would reflect the image of the perfect actor in him.That is why the villain roles he played not only stuck to the audience memory but also took him to colossal heights as a hero of cult status by spreading his massive thespian wings in all directions and flying high as the foremost hero of Tamil Cinema.

                     ============0===========

நதிகளில் நீராடிய தமிழ்த் திரையிசை

"நதியில் விளையாடி கொடியில் தலைசீவி

நடந்த இளம் தென்றலே"

  எனும் டி.எம்.ஸ்.குரலில் ஒலித்த கவி யரசின் 'பாசமலர்' திரைப்படத்தின்' "மலர்ந்து மலராத பாதி மலர்போல'' பாடலின் இடையே தோன்றும் வரிகள் இலக்கியத்தின் தனிச் சுவையை தமிழ்த்திரைக்கு தாரை வார்த்தன.பிறகு,

"நதியே நதியே காதல் நதியே நீயும் பெண்தானே

அடி நீயும் பெண்தானே"

  என்ற உன்னி மேனன் பாடிய'ரிதம்' திரைப் படத்தின் கவிப்பேரரசின் வரிகள்,நதியை பெண்பாலாக்கி காதலில் தேனெனக் கலந்து, பெருமைப் படுத்தின.தமிழ்த்திரை அவ்வப்போது நதியில் குளித்து,திளைத்து, சுகம் கண்டது மட்டுமல்லாது,அச்சுகத்தை நாமும் கற்பனையில் பன்மடங்கு பெறச் செய்தது.

  'காத்திருந்த கண்கள்'திரைப்படத்தில் மனம் கனக்கச்செய்யும் வகையில் சீர்காழி கோவிநாதராஜன் பாடிய

''ஓடம் நதியினிலே ஒருத்தி மட்டும் கரையி னிலே

உடலை விட்டு உயிர் பிரிந்து பறக்குதம்மா

வெளியிலே'' 

   எனும் மறக்காவொண்ணா பாடலும்,  'ஆண்டவன் கட்டளை'திரைப்படத்தில் டி.எம்.எஸ் மற்றும் பி.சுசிலா இதமாய் பாடிய,

''அமைதியான நதியினிலே ஓடும்-ஓடம்

அளவில்லாத வெள்ளம் வந்தால் ஆடும்''

  எனும் பாடலும்,மாறிக்கொண்டே இருக்கும் மனித உணர்வுகளோடு இயற்கையை இரண்டற கலக்கச்செய்தன.இரண்டு பாடல் களையும் கண்ணதாசன் எழுத இரண்டிற் கும் விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தியே இசை யமைத்தனர்.இந்த வகையில் காதலை நதியோடு உருவகப்படுத்தி 'இருவர் உள்ளம்' திரைப்படத்தில் P.சுசிலாவும் டி.எம்.சௌந்த ராஜனும் பாடிய,

"நதியெங்கே போகிறது

கடலைத் தேடி

நாளெங்கே போகிறது

இரவைத் தேடி "

  எனும் வரிகள் காதலில் அலைபாயும் மனதின் ஓட்டங்களை நதியின் ஓட்டமென சித்தரித்தது.காலப்பெட்டகத்தில் இடம் பெற்ற இப்பாடலையும் கண்ணதாசன் எழுத கே.வி.மகாதவன் தேனமுதமாய் இசை வடித் திருந்தார்.காதலை படகாக்கி அதை கால நதியில் ஓடவிட்டு P.சுசிலாவின் பொன் னான குரலால் நம்நெஞ்சங்களில் நீங்கா நினைவாகிய மற்றுமொரு பாடலே'பரிசு' திரைப்படத்தில் கண்ணதாசன் வரிகளுக்கு அதே கே.வி.மகாதவன்  இசைவிருந்தாக் கிய

"காலமெனும் நதியினிலே

காதலெனும் படகுவிட்டேன்"

எனும் சோகத்தோடு சுகம் சேர்த்த வரிகள்.

  இப்படி நிறைவாக நதியின் ஓட்டத்தில் நலம்போற்றிய தமிழ்த்திரை,'ஓடும் நதி' 'நதியைத் தேடி வந்த கடல்' போன்ற  பொது வான நதி சார்ந்த தலைப்புகளையும்'கங்கா யமுனா காவேரி'சிந்து நதிப்பூ','ஆகாய கங்கை','பொங்கி வரும் காவேரி','தாமிர பரணி'என்ற நதிகளின் பெயர் கொண்ட தலைப்புகளையும் தாங்கி நின்றது.

