Saturday, February 20, 2021

Drishyam 2 A Refreshing Resumption

  

Drishyam 2

Drishyam 2.jpg


    Very rarely do film sequels carry over the substance of grandeur of their precursors.Tamil sequels like Sami 2 and Sandakozhi 2 made us really long for their first parts.But in that way Drishyam 2 is a far better sequel,compactly knitting the threads of continuity in narration, without compromising the logical sequence of events,besides bringing into focus all the relevant actors in their respective roles as naturally as possible.

  No doubt Drishyam 1 was more gripping in its narration because it contained the genesis of an enforced act of crime to be ethically suppressed by the head of a family,to save his wife and daughters.George Kutty {Mohanlal}calmy took up the onus of hiding the crime by carefully and cleverly contriving each and every course of  escape mode,with systematic post retrieval precautions.With action packed police investigation and crowded neighbourhood coming to the support of George Kutty's family, Drishyam was a new cinematic dimension of the crime thriller genre.So everyone would have loved to watch it as the rush of a stream without ripples.

  It is very difficult to tell a crime tale with poise and perfect sync with reality.It is here Jithu Joseph scored not only in Drishyam but also scores it in its sequel.Here an act of crime goes undetected because the killers are not criminals.Crime and punishment are not only legal issues but are also made up of ethical layers focused on the original crime.As the person accidentally killed was the real criminal,George Kutty's attempts at destroying all the pieces of evidence of the accidental crime one by one,become an escapalogist's struggle to ease out himself from the ropes of suspicion one after the other.

  As Mohanlal is capable of breathing through the lungs of any character,he just dissipates into George Kutty.Family niceties,George Kutty's elder daughter's trauma,a couple of twists born of the police brain,the fascinating premonition of the anticipated course of events through a film project promoted by George Kutty with screen writer Vinaya Chandran,{Sai Kumar is a sweet addition in this role}and above all the much unexpected amazing climax make Drishyam 2 a rare sequel, not spoiling the quality of its precursor though not outshining it in its over all presentation.When many sequels have awfully failed to sustain the glory of their precursors,Jeethu Joseph can lift his collars and say ''I've done it".

                                         ================================      

 

Wednesday, February 17, 2021

Memoirs of an Ebullient Film Maker of the Nineteen Eighties

{ REMEMBERING DIRECTOR.     RAJASHEKAR  B.Sc}

   Losing men of talents in accident prone deaths is the most tragic thing in life.Fascinating singer A.M.Rajah who was known for his soothing voice,died accidentally,while boarding a train. Dynamic actresses like Rani Chandra and Soundarya died in plane crashes.In this line fell the life of an ebullient film director like Rajashekar who died in a road accident.Rajashekar was one of the most entertaining movie makers,whose life was painfully plucked away after the successful release of his Rajini blockbuster Dharmadurai,three decades ago.

   Rajashekar had combined in himself the breezy romantic touches and humour flair of C.V.Sridhar and the powerful backup of inspiring sentimental layers in character evolution, effectively dramatized by the great A.C.Thrulock chander,who wonderfully capitalized on the thespian stuff of Sivaji Ganesan. Besides these,the fact remains that Rajashekar was a ritzy action movie maker in the line of A.Jeganadhan and P.Neelagandan.It was this variety feel in Rajashekar's film making,that enabled him to direct more than twenty films in Tamil besides one or two films in Kannada Telugu and Hindi each.All this he did in  just 11 years because the first film he made was 'Hunnimeya Rathriyalli' {Kannada film}in 1980 and his last film was Dharmadurai in 1991.

  Rajashekar could definitely take the credit for beautifully showcasing the intrinsic comedy sense in the Superstar, through flashes of humour sequences in films like Thambikku Endha Ooru, Maappillai, Padikkadhavan and Dharmadurai.But the greatness of this vibrant film maker was his ability to draw simultaneously the profound emotional side of the protagonists of his films especially in films like Padikkadhavan and Dharmadurai.

   While Rajinikanth's master craftsman K.Balachander poignantly brought out the thorny side of his debut star in films like Moonru Mudichu,Avarkal and Thappu Thaalangal he also made an attempt at tickling the laughter side of Rajini in Ninaithaale Inikkum and Thillumullu.But what Rajashekar did was to tap the two vital sides of Rajinikanth's acting potential in the same film. There was a tremendous impact of the rugged side of Rajinikanth in all the four films mentioned above,besides the whole focus of the rough and tough Rajini in Maveeran.On the whole Rajashekar could be called a special Rajini film maker, sometimes surpassing the bounderies of the other Rajini movie makers like S.P.Muthuraman and J.Magendran.

   Rajasekar showed equal interest in Kamalahasan by making the two great Kamal hits  Kaakki Sattai and Vikram. Both were exciting action movies one produced by Sathya Movies and the other based on the  of novel of Sujatha, bearing the same title.As an action film maker Rajasekar scrupulously included all the necessary ingredients in these two films and with a higly competent hero like Kamal,things would certainly have been easier for this dedicated film maker.

   Rajaskekar had worked with other heroes like Thiyagarajan{Malaