The immortal voice of a Reformist Comedian.

  

  The voice of a comedian is valued by his verbal wield to catch the imagination of the audience through sense and nonsense,because humour is generated by both.Charlie Chaplin entertained the world audience,by his nonsense spot situations,that made him deliberately vulnerable to the self created awkward moment ,hailing from his masterly sense of humour.

  But sense plays a more powerful role in creating instant and incessant laughter through witticisms and winning word power.If those witticisms and word power are bound to the destination of social reform,they make a comedian and his comic deliveries immortal. Forgetting the other comedians of Tamil Cinema for a while,if one thinks of Vivek,it was really a mighty stuff of humour that he passed on to the audience because his role play was a combination of sense and nonsense.

  One could see a galaxy of comedians coming into a single fold in his performance and that was the essence of Vivek who is sadly no more today.Intoroduced by veteran film maker K.Balachander in Manadhil Urudhi Vendum,Vivek reflected the title meaning of his first film,throughout his life time.

  There was an element of Kalaivanar N.S.Krishnan in his comedy,blended with social concern and an innate cry for social reform.This salinet feature was indelibly visible in his role play in several films like Tirunelveli, Kadhal Sadugudu and more prominently in Saamy.His casual verbal comedy throw was vitally felt in numerous films like Vaali, Minnale,Kushi,Run,Dhool,Middle Class Madhavan,Dum Dum Dum{in which his role had a little negative shade}Sandhitha Velai,Manadhai Thiruduvitai,Thenkasi Pattanam Parthiban Kanavu,Whistle, Looty, Singam,Singam 2, Anniyan, Perazhagan,Harischandra,Pennin Manadhai Thottu and Sivaji.

  Vivek's films with Dhanush,like Uthama Puthiran and Velaiyillaa Pattadhari gave a robust feel of humour rising from a sober base.The main hero that Vivek missed to join,has been Kamal.When he got the chance to do a role in Indian 2,God has plucked his life all of a sudden.

  Vivek was a recipient of many awards both for his performance and contribution to Tamil Cinema.One can now recall his best comedy scenes from quite a number of films.But what the Tamil soil will be missing is his voice of hope,the one that was firmly planting ideas like the trees he went on planting and the positive energy that he continued to transmit to one and all,despite the tragedy that struck him with the loss of his son.

  One of the sparkling witty dialogues he uttered in Puthu Puth Arthangal was" if you die today,tomorrow people will sprinkle milk on your ashes and bones"As per Hindu custom the dialogue was an instance of truism too. 

  Those who make others happy have their Covid 19 like sorrowful moments deliberately hidden under a mask.Vivek who took the Covid vaccine on Thursday, advised all to get vaccinated.He would not have thought that he would not be there to carry on his social missions including that of letting everyone hear his voice for a concerted battle against the pandemic,armed with masks and vaccines.It is a big loss and a sudden loss.It will take years for Tamil Cinema and for those who adored him as one of the best comedians,to come out of this emotional lockdown.

Note:-1)This blog already carries another article entitled "Two Handsome Comedians of Tamil Cinema" describing Vivek and Santhanam as men of hero stuff.

2)As the time in the blog writer's system is related to the US time zone this article  shows the previous date.

  

Why is Mohanlal special for Malayalam Cinema.

  

   From the days of Prem Nazir and Madhu,Malayalam cinema has grown to Himalayan heights, due to various factors such as its unique creative parameters,theme and content of story line, narrative thrust and the extraordinary acting calibre of a long line of actors of whom the heroes of Mollywood could be said to have enhanced the beauty of the language by their verbal wield.

  The Malayalam language with its varied dialects and slangs especially those of  the Chalakkudi/ Thrissur brand and that of North Malabar brand,has periodically got into the tongues of the heroes,for a fair and foul play.Of all the heroes,Mohanlal is a monumental substance of Malayalam cinema,purely on account the power of his tongue,over his mother tongue.

  Mohanlal may not have the stoutly built physique of Mammootty,to don the role of a dare devil,dynamic police officer.{He has of course beautifully essayed cop roles many times}He may not have that much of the comedy flair of Jeyaram or Dilip.But he is the most fascinating hero in a splendid way,to play any role with consummate ease and felicity.Getting introduced into the Malayalam big screen by Fazil,as a greedy thug in Manjil Vrinja Pookal, he has ever been the breeze and storm of the soil of Kerala,in celluloid mode.

  Give him pages and pages of dialogues;he will forcefully and exuberantly deliver it as he did in the film Praja or put him in a wheel chair,as it was done in Pranayam.He would breathe through his mother tongue with agony and ecsatasy. When it comes to comedy,he will create a ruckus with his mother tongue as he beautifully meddled with both the language and his co artistes like Sreenivasan and Mukesh in several films. The robust run of his vocal cords through the pathways of the language,has certainly been an amazing audio visual treat,in films like Ayal Kadha Ezhuthukayanu.

   Mohanlal is not only capable of rendering melodious songs like "Attumanal Payayil" in 'Run Baby Run' but also has a mesmerising rhythm in his tongue to be tuned to any scene of action. The beauty is,he could do it like a honeyed piece of banana or a sushi stuff,falling like a delicacy into the mouths of the respective taste lobby.All heroes deliver their roles.So does Mohanlal. But the difference is more in the dance of his tongue,than in his physical promotion.His tongue could wriggle like a snake or firm up like a rock.It may not vibrate to the level of an Amitab or a Rajinikanth.But it could travel straight on a track,like an armed soldier or roll in a zig zag way,like a drunkard  or a wavering nomad,but always excel in its articulation,in a special way that no other hero could do.

   In a stardom bound world of Indian cinema,film makers like Bhadran,Shaji Kailas and Joshy made Mohankal a mass hero,by extracting his muscle and mind power through quite a number of films.Films like Spatigam,Olympian Anthony Adam, Aaraam Thamburan, Naattu Raajavu, Thandavam, Narasimham,Baba Kalyani, Praja,Twenty Twenty,Christian Brothers etc would belong to this category.Almost all these films projected the heroic substance more than the hero's stuff. 

   Whereas directors like I.V.Sasi, Fazil,Priyadarshan,Sibi Malayil,Renjith,Siddique,B.Unni Krishnan,Bharadhan,Jeethu Joseph and a few others extracted the brilliance of  Mohanlal's vocal cords to spread its feathers marking a fabulous touch for every feather,with a different feel. Through films like Devasuram,Life is Beautiful,Madambi, Midhunam,Balettan, Chithram, Kilukkam,Kilichundan Mambazham, Oppam,Summer in Bethelehem,Rasathandhiram, Thenmavin Kombath,Chadhurangam,Drishyam and the latest ones like Big Brother, Lucifer and Drishyam 2,Mohan Lal has meatily consolidated the charm and grace of his vocal cords,to reach our ears as the base for a galaxy of emotions,without giving room for a straight entry,but through numerous corridors of sound tracks and rest in our memory,as multiple voices hailing from a single source.