  பாடல்களில் கங்கை நதியை கண்ண னோடு இணைத்து,

"கங்கைக் கரைத் தோட்டம் 

கன்னி பெண்கள் கூட்டம் 

கண்ணன் நடுவினிலே

காலை இளங்காற்று பாடி வரும் பாட்டு

எதிலும் அவன் குரலே"

  எனும் பாடல் பி.சுசிலாவின் குரலில் அமுத கான மாய் ஒலித்து, 'வானம்பாடி' திரைப் படத்தை வானம்வரை உயரச்செய்தது. கண்ணதாசனின் வரிகளை கே.வி.மகா தேவனின் இசை,மலையென நின்று நிலைக்கச் செய்தது.கங்கையை கண்ண னோடு மட்டும் இணைக்காது,இராமனையும் பிணைத்து கே.ஜே.ஏசுதாசும் வாணிஜெய ராமும் பாடிய,

"கங்கை நதியோரம் ராமன் நடந்தான்

கண்ணின் மணி சீதை தானும் தொடர்ந் தாள்"

  எனும் பாடல்,'வரப்பிரசாதம்' திரைப்படத் தில் கவிஞர் அம்பிகாபதியின் வரிகளை கோவர்த்தனின் இசையுடன் இன்சுவை விருந்தாக்கி,இதிகாச பாடத்தை நதிக்கரை யில் நடத்திக் காட்டியது.

  யமுனை நதியை கண்ணனோடு இரண் டறக் கலந்த இரு பாடல்கள் நினைவுகளை நளினமாய்த் தழுவுகின்றன.

  முதலாவதாக'கௌரவம்'திரைப்படத்தில் எஸ்.பி.பாலசுப்ரமணியமும்,பி.சுசிலாவும் பாடிய,

"யமுனா நதியிங்கே ராதை முகமிங்கே

கண்ணன் போவதெங்கே" 

எனும் எம்.எஸ். விஸ்வநாதன் இசையில் நனைந்த கண்ணதாசன் வரிகளும்,

  'தளபதி'திரைப்படத்தில் வாலி வரிகள் புனைந்து,இளையராஜா இசையில் மிட்டாலி பேனர்ஜி பாடிய,

"யமுனை ஆற்றிலே ஈரக்காற்றிலே

கண்ணனோடுதான் ஆட

பார்வை பூத்திட பாதை பார்த்திட

பாவை ராதையோ வாட"

  எனும் பாடலும் யமுனை நதிக்கு நம்மை யாத்திரை புரியச்செய்தன.

  கங்கையையும் யமுனையையும் சங்கமிக் கச்செய்து சந்தோஷமுற்ற 'இமயம்'திரைப் படத்தில் கே.ஜே.யேசுதாசும் வாணி ஜெயரா மும் சேர்ந்து குரல் சங்கமம் கண்ட

''கங்கை யமுனை இங்குதான் சங்கமம்

ராகம் தாளம் மோகனம் மங்களம்''

என்று ராகத்தால் ரசனையில் மூழ்கச் செய்த

 கண்ணதாசன் வரிகள்,எம்.எஸ்.விஸ்வ நாதனின் பேரிசையில்,இமயம் தொட்டது.

   சிந்து நதியைப் பொறுத்தமட்டில்'கை கொடுத்த தெய்வம்'திரைப்படத்தில் இடம் பெற்ற டி.எம்.எஸ் குழுவினருடன் பாடிய பாரதியின் வரிகளிலமைந்த,

"சிந்து நதியின் மிசை நிலவினிலே

சேர நாட்டிளம் பெண்களுடனே"

  எனும் விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இனி மையாய் இசையூட்டிய பாடலும்,

  'நல்லதொரு குடும்பம்'திரைப்படத்தில் நாம் கேட்டு மகிழ்ந்த டி.எம்.எஸ்  மற்றும் பி. சுசிலா குரல்களால் குழைந்து பாடிய, கண்ணதாசன் வரிகளில் இளையராஜா வின் இன்னிசையில் இதயம் நிறைந்த,

 'சிந்து நதிக்கரையோரம் எந்தன் தேவன் ஆடினான்

தமிழ் கீதம் பாடினான்

என்னை பூவைப்போல சூடினான்"

  எனும் ஏகாந்த கீதமும் தனித்துவம் வாய்ந்த வை ஆகும். இதேபோன்று 'பொன்னுமணி' திரைப்படத்தில் ஆர்.வி.உதயகுமார் வரிகள் புனைந்து இளையராஜா இசையமைத்து, பாடும் வானம்பாடி எஸ்.பி.பி யின் குரலில் ஒய்யாரமாய் செவிகள் நிறைத்த,

"சிந்து நதி செம்மீனே

கொங்கு தமிழ் செந்தேனே

தென்னங் கீற்றில் ராகம் தேடும்

தெம்மாங்கே"

  எனும் அமைதிபொங்கும் பாடல் ஆன்ம சுகம் தந்ததாகும்.

   காவிரி நதியினை குறிப்பிட்டும்,அதன் மறு பெயரான பொன்னி நதியைக்காணும் ஆவலை வெளிப்படுத்தியும்,களமிறங்கிய நான்கு தமிழ்த் திரைப்பாடல்களை இங்கே குறிப்பிடுவது,காவிரி நதிநீரை பாடலிலா வது தடையின்றி பகிரச் செய்யும். முதலில் 'மன்னாதி மன்னன்' திரைப்படத்தில் கண்ணதாசன் எழுதி விஸ்வநதன் ராம மூர்த்தி இசையில் கே.ஜமுனாராணி மனமுருகிப் பாடிய,

"காவிரித்தாயே காவிரித்தாயே

காதலர் விளையாட பூவிரித்தாயே"

   எனும் பாடல் ஒரு பெண்ணின் மன வேதனையை நதியிடம் புகாராக முறையிட் டது.அதே காவிரியை பூவோடும் பெண் ணோடும் இணைத்து P.சுசிலாவும் டி.எம்.எஸ்ஸும் மகிழ்ச்சி ஆரவாரத்துடன்  பாடிய

"காவேரிக் கரையிருக்கு 

கரைமேலே பூவிருக்கு

பூப்போல பெண்ணிருக்கு

புரிந்து கொண்டால் உறவிருக்கு"

  எனும் கண்ணதாசன் வரிகள்'தாயைக் காத்த தனயன்'திரைப்படத்தில் கே.வி.மகா தேவன் இசையில்,காதல் கொடி கட்டியது.

