Sivaji Ganesan as a historical poet and a mythical King.

 

  An all rounder like Sivaji Ganesan is not new to myths and history in Tamil Cinema. A.P.Nagarajan had amazingly presented him as Lord Shiva,Naaradha,as a Nayanmar and as the Aazhvaars.Later APN also portrayed Sivaji Ganesan as King Rajaraja Chozhan by making the first cinemascope film in Tamil,with the name of the King as the title of that film. 

   B.R.Bantulu had shown Ganesan as mythological Karnan,as provincial king Kattabomman and as freedom fighter V.O.C.Even before these films,Sivaji Ganesan had donned the roles of Tenali Raman{1956 movie bearing the same title directed by B.S.Ranga} and Ambikapathy,the son of Tamil poet Kambar{1957 movie,with the same title,directed by P.Neelakandan,who was always known as an MGR film maker}.In 1961 director Ramanna another MGR specialist,showcased Sivaji Ganesan,as Lord Muruga in his film Sri Valli. Sivaji had also done the role of King Ratan Rana Singh,in the film Chittor Rani Padmini,{1963}made by Ch.Narayana Murthi.

   In this list,there are two significant films,Maha Kavi Kalidas{1966} and Harischandra {1968} which were not received well,but were most beautiful films in the history of Tamil Cinema. Maha Kavi Kalidas was based on the story of the Sanskrit poet and playwright Kalidasa,who is said to have lived during the Gupta Empire {Chandra Gupta II,380 CE to 415} and performed as a court poet.Three of his major works were,Shakunthalam,Raghuvamsam and Kumarasambhavam.The Tamil film Mahakavi Kalidas projected Kalidas as an innocent,food crazy and childish villager  Chinnaiah,who was grazing sheep and was helped in his daily routine,by Goddess Kali {meekly and piously portrayed by dignified actor.K.B.Sundarambal} without his knowledge.

    The happy-go-lucky Chinnaiah happened to marry a princes,called Sangeedhavani{naturally performed by Sowcar Janaki}.This sudden development followed an act of scheming by a group of poets,headed by poet Ambarisan,{played by R.S.Manohar}who had failed in an intelligence contest with the princess that would have enabled him to marry her,if he had won the contest.The bitter part of the contest was,those who failed,would have to undergo different kinds of rigorous punishments. Actually,Chinnaiah became a victim of their scheming and won the intelligence contest under their mischievous interpretations of his responses to the questions raised by the princess.In fact,Chinnaiah garlanded the princess not knowing that he was marrying her.When truth came to light after his marriage,the story took new turns.Goddess Kali transformed him into Kavi Kalidas,an intellectual and poet of wide knowledge and the princess as his wife Vilasavadhi.

  When the popularity of Kavi Kalidas spread everywhere,he became a close friend of King Bhoja{R.Muthuraman}.In the midst of discourses,poetic revelations and arguments, their friendship strenthened into a beloved bond.But this friendship was spoilt by the evil designs of a dancer called Mohanangi {L.Vijayalakshmu}who had a craving for Kalidasa but was spurned by him.Neverthless, Kalidasa helped Mohanangi,when she requested him to complete the second half of a poem,the right completion of which,would fetch her half of the kingdom,as per the declaration of the king.The brutal climax showed Mohanangi beheading Kalidas after collecting the completed poem from him.When the King came to know the truth,he killed Mohanagi and went to the Kali temple where both  Kalidas and his wife were lying dead.The film showed the King also falling dead,unable to bear the pang of friendship.

  Sivaji Ganesan wonderfully shuttled between the light hearted character of Chinnaiah and the solemn and intelligent poet Kalidas.His character show,was a combination of both a breeze and a storm.It was an unmatching role play by this matchless actor.R.R.Chandran's astute direction, Ku.Ma Balasubramanyam's storyline and excellent lyrics written by the latter along with Kannadasan,were great merits of the film.K.V.Mahadevan's exuberant music enriched the quality of  the film,with songs like 'Senru Vaa Mahane','Kaalathil Azhiyaadha',{both by K.B.Sundarambal}and 'Pirapputren Kaaliyidam Peranbutren'and 'Yaar tharuvaar Indha Ariyaasnam',by T.M.Soundarajan.These songs were sublime additions to the musical archives of Tamil Cinema. V.K.Ramasamy and C.K.Saraswathy passionately carried on their roles as the adopting parents of Chinnaiah alias Mahakavi Kalidas.On the whole,Maha Kavi Kalidas was one of the most graceful films of Sivaji Ganesan.

  The film 'Harischandra'had its story line based on the titular character,bearing the name.As per myths,Harischandra was a legendary king belonging to the Solar dynasty and was celebrated as the incarnation of truth and the professed avoidance of lies.He is shown as the only sage king,who was associated with Gods. Harischandra and his wife Chandramathi,were subjected to untold hardships and excruciating sufferings on account of Sage Viswamitra's stubborn declaration to test the true mettle of the sage king.Consequently,Harischandra had to relinquish his kingdom,his people and country, besides the impossible commitment of offering one thousand crore gold coins,to Viswamitra as promised by him.

   Like the quality of gold being tested in fire, Harischandra's abdolute dedication to truth was tested by most trying circumstances involving not only Harischandra but also his wife Chandramathi and son.He had to perform the role of an undertaker in the cremation ground. Ultimately,when his unflinching hold on truth was proved while he got teady to behead his wife in order to reaffirm the need for truth,sage Viswamitra submitted his defeat.Finally,the sage king got back his kingdom and his son who was made to die of snake bite.The myth solidly proves that truth always triumphs.

  The beauty of the film relied on the subdued and dignified portrayal of the character of the mythical king,by the miraculous hero Sivaji Ganesan.G.Varalakshmi who donned the role of Chandramathi also produced the film,which was convincingly directed by her husband K.S.Prakash Rao{who later directed Sivaji Ganesan's mega hit film,Vasantha Maaligai} Excepting the song 'Vinnavar Kadhaiye Potri' which was written by Udhayakumar,all the remaing songs were written by Thanjai Ramaiahdas.K.V Mahadhevan composed the tunes for Harischandra too.The two songs 'Kaasiyil Vaazhum Karunai Kadale' and idhu Ulagam Ariyaadga Puthumai'sung by TMS will ever be ringing in audience memory.

   Sivaji Ganesan who could do 100 films within fifteen years,grew up into astounding proportions by his incomparable body language,invincible dialogue delivery and tremendous involvement in totally pushing himself into the intricacies of the characters he portrayed.His demonstration of the role of Harischandra was yet another milestone in his indelible history of acting.The grandeur of the film was also due to the remarkable role play of sage Viswamitra by M.N.Nambiar,the most modest performance of G.Varalakshmi as Chandramathi,the casual acting of T.S.Balaiah as tribal character Veerabhagu,the brilliant display of the roles of Kalakandan and Kalakandi by V.K.Ramadamy and T.P.Muthulakshmi and last but not least,the spontaneous delivery of role,by veteran comedian K.A.Thangavelu,as Nachandra Ayer.

  Mahakavi Kalidas and Harischandra were both epoch-making films.Though music and Sivaji Ganesan’s diverse projection of acting skills would pull the former into a better height than Harischandra,in terms of emotional content and prioritization of the Supreme values of life,the latter would push Mahakavi Kalidas a few steps below.The other interesting point about Harischandra is the subtle presentation of the conflicts between caste supremacy and caste humiliation,that was noticed in the verbal exchanges,between K.A.Thangavelu and V.K.Ramasamy and those between K.A.Thangavelu and T.S.Balaiah.Beyond these observations,the ever undoubted fact is,films like Maha Kavi Kalidas and Harischandra immensely delighted the audience of those days, by their quality of purity and perfection,in interpreting the lofty side of life.

  Above all,Sivaji Ganesan the eternal hero of Tamil cinema, will spread the true fragrance and radiance of the historical poet and the mythical sage king,in the entire ambience of Indian Cinema.It is precisely a nostalgic moment for this blog writer to recall these two splendid Tamil films,that are not remembered properly on account of their failed reception,though they specifically succeeded in their ennobling quality and appeal.

                =============0==============

உன்னையும் என்னையும் உருகவைத்த, தமிழத்திரை.

"உன்னைக் கண் தேடுதே உறங்காமலே!

உன் எழில் காணவே,உளம் நாடுதே"

 எனும்'கணவனே கண்கண்ட தெய்வம்' திரைப் படப்பாடல் தொடங்கி,உன்னையும் என்னையும் உருகவைத்தது,தமிழ்த்திரையின் உள் சுவாசமே!.

''உன்னைக் காணாத கண்ணும் கண்ணல்ல

உன்னை எண்ணாத நெஞ்சும் நெஞ்சல்ல'' ('இதயக்கமலம்')

என்றும்,

''உன்னைநான் சந்தித்தேன் நீ ஆயிரத்தில் ஒருவன்

என்னை நான் கொடுத்தேன் என் ஆலயத்தில் இறைவன்''.

('ஆயிரத்தில் ஒருவன்')

என்றும்,

''உன்னை ஒன்று கேட்பேன்

உண்மை சொல்லவேண்டும்

என்னைப்பாடச் சொன்னால்

என்ன பாடத்தோன்றும்''

( 'புதிய பறவை') என்றும் அதற்கு பதிலடி போல,

''நான் உன்னை வாழ்த்திப் பாடுகிறேன்

நீ வரவேண்டும்''(நூற்றுக்கு நூறு)

என்றும்,

''உன்னிடத்தில் என்னைக்கொடுத்தேன்

உன்னை உள்ளமெங்கும் அள்ளி தெளித்தேன்''.

('அவளுக்கென்று ஓர் மனம்')

  என்றும்,எத்தனை பாடல்கள் பாவையரின் மனம் நிறைந்த பரிசுத்தக் காதலை, பளிங்குச் சொற்களுடன் பதிவு செய்தன. இந்த பாடல்களில் ஒன்றைத்தவிர,இதர எல்லாவற்றையுமே தமிழ்த் திரயுலகின் இசைத் தாரகை P.சுசிலா தனது ஒப்பற்றக் குரலினால்,எவ்வளவு நேர்த்தி யாக உயர்த்திப் பிடித்தார்."உன்னிடத்தில் என்னைக் கொடுத்தேன்"பாடல் எஸ்.ஜானகி யின் தனித்தன்மை வாய்ந்த குரலால் தர நிலை உயர்த்தியது.

  மேற்கண்ட பாடல்களில் முதல் பாடலை,கு.மா.பாலசுப்ரமணியம் எழுத, ஹேமந்த் குமார் இசை படைத்தார்.'ஆயிரத்தில் ஒருவன்'மற்றும் 'நூற்றுக்கு நூறு' பாடல்களை வாலி வரைய,மற்ற பாடல்கள் கவியரசு கண்ணதாசனின் கற்பனையை களமிறக்கின.'இதயக்கமலம்'பாடலுக்கு கே.வி.மகாதேவனும்,'நூற்றுக்கு நூறு' பாடலுக்கு V.குமாரும், 'அவளுக் கென்று ஓர் மனம்'பாடலை மெல்லிசை மன்னர் தனித் தும் மற்ற பாடல் களை ராமமூர்த்தியுடன் இணைந்தும் இசையமைத்திருந்தனர்.

  இந்த காதல் வயப்பட்ட பாடல்களைக் கடந்து,

"உன்னை விட மாட்டேன். உண்மையில் நானே

கபடம் எல்லாம் கணடுகொண்டேனே" 

.  எனும் பி.பானுமதி பாடிய,காதலனை எச்சரிக்கும் தன்மைகொண்ட பாடலொன்று வசீகரமாய்'அலிபாபாவும் நாற்பது திருடர்களும்' திரைப்படத்தில் அரங்கேறியது. A.மருதகாசியின் இப்பாடலுக்கு                      S.தட்சிணாமூர்த்தி இசைகலந்தார்.  

  ஆணும் பெண்ணும் சேர்ந்து ஆழ்ந்த காதலை வெளிப்படுத்திய,

"உன்னைத்தானே ஏய் உன்னைத்தானே

உறவென்று நான் நினைத்தது உன்னைத் தானே" ('பறக்கும் பாவை') 

எனும்,டி.எம்.எஸ் பி.சுசிலா பாடிய டூயட் பாடலும்,

"உன்னைத்தானே தஞ்சம் என்று நம்பிவந்தேன் நானே

உயிர் பூவெடுத்து ஒரு மாலையிட்டேன்

விழி நீர் தெளித்து புது கோலமிட்டேன்"

('நல்லவனுக்கு நல்லவன்') 

  எனும் கே.ஜே.ஏசுதாஸ்,மஞ்சுளா குருராஜ் பாடிய அபூர்வப் பாடலும்,இரு மாறுபட்ட கோணங்களில் காதல் மழைத்தூவின. கண்ணதாசனின் எம்.ஜி ஆர் படப்பாட லுக்கு மெல்லிசை மன்னரும்,வைரமுத்துவின் ரஜினிகாந்த் படப்பாடலுக்கு இஞைஞானியும் மெட்டுக்கட்டினர்.இந்த உணர்வினை வெளிப்படுத் தும் வண்ணம் அமைந்த வேறு இரு பாடல்களே நவக்கிரகம் திரைப்படத்தில்,வி.குமாரின் இதமான இசையில் பி.சுசிலா தொடங்கி எஸ்.பி.பி பின் தொடரும்,வாலியின் 

''உன்னை தொட்ட காற்று வந்து என்னை தொட்டது''

  எனும் பாடலும்,'தலைவாசல்'திரைப் படத்தில் வைரமுத்து எழுதி பாலபாரதி இசை பருகச்செய்த,எஸ்.பி.பி தொடங்கி கே.எஸ்.சித்ரா தொடரும்,

''உன்னை தொட்ட தென்றல் இன்று

என்னை தொட்டுச் சொன்னதொரு சேதி

உள்ளுக்குள்ளே ஆசைவைத்துத்

தள்ளித் தள்ளி போவதென்ன நீதி''

எனும் பாடலுமாகும்.

   'என்னை' தமிழ்த்திரையில் இன்பமாய் இணைத்து வைத்த பாடல்கள் ஏராளம்.

"என்னைவிட்டு ஓடிப்போக முடியுமா இனி முடியுமா,

நாம் இருவர் அல்ல ஒருவர் இனி தெரியுமா"

   எனும் P.சுசிலா சீர்காழியாருடன் இணைந்து பரவசமாய்ப்பாடிய 'குமுதம்' திரைப்படப்பாடலும்,

"என்னை யாரென்று எண்ணி எண்ணி நீ பார்க்கிறாய்

இது யார் பாடும் பாடலென்று நீ கேட்கிறாய்"

 எனும் டி.எம்.எஸ்ஸின் கம்பீரக்குரல் P.சசிலாவின் குரலுடன் சங்கமித்துப்பாடிய 'பாலும் பழமும்' திரைப்படத்தின் காலம் வென்ற பாடலும்,'படகோட்டி' திரைப்படத் தில் P.சுசிலா நெஞ்சம் தவித்திடப் பாடிய,

"என்னை எடுத்து தன்னைக்கொடுத்து

போனவன் போனாண்டி"

   ஆகிய மூன்றுமே கவிதைச் சிறப்பும் கானச்சிறப்பும் நிறைந்து பல முறை கேட்கப் பட்ட பாடல்களாகும்.இந்த மூன்று பாடல்களையும் முறையே A.மருதகாசியும், கண்ணதாசனும்,வாலியும் எழுத,முதல் பாடலுக்கு கே.வி.மகாதேவனும் மற்ற இரண்டிற்கும் விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இசையூட்டியும்,என்றும் இனிக்கச்செய்தனர்.தன்னைத்தானே பாராட்டி தன்னில் பெரிதுவக்கும் பாடலே'குடியிருந்த கோயில்' திரைப்படத்தில் வாலி வரிவடித்து, மெல்லிசை மன்னரின் மேலான இசையில் டி.எம்.எஸ்.குரலுயர்த்தி,எழுச்சியுடன் பாடிய,

"என்னைத் தெரியுமா 

நான் சிரித்து பழகி கருத்தை கவரும்

ரசிகன் என்னை தெரியுமா"

எனும் எழில் மிகுப் பாடல்.சில சமயங்களில் ஒரு பாடல் மற்றொன்றை சொற்களால் சாய்ப்பது போலத் தோன்றும்.குறிப்பாக "மனோகரா'திரைப்படத்தில் டி.வி ரத்திணமும் எஸ்.வி.வெங்கட்ராமனும் டி.ஆர்.ராமநாதன் இசையில் பாடிய,

''என்னைப்பாரு என் அழகைப்பாரு கண்ணாலே ரெண்டு கண்ணாலே,

பார்த்தா இன்பலோகம் கண்ணில் தெரியயும் முன்னாலே''! 

   என்ற பாடலுக்கு பதிலடி கொடுப்பது போலத் தோன்றும், 'அடிமைப்பெண்'திரைப் படத்தில் எம்.ஜி.ஆருக்காக டி.எம்.எஸ் பாடிய,

''உன்னைப் பார்த்து இந்த உலகம் சிரிக்கிறது

உன் செயலைப்பார்த்து உன் நிழலும் வெறுக்கிறது'' 

எனும் கே.வி.மகாதேவனின் இசையில் ஊறிய வாலியின் வரிகள்.  

  'என்னையும் உன்னையும்' சேர்த்துப் பிடிக்கும்  டி.எம்.எஸ்ஸின் அசத்தல் பாட லொன்றும், கே.ஜே. ஏசுதாசின் ஆனந்தப் பாடலொன்றும் தமிழ்த் திரையிசையில் தரமான தடங்களை,தடங்கலின்றி பதித்தன.

'குலமகள் ராதை'திரைப்படத்தில்

"உன்னைச் சொல்லி குற்றமில்லை

என்னைச் சொல்லிக் குற்றமில்லை" 

என்று 'என்னையும் உன்னையும்' குறை நீக்கி,குற்றத்தை காலத்தின் மீதும்,கடவுள் மீதும் போட்ட,கே.வி. மகாதேவன் இசையில் அமைந்த கண்ணதாசன் வரிகளும்,

'நாளை நமதே'திரைப்படத்தில்

"என்னைவிட்டால் யாருமில்லை கண்மணியே உன் கையணைக்க

உன்னைவிட்டால் வேறொருத்தி

எண்ணமில்லை நான் காதலிக்க''

  எனும் வாலியின் வரிகளும் மெல்லிசை மன்னர் இசையில் வசந்தம் பரப்பியது. கவித்துவத்தால் காதல் சங்கமத்தை வெளிப்படுத்தும் இன்னொரு பாடலே, 'உன்ன நெனச்சேன் பாட்டு படிச்சேன்' திரைப்படத்தில் ஸ்வர்ணலதாவும் எஸ்.பி.பி யும் மோகவலையில் சிக்கிய குரல்களில் பாடிய,

''என்னைத் தொட்டு 

அள்ளிச்சென்ற

மன்னன் பேருமென்னடி 

எனக்குச் சொல்லடி;

விஷயமென்னடி"

என்ற வாலியின் வரிகளுக்கு ஈர்ப்பு நல்கிய இசைஞானியின் பாடல்.இதே மோகவலையில் விழும் கண்ணதாசனின் வரிகளை 'பார் மகளே பார்'திரைப்படத்தில் கடந்து வந்தோம்.பி.பி சீனிவாசும் பி.சுசிலா வும் பாடிய

''என்னை தொட்டு 

சென்றன கண்கள்

ஏக்கம் தந்தே 

சென்றன கைகள்" 

  எனும் பாடலுக்கு,விஸ்வநாதன் ராம மூர்த்தி இசையால் மோகவலை விரித்தனர்.

   'என்னையும் உன்னையும்'கலந்து இலக்கியம் படைத்த திரைப்பட பாடல் வரிகள் மட்டுமல்லாது,திரைப்பட தலைப்பு களாகவும் நின்று நிலைத்த, 'என்னைப் பார்' 'என்னைப்போல் ஒருவன்','உன்னைச் சுற்றும் உலகம்' 'உன்னை நினைத்து', 'உன்னைப் போல் ஒருவன்','உன்னை நான் சந்தித்தேன்' 'உன்னை ஒன்று கேட்பேன்', 'உன்னைக் கொடு என்னை தருவேன்' 'உன்ன நெனச்சேன் பாட்டு படிச்சேன்' போன்ற பல திரைப் படங்கள் உண்டு.

  'உன்னையும் என்னையும்' இணைத்து வைத்த தமிழ்த்திரை,உனக்கும் எனக்கும் உணர்வுகளை உதயமாக்கி,உனக்காக நான் என்று உரைக்க வைத்து,உன்னில் என்னையும்,என்னில் உன்னையும்,இறைவனாய்க் காண வைத்து உலகத்துக்கே ஒளியூட்டி அன்பு வழியே அறவழி என்பதை அர்த்தமாக்குகிறது.

                  ===========0===========

 

Welcome Vamshi

   

  Telugu film maker Vamshi Paidipally is not new to Tamil Cinema.His film Thozha{Oopiri in Telugu} starring Nagarjuna and Karthik was viewed as one of the cleanest films in Tamil cinema.But when a Vijay film goes into his hands,it creates a sensation and in this aspect Tamil audience welcome him with fanfare. Vamshi is a film maker who looks for a clean and impressive skit to hit the big screen.A special pat for him for having enrolled Vijay in a full fledged family drama,because so far Vijay has been seen only as a romantic and action hero,with a few films reflecting sister sentiment,as witnessed in Thiruppachi.

  Vaarisu has a well planned skit,though its narration mostly travels on predicted lines.Vijay has put his heart and soul into the film with his sense of humour,sharp delivery of dialogues and pep and style in action sequences.A couple of humorous interactions between Vijay and Yogi Babu were greatly enjoyable. But the same humour throw followed by Vijay in the Company business meeting and in the climax scene were perhaps meant for his targeted fans.

   When it comes to the ensemble cast, Sarathkumar and Prakash Raj fit into their roles as perfect bets.Sarathkumar who has been so far witnessed as the rural family head, fairly feels the comfort zone of his role,as a business tycoon and as an urban family head.Jeyasutha steals the show with absolute sense of poise and dignity,as the mother of three sons.This film should give a new lead for Shaam.S.Thaman is the man of music doing two energising numbers like 'Vaa Thalaivaa' and 'Ranjithame'. Choregraphy is exuberant and Vijay in his late forties still holds the fire for agile and captivating limb movements,for the dance sequences.

  Some of the dialogues were heard as memorably value based utterances.To mention a few Jeyasutha tells Vijay that one does not bother about tolerance or a mind to adjust, when one is attached to a thing or surrounding. In the cilmax scene,Vijay is seen telling Prakash Raj that how one lives is more important than success or defeat in one's life.The final shot is when Vijay tells his father"I might not have followed your footprints.But it was you who made me walk".Though I enjoyed all these dialogues,a couple of youths sitting behind me at the theatre,were found mocking at the dialogues.Changed perspective,or generation gap!

  A portrait of Gemini Ganesan is found hanging on the walls of Sarathkumar's house.Vamshi could have explained some connection of the family with that photo.Anyhow let us welcome Vamshi to do more Tamil films of this kind, especially,with action heroes like Vijay and take them further closer to people of all age groups.A word of special appreciation should be passed on to editor Praveen,for the calm and final fusion of an event of death, as predicted by Prabu,who has neatly essayed his role as a doctor.To conclude,Vaarisu is a vital show of action,sentiment and values of life,with the inherent message that making a worthy life is as much important as making money or doing business.

                            ===================0====================

The Three Musketeers around Sivaji Ganesan

      

     One who knows how to perform well,enjoys others'performing well.Sivaji Ganesan had always been this kind of performer.He was not just a hero,but a critic of his own acting.He was the rarest kind of actor, who used to give compact and convincing space for others to demonstrate their strength as individual performers.He was never scared of other talents competing with him, because he knew where his space was and what of stuff  he stuff was.

  An actor like the Chevalier who was the embodiment of self confidence and self effacement,was the greatest gift of Tamil cinema.Unlike MGR, who was focused on the image of the dauntless hero,Sivaji Ganesan's acting zeal spread to the vast section of humanity,imbibing the inner layers of character, of a variety of  human beings in real life.Sivaji was the cluster of humanity and the galaxy of absolute human emotions.It was this extraordinary brand of Tamil Cinema,that still keeps haunting the imagination of film lovers and adorers of the silver screen.

  As said in the introductory part of this post, Sivaji happily included almost all heroes of his times and those belonging to his successive generations to co-operate and compete with him and even outshine him in his films.MGR who had his self defined concept of the hero,acted in a single movie{Koondukkili}with Sivaji Ganesan who did not shun the opportunity of performing the role of an anti hero,in that film.But there were three dynamic heroes who happily joined Sivaji's band wagon in as many movies as possible and these three musketeers were Gemini Ganesan, S.S.Rajendran and R.Muthuraman.All these amazing faces of Tamil Cinema are no more today, leaving us their abundant memories,to be chewed and enjoyed,as radiant reminiscences.

  Of the three musketeers who found a bonding with Sivaji Ganesan on the big screen,Gemini Ganesan was the oldest,followed by the dazzling Dravidian hero S.S.R and then by R.Muthuraman the youngest among the three,who is ever recalled with his sobriquet Navarasa Nayagan.But unfortunately,the last one was the first to leave the world,followed by Gemini Gaesan.S.S.R was the last to bid good bye to us.The centre figure Sivaji Ganesan who was born {1928}more than seven years after Gemini Ganesan{1920} and a few months after S.S.R{1928} passed away in 2001, preceded by R.Muthuraman{1981}and followed by Gemini Ganesan {2004}and S.S.R.{2014}.

  Without undermining the contemorary technological developments taking the global film industry into astounding heights,it should be humbly stated that cinema in general and Tamil cinema in particular,stoutly stood at its upscale in the Nineteen Nineties with exalting creative dimensions at all levels,especially in directorial expertise,dialogue efficacy, choregraphic excellence,musical might and above all in thespian task management.Pages of dialogues had to be memorised and delivered without violating the contextual demands duly supported by facial expressions and body endorsements.All the actors of this period,passed out this acid test.

 Gemini Ganesan was senior to the Chevalier not only in age but also by his time of entry into Tamil cinema.It should be frankly stated that Gemini Ganesan was not an all rounder like the other Ganesan.But he always remained as the truest romantic face of Tamil cinema with his enchantincly sweet voice, letting women characters fall into his hands.His first film was Miss.Malini released in 1947;but Sivaji Ganesan came with a bang in Parasakthi and in his very first film he had S.S.Rajendran playing the role of one of his elder brothers.Moreover, Parasakthi was the first film for S.S.R also. Whereas,Gemini's first film with Sivaji was Pennin Perumai,in which the former was cast as a vulnerable elder brother facing the brunt of his half brother,smartly played by the Chevalier.

  Sivaji Ganesan has done about fifteen films with Gemini Ganesan and a similar number of films with S.S.R too.Some of the outstanding films in Sivaji-Gemini combination besides Pennin Perumai were,Padhi Bhakthi,Marma Veeran,School Master,Paava Mannippu,Paasa Malar, Paarthaal Pasi Theerum,Bhandha Paasam, Unakkaga Naan and Naam Pirandha Mann,besides some historical and mythological films like Veera Pandiya Kattabomman, Kappalottiya Thamizhan, Kandhan Karunai and Thriruvarutchelvar.

   In most of the family dramas and films with social themes, the duo were seen as brothers or as close friends.Their films under the direction of veteran film maker A.Bhimsingh were the best in the lot.Interestingly,while Sivaji played Gemini's younger brother in Paava Mannippu,it was vice versa in Bhandha Paasam.In most of these films, these two heroes as characters,were kept under a cloud of suspicion or misunderstanding,about the bonafides of other. It was mostly Sivaji Ganesan who would be the victim of such circumstances.At times,it also made them perform as rivals.But all this set aside, what a kind of bonhomie that always prevailed in their joint performance, making their movies as memory's treasures.It was this healthiest rapport between them,that enriched the quality of their films those days.

  S.S.Rajaendran was mostly the younger brother or brother in law of Sivaji Ganesan,in a few films.Starting from Parasakthi this pattern continued in films like Dheiva Piravi,Pazhani, Pachai Vilakku and Ethiroli.They were intimate friends in Alayamani and Kai Kodutha Dheivam. Alayamani was a special film,in which S.S.Rajendran sacrificed his love interest for the sake of his friend.

  The other films of these two amenable actors were Manohara,Panam,Petra Manam, Kungumam and Sandhi.SSR also played a negative role against Sivaji Ganesan in Raja Rani.Like the duo Gemini and Sivaji,S,S.R.and Sivaji also had emotionally turbulent moments taking them to a warring mood.Dheiva Piravi was one such film,in which S.S.R had to get into a scuffle with Sivaji Ganesan,when the latter suspected the fidelity of his wife Padmini,who was also the elder sister of Rajendran.S.S.R's scintillating and smart dialogue utterances,were always a treat to watch and both these heroes had an infallible grip over their stage acting experiences and took them perfectly into the celluloid mode with brilliance and fanfare. Especially,when these two actors happened to utter the dialogues of Kalaignar,Tamil in spoken form,became a facinating bonanza,thanks to the trio.

  Of the three musketeers claiming proximity to Sivaji Ganesan,It was Muthuraman who excelled the other two,when it came to the number of films shared with Sivaji Ganesan.Staring from Rangoon Radha{in which S.S.Rajendran also acted}in an uncredited role,Muthuraman would have acted in nearly thirty films with Sivaji Ganesan.Some of their immortal joint shows are,Pazhani,{S.S.R was also there},Padikkaadha Medhai,Karnan,Nenjirukkum Varai,Oottyvarai Uravu,Raman Ethanai Ramanadi,Sivandha Mann,Sorgam,Moonru Dheivangal,Iru Dhuruvam,Thiruvilaiyaadal,Dharmam Enge, Engirundho Vandhaal ,Savaale Samaali,Vaira Nenjam,Guru Datchanai,Kaaval Dheivam, Arunodhayam,Avanthaan Manidhan and Rajaraja Chozhan.Films like Nenjirukkum Varai and Raman Ethanai Ramanadi showed Muthuraman in poor light as a suspicious husband,suspecting the credibility of Sivaji Ganesan,who gave up his love interest for the sake of his friend.On the whole,they were always found as endearing team mates in acting.

  This post has purely focused on repeated entries made by these three heoes in the films of Sivai Ganesan.The other point that needs a special mention is that,all these three heroes had found least space in MGR films.While Gemini Ganesan was seen with MGR only in Mukarasi,S.S.R came in two of MGR films{Raja Dhesingu and Kanchi Thalaivan}. Proportionately Muthuraman found a little more space in MGR films like Kannan En Kadhalan,Oruthai Makkal and En Annan.

  To sum up,the three muskateers vibrantly took part in many Sivaji Ganesan films with the sheer faith that in his films they would be given their space and even allowed to surpass the timeless hero if necessary,because even a character and villain actor like OAK Devar had the pleasure of his role performance being loved and admired by a higly meritorious hero like Sivaji Ganesan. While giving due credit to the three muskateers, the ultimate credit goes to Sivaji Ganesan,the ever accommodative,incomparable and invincible hero of Tamil Cinema.

                      =============0==============

வெண்தமிழ்த்திரையில் பலவண்ண நிறங்கள்.

 

  திரையின் வெண்மை அரங்கித்திற்கழகு. வெண்திரையில் திரண்டு வரும் நிறங்கள் திரைக்கே அழகு.மனிதரில் நிறம் மாறாத பூக்களுண்டு; 'மனிதரில் இத்தனை நிறங்களா?'எனும் வியப்புக் குரிய கேள்வியும் உண்டு.

  நிறம் சார்ந்த தமிழ்திரைப்படத் தலைப்புகளாக,ஆரஞ்சு மிட்டாய்,சிவந்த மண்,சிவப்பு மல்லி,சிவப்புச் சூரியன்,சிகப்பு ரோஜாக்கள்,கண் சிவந்தால் மண் சிவக்கும்,கீழ் வானம் சிவக்கும் வறுமையின் நிறம் சிவப்பு,செக்கச் சிவந்த வானம்,மஞ்சள் மகிமை,மஞ்சப்பை,பச்சை விளக்கு, பச்சைக் கிளி முத்துச்சரம்,சிகப்பு மஞ்சள் பச்சை,நீல வானம்,நீல மலர்கள்,ஊதா பூ கண் சிமிட்டுகிறது,வெள்ளை ரோஜா,கருப்புப் பணம்,கருப்பு  நிலா,என பல திரைப் படங்கள்  காலம் கால மாய் தமிழ்த்திரை உலகை வலம் வந்து கொண்டிருக்கின்றன. 

   நிறங்களைத் தாங்கிய எண்ணற்ற பாடல்கள் தமிழ்திரையில் உண்டு. அவற்றில் சிலவற்றை நிறங்களின் அடிப்படையில்,இப்பதிவினில் காணலாம்.கருப்பு வெள்ளை என்ற நிறக்கணக்கில் துவங்கினால்,

"கருப்பு நிலா நீதான் கலங்குவதேன்

துளித்துளியாய் கண்ணீர் விழுவது ஏன்".( என் ஆச மச்சான்) 

எனும் இனிய பாடலும்,

"வெள்ளை மனம் கொண்ட பிள்ளை ஒண்ணு

வேடிக்கை காட்டுது தூக்கமின்னு"

(பத்தாம் பசலி)

  எனும் மற்றொரு மனமுவக்கும் பாடலும்,இரவில் கேட்டால் ஒருசேர நம்மை உறங்கச்செய்யும்.கவிஞர் காளிதாசனும்,ஆலங்குடி சோமுவும் எழுதிய இந்த மென்மையான பாடல் வரிகளுக்கு,முறையே தேவாவும் வி.குமாரும் இதமாய் இசையமைத் திருந்தனர்.இதில் முதல் பாடலை கே.எஸ்.சித்ரா தனித்தும்,இரண்டாம் பாடலை டி.எம்.எஸ் &கே.ஸ்வர்ணா  இணைந்தும்,பாடியிருந்தனர். 

 கருப்பையும் சிகப்பையும் மைய்யப்படுத்தி எம்.ஜி.ஆரின்'பரிசு'திரைப் படத்தில் இடம் பெற்ற பாடலே, 

"கூந்தல் கருப்பு 

ஆஹா 

குங்குமம் சிகப்பு 

ஓஹோ 

கொண்டவள் முகமோ ரோஜாப்பூ"

  கண்ணதாசனின் இந்த எளிமையான வரிகளுக்கு,கே.வி.மஹாதேவன் இசையமைத்திருந்தார்.டி.எம்.சௌந்தராஜனும் பி.சுசீலாவும் பாடிய பழைய பாடல்களில் இது ஒரு மனசுக்கேத்த பாடலாய் வலம் வந்தது.     

  சிகப்பு நிறத்தினை மையப்படுத்தி 'எல்லோரும் நல்லவரே'எனும் திரைப்படத்தில்,

"செவப்பு கல்லு மூக்குத்தி

சிரிக்கவந்த மான்குட்டி

தங்கமுகத்தில குங்கும பொட்டு வச்சுகிட்டு

நீ எங்கடிபோற சுங்கிடிச்சேல கட்டிகிட்டு"

   எனும் டூயட் பாடலை,டி.எம்.சௌந்தராஜனும் பி.சுசிலாவும் நாவினிக்கப் பாடியிருந்தனர்.கண்ணதாசனின் இவ்வரிகளுக்கு வி.குமார் நிறம் மாறாமல் இசையமைத்திருந்தார்.

 பச்சை நிறம் பிரசவித்த தமிழ்த்திரைப் பாடல்களில்,இரண்டு பிரதான எம்.ஜி.ஆர் படப்பாடல்களை குறிப்பிட்டாக வேண்டும்.முதலில்'உலகம் சுற்றும் வாலிபன்'திரைப்படத்தில் பலரையும் பரவசமூட்டிய,டி.எம்.எஸ். P.சுசீலா பாடிய,

"பச்சைக்கிளி முத்துச்சரம் முல்லைக் கொடி யாரோ 

பாவை என்னும் பேரில் வரும் தேவன் மகள் நீயோ"

 எனும் வாலியின் வரிகளுக்கு வேக மூட்டிய,மெல்லிசை மன்னரின் இசையில் அமைந்த ஆனந்தப் பாடலை குறிப்பிட்டாக வேண்டும். இன்னொரு பாடல்,எம்.ஜி.ஆரின்'நீதிக்குத் தலை வணங்கு'திரைப் படத்தில் இருமுறை யாக எஸ்.வரலட்சுமி குரலிலும் கே.ஜே.ஏசுதாஸ் குரலிலும் இடம் பெற்றது.எம்.எஸ் விஸ்வநாதனும் அமரர் புலமைப் பித்தனும் இணைத்து செவிகளுக்குச் சுகம் சேர்த்த,

"இந்த பச்சைக்கிளிக்கொரு 

செவ்வந்திப் பூவில் தொட்டிலைக்

கட்டி வைத்தேன்

அதில் பட்டுத்துகிலுடன் அன்னச் சிறகினை 

மெல்லென இட்டு வைத்தேன்"

எனும் தாலாட்டுப் பாடல்.

  பச்சை நிறத்தின் புகழ் பரப்புவதாக அமைந்த பாடலே 'அலை பாயுதே' படத்தில் ஹரிஹரன் சல்லாபமாய்ப் பாடிய,

"பச்சை நிறமே பச்சை நிறமே

இச்சை ஊட்டும் பச்சை நிறமே

புல்லின் சிரிப்பும் பச்சை நிறமே

எனக்கு சம்மதம் தருமே

பச்சை நிறமே பச்சை நிறமே

இலையின் இளமை பச்சை நிறமே,

உந்தன் நரம்பும் பச்சை நிறமே

எனக்கு சம்மதம் தருமே".

   ஏ.ஆர்.ரெஹ்மானின் பரவச இசையோட்டத்தில்'சகியே'என்று வைர முத்துவின் வரிகளுடன் தொடங்கும் இப்பாடல் வரிகள்,இளமைக்கு பூபாளம் பாடின.