  Mohanlal is special for Malayalam cinema,because his voice is special for the Malayalam language.It is a voice claiming proximity to our soul,by calibrating emotional charcteristics of contextual human behaviour,related to love and animosity, concern and indifference,humour and pathos,anger and poise,nonsense and sense, arrogance and modesty,courtesy and contempt,decency and thuggery,teasing and easing and many more.

   Even as he physically reaches the person he wants to,Mohanlal's voice will precede his reach,as it did,longing for his mother's lap in Madambi or falling into the arms of his wife in Life is Beautiful.His voice can peep and penetrate,melt and mould,hurt and heal,surpass and surrender, mesmerise and manipulate,insinuate and adore and above all stoop to conquer.More than the actor in Mohanlal,it is his voice which is a tactful manipulator,quietly transforming his every performance into a unique asset,not only for him,but also for Malayalam Cinema.Quoting the words of Christopher Marlowe's Dr.Faustus differently,

                  Was this the voice

            That launched a thousand trips

    And churned the topping tastes of all?

                   Sweet Mohanlal ,

       Make Malayalam films immortal 

          With your tongue in its bliss!.

{Note:- And here are the original words of Dr.Faustus}.

             "Was this the face

        That launched a thousand ships

      And burned the topless towers of Illium

              Sweet Helen,

     Make me immortal with a Kiss"

  *Wishing Mohanlal and all members of Malayalam cinema a Happy Vishu*.

P.Chandrasekaran.

                               ==============00=================

                              

"உள்ளத் தனையது உயர்வு".

வெள்ளத் தனைய மலர்நீட்டம் மாந்தர்தம்

உள்ளத் தனையது உயர்வு.

  என்கிறார் வள்ளுவர்.உள்ளத்தின் உயர்வே வாழ்வின் உயர்வு,என்பதே இக்குறளின் உட்கருத்தாகும்."உள்ளத்தின் உள்ளூறும் கள்ளோடு  கவியாக்கி உயரத்தில் ஏற்று மனமே"என்கிறது மற்றொரு கவிதை.

   இலக்கியம் போற்றும் வாழ்க்கை நெறிகள்,வாழ்வின் உன்னத நிலை களுக்கு வழிகாட்டுகின்றன.எனவே உடல் நலம் பேணுதல் மட்டுமே வாழ்வின் இலக்கல்ல.ஒளியேற்றும் சிந்தனைகளால் உள்ளத்தை அருள்பெற்ற ஆலயமாய் உயரச் செய்தலே வாழ்தலின் வழிகாட்டுச் சின்னமாம்.இதையொட்டியே,

"நலம்தானா? நலம்தானா? 

உடலும் உள்ளமும் நலம்தானா?"  

   எனும் பாடல்,கே.வி மகாதேவனின் கர்நாடக இசை மழையில் பி.சுசீலா வின்  தெவிட்டாக்குரலில் 'தில்லானா மோகனாம்பாள்' படத்தில் இடம் பெற்றிருக்கவேண்டும்.

   கபடும் சூதும் அறியா உள்ளம் இறைவனின் இருப்பிடம்.'படிக்காத மேதை' திரைப்படத்தில் படிப்பறியா ரெங்கன் எனும் கதாப்பாத்திரத் திற்கு உயிரூட்டி, நடிகர் திலகம்,டி.எம்.எஸ் குரலுக்கு வாயசைத்த,

"உள்ளதை சொல்வேன் நல்லதை செய்வேன் 

வேறொன்றும் கிடையாது 

உள்ளத்தில் இருப்பதை வார்த்தையில் மறைக்கும்

 கபடம் தெரியாது" 

  எனும் மிக இயல்பான பாடல்,கபடற்ற நெஞ்சமே கடவுளின் களிப்பிடம் என்பதை உணர்த்தியது .இத்திரைப்படத்திற்கும் திரையிசைத்திலகம் கே. வி.மகாதேவனே இசையமைத்திருந்தார்.  

    'உள்ளம்''மனம்''நெஞ்சம்'என்ற சொற்கள் அனைத்துமே புலன்களுக்கு அப்பாற்பட்டவையே. ஆனால் இந்த புலன்களுக்கு அப்பாற்பட்ட ஒன்றை ஐம்புலன்களுக்கு உட்படுத்தும் வகையில்,  திரைப்படத் தலைப்புகளும் கவிதை வரிகளும் கற்பனையின் வரம்பினைக் கடந்து வியாபித்திருக் கின்றன.'உயர்ந்த உள்ளம்''இருவர் உள்ளம்'நெறஞ்ச மனசு''உள்ளதை அள்ளித்தா''உள்ளம் கொள்ளை போகுதே'போன்ற எண்ணற்ற திரைப்பட தலைப்புகளைக் காண்கையில்,உள்ளம் ஏதோ விழிகளுக்குப் புலப்படும் பொருளாக எண்ணத்தோன்றுகிறது. 

   தலைப்புகள் போதாதென்று, 

"நெஞ்சத்தை அள்ளிக் கொஞ்சம் தா தா தா" {காதலிக்க நேரமில்லை}என்றும்,

"உன்னிடத்தில் என்னை கொடுத்தேன் 

 உன்னை உள்ளமெங்கும் அள்ளித் தெளித்தேன்"

 {அவளுக்கென்று ஓர் மனம் }என்றும்,பாடல் வரிகளாகக் கேட்கையில், உள்ளம் ஏதோ அள்ளித்தெளிக்கும் பொருளாகவோ,அல்லது அள்ளித் தரும் அன்பை அரவணைக்கும் அணையாகவோ,கவிஞர்கள் கற்பனை செய்து பார்ப்பது புரிகிறது.

   மேற்கண்ட இரண்டு திரைப்படங்களும் ஸ்ரீதரின் இயக்கத்தில் உருவான வை என்பதும்,இவற்றில்'காதலிக்க நேரமில்லை'க்கு விஸ்வநாதன் இராமூர்த்தி இணைந்தும்'அவளுக்கென்று ஓர் மனம்' திரைப்படத்திற்கு எம். எஸ். விஸ்வநாதன் தனித்தும் இசையமைத்திருந்தனர் என்பதை அனைவரும் அறிந்திருக்கக்கூடும். 

   உள்ளத்தை உணர்வுகளின் உறைவிடமாக்கி,விழிகளை அவ்வுறைவிடத் தின் கதவுகளாக்கி,புலன்களுக்கும், ,புலன்களுக்கு புலப்படா உள்ளத் திற்கும்,பாலமமைப்பதே கற்பனைக் களஞ்சியத்தின் முதலீடாகும். இப்படிப்பட்ட நிலையினை வெளிப்படுத்தும் பாடலே ஜெய்ஷங்கர் கதாநாயகனாக நடித்து வெளியான 'இரவும் பகலும்' திரைப்படத்தில்  டி.ஆர்.பாப்பாவின் இசையில் டி.எம்.எஸ் குரலில் ஒலித்த 

"உள்ளத்தின் கதவுகள் கண்களடா 

இங்கே உறவுக்கு காரணம் பெண்களடா 

உள்ளதை ஒருதிக்குக் கொடுத்துவிடு 

அந்த ஒருத்தியை உயிராய் மதித்துவிடு"   

   எனும் உளம் நிறையும் பாடலாகும். தானுண்டு தன் வேலையுண்டு எனும் உள்ளம் கொண்டோர்க்கு உறக்கத்திற்கு பஞ்சமில்லை.ஆனால் நீதிக்கும் நேர்மைக்கும், நியாயத்திற்கும் போராடும் நல்ல உள்ளம் பெற்றோர்க்கு, உறக்கமே இல்லை என்கிறது'கர்ணன்' திரைப்படத்தில் சீர்காழி கோவிந்த ராஜனின் கோபுரக்குரலில் கோலோச்சிய, 

"உள்ளத்தில் நல்ல உள்ளம் 

உறங்காதென்பது 

வல்லவன் வகுத்ததடா,கர்ணா, 

வருவதை எதிர்கொள்ளதடா" 

எனும் காவியப்பொக்கிஷமாக அமைந்த பாடலாகும். 

   உள்ளம் ஒருவேளை உறங்கு மெனில்,அதில் உண்மையும் உறங்கக்கூடும் என்பதைத் தான்,'பார்த்தால் பசிதீரும்' திரைப்படத்தில் நாம் கேட்டு பரவச முற்ற, 

"உள்ளம் என்பது ஆமை 

அதில் உண்மை என்பது ஊமை 

சொல்லில் வருவது பாதி 

நெஞ்சில்  தூங்கி கிடப்பது மீதி" 

   எனும்,விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இசையில்,டி எம் சௌந்தராஜன் பாடிய அமுத கானம் உணர்த்தியது. இங்கே எடுத்துரைக்கப்பட்ட பாடல்களில் "உள்ளத்தின் கதவுகள் கண்களடா"பாடலை மட்டும் ஆலங்குடி சோமு எழுத,இதர பாடல் கள் அனைத்துமே கவியரசு கண்ணதாசனின் கற்பனை ஊற்றின் புறப்பாடாகும்.  

 முடிவாக,வள்ளுவரின் 

உள்ளுவ தெல்லாம் உயர்வுள்ளல் மற்றது

தள்ளினும் தள்ளாமை நீர்த்து.

  எனும் குறளில்  கண்டதுபோல்"எண்ணுவதெல்லாம் உயர்வைப்பற்றியே எண்ண வேண்டும், அவ்வுயர்வு கைகூடா விட்டாலும் அவ்வாறு எண்ணு வதை விடக்கூடாது"என்பதே வாழ்வின் நியதியாகும்.'விஜயபுரிவீரன்' திரைப்படத்தில் டி.ஆர்.பாப்பாவின் இசையில் A.M.ராஜா பாடிய, 

"உள்ளத்திலே உரம் வேணும்டா 

உண்மையிலே திறன் காணுமடா 

ஒற்றுமையால் வெற்றி ஓங்குமடா 

வல்லவன்போலே பேசக்கூடாது 

வானரம்போல சீறக்கூடாது

வாழத்தெரியாமலே கோழைத்தனமாகவே 

வாலிபத்தை விட்டுவிடக்கூடாது   .

மானம் ஒன்றே பிரதானம் என்றே 

மறந்துவிடாதே வாழ்வினிலே"

 எனும் தஞ்சை ராமையாதாஸ் பாடல்,இந்த உண்மை நிலையினை செழுமையாய் உள்ளத்தில் புகுத்துகிறது. 

ப.சந்திரசேகரன்

                              ==================================

Sowcar Janaki,an actor of sense and sensibility

   