  காவிரியை பொன்னிநதி எனக் குறிப்பிட்டு 'பொன்னியின் செல்வன்' திரைப்படத்தில் ஏ.ஆர். ரெஹமான் இசையமைத்து குழுவின ருடன் பாடிய,இளங்கோ கிருஷ்ணனின் வரிகளிலமைந்த,

"பொன்னி நதி பாக்கனுமே 

பொழுதுக்குள்ள

கன்னி பெண்கள் காணனுமே காற்றப் போல"

  எனும் பாடல் நதியின்மேல் நாட்டம் கொண்டு நவீன ஓட்டம் பெற்று, நரம்பில் முறுக்கேற்றியது. 

  இந்த மூன்று பாடல்களையும் பின்னுக்குத் தள்ளி,'அகத்தியர்'திரைப்படத்தில் சீர்காழி கோவிந்தராஜன் தன் தெளிந்த கம்மீரக் குரலால் காவிரி நதியினை போற்றிப்பாடிய,

"நடந்தாய் வாழி காவேரி 

நாடெங்குமே செழிக்க

நன்மையெல்லாம் சிறக்க

நடந்தாய் வாழி காவரி "

எனும் குன்னக்குடி வைத்திய நாதனில் கர்நாடக இசையிலமைந்த கவிஞர் கே.டி.சந்தானத்தின் வரிகள் தனிச் சிறப்பு பெரும். இப்பாடல் வரிகள்,

"வாழி அவன்தன் வளநாடு

மகவாய் வளர்க்கும் தாயாகி

ஊழி உய்க்கும் பேருதவி

ஒழியாய் வாழி காவேரி"

    என்று காவிரி நதியின் புகழ் பரப்பும் இலக்கியப் பெருமை வாய்ந்த பழைய பாடலொன்றை,நம் நினைவுகளில் தவழச் செய்யும்.

   நான்மாடக்கூடலின் நாற்திசையும் நலம் கூட்டும் வைகை நதியைப் பற்றி நிலம் சிறக்கச்செய்யும் பாடல்கள்,தமிழ்த்திரை இசைக்கு தன்னிகரில்லா சுவைக்கூட்டும். பாடல்கள் பல இருந்தாலும் அவற்றில் ஒரு சில பாடல்கள் செவிகளில் ரீங்காரமிட்டுக் கொண்டேயிருக்கும்.

   இந்தவகையில் என்றும் தெவிட்டா வண் ணம் டி.எம்.எஸ் P.சுசலா குரல்களில் 'பார் மகளே பார்'திரைப்படத்தில் பெண் மக் களை தாலாட்டும் வகையில் தேனொழுக பாடிய,

நீரோடும் வைகையிலே நின்றாடும் மீனே

நெய்யூறும் கானகத்தில் கைகாட்டும் மானே

தாலாட்டும் வானகத்தில் பாலூட்டும் வெண் ணிலவே

தெம்மாங்கு பூந்தமிழே தென்னாடன் குல மகளே"

   எனும் இலக்கியச் சொல்லாடல் நிறைந்த பாடல் தனி இடம் பிடிக்கும்.கண்ணதாச னின் இம்முத்தான கவிதை வரிகள் விஸ்வ நாதன் ராமமூர்த்தியின் வற்றா இசைக்கட லில் வசமாய்க் குளித்தெழுந்தன.

  அடுத்தாக 'ரிக்ஷா மாமா'திரைப்படத்தில் எஸ்.ஜானகியும் எஸ்.பி.பாலசுப்ரமணியமும் குரல்களால் இணைந்து குணம் கூட்டிய,

"வைகை நதி ஓரம் பொன்மாலை நேரம்

காத்தாடுது.

கள்வடியும் பூக்கள் காத்தோடு சேர்ந்தே

கூத்தாடுது"

 எனும் கங்கை அமரனின் எளிமையான கவிதை வரிகள் அவரது தமையனாரின் இசையில் தாளம்போட வைத்தது.இதே கங்கை அமரன் வரிகள் அமைத்து அவரது அண்ணன் ஆன்மசுகம் தரும் வகையில் இசையமைத்த,

"வைகரையில் வைகைக் கரையில்

வந்தால் வருவேன் உன் அருகில்"

  எனும் எஸ்.பி.பி யின் குரல் கம்பீரத்தால் நம் உணர்வுகளை உருக்கிய 'பயணங்கள் முடிவதில்லை'திரைப்படப்பாடல்,வெள்ளி விழாக் கண்ட அப்படத்தின் வெற்றிப் பாடல் களிலொன்றாயிற்று.