  மங்கையர்த்திலகம் திரைப்படத்தில் உள்ளம் கவர்ந்த தாலாட்டுப் பாடலான,

"நீல வண்ணக்கண்ணா வாடா 

நீ ஒரு முத்தம் தாடா"

  தொடங்கி,'வீரத்திருமகன்'திரைப்படப் பாடலான P.சுசிலா குழுவினருடன் பாடிய

"நீலப்பட்டாடை கட்டி 

நிலவென்னும் பொட்டும் வைத்து

பால்போல சிரிக்கும் பெண்ணே 

பருவப்பெண்ணே"

   எனும் அழகான பாடலும்,'அன்னை வேளாங்கன்னி'திரைப்படத்தில் T.M.சௌந்தராஜன் மனமகிழ்ந்து பாடிய,

"நீலக்கடலின் ஓரத்தில் நீங்கா இன்ப

காவியமாம்"

பாடலும்,

 'வாழ்வே மாயம்' திரைப்படத்தில், 

"நீலவான ஓடையில் நீந்துகின்ற வெண்ணிலா

நான் வரைந்த பாடல்கள் நீலம் பூத்த கண்ணிலா

வராமல் வந்த என் தேவி"

எனும் காதலை கனியச்செய்யும் பாடலும்,'வருத்தப்படாத வாலிபர் சங்கம்'திரைப்படத்தில் தேன்சுவை கலந்த, 

"ஊதா கலரு ரிப்பன்

உனகு யாரு அப்பன்"

   எனும் நகைச்சுவையும் நமட்டலும் நிறைந்த பாடலும்,நீல நிறத்தை வரிகளாலும் இசையாலும் காலத்தில் அழியாது நின்று நிலைபெறச் செய் தன.இவற்றில் முதல் A.மருதகாசி பாடலை SR பாலசரஸ்வதி தேவியின் கனமான குரலிலும்,இரண்டு மற்றும் மூன்றாம் கண்ணதாசன் வரிகளை முறையே,P.சுசிலா/ LR ஈஸ்வரி மற்றும்,T.M சௌந்தராஜனின் குரல் களிலும், நான்காம் வாலியின் வரிகளை பாடு நிலா எஸ்.பி.பாலசுப்ர மணியத்தின் வசீகர வளைவிலும்,ஐந்தாவது பாடல் யுகபாரதி எழுத, சூப்பர் சிங்கர் ஹரிகரசுதனின் குரலிலும் ஒலித்து,ரசிகர்களுக்கு பல்வேறு உணர்வுகளை தோற்று வித்தன.

  இந்த ஐந்து பாடல்களையும் எஸ்.தட்சிணாமூர்த்தி,விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி,ஜி.தேவராஜன்,கங்கை அமரன் மற்றும் D.இம்மான் ஆகியோர் அவரவர் இசைப்பரிமாண எல்லைக் குட்பட்டு இசையமைத்திருந்தனர்.

   மஞ்சள் நிறத்தை குறிவைத்த பாடலொன்று எம்.ஜி.ஆரின்'வேட்டைக் காரன்'திரைப்படத்தில் வளமாய் வலம் வந்தது.கண்ணதாசன் வரிகளுக்கு திரையிசைத் திலகம் மண்மணக்க இசையமைத்த,

"மஞ்சள் முகமே வருக

மங்கள விளக்கே வருக 

கொஞ்சும் தமிழே வருக

கோடான கோடி தருக"

எனும் பாடல் மிகச்சிறந்த  பழைய பாடல்களில் ஒன்றாகும்.இதற்கு முன்னர் சிவாஜி கணேசன் நடித்த'காவேரி'எனும் திரைப்படத்தில் எம்.எல்.வசந்தகுமாரியும் சி.எஸ்.ஜெயராமனும் அகமகிழ்ந்து பாடிய

"மஞ்சள் வெயில் மாலையிலே

வண்ணப் பூங்காவிலே

பஞ்சவர்ண கிளிகள் கொஞ்சும்

பரவசம் பார்"

   எனும் உடுமலை நாராயண கவியின் பாடலொன்று ஜி.ராமநாதனும் விஸ்ஸ நாதன் ராமமூர்ததி,ஆகிய மூவருக்கும் சிறப்பு முகவரி தேடித் தந்து,சிங்காரமாய் வலம் வந்தது.

 'மனிதன் அவ்வப்போது நிறம் மாறி னாலும் மாறாத நிறங்களாக,தமிழ்த் திரைப்படத் தலைப்புகளாகவும் பாடல்களாகவும் பல வண்ணங்கள், தமிழ்த்திரையுலகிற்கு தாரளமாய் பெருமை சேர்த்தன என்று சொன்னால் அது மிகையாகாது.இப்பதிவின் நோக்கமே இயன்றவரை தமிழ்த் திரை யின் பல வண்ணங்களை பிரகடனப்படுத்தி பிரசித்திப்பெறச் செய்வதே யாகும்.

           ≈====≈=====≈0=====≈=====≈

                

The warring brothers-in-law on the Tamil big screen

   

  Extended family relationships are not built on strong foundations,in all countries.India is one of the few countries,celebrating and at times,even taking the liberty of censuring,extended relationships.Besides parents and children, wives and husbands, the most interesting and strongest relationship in any extended family,is that of brothers-in-law,in many families.In this regard,wives' brothers who become the brothers-in-law of husbands, play a more dominant role in intra family issues,than the husbands'brothers, who happen to be wives' brothers-in- law.As a matter of fact,wives' younger brothers are rather controlled by wives and husbands, unlke wives'elder brothers,who assume certain decison making powers,in their sisters' family affairs. Whether a brother-in-law's contribution is as a facilitator or irritant, depends upon the emotional bonding in the respective families.

  It was the film Paasamalar released in 1961, that first effectively portrayed the competitive and surrendering moodswings,between the most affectionate elder brother of his soul-making sister and his sister's husband,the double-minded brother-in- law. What a high brand of emotional drama it was! How much of profound emotional anguish,it would have caused in the minds of the viewers!.

  The unstable mindset of the brother in law,ultimately led to the simultaneous death of the elder brother and his sister,with their fraternal bonding staying inseparable,and the umbilical cord tightening that bond even in the death of the siblings.Sivaji Ganesan as the elder brother,Savithri as his most loved sister and Gemini Ganesan as the indecisive brother-in law,are the immortal characters of an immortal film.

  A.Bhimsingh,the ace film maker of a quarter century,made the film more as an epic of fraternal bond,staying unbeatable on account of the unique link of the umbilical cord.The intermittent quarrels between the two brothers in law,ultimately submerged into an ocean of sibling sentiments.

  Two decades after the release of Paasamalar,came the film Thangaikor Geetham,{1983} showcasing a poor elder brother,struggling to bring up his younger sister,in the midst of his irresponsible father and and indifferent step mother. Though he was straight forward,he was forced to fall into thuggery and the events that followed pointedly displayed,the conflicting moments,creating a tug of war between the elder brother and his brother in law-cum cop,who had a lot of concern for the poor.In fact,he married the protagonist's sister with that principle in mind.But after his marriage,the cop brother-in-law came to know his wife's previous love affair,with a worthless womanizer,as well as the hero's entanglement with the under world.

  The film then goes on a high voltage emotional drama,involving the warring brothers-in-law and the plight of the woman caught in between them.T.Rajender who directed the film and acted as the elder brother made it a successful film,with the convincing roleplay of Nalini as the younger sister,Sivakumar as the steadfast brother-in-law in police uniform and Anand Babu as the feigning flirt.

  Again after a decade,Bharati Raja came out with his powerful film Kizhakku Cheemaiyile,with Vijayakumar as the dynamic elder brother Mayandi,Radhika as Virumayee,the docile and darling sister of Vijayakumar and Napoleon as Sivanandi, the quarrelsome brother-in-law.Unlike the other two films,it was an enchanting rural tale,with an outstanding village locale and taunting Tamil dialect,taking the film closer to the hearts of the viewers,with the cultural undertones of a noted community. 

  All the three characters tried to outshine one another.But it was Radhika who took the film to its height of emotional grandeur.The climax of the film which showed her falling dead in the hands of her brother,made the film rest in the hearts of viewers with a load of agony.The ugly fact of the entire scuffle between the two brothers-in-law was that,it rose from a petty incident,maliciously planned by Periya Karuppu who hated Sivanandi.

  The gripping climax also showed Virumayee removing her marriage tie and declaring her marriage null and void, because her husband attempted to kill her brother.She happily acknowledged that luckily she came in between them,to save her brother's life by giving hers.Kizhakku Cheemaiyile thus proved to a great show in theaters, demonstrating the inimitable directorial merits of Bharathiraja.