   There is a famous saying that "Shakespeare has no heroes but heroines".But the truth of cinema is far from this statement.Ever since cinema came into being it has been mostly the hero's field,hardly ever providing space for heroines for a fair play.However,some women have broken the fence and moved to the front of the stage to claim an incomparable position as powerful performers of roles and find an eternal place in the memory of the audience,with immeasurable strength and gusto.These women showed their multi faces to cry and laugh,to rust and rule and to lose and conquer.
   As far as Tamil cinema is concerned,P.Bhanumadhi,Padmini,SowcarJanaki,J.Jeyalalitha  Sujatha,Radhika and Revathi were more powerful than other women on the big screen in the sense they proved to be a complex mix of submission and supremacy.Other popular Tamil heroines like Savithri,Sarojadevi,Devika,Vijayakumari,K.R.Vijaya,Lakshmi,Vanisri,,Ambika,and Radha were seen mostly as meek symbols of womanhood subscribing to the will of their men in celluloid frame.
   Among the unconquerable women of Tamil cinema,Sankaramanchi Janaki who came to be known as Sowcar Janaki,would occupy an enviable slot,purely on account of the fact that no other actor,not even the other five women mentioned above would score high,when it comes to demonstration of a variety of paradoxical emotions,such as laughter and sorrow,anger and appeal,domination and submission and sobriety and levity. Sowcar Janaki inherited her name prefix,from the Telugu film Shavukar,and proved through decades of dedicated performance,as an outstanding actor with extraordinary force, to stay as the sterling feminine face of Tamil cinema.
   The first of her films{not her first}that I saw was Abalai Anjugam with T.R.Mahalingam.The  Tamil word Abalai if translated into English,would mean a helpless/desolate woman.No other Tamil heroine can be found fit enough,for playing the miserable woman,than Sowcar Janaki, because her face had an exclusive pattern to evoke pity and her performance would become a natural addition to her pathetic profile.Besides Abalai Anjugam,films like Baghya latchumi, Kumudham, Padikkaadha Medhai,Paar Magale Paar,Kaviya Thalavi,Annai and Olivilakku are a few samples of the desperate womanhood,that Sowcar Janaki has naturally portrayed.
    But Sowcar is not born to weep alone.She can do commanding roles as she did in Paalum Pazhamum,Puthiya Paravai,Motor Sundaram Pillai,Iru Kodukal {For which she won the best actress award from the Government of Tamil Nadu}Uyarndha Manidhan and Panam Padaithavan.Her extraordinary flair for comedy has been beautifully showcased by K.Bala chander in films like Edhir Neechal,Bama Vijayam and Thillu Mullu.She would have acted in nearly fifteen films with Sivaji Ganesan mostly as his brilliant female pair or as a supporting actor.But two of her best movies Iru Kodukal and Kaviya Thalaivi were with Gemini Ganesan. With MGR she did only supporting roles in films like Panam Padaithavan,Petralthaan Pillaiyaa and Oli Vilakku.
   With her next generation heroes she made herself memorable in Rajinikanth's Thee,Siva and Thillu Mullu.She also appeared in Kamal's Vetri Vizha and Hey Ram.Among film makers she was the special favourite of A.Bhimsingh,P.Madhavan.Krishnan Panju K.Balachander, K.S.Gopalakrishnan and M.A.Thirumugam.Devar films' spiritually oriented films like Dheivam and Thunaivan created a significant effect on the audience,mostly because of the emotionally vibrant role play of Sowcar Janaki.
    Her most recent screen show as a paralyzed grandma in Jithu Joseph's action thriller Thambi came as a blow to paralysis,by her unperturbed role play as an actor wonderfully capable of effective and precise communication through her eyes,speaking of varied emotions like anguish, humour and suspicion,with a slate on hand writing the alphabet one by one,to communicate what she wanted to.Even in her late eighties,she has proved to be a classic performer of all times.So splendid an actor that Sowcar Janaki has ever been. 
  The most notable trait in Sowcar Janaki's acting was her impressive and forceful voice mould that never failed to demonstrate clarity in dialogue delivery and an unfailing thrust of rationality behind the outburst of her emotions.Her argumentative perception and interpretation of contexts and feelings and her fairness in presentation of her views,were the unique ingredients embedded in her character evolution,irrespective of the type of roles assigned to her. Sowcar Janaki  proved to be one of the most dynamic pairs of Sivaji Ganesan and her performance on an equal footing with the Chevalier was poignantly felt in films like Padikkaadha Medhai,Paar Magale Paar, Motor Sundaram Pillai,Pudhiya Paravai, Uyarndha Manidhan and Mahakavi Kalidas.
   There had been a visible sense of feminine grandeur in her looks and demeanour that would have spontaneously struck the minds of the audience,as an irresistible nuclear force with forthright appeal and assertiveness,as simultaneous happenings.Do we ever come across today such solid performers,who can win over the hearts of the viewers through tremendous tone delivery and depth of portrayal of characters?How naughtily she handled her husband {played by Srikanth} as well as orphan Maadhu{Nagesh} in Edhir Neechal!

   How casually she performed a similar role as a Brahmin lady and as the wife of Nagesh in Jeevanaamsam!How naively she was caught by Kanchana,when the latter would correct her with the word 'trap' instead of 'cat' for arresting the menace of rats,in Bhaama Vijayam!How speedily she would climb the pipeline along the walls in Thillu Mullu!Above all how powerfully she wept and wielded her supremacy in several films,especially in Iru Kodukal and Kaviyathalaivi.She was certainly the most assertive woman of Tamil cinema, be it a role reflecting extraordinary sentiment and sorrow,or substantial fun.  
   Sowcar Janaki's latest Tamil film was Santhanam's Biscothu which also became her 400th movie.A sterling actress like Sowcar Janaki is difficult to come across these days.She had firmly rooted herself to impressive role plays established  on a solid base of sense and sensibility.Tamil cinema really owes her a lot,in terms of flawless grasp of scenic requirements and felicitous presentation of her profile,as a full fledged and mature performer of consummate merit .
                                          ============================== 

உறவுகளை உலுக்கிய தமிழ்திரையிசை வரிகள்.

பற்றற்ற கண்ணும் பழைமைபா ராட்டுதல்

சுற்றத்தார் கண்ணே உள.

   எனும் வள்ளுவரின் இக்குறள்படி நோக்கின்,செல்வமெலாம் இழந்து வறுமையில் வாடிடும் வேளையிலும்,பழமையும் நல்லுறவும் பாராட்டுதல்  சொந்தம் மட்டுமே,என்பதாகும்.

  ஆனால் நவீன யுகத்தில் நாம் காண்பதோ வேறு; இன்றைய உலகில்  உறவுகளின் பலமனைத்தும் செல்வம் உள்ளளவே!

    இதைத்தான் சிவாஜி கணேசன் உணர்வு பூர்வமாக நடித்து பி.மாதவ னின் இயக்கத்தில் உருவான'எங்க ஊர் ராஜா'திரைப் படத்தில்,எம்.எஸ். விஸ்வநாதன் இசையில் டி.எம்.எஸ்ஸின் உரத்த குரலில் நாம் கேட்டு  விரக்தியுற்ற "யாரை நம்பி நான்  பொறந்தேன்"பாடலின் இடையே வரும், 

"பானையிலே சோறிருந்தா 

பூனைகளும் சொந்தமடா 

சோதனையை பஞ்சுவைச்சா 

சொந்தமில்லே பந்தமில்லே"

   இதேபோன்றொரு  ஆழமான கருத்தினை வெளிப்படுத்திய ஒரு திரை கானமே கே.எஸ்.கோபாலகிருஷ்ணனின் இயக்கத்தில் உருவான 'குலவிளக்கு' திரைப்படத்தில் டி.எம்.எஸ்ஸின் கனத்த குரலில் ஒலித்த 'மேகம் திறந்த வேளையிலே'எனும் பாடலில் இடையே தோன்றும்

"நீ சிந்திய ரத்தத்தை சீரழித்தே 

பல சொந்தம் வளர்ந்ததம்மா 

அந்த சொந்தத்தை சிந்திக்கும் வேளையிலே 

சொந்த ரத்தமும் சிந்துதம்மா 

உந்தன் சித்தம் தளர்ந்ததம்மா"

  எனும் கண்ணீரில் விளைந்த வரிகளாகும்.கண்ணதாசனின் கருத்தாழ மிக்க இப்பாடலுக்கு திரையிசைத் திலகம் கே.வி.மகாதேவன் இசைய மைத்திருந்தார்.

  வள்ளுவரின் சிந்தனைக்கு சற்றே மாறுபட்டதுதான் அவ்வை மூதாட்டி தனது மூதுரையில்,வெண்பா இருபதில் மொழிந்த,

"உடன்பிறந்தார் சுற்றத்தார் என்றிருக்க வேண்டா

உடன்பிறந்தே கொல்லும் வியாதி – உடன் பிறவா

மாமலையில் உள்ள மருந்தே பிணிதீர்க்கும்

அம்மருந்து போல்வாரும் உண்டு".