  நான்காவதாக T.ராஜேந்தர் எழுதி இசை யமைத்து அவர் இயக்கிய "உயிருள்ளவரை உஷா'திரைப்படத்தில் கே.ஜே.ஏசுதாஸ் ஏக்கமும் சோகமும் வெளிப்படுத்திப் பாடிய,

"வைகைக்கரை காற்றே நில்லு.

வஞ்சிதனைப் பாத்தால் சொல்லு

காற்றே பூங்காற்றே

கண்மணி அவளைக் கண்டால் நீயும் 

காதோரம் போய்ச்சொல்லு"

  என்ற நெஞ்சை அள்ளும் பாடல் தரணி எல்லாம் வாழும் தமிழறிந்தோரை,தலை தாழ்த்தி வைகை நதியினை வணங்கிடச் செய்யும்.

 முடிவாக 'கொடுத்துவைத்தவள்' திரைப் படத்தில் சீர்காழி கோவிந்தராஜன் ஜமுனா ராணி குரல்களால் இணைந்து காதல் நதியில் திளைத்த,

"பாலாற்றில் சேல் ஆடுது

இரண்டு வேலாடுது

இடையில் நூலாடுது"

  எனும் கண்ணதாசன் பாடல் கே.வி.மகா தேவன் இசையில் அமைந்திட, என்றும் இனிக்கும் உதயகீதமாக இசை ரசிகர்கள் பலராலும் கொண்டாடப்படுகிறது.நதிக ளோடு விளையாடும் தமிழ்த்திரை தெளி வுடனும் துடிப்புடனும் ஓடி,பரவசம் பலநூறு  சேர்த்துக் கரையேறுகிறது.

            ==============0===============

எள்முளைத்த இடமெல்லாம்.....

எள்முளைத்த இடமெல்லாம்

எருக்கஞ்செடி முளைக்கிறது.

சொல் முளைக்கும் வேளையிலே,

சொல்லோடு முள் முளைக்கிறது.

அக்கறை இல்லாதவரின்

கொக்கறிப்பு குடைச்சலில்,

நிக்கிற இடமெல்லாம்

நெருஞ்சி ஆகிறது.

சத்தம்போட்டு உரைத்தாலும்

சத்தியத்தின் ஓசைக்கு

சங்கே மிஞ்சுகிறது.

சாரை சாரையாய் 

பொய்க்கால் குதிரைகள்,

ஊரைச் சுற்றிவந்து

உண்மைச் சவாரிகள்.

எட்டுப் போடச்சொன்னால்

ஏட்டிக்குப் போட்டிபேசும்

எட்டுக்கால் பூச்சிகள்.

இடித்துப்பேசும் இடதுசாரியும்

வழுக்கிப்பேசும் வலதுசாரியும்

படித்துப்படித் துரைத்தாலும்

பாசாங்கு எதிலென

கேட்போர்க்கே கேளிக்கை.

உள்ளுறங்கிய மிருகங்கள்

உக்கிரமாய் உலாவர,

தள்ளுமுள்ளு காட்சியிலும்

தில்லுமுல்லே தீவிரம்.

எலிப்புளுக்கை நிறைந்திருக்க,

எள்ளுக்கே தட்டுப்பாடு.

எள்முளைத்த இடமெல்லாம்

கள்ளிச்செடி கழனியாச்சு.

ப.சந்திரசேகரன்.

The Two famous Tamil film studios from Coimbatore

    Post independent India saw a significant growth in cinema,as a medium of art and creativity. Tamil Nadu became an active participant in this process.Madras {Chennai now} had its Gemini, AVM and Vijaya Vauhini studios actively making a lot of films and enriching the archives of Tamil cinema.

   But there were other studios also operating from other parts of Tamil Nadu.The most popular Modern Theatres studio was operating from Salem.Besides this,there were two other famous studios located in Coimbatore.One was the busiest Jupiter Pictures,producing films from the Central Studio and the other was Sri Ramulu Naiidu's Pakshiraja's film production house.As Modern Theatres already finds a place in this blog,this post is dedicated to the Jupiter Pictures and the Pakshiraja Studios.

   It was Jupiter Somu {Given name M.Soma sundaram}and S.K.Mohideen who launched the Jupiter Studios in 1934.Initially, they began their film making from Central Studios.When that studio was closed,they moved to Chennai and purchased the Neptune studio located in Adayar.It is another fact that this Neptune studio later became Sathya Studios and there is an article in this blog about Sathya Movies too.

  Jupiter pictures was a brand name in Tamil Nadu from the Nineteen forties to Sixties and was rated high by all.Chandrakantha was the first film produced under the banner of Jupiter Studios{1938}.

  Jupiter Pictures made a lot of block buster films like Kannagi,Gubera Kuchela, Sri Murugan, Rajakumari,Marmayogi,Manohara, Thanga Padhumai and Karpukarasi.