  It was a cold war between Vijayakanth and Prakash Raj as brothers-in-law in the film Sokka Thangam.The cold war was brewed by the relatives of Prakash Raj who told him that both Prakash Raj and Vijayakanth were getting into a mutual consent to marry each other's sisters.They also fabricated a tale that Vijakanth had agreed to marry the sister of Prakash Raj,soon after the marriage of Prakash Raj with Vijayanth's sister was over.But this vital,false information was hidden from Vijayakanth. On his side,Vijayakanth had already promised to marry a poor woman under the pressure of his sister.The subsequent events in the film led to a series of misunderstanding between the brothers- in-law,purely due to the foul play of the close relatives of Prakash Raj.

  The climax was an august show of the elegant coming together of the brothers-in-law,with all issues resolved amicably, without spoiling anybody's interest. Vijayakanth and Uma were shown as amazing siblings,with practical perceptions of emotional bonding cutely evinced by Uma. Praksh Raj had nothing more to focus on his sister,other than healing the wounds of her broken marriage,following the death of her just-married husband.He thought a remarriage was the practicable solution to bring cheer to his sister.

   The grandeur of the film existed on its decent script and narration,smartly executed by the veteran film maker Bagyaraj.It was a clean movie with occasional bickerings controlled by refined verbal exchanges,between the two brothers in law.It turned out to be another great film of Vijayakanth with the smart role play of Prakash Raj,Uma and Soundharya{as Vijayakanth's pair}.Sokka Thangam too had a rural storyline.

  The latest warring brothers were Pasupathi and Vijay Sethupathi in the film Karuppan made by R.Panneerselvam.It was an action packed rural drama with the usual robust mischief in character portrayal of Vijay Sethpathi and the stony Pasupathi,with a heart breezily beating for his younger sister,lovably performed by Tanya Ravichandran.It was a real battle of physique between the two brothers-in-law. But the battle was based on the fire fuelled by the evil designs of Bobby Simha,the younger brother of Pasupathi's wife Kaveri.

 All this flammable material was born of an intense one side love that Bobby had for Pasupathi's sister.Karuppan could be called the story of three brothers in law,two warring and the third triggering their wars.Karuppan was a captivating film,reflecting both rural and romantic mindsets by connecting the events without any loophole.The film had a perfect fusion of the dramatic links,with fascinating frills.When the climaxt displayed Kavery killing her younger brother and the two warring brothers-in-law vying with each other to own the killing,it was Pasupathi who won the battle,by going to jail for the sake of his wife.Karuppan was really one of the best films of Vijay Sethupathi.

  After Karuppan,there was the film Sigappu Manjal Pachai which depicted the war between an elder and younger brother in law in a lighter vein.The younger brother in law who was the possessive younger brother of a woman,did not want his sister to marry the guy hated by him. His hatred for the prospective husband of his sister was born of an earlier incident involving the duo.His sister's proposed bridegroom who was a traffic cop had insulted him for a case of traffic violation by stripping his clothes.Though later on his sister's fiance was trying to mend matters, he could not accept him as his sister's husband.When his sister married his rival much against her promise that she would never marry any one against his wish,he began to hate his sister too.The subsequent incidents made the film an action packed one with enjoyable events.

   There would be other films too, measuring the depth of extended family relations especially those of brothers-in-law.But this blog has focussed only on the creamy stuff of warring brothers-in-law, who battled forcefully,either with good intendions or malign motives.

         ============0============

மாலைப்பொழுதில் மணக்கும் தமிழ்த்திரையிசை.

   மண்மணக்கும்,மனித மனம் மயங்கும் மாலைப்பொழதினை ஒரு அதிகாரத்தின் மூலம் காந்தக் கருத்துக்களாய் மகசூல் செய்து,களஞ்சியம் கண்டார் வள்ளுவர்.'பொழுது கண்டு இரங்கல்'எனும் அவ்வதிகாரத்தில் பத்து குரள்களுமே பரவசமூட்டுபவை என்றாலும் அதில் இரண்டை மட்டும் இப்பதிவில் முன்னிறுத்துவது இவ்வலைப் பதிவுக்கே பெருமை சேர்க்கும்.

மாலையோ அல்ல மணந்தார் உயிருண்ணும்

வேலைநீ வாழி பொழுது

இதற்கான கலஞரின் குறளோவிய விளக்கம் பின்வருமாறு:-

'நீ மாலைப் பொழுதாக இல்லாமல் காதலரை பிரிந்திருக்கும்,மகளிர் உயிரைக் குடிக்கும்,வேலாக இருப்பதற்கு,உனக்கொரு வாழ்த்து.'     

    தமிழறிந்தோர் நெஞ்சம் நிறைந்த மற்றொரு குறளே,

காலை அரும்பி பகலெல்லாம் போதாகி

மாலை மலரும் இந்நோய்

 இதற்கான கலைஞரின் விளக்கம்'காதல் என்பது காலையில் அரும்பாகி பகலெல்லாம் முதிர்ச்சி அடைந்து மாலையில் மலரும் நோய்' என்பதாகும்.

  வள்ளுவரே தனது நூற்று முப்பத்து மூன்று அதிகாரங்களில்,ஒரு அதிகாரத்தை முழமையாக ஒரு பொழுதிற்கு ஒதுக்கியிருக்கிறாரெனில், பல லட்சக்கணக்கலான திரைப் பாடல்களில்,மாலைப் பொழதை வர்ணிக் கும் அல்லது விமர்சிக்கும்ஒரு சில பிரபலமான பாடல்களையாவது, இவ்வலைப்பதிவில் இதயம் குளிர பதிவிடத் தோன்றியது.

   முதல் முதலாக நம்மை மாலை மயக்கத்தில் தள்ளிய பாடல்,ஏ.எம் ராஜா ஜிக்கி குரல்களில்,தஞ்சை ராமைய்யாதாசின் வரிகளை,விஸ்வநாதன் ராமமூர்தியின் இசைத் தொடக்க காலங்ளில்'குலேபகாவலி'திரைப்படத் தில் கேட்டு,இன்றும் கேட்டுக்கொண்டிருக்கும்,

"மயக்கும் மாலை பொழுதே நீ போ போ 

இனிக்கும் இன்ப இரவே நீவா

இன்னலைத் தீர்க்கவா"

எனும் மோகத்ததில் மூழ்கடித்த பாடல்.

  பின்னர் இதே தஞ்சை N.ராமைய்யாதாசின் வரிகளை,வேதாந்தம் ராகவைய்யாவின் மேன்மைமிகு இசையில்,P.B.சீனிவாசின் மென்மை யான அதிர்வுக்குரலில்,ஆனந்தம் அளந்த பாடலே,

"மாலையில் மலர்ச்சோலையில்

மதுவேந்தும் மலரும் நீயே" 

எனும்'அடுத்தவீட்டுப்பெண்'திரைப்படப்பாடலாகும்.இந்த இரண்டு பாடல்களுக்கும் முன்னரே 'காவேரி' எனும் திரைப்படத்தில் இடம் பெற்ற, 

"மஞ்சள் வெயில் மாலையிலே

வண்ணப்பூங்காவிலே

பஞ்சவர்ண கிளிகள் கொஞ்சும்

பரவசம் பார்".

  எனும் பாடல் எம்.எல்.வசந்தகுமாரி சி.எஸ் ஜெயராமன் குரல்களில்,மாலைப் பொழுதை,நிறத்தால் அழகுபடுத்திப் பார்த்தது. இப்பாடலை உடுமலை நாராயணகவி எழுத,விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி,ஜி.ராமநாதனுடன் இணைந்து,இசையமைத்திருந்தனர்.

  மாலைப் பொழுதினில் காதலில் திளைக்கும் மகத்தான அனுபவத்தை, கண்ணதாசன் வரிகளில் பி.சுசிலாவும் டி.எம்.எஸ்ஸும்,'ஊட்டிவரை உறவு' திரைப்படத்தில்,

"அங்கே மாலை மயக்கம் யாருக்காக 

இங்கே மயங்கும்  இரண்டு பேருக்காக

இது நாளை வரும் என்று காத்திருந்தால்

ஒரு நாளல்லவோ வீணாகும்"

  என்று சுகமாய்ப் பாட,அப்பாடல் காட்சியில் காதலர்களாக கே.ஆர் விஜயாவும் சிவாஜி கணேசனும் தோன்றி அசத்த,அதனைக் கண்டு சிவாஜியின் தந்தையாக நடித்த டி.எஸ்.பாலைய்யா கிடுகிடுக்க, காட்சியும் பாடலும் மெல்லிசை மன்னரின் இசையில், ரசிகர்களை திக்கு முக்காடச்செய்தது.