   இப்பாடலின் விளக்கம்,நோய் நம்முடனேயே பிறந்து,சிலநேரம் நம்மைக் கொன்று விடுவது உண்டு.எனவே நோயினை உடன்பிறப்பாகக் கொண் டாட முடியாது. அதுபோலவே  உடன் பிறந்தோர் எல்லாரையும் நம் உறவு என்று நினைக்க முடியாது. உடன் பிறக்காது எங்கோ பெரிய மலையில் இருக்கும் மருந்து நம் நோயினைத் தீர்ப்பது போல,தொலைவிலிருக்கும் அன்னியரும் நமக்கு நன்மை தரும் உற்ற துணையாக மாறக்கூடும் என்பதாகும்.

    இக்கருத்தினை வேறு ஒரு கோணத்தில் விளக்கிய பாடலே,சிவாஜி கணேசனின் மிகச் சிறந்த திரைப்படங்களில் ஒன்றான'படிக்காத மேதை' திரைப்படத்தில் டி.எம்.எஸ் மற்றும் சூலமங்கலம் ராஜலக்ஷ்மி ஆகியோ ரின் அற்புதக்குரல்களில் ஒலித்த 'ஒரே ஒரு ஊரிலே ஒரே ஒரு ராஜா'எனும் பாடலின் நடுவே  நறுக்குத்தெரித்தாற்போல்  நுழையும்,

 

"சொந்தமென்று வந்ததெல்லாம் சொந்தமுமில்லை 

ஒரு துணையில்லாமல் வந்ததெல்லாம் பாரமுமில்லை"

   எனும் ஆழ்மனதை ஆட்கொள்ளும் வரிகளாகும்.கண்ணதாசனின் இப் பாடலுக்கும் கே.வி.மகாதேவனே இசையமைத்திருந்தார்.

   வள்ளுவரின் கருத்தையும் அவ்வையின் கருத்தையும் வேறுபடுத்திப் பார்க்கும் வகையில் அமைந்திருந்தது சிவாஜி கணேசன் நடித்து எம்.எஸ் வியின் இசையில் உருவான "அண்ணன் என்னடா தம்பி என்னடா"பாடல்.  'பழனி' படத்தில் இடம்பெற்ற இப்பாடலுக்கு இடையே,நடைமுறை வாழ் வின் நெருடல்களையும் நிசங்களையும் நெஞ்சில் நிறுத்திய,

"தாயும் பிள்ளையும் ஆனபோதிலும் 

வாயும் வயிறும் வேறடா 

சந்தை கூட்டத்தில் வந்த மந்தையில் 

சொந்தம் என்பதும் ஏதடா" என்றும், 

"வாழும் நாளிலே கூட்டம் கூட்டமாய் 

வந்துபோகிறார் பாரடா 

கை வறண்ட வீட்டிலே உடைந்த பானையை 

மதித்து வந்தவர் யாரடா" 

   எனும் வரிகளால் கவியரசின் புலமை,விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தியின் இசையில்,காலம் கடந்து மனம் கனக்கச் செய்கிறது .

    'பழனி'திரைப்படப்பாடலுக்கு இணையான ஒரு பாடலை இன்னும் சற்று வலுவான வேதனையுடன் சந்தம் நிறைந்த சொற்களால் ரஜினியின் 'தர்மதுரை'படத்தில்,

 "அண்ணன் தம்பியென்ன 

சொந்தமென்ன பந்தமென்ன 

சொல்லடியெனக்கு பதிலை" 

  எனும் வரிகள் மூலம் உணர்ச்சிப்பிழம்புகளாக வெடித்திருந்தார் பஞ்சு அருணாச்சலம்.கவியரசின் "தெய்வம் தந்த வீடு வீதியிருக்கு"எனும் 'அவளொரு தொடர்கதை'திரைப்படப்பாடல் போல்,ஞானத்தை வெளிப் படுத்துவதாக அமைந்திருந்தது இசைஞானி இளையராஜாவின் இசையில் இப்பாடல். 

"நம்பி நம்பி வெம்பி வெம்பி 

ஒன்றுமில்லை என்றபின்பு 

உறவுக்கு கிடக்கு போடி 

இந்த உண்மையை கண்டவன் ஞானி"என்றும்,

"சொந்தத்தில் பந்தத்தில் 

மோசத்தில் சோகத்தில் வந்து நின்று

உண்மைதனை இன்று உணர்ந்தேன்

இதை கண்டு கண்டு இன்று தெளிந்தேன்"

  என்றும்,மனம் குமுறி கே.ஜே யேசுதாஸ் பாடுகையில் அவரோடு இணைந்து நாமுமல்லவா சொல்லவொண்ணா சோகத்தில் விழுந்தோம்.         உறவும் பகையும் ஒன்றாமோ,அன்றின் உறவே பகையாமோ,என்று மனம் ஊனமுறுகச்செய்யும் பல பாடல்களை,தமிழ்திரையிசை தந்திருக் கிறது,இந்த வகையில் 'இரவும் பகலும்'திரைப்படத்தில் இடம்பெற்ற டி.ஆர் பாப்பாவின் இசையில் டி.எம்.எஸ் குரலில் ஒலித்த, 

"இரவும் வரும் பகலும் வரும் 

உலகம் ஒன்றுதான் 

உறவும் வரும் பகையும் வரும் 

இதயம் ஒன்றுதான்'' 

  எனும் பாடலும் 'தேவதாஸ்' திரைப்படத்தில் C.R சுப்புராமனின் இசையில் கண்டசாலா பாடிய "உறவுமில்லை பகையுமில்லை ஒன்றுமேயில்லை" எனும் பாடலும்,'படித்தால் மட்டும் போதுமா'திரைப்படத்தில் விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தியின் இசையில் சிவாஜி கணேசனுக்காக டி.எம்.எஸ் மனமுருகி பாடிய "அண்ணன் காட்டிய வழியம்மா" பாடலில் இடம்பெற்ற,

 

"தெரிந்தே கெடுப்பது பகையாகும் 

தெரியாமல் கெடுப்பது உறவாகும்"

 

   போன்ற பல அர்த்தமுள்ள பாடல் பொக்கிஷங்களை தமிழ்திரையில் கேட்டு,அனுபவச் சிந்தனைகளில் ஆழ்ந்திருக்கிறோம்.இவற்றில்"இரவும் வரும் பகலும் வரும்"பாடலை ஆலங்குடி சோமுவும் "உறவுமில்லை பகையுமில்லை" பாடலை உடுமலை நாராயண கவியும் "அண்ணன் காட்டிய வழியம்மா" பாடலை கண்ணதாசனும்  புனைந்திருந்தனர்  

   இறுதியாக மீண்டும் வள்ளுவரின் பின்வரும் குறளான,

விருப்பறாச் சுற்றம் இயையின் அருப்பறா

ஆக்கம் பலவும் தரும்.