  The other popular films were  Abhimanyu, Mohini,Arignar Anna's first film Velaikari, Amudhavalli,Sorga Vasal,Ellorum Innaattu Mannar and Arasilankumari.Most of the films of Jupiter Pictures were directed by A.S.A Samy. While Manohara was made by L.V.Prasad  Marmayogi&Kanniyin Kadhali were directed by K.Ramnoth.Kalaignar M.Karunanidhi wrote the dialogues for Manohara and Arasilankumari. P.U.Chinnappa,M.G.Ramachandran,Sivaji Ganesan,Gemini Ganesan,T.R.Mahalingam and K.R.Ramasamy played hero roles in the Jupiter Pictures' films.

  Pakshiraja Studios was founded in 1945  in Coimbatore by S.M Sriramulu Naidu as a movie studio for making motion pictures. Initially, Naidu was the director of the Central Studios and later bought the Premiere Cinetone studios and rebuilt it as a full fledged studio for making many Tamil,Malayalam Telugu and Hindi movies besides a Kannada film.Two of the timeless films under the Pakshiraja Studios banner were,the Hindi film Azad of Dilip Kumar&Meena Kumari and Malaikallan of MGR& P.Bhanumathi.

  The two films of Sivaji Ganesan released under Pakshiraja Studios were Maragatham and Kalyaniyin Kanavan. Ezhai Padum Paadu,the V.Naghaia starring film, was yet another popular film produced by Sriramulu Naidu.While a majority of the films were directed by him,Ponni was directed by A.S.A Samy&C.S,Rao and Ezhai Padum Paadu,by K.Ramnoth.It was Naidu's brother S.M.Subbiah Naidu who composed music for many of the Pakshiraja films. The two mega hit films Azad and Malaikallan will retain the glory of Pakshiraja Studios.

  Today film making depends more on the super effects of ever growing electronic technology. Digital cinema has done away with film rolls and projectors.With DTS effects,the audience at the theatres are kept mesmerized.Most scenic events of many films go for out door shooting either in India or abroad.

   There are recording studios operating under optimum requirements. Outstanding names like Gemini,AVM.Jupiter, Pakshiraja,Citadel, Venus, Padmini, Modern, Sathya,Devar, Kalakendra, Kavidhalaya, Sujatha Cine Arts and so on,could be recalled as flashes of the magnificent past.Many new movie making production houses are leading the film industry now.

   The screen magic continues. But the magic of the famous studios that largely relied upon physical strength of the field staff and creative grandeur of the highly imaginative film makers, will continue to haunt the memories of those who enjoyed film watching at non AC theatres, and in many asbestos roofed or thatched touring talkies,undergoing their awe inspiring experiences,unmindful of the hot weather of matinee shows.Films like Chandralekha and Vanjikottai Valiban of the Gemini Studios will continue to speak of the glorious era of Tamil Cinema.With these memories will travel,those of the Jupiter Pictures and Pakshiraja Studios.       

                                 =============0===============

Fear and fury of Leo

    

  There is a famous saying that "though countries may not be interested in war, war is interested in them". The same way, though movies may not be in interested in crime and violence, they are interested in films. It looks as though,crime and violence are no exclusions from cinema and Tamil cinema is no exception to this.

   Leo's script carries the fury of the hyena from the start till the end. Lokesh Kanagaraj Universe seems to have shrunk into Vijay's world,with his fear of family's safety and fury against those waiting to harm his wife and children.Vijay's overwhelming grasp of the intricacies of his character formation as Parthiban and Leo,and the way he takes on the emotional components of this double-edged role of the protagonist,provide him with excellent opportunities to rightly exhibit himself as a consummate actor.Vijay is subdued with his bakery cafe wife and children,but roaring when it comes to fighting, be it the hyena or the raucous gang of serial killers and gang lords.But for Vijay,Leo would have been a short-lived piece of cinema in theatres.

  The scene that shows Vijay going into the extremes of anguish in his being suspected by his wife Trisha whether he is really Parthiban or Leo, and the way he pleads his helplessness on being hunted by an identity crisis, becomes one of the most emphatic events of the film not only in proclaiming his genuineness as Parthiban, but also in pronouncing his most powerful performance of role play in the film.But how casually he unfolds himself as Leo in the climax,is his most familiar mischievous segment in acting,that would pull his fans to his side.Thematically speaking.it could also be said after the murder of Leo's twin sister {brief and sprightly performance by Madonna Sebastian} Vijay as Parthiban,replaces the lost sister, as the twin of Leo.

  The entire film in terms of its action sequence seems to rest on the shoulders of Vijay,though most of the stunt scenes leave a pure make-believe factor despite their magnificent presentation. In the midst of the huge cast,carrying a load of actors, Mysskin,Mansoor Ai Khan and George Mariyan,do their roles with a greater punch leaving the two main villains Sanjay Dutt and Arjun Sarjah,take the back seat. Sandy Master does really become a newborn gory thug of Tamil cinema in looks and style.Gaudham Vasudev Menon does a neat job as forest officer and friend of Vijay.Anirudh's music is extremely friendly to the theme and narration of the film,excelling more in the English numbers and in the high voltage 'Badasma' song. This is another special film for the youth- throbbing music maker.

  Forget the saga of crime,violence and the amount of blood shed. Forget the highly unbelievable stunt scenes.Leo stands as the one man show of Vijay and this one-man show is not just an additional feather on Vijay but something more than that,as a fantastic audio-visual feast,for his fans.