  'தரிசனம்'என்னும் திரைப்படத்தில் கண்ணதாசனின் கருத்தாழமிக்க பாடலொன்றை எல்.ஆர்.ஈஸ்வரியும் டி.எம்.எஸ்ஸும் மோக நிலைப் பாட்டில் எதிர் எதிர் நிலையிலிருந்து பாடியிருந்தனர்.

"இது மாலை நேரத்து மயக்கம்

பூமாலை போலுடல் மணக்கும்" 

என்று பெண் குரல் ஒலிக்க,அந்த உணர்வினை சாய்த்து, 

"இது கால தேவனின் கலக்கம்

இதை காதல் என்பது வழக்கம்

ஒரு ஆணும் ஒரு பெண்ணும்

பெறப்போகும் துன்பத்தின் துவக்கம்" 

  என்று துறவு மனப்போக்கில் ஆண்குரல் ஆசையை முடக்கும்.இந்த முரண்பாட்டுக் குரல்களை சூலமங்களம் ராஜலட்சுமி தனது தரமான இசையால்,செவிகள் நிறைத்து இதயம் இறுகச்செய்தார்.

  மாலைப் பொழுதில் மயங்கி,மறைந்த பாடலரசி ஸ்வர்ணலதா'சத்ரியன்' திரைப்படத்தில் பாடிய என்றும் நெஞ்சில் நீங்கா இடம்பெற்ற பாடலே,

"மாலையில் யாரோ மனதோடு பேச

மார்கழி வாடை மெதுவாக வீச"

எனும் இசை ஞானியின் இசையிலூறிய வாலியின் வசியமூட்டும் வரிகள்.

  இந்த மன நிலையில் ஆண் மகனை வைத்துப் பார்க்கையில்,இளவெயில் மாலைப் பொழுதொன்றில் ஒரு பெண்ணைப் பார்த்து நிலவைப் பார்த்தது போல்,தன்னை தொலைத்தவர் சிலருண்டு. அப்படி மனதை தொலைத்த ஒருவரை குறிப்பிடும் பாடலே,'கஜினி' திரைப் படத்தில் ஹாரிஸ் ஜெயராஜ் இசையில் கவிஞர் தாமரையின் வரிகளாய்,கார்த்திக் பாடிய,

"ஒரு மாலை இளவெயில் நேரம்

அழகான இலையுதிர் காலம்

வெகு தொலைவிலே அவள் முகம் பார்த்தேன்.

அங்கே தொலைந்தவன் நானே".

எனும் அபூரவப் பாடல்.

  'அடுத்தவீட்டுப் பெண்'திரைப்படத்தில் மாலைப் பொழுதுக்கு தனி ஆவர்த்தனம் புரிந்த P.B சீனிவாஸ் பின்னர்  எஸ். ஜானகியுடன் இணைந்து 'பாசம்' திரைப் படத்தில் மாலைப் பொழுதுக்கு பெருமை சேர்த்தார். அவரும் ஜானகியும் மாலையில் திளைத்த  அப்பாடல்,

"மாலையும் இரவும் சந்திக்கும் இடத்தில்

மயங்கிய ஒளியினைப் போலே

மயக்கத்தை தந்தவள் நீயே

வழியில் வந்தவள் நீயே"

 என்று கண்ணதாசன் வரிகளுக்கு விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி மெட்டமைத்து,சீனிவாஸ் குரலில் அமுதகானமாய்த் தொடங்கும்.

  மாலைப்பொழுதின் முடிவில் இருள் கவ்விட பறவைகள் ஒன்றை ஒன்று தேடுவதை பக்குவமாய் விளக்கிடும் பாடலை,'நீதியின் மறுபக்கம்'திரைப் படத்தில் கே.ஜே ஏசுதாஸும் எஸ்.ஜானகியும் இசைவானில் பறந்துப் பாடிடக் கேட்டிருப் போம்.

"மாலை கருக்கலில்

சோலைக் கருங்குயில் ஏன் பாடுதோ

சோடிக்குயிலொன்னு பாடிப்பறந்தத

தான் தேடுதோ

கண்ணுக்குள்ளே வா வா

நெஞ்சுக்குள்ளே போ போ

என் ஜீவனே"

எனும் நம் ஜீவனில் கலந்த வரிகளை,கவிப்பேரரசு எழுத இளையாரஜா இசையால் வரிகளை விண்ணுயர்த்தினார்.

  மாலை வேளைக்கு பொன்வண்ணம் பூசிய,பொன்மனச் செம்மல் எம்.ஜி.ஆரின் இதய வீணை திரைப்படத்தில்,டி.எம்.எஸ்ஸும் பி.சுசிலாவும் சங்கர் கணேஷ் இசையில் பாடிய,

"பொன்னந்தி மாலைப் பொழுது

பொங்கட்டும் இன்ப நினைவு"

   எனும் புலமைப்பித்தனின் பாடலும்,'நிழல்கள்'திரைப்படத்தில் இளையராஜாவின் இசைத்தட்டில்,பாடும் வானம்பாடி எஸ்.பி.பி.யின் மிகமெல்லிய குரலில் அமைந்த,

"ஹே ஹும் ல ல லா

பொன் மாலைப் பொழுது

இது ஒரு பொன் மாலைப் பொழுது

வானமகள் நாணுகிறாள்

வேறு உடை பூணுகிறாள்"

 எனும் மெய் மறக்கச்செய்யும் வைரமுத்து வின் வரிகளும் மாலைப் பொழுதை மங்களகரமாக்கின.

. மாலைப்பொழுதிற்கு மகுடம் சூட்டிய பாடல்கள் எத்தனை வந்தாலும்,அவற்றை எல்லாம் கேட்டு நாம் பரவச முற்றாலும், கடந்த நூற்றாண்டின் திரை கடல் கடந்த பலருக்கும் வாழ்நாள் கனவுகளாய், நினைவுகளாய்,நிரந்தரம் கண்ட ஒரே பாடல்,'பாக்கியலட்சுமி'படத்தில் பி.சுசிலாவின் இமயக்குரலில் உணர்வு களின் உச்சம் தொட்ட,

"மாலைப் பொழுதின் மயக்கத்திலே நான்

கனவு கண்டேன் தோழி

மனதில் இருந்தும்  வார்த்தைகள் இல்லை

காரணம் ஏன் தோழி" 

என்று தொடங்கி,அதனிடையே தோன்றும்

"இளமையெலாம் வெறும் கனவுமயம்

அதில் மறைந்தது சில காலம்

தெளிவுமறியாது முடிவும் தெரியாது 

மயங்குது எதிர்காலம்"

    எனும் வரிகள் எல்லாம் சேர்ந்து, கவியரசின் கவிதை அமரத்துவத்தை விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தியின் இசைக் களஞ்சியத்தின் விடுகதை பொக்கிஷமாய் விட்டுச்சென்றது.கடைசியில் இப்பாடலை குறிப்பிடுவதற்குக் காரணமே,இப்பாடலின் முதன்மைத்துவத்தை முத்தாய்ப்பாய் குறிப்பிட்டு,இந்த பதிவை முடிக்கத்தான். மொத்தத்தில் மாலைப் பொழுதுப் பாடல்கள் தமிழ்த்திரையின் அன்றாட தீபாவளித் திரு நாள் கொண்டாட்டங்களாசின்றன என்பதே காலக்கண்ணாடி காட்டும் மத்தாப்புக் காட்சி களாகும்.

                                                =≈=====≈==0==≈=====≈=