   என்பதன் பொருளான 'அன்பு நீங்கா உறவு அமைந்துவிட்டால் வாழ்வில் அதனைவிட செல்வமும் ஆக்கமும் வேறில்லை' என்பதனை அறிகையில், ஆரோக்கியமான உறவுகள் என்றும் ஊனமுறுவதில்லை என்பது உறுதி யாகும். 

ப.சந்திரசேகரன்

                                           =======================

In Memory of K.R.Ramasamy

 

                                                            { 1914 to 1971}

   Kumbakonam Ramabadra Ramasamy was one of the most prominent faces of the founding years of Tamil Cinema.He had a genuine passion for depicting different types of roles both on stage and in the big screen with incomparable dedication and dynamism.He had a face fit for the grease and a talent right for the role.

  The best thing in K.R.Ramasamy was his enormous energy level with which he performed miracle and magic to the extent of transforming his sharp and jarring voice mould to a singer's note and style and deliver nearly sixty unique songs adding commendable glory not only to his films but also to himself.In one film {Sorgavasal} alone,he had sung more than a dozen songs.It was his nasal accent gracefully blended to his rough voice,that gave his numbers a special stamp of musical richness.He was naturally triumphant, in the line of his contemporary hero P.U.Chinnappa.

  K.R.R as he was briefly addressed,had an innate adaptability and grace to perform characters,through which he could be remembered as a tall actor,irrespective of the time slot allotted to him for appearance either on stage or in Cinema.His interest and involvement in the Dravidian Movement,brought him closer to the most loved leader of Dravidian politics,called Arignar Anna.With Anna's screen play and his distinct power of acting K.R.R performed different roles in films like Velaikaari,Sorgavasal and Or Iravu and raised the status of nascent Tamil Cinema.

   K.R.Ramasamy made his first entry into Tamil Cinema as early as in 1935 with the film Meneka.This film was directed by P.K.Raja Sandow and it had the TKS brothers playing the main roles.Interestingly,two decades later there came another"Meneka"{1955} in which K.R.R donned the role of the protagonist along side Lalitha.This film was directed by V.C.Subburaman. 

   K.R.R's most known films are Poompaavai,in which he performed the role of Thirugnana Sambandhar,Krishna Bhakthi{,as Krishna}Chella Pillai, Sugam Enge, Avan Amaran{an S.S.Balachandar film}Thuli Visham,Chenthamarai{both with Sivaji Ganesan}Sadhaaram, Needhipathi{with Gemini Ganesan}Edhaiyum Thaangum Idhayam {with S.S.Rajendran}Nadodi,Arasa Kattalai and Nam Naadu{all the three with MGR}

   K.R.R had worked with many big banner film production houses like Jupiter Pictures,AVM Studios,Modern Theatres and Vijaya International.He had also been working with most talented actresses like V.N.Janaki,M.V.Rajamma,B.S.Saroja,  Lalitha,Padmini,Savithri and Anjali Devi.During his more than three decades of film career, KRR had vibrantly played the hero,anti hero,character roles and those with negative shades.In his last film Nam Naadu,we saw him as a poor school teacher victimised by the corrupt political system.

  Whatever role KRR played,he became heart and soul of the character and became part and parcel of Tamil Cinema.It was his tremendous voice ipmact that keeps vibrating in our ears as well as through the years of audience memory.He was one of those rarest multi talented faces of the Tamil film industry and it is really a matter of pride and pleasure to remember him now,after five decades of his passing away, following the most dreaded disease cancer, that ate away his precious life "like canker to the rose".

                                    ========================== 

 

பெண்மையின் புகழ்பரப்பும் தமிழ்த்திரை

மதியும் மடந்தை முகனும் அறியா

பதியின் கலங்கிய மீன்.

   என்று பெண்மையின் புகழ் பாடினார் வள்ளுவர்.பெண்ணின் முகத்தை யும் வெண்மதியையும் வேறுபடுத்திப் பார்க்க இயலாது,விண்மீன்கள் திக்குமுக்காடுகின்றன என்பதே இதன் பொருள்.

  இதேபோன்றொரு கற்பனையில் மிதந்து பின்வருமாறு பெண்மையைப் போற்றினார் ஜே.கே.{J.K} எனும் எனது நெருங்கிய நண்பர் ஒருவர். 

"கண்களில் மீனைத்தேக்கி 

கழுத்தினில் சங்கைக்காட்டி

வண்ணமா மணியாய் ஓர் பெண்

வாழ்வினில் மெல்லவந்தாள் 

அன்புடன் என்னைத் தேற்றி 

ஆறுதல் மொழிகள் கூறி 

அன்னைபோல் கவனம் கொண்டாள் 

அழகிய கவிதை சொன்னாள்".

   இந்த வரிகளை நான் எனது ஆங்கில பாட வகுப்பில்,கற்பனைக்கு பிரசித்தி பெற்ற John Keats -இன் "La Belle Dame Sans Mercy"{The Beautiful Lady Without Mercy}எனும் கவிதையை புகட்டுகையில்,ஒரு மாறுபாட்டுச் சிந்தனையாக,மாணவர்களுக்கு எடுத்துச் சொல்லி மகிழ்ந்ததுண்டு. 

  பெண்மையும் தாய்மையும் இல்லையெனில் மண்ணில்  மனிதர்க்கு ஏது வாழ்வு? தமிழ்த் திரையுலகம்,அது தொடங்கிய காலந்தொட்டே,திரைப்பட தலைப்புகளாலும் திரையிசைப் பாடல்களாலும்,பெண்மைக்கு ஆலா பனை செய்யத்தவறியதில்லை. தமிழ்திரைப்படத்துறை பெண்மையைப் போற்றிய  தலைப்புகளில்'பெண்ணின் பெருமை''மாதர்குல மாணிக்கம்' 'மங்கையர் திலகம்''பத்தினி தெய்வம்''கற்புக்கரசி''எங்கள் குலதேவி' 'எங்க வீட்டு மகாலட்சுமி''பெண் என்றால் பெண்''பெண்ணே நீ வாழ்க' 'பெண்ணை நம்புங்கள்''பெண்ணை வாழ விடுங்கள்''பெண்ணின் மனதைத் தொட்டு'போன்ற பல திரைப்படங் களைப் பட்டியலிடலாம். 