இரு நகைச்சுவை நடிகர்களின் பாடல் பரவசம்.

  

  

     தமிழ்த்திரை வரலாற்றில் நடிப்பும் பாடலும் இரண்டறக்கலந்திருந்த காலம் ஒன்று உண்டு. நடிப்பிசைப் புலவர் என்று முப்பரிமாணம் பெற்ற கே.ஆர்.ராமசாமி எனும் ஒரு நடிகரும் இருந்தார். எம்.கே.தியா கராஜ பாகவதரும் பி.யு.சின்னப்பாவும், பாடிக் கொண்டே நடித்த அக்காலப் பிரபல மான கதாநாயகர்கள். 

  ஆனால்,இவர்களின் காலத்திற்குப்பின்னர் திரைநிரப்பிய மக்கள் திலகம் எம்.ஜி.ஆர், நடிகர் திலகம் சிவாஜி கணேசன்,காதல் மன்னன் ஜெமினி கணேசன், நவரச நாயகன் ஆர். முத்துராமன்,ஜேம்ஸ் பாண்ட் ஜெய் ஷங்கர், ரவிச்சந்திரன்,சிவகுமார் போன்ற எந்த கதாநாயகர்களும் பாட இய லாதவர்கள் என்று தாங்களே உணர்ந்து, நடிப்புடன் நிறுத்திக்கொண்டனர். அடுத்த தலைமுறை முன்னணிக்கதாயகர்களில் பாடும் குரலில் ரஜினியை கமலும், அஜித்தை,விஜய் மற்றும் தனுஷ் போன் றோரும் பின்னுக்குத் தள்ளினர் எனலாம்.

  இருப்பினும்,காதாநாயகர்களைக்காட்டி லும் நகைச்சுவை நடிகர்கள் பாடுவ தென்பது தமிழ்த்திரையின் வரப்பிரசாதமே. கலைவாணர் என்.எஸ்.கே வுக்குப் பிறகு ஜே.பி.சந்திரபாபு மட்டுமே சொந்தக்குரலால் பாடுவதில்,தான் நடிக்கும் படங்களெல்லாம் தன் பாடலின்றி இருக்காது எனும் நிலையை உருவாக்கினார்.அதற்குப் பின்னர் நடிப்பிலும், நகைச்சுவை அமர்க் களத்திலும்,வசன அழுத்தத்திலும்,நடன ஆர்ப்பாட்டத்திலும்,தன்னை மிஞ்சும் வேறொரு நகைச்சுவை நடிகர் இல்லை எனும் நிலைப் பாட்டினை தனது முழுத் திறமையால்  உருவாக்கிய வைகைப்புயல் வடிவேலு, பாடுவதிலும் சந்திரபாபுவுக்குச் அடுத்தபடியாக வெற்றிக்கொடி கட்டினார்.

    சந்திரபாபுவின் குரலில் காந்தமென எப்போதுமே அதிர்வுகள் அறைகூவும்.அவர் நடித்த எல்லா படங்களிலும் அவர் ஒரு பாடலையேனும் பாடியிருந்தாலும், என்றென்றும் ரசிகர் மனதில் குடிகொண்ட தனிச்சிறப்பு கொண்ட அவரின் பாடல்களை பெருமிதத்துடன் பட்டியலிடலாம்.

   'மகாதேவி'திரைப்படத்தில் அவர் பாடிய "தந்தனா பாட்டு பாடணும் திந்தனா தாளம் போடணும்",'பதிபக்தி'யில் டி.எம் சௌந்த ராஜனுடன் சேர்ந்து பாடிய "இந்த திண்ணை பேச்சு வீரரிடம் ஒரு கண்ணாயிரக்கனும் அண்ணாச்சி",'புதையல்' படத்தில் இடம் பெற்ற "உனக்காக எல்லாம் உனக்காக", 'மணமகன் தேவை'யில் அமர்களப்படுத்திய "பம்பரக்கண்ணாலே காதல் சங்கதி சொன்னாலே",'மரகதம்'திரைப்படத்தில் நாம் பல முறை  கேட்டு ரசித்த ,அவர் ஜமுனா ராணியுடன் பாடிய "குங்கும பூவே,கொஞ்சு புறாவே",'கடவுளை கண்டேன்'படத்தில் அவர் எல் ஆர் ஈஸ்ஸ்வரியுடன் இணைந்து பாடிய "கொஞ்சம் தள்ளிக்கனும்",'நாடோடி மன்னன்'திரைப்படத்தில் ரோஷத்தை நகைச்சுவையாக்கிய"தடுக்காதே என்னை தடுக்காதே"'போலீஸ்காரன் மகளி'ல் அதே எல்.ஆர். ஈஸ்வரியுடன் பாடிய"பொறந் தாலும் ஆம்பிளையா பொறக்கக்கூடாது"  போன்ற பாடல்கள் அனைத்துமே மட்டற்ற இன்ப அதிர்வுகளை ஏற்படுத்தின என்றால் அது மிகையாகாது. 