     திரையிசைப்பாடல்களைப்பொறுத்தமட்டில் கடந்த நூற்றாண்டின் 1955-இல் வெளியான ஜெமினி கணேசன் சாவித்திரி ஜோடிசேர்ந்து நடித்த, 'குணசுந்தரி'திரைப்படத்தில் ஏ.எம்.ராஜாவின் அமுதக்குரலில் இசைத்த, 

"கலையே உன்விழி கூட கவிபாடுதே 

தங்கச்சிலையே உன் நிழல் கூட ஒளி வீசுதே" 

  எனும் தெவிட்டாப்பாடல், பெண்மையின் ஒளியினை நம் விழிகளுக்கு பார்வையாக்கியது.தஞ்சை ராமையாதாஸின் இந்த வரிகளுக்கு, கண்டசாலா இசைதேனூட்டினார். 

   இதனைத் தொடர்ந்து வெளிவந்த'தை பிறந்தால் வழிபிறக்கும்' திரைப் படத்தில் சீர்காழி கோவிந்தராஜனின் உச்சக்குரலில் இசை உயர்த்திய, 

"அமுதும் தேனும் எதற்கு 

நீ,அருகினில் இருக்கையிலே எனக்கு" 

எனும் பாடலும்,பின்னர் வெளியான'தெய்வப்பிறவி'திரைப்படத்தில் சிதம்பரம் ஜெயராமனின் தனித்தன்மை வாய்ந்த குரலில்,எஸ்.ஜானகியும் இணைந்து குரல்கொடுத்த,   

"அன்பாலே தேடிய என் அறிவுச் செல்வம் தங்கம்" 

   எனும் பாடலும்,பெண்ணின் பெருமை போற்றும் பாடல்களாக அமைந் தன.இதில் முதல் பாடலை கவிஞர் சுரதா எழுதி,கே.வி.மகாதேவன் இசையமைக்க, இரண்டாம் பாடலை உடுமலை நாராயணகவி எழுதி, சுதர்சனம் இசையேற்றினார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

  காலத்தின் கருவறையில் தோன்றி காலமெல்லாம் வாழும் பெண்மையை பரவசமாய்ப் பாராட்டும் வகையில் அமைந்திருந்தது,'மாலையிட்ட மங்கை'திரைப்படத்தில் நாம்  செவிகுளிர கேட்ட,இன்றும் தொடர்ந்து பல இசை மேடைகளில் பலரால் பாடப்பட்டு,என்றென்றும் நெஞ்சில் இனிக்கும்,               

செந்தமிழ் தேன் மொழியாள்

நிலாவென சிரிக்கும் மலர்க் கொடியாள்

........................................................... 

காற்றினில் பிறந்தவளோ புதிதாய்

கற்பனை வடித்தவளோ

சேற்றினில் மலர்ந்த செந்தாமரையோ

செவ்வந்திப் பூச்சரமோ"

  எனும் தமிழ் மணக்கும் கண்ணதாசனின் பாடல்.இப்பாடலை,மெல்லிசை மன்னர்களின் இசையில்,குரலால்'கோடி கோடி இன்பம்'தந்த,டி .ஆர்.மகா லிங்கம் மெய்மறந்து பாடியிருந்தார்.இதே காலகட்டத்தில் வெளியான 'சபாஷ் மீனா'திரைப்படத்தில்,சிவாஜி கணேசனுக்காக டி.எம்.சௌந்த ராஜன் குழைந்து பாடிய, 

"சித்திரம் பேசுதடி 

உன் சித்திரம் பேசுதடி 

என் சிந்தை மயங்குதடி

சித்திரம் பேசுதடி ...............................

முத்து சரங்களைப்போல் 

மோகன புன்னகை மின்னுதடி" 

   எனும் பாடல் இன்றும் ரீங்காரமிடுவதை பலரும் உணர்வுப்பூர்வமாக சம்மதிப்பர்.கு.மா.பாலசுப்ரமணியம் எழுதிய இவ்வரிகளுக்கு டி.ஜி. லிங்கப்பா திவ்யமாக இசையூட்டியிருந்தார்.   

 இவற்றையெல்லாம் மிஞ்சியதே,'பாவமன்னிப்பு'திரைப்படத்தில் கவியரசு கண்ணதாசன் வரிகளால் பெண்மைக்கு வாழ்த்துரைத்த 

"காலங்களில் அவள் வசந்தம் 

கலைகளிலே அவள் ஓவியம் 

மாதங்களில் அவள் மார்கழி 

மலர்களிலே அவள் மல்லிகை" 

என்றும், 

"பால்போல் சிரிப்பதில் பிள்ளை 

பனிபோல் அணைப்பதில் கன்னி 

கண்போல் வளர்ப்பதில் அன்னை 

அவள் கவிஞனாக்கினாள் என்னை" 

  என்றும் உருவகத்தால் பெண்மையை உயரத்தில் ஏற்றிவைத்த பாடலா கும். விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தியின்  இசைவெள்ளத்தில் P.B.ஸ்ரீநிவாஸின்  காந்தக் குரல்படகு,ஒய்யாரமாக ஊர்ந்து கரையேறியது.இதே P.B ஸ்ரீனி வாஸ் அந்த மெல்லிசை இரட்டையர்களின் மனம்கவரும் இசையில் பாடிய, மற்றுமொரு பாடலே'ஹலோ மிஸ்டர் ஜமீன்தார்'திரைப்படத்தில்,நம் செவிகளில் சந்தோஷம் கூட்டிய,

"இளமை கொலுவிருக்கும் 

இனிமை சுவையிருக்கும் 

இயற்கை மனமிருக்கும் பருவத்திலே 

பெண் இல்லாமல் சுகமில்லை உலகத்திலே" 

எனும் ஏகாந்த கீதமாகும்.இப்பாடலுக்கு இடையே வரும், 

"கவிஞர் பாடுவதும்

கலைஞர் நாடுவதும்

இளைஞர் தேடுவதும் பெண்ணல்லவோ

பெண் இயற்கையின் சீதன பரிசல்லவோ" 

  எனும் வரிகள்,பெண்ணுக்கு பெண்மை அல்லாது வேறு சீதனமுண்டோ, என்று சொல்லாமல் சொல்லியது.இந்த பாடலும்,கவியரசின் கற்பனை ஊற்றெடுத்த இசையருவியாகும். 