  சந்திரபாபு பாடிய தத்துவப்பாடல்களில் "பிறக்கும் போதும் அழுகின்றான்"{கவலை இல்லாத மனிதன்}"ஒண்ணுமே புரியலே உலகத்திலே"{குமார ராஜா},"புத்தியுள்ள மனிதரெல்லாம் வெற்றி காண்பதில்லை" {அன்னை }"சிரிப்பு வருது சிரிப்பு வருது சிரிக்க சிரிக்க சிரிப்பு வருது"{ஆண்டவன் கட்டளை } போன்றவை என்றும் நெஞ்சில் ரீங்காரமிட்டுக்கொண்டே இருக்கும்.

  நிறைய பாடல்களை ஜே.பி.சந்திரபாபு பாடியிருந்தாலும் பிரதானப் பாடல்கள் மட்டுமே இங்கே குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. அவர் பாடிய பாடல்களை கவியரசு கண்ணதாசனும் கு.மா.பாலசுப்ரமணி யனும்,கே டி சந்தானமும்,தஞ்சை ராமையா தாஸும் எழுதியிருந்தனர்.பெரும்பாலான பாடல்களுக்கு விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி யும் , கே.வி.மகாதேவனும், ஜி.ராமநாதனும் டி ஜி லிங்கப்பாவும்,எஸ்.எம்.சுப்பையா நாயுடுவும் இசையமைத்திருந்தனர்.இந்த இசை மேதைகளின் இசையினூடே சந்திர பாபுவின் காந்தக்குரல்,நளினமாய் பயணித்து அவர் பாடல்களை கேட்கும் அனைவரையும் அப்பாடல்களோடு பயணிக் கச் செய்தது. 

   சந்திரபாபுவின் அதிர்வுக்குரலுடன் ஒப்பிடுகையில் வடிவேலுவின் குரல் வீச்சின் தாக்கமும் சொற்களின் உச்சரிப்புத் தெளிவும்,கூடுதல் குணம் காட்டும்.அவரது கலாட்டா பாடல்களாக "போடப்போடா புண்ணாக்கு"{என் ராசாவின் மனசிலே}        " எட்டணா இருந்தா எட்டூரு ஏன் பாட்ட கேக்கும்"{எல்லாமே என் ராசாதான்}"லக் லக் லக்"{தடயம்}"மதனா மதிவதனா" {மாயன்}"கட்டுனா அவள கட்டனும்டா"{ஜெய சூர்யா}"வாடி பொட்டப்புள்ள வெளியே என் வாலிபத்தை நோகடிச்ச கிளியே"{காலம் மாறிப்போச்சு}"வாடா மாப்பிள வாழ பழ தோப்பில"{வில்லு] போன்ற அனைத்து பாடல்களுமே கலக்கல் கம்பீரங்களாக கொடிகட்டிப் பறந்தன.

   சந்திரபாபுபவின் மென்மை சற்று குறை வாக வடிவேலுவின் குரலில் தென்பட்டா லும்,இசை ஆர்ப்பாட்டத்தில் அவரின் பாடல்கள் தனி முத்திரை பதித்தன அதே நேரத்தில் சந்திரபாபுவைப்போல மயிலிறகு ஸ்பரிசம் ஏற்படுத்திய"சந்தன மல்லிகை யில் தூளிகாட்டி போட்டேன் தாயே நீ கண்ணுறங்கு தாலே லல்லேலோ"{ராஜ காளியம்மன்}பாடலும் சமீபத்தில் மா மன்னன் திரைப்படத்தில் ஏ.ஆர்.ரெஹ்மான் இசையில் அவர் பட்டையைக்கிளப்பிய 

"மலையிலதான் தீ பிடிக்கீது ராசா

என் மனசுக்குள்ள வெடி வெடிக்கீது ராசா"

   பாடலும் இசையின் மீது வடிவேலு கொண்டுள்ள அசுரப்பிடிப்பை வெளிப் படுத்தும்.பாடலிலும் நடனத்திலும் சந்திர பாபுவுக்கு சற்றும் சளைக்காத வடிவேலு, நகைச்சுவை நடிப்பினிலும்,அங்க அசைவி லும்,உடல் மொழியிலும்,வசன உச்சரிப்புத் தெளிவிலும் சந்திரபாபுவை நீண்ட தூரம் புயலெனக் கடந்து தமிழ் திரையின் தன்னிகரில்லா நகைச்சுவை நடிகராக இமயம் கண்டார். 

  இருப்பினும்,சந்திரபாபுவின் பாடல்களில் கேட்போரின் உணர்வுகள் வசியப்படுத்தப் படுவதையும் உல்லாசமாய்  வருடப்படு வதையும் எவரும் மறுப்பதற்கில்லை. சந்திரபாபுவின் பாடும் திறனும் அவர் குரலின் இசைத் தகுதியும் அவரின் பாடல் களை அவர் நடித்த ஒவ்வொரு படத்திற்கும் இன்றியமையா இணைப்பாக்கின. முடிவாக,சந்திரபாபுவின் குரல் ஆரவணைப் பும் வடிவேலுவின் குரல் எழுச்சியும்,தமிழ்த் திரையிசையில் தனித்தனி தாக்கங்களை என்றென்றும் ஏற்படுத்திக் கொண்டே இருக்கும் என்பதை,திரை இசைப்பாளர் களும் ரசிகர்களும்,நிச்சயம் மனமாற ஏற்றுக்கொள்வர்.