   பெண்மை ரசனைக்குட்பட்டது என்பதை பெண்மை அறியுமென்றாலும் கூட, பெண்மையின் பரிசுத்தத்தை இழக்க நேர்மையான பெண்மை ஒருபோதும் அனுமதிக்காது என்று பலமாக வெளிப்படுத்திய பாடலே,

 "ஆயிரம் பெண்மை மலரட்டுமே 

ஆயிரம் கண்கள் ரசிக்கட்டுமே 

ஒருத்தியின் நெஞ்சம் ஒருவனுக்கென்றே 

சொல் சொல் சொல், 

தோழி சொல் சொல் சொல்" 

  எனும் வரிகளாகும்.'வாழ்க்கைப்படகு' திரைப்படத்தில் கண்ணதாசனின் அற்புதமான வரிகளுக்கு மெல்லிசை மன்னர்கள் இசையமைக்க பி.சுசீலா வின் தெளிவான, இனிமையான குரலில் நாம் கேட்டு கேட்டு மகிழ்ந்த உணர்வுபூர்வமான பாடலாகும் இது. 

  புரட்சிப்பாடல்களை புடம்போட்டு ரசிகர்களுக்கு விருந்து படைத்த எம்.ஜி ஆர் கூட,'தெய்வத்தாய்' திரைப்படத்தில் 

"ஒரு பெண்ணை பார்த்து நிலவைப் பார்த்தேன் 

நிலவில் குளிரில்லை 

அவள் கண்ணைப் பார்த்து மலரை பார்த்தேன் 

மலரில் ஒளியில்லை" 

என்றும், பிறகு தானே இயக்கிய 'உலகம் சுற்றும் வாலிபன்' திரைப்படத்தில்,

"நிலவு ஒரு பெண்ணாகி 

உலவுகின்ற அழகோ

நீரலைகள் இடம் மாறி 

நீந்துகின்ற குழலோ" 

  என்றும்,டி.எம்.எஸ்ஸின் கம்பீரக் குரலால்  பெண்மைக்கு புகழாரம் சூட்டியிருந்தார்.இந்த இரண்டு பாடல்களுமே வாலியின் கற்பனையில் உதித்த  பொன்மணிகளாகும்.

 அதே'உலகம் சுற்றும் வாலிபன்'.திரைப்படத்தில் நாம் கேட்டு கேட்டு உற்சாகமுற்ற இன்னுமொரு பாடலே,பாடு நிலா எஸ்.பி.பி பாடிய, 

"அவள் ஒரு நவரச நாடகம்

ஆனந்த கவிதையின் ஆலயம்

தழுவிடும் இனங்களில் மான் இனம்

தமிழும் அவளும் ஓரினம்".எனும் மதுரகீதம்.

  இப்பாடல் முழுவதுமே"காலங்களில் அவள் வசந்தம்"பாடல்போல், கவியரசின் கவின்மிகு  சொற்களால் பெண்மைக்கு வாழ்த்துப்பா புனைந் தது.P.B ஸ்ரீநிவாஸையும் எஸ்.பி.பி யையும் வைத்து,பெண்மைக்கு நடத்தப் பட்ட மாபெரும் இசைவிழாக்களாக,இப்பாடல்களைக் கருதலாம்.

   எம்.ஜி.ஆரின் 'தெய்வத்தாய்' மற்றும்'உலகம் சுற்றும் வாலிபன்'ஆகிய இரண்டு படங்களுக்கும் முறையே,விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இணைந்தும் எம்.எஸ். விஸ்வநாதன் தனித்தும்,இசைமழை பொழிந்தனர்.P.B.ஸ்ரீனி வாசும் எஸ்.பி. பி யும் தங்களின் அதிர்வுக்குரல்களால்,ஆனந்தப் பெருமிதத்தில் பெண்மையை அலங்கரித்தனர். 

  பரிசுத்த மனநிலையில் பெண்மையை இராகங்களாக்கி கண்ணதாச னின் கற்பனைக் களஞ்சியத்திலிருந்து கே.ஜே யேசுதாஸின் ஆனந்த பரவசத்தின் அதிர்வுகளாய் 'அபூர்வ ராகங்கள்'திரைப்படத்தில்  நாம் சுவைத்த, 

"அதிசிய ராகம் ஆனந்த ராகம் 

அழகிய ராகம் அபூர்வ  ராகம்" 

   என்ற பாடலும்,அப்பாடலுக்கு இடையே  நம்மை அசத்திய, 

"ஒருபுறம் பார்த்தால் மிதிலையின் மைதிலி 

மறுபுறம் பார்த்தால் காவிரி மாதவி 

முகம் மட்டும் பார்த்தால் நிலவின் எதிரொலி[ளி]

முழுவதும் பார்த்தால்  அவளொரு பைரவி" 

  எனும் வசந்தம் பீறிட்ட வரிகளுமாகும்.மெல்லிசை மன்னரின் இசையில் கே.ஜே. யேசுதாஸ் பாடிய,தமிழ்த்திரை வரலாற்றுப்பாதையின் மைல்கல் லாகும்,இப்பாடல்.  

   தமிழ்திரையில் பெண்மை,தங்கத்தொட்டிலில் தாலாட்டு பெற்றது என்பதற்கு,பானைச்சோற்றின் பருக்கைகளாக சிலவற்றை, இக்கட்டுரை யில் பார்த்தோம். இவையெல்லாம் காலக்கடலின் கரைதொட்ட சில அலைகளே! 

   ஆனால் இன்றோ'அழகிய தீயே'போன்ற தலைப்புகளும்"Fifty K.G  தாஜூமகால் எனக்கே,எனக்கா"போன்ற கவிதை வரிகளும் பெண்மை யின் தரிசனத்தை அதிசயித்து எடைபோடுவதோடு நில்லாது,இன்னும் சற்று விறைப்பான சொற்களால்,  

"அழகான ராட்சசியே

அடி நெஞ்சில் குதிக்கிறியே

முட்டாசு வாா்த்தையிலே

பட்டாசு வெடிக்கிறியே

அடி மனச அருவாமனையில்

நறுக்குறியே" 

   என்று,அட்டகாசமாக,அழகில் வன்முறை புகுத்தி,அழகை அனலாக்கி, அம்மன் ஆலயத்தில் தீ மிதியில் இணைவது போன்ற பிரமையை ஏற்படுத் துகின்றன.உருவகக் கோர்வைகளால் அழகில் அக்கினிப் பிரவேசமும் செய்யமுடியும் என்பதை,கவிப்பேரசு வைரமுத்துவைத் தவிர வேறு யார் உணர்ந்திருக்கக்கூடும்? தலைமுறை மாற்றங்களை பிரதிபலிப்பவனே உண்மையான படைப்பாளி.இந்த வலுவான யதார்த்த நிலையினை,  சிந்தனையில் நிறுத்தியே,தற்கால திரைப்படத் தலைப்புகளும் திரை யிசைப்பாடல்களும்,வித்தியாசமாக,பெண்மையின் புகழ் பரப்பி பரவச மூட்டுகின்றன 

ப.சந்திரசேகரன்.

                                          ==============================