           ===///==============///=====

        

The dubbing voice wizard of Tamil Cinema

     

    Whatever be the acting potential of a person and however fascinatingly an actor performs his role,one of the most significant traits of an actor is his voice. Apart from his acting credentials it was the leonine voice wield of Sivaji Ganesan that enabled him to steer his acting career on an ever successful track.

   While the masculine verve in an actor's voice lends him a commanding position on the screen, a suave,gentle and captivating voice also helps an actor move closer to the audience,by the manner the dialogue is delivered.This is how heroes like Gemini Ganesan and R.Muthuranan established their winning streak.

  Once in 1978 in a famous film studio, this blog writer had an opportunity to watch the recording of the dialogue component of a film in its making and could understand how difficult the lip synchronization was, for the successful delivery of dialogue in any scene.It is here one should think of the untold hidden plights of a voice dubbing artist, be it the voice of the actor or someone dubbing for the voice of the actor's dialogues.

  Tamil cinema's most frequently dubbed voice during the last century was that of S.N.Surendar,who was also a short time actor in films like Naalaiya Seidhi, Nenjinile,Priyamudan and Chennai 600028. Besides acting,he has sung hundreds of songs for Tamil films,either as duet songs or in group songs. Songs like 'A for apple'(with A.LRaghavan & others for the old film Saadhu Mirandaal},"Aalyam enbadhu Veedaagum"(with P.Suseela in Thamarai Nenjam),"Thanimaiyile Oru Raagam"( with S.Janaki in Sattam Oru Iruttarai) and "Devan Koil Deepamonru"    (again with S.Janaki in Naan Paadum Paadal) are remembered as sweet memories.

   As a dubbing artist S.N.Surendar has conquered a unique &enviable position in Tamil Cinema.He has beautifully lent his voice through a process of fusion to great actors like Vijayakanth,( Sattam Oru Iruttararai,Satchi and Vetri,all directed by S.A.Chandrasekar) Karthik Muthuraman,(Alaigal Oivadhillai&Paadum Paravaigal) Pratap Pothen,(Nenjathai Killaadhe, Puthumai Penn &Manaivi Ready) Nedumudi Venu(,Anniyan)Sreenath( Rayil Payangalil)Anand Babu,( Thangaikor Geetham) Arjun,(Vesham)Rehman ( Vasantha Ragam &Nilave Malare) and Raghuvaran(Oru Odai Nadhiyagiradhu)

   But beyond all these heroes, it is Mohan who almost owes his identity as an actor to this breezy and bounteous voice, that could generate and reflect varied emotions in dialogue delivery, for a vast number of his films starting from Kilinjalkal. Mohan will be solidly remembered for the voice of S.N.Surender,floating and taking exotic dips in the rivers of romance. Surender's dubbing voice became Mohan's. If it is true that the former's voice has soothingly dissipated into the thespian profiles of Mohan,it is equally true that the latter's lip movements have suitably imbibed the most delicate voice nuances of Surendar. But the most undeniable truth is that S.N.Surendar's mellifluous voice delivered its mighty modulations and amazingly enriched the acting dimensions of Mohan and enabled him to enhance his image as a romantic hero, creating a Midas touch.

  It is an interesting fact that prominent actors like Delhi Ganesh,Kitty,Nizhalgal Ravi and Thalaivaasal Vijay have lent their voice charisma as dubbing artists too. While Delhi Ganesh gave his voice for actors like Vishnuvardhan{Mazhalai Pattalam and Chiranjeevi,{47 Naatkal}It was Kitty's voice that governed the aristocratic and villainous acting mould of Girish Karnard for films like Kadhalan, Minsara Kanavu, Chellame and 24. 

  Nizhalkal Ravi is very well known for his dubbing work for Amitab Bachan.He has also contributed his voice magnificence for actors like Rahman, Raja.Nana Patekar, Jackie Shroff,Boman IraniAnand Nag and Mithun Chakraborti. Thalaivasal Vijay has done dubbing for films like Vettaikaran,Vettai,Kannathil Muthamittal and Nala Dhamayandhi.Among actresses Radhika would take credit for dubbing the dialogues of Radha in Mudhal Mariyadhai, for Nirosha in Senthoora Poove& Inaindha Kaigal,for Lissy in Vikram for Ranjini in Kadalora Kavidhaikal and for Rajashree in Karuthamma. 

   The actors mentioned above are known to many because of their vast appearance in films. But how many of the film lovers know about the often-heard voices of unseen dubbing artists making dialogues live in audience memory, in addition to letting actors celebrate their dialogues with their borrowed voices.

  S.N. Surendar is certainly a voice wizard helping the visible actors find a place in audience imagination, with his invincibly captivating voice. This post is a special tribute to this voice veteran. There are many female dubbing artists languishing without being rightly recognized and this blog has its utmost responsibility to throw distinct light on their unnoticed grandeur in another post. However, this post passionately records the blog writer's deserving salute to the voice wizard S. N. Surendar.

                             ////======////======////=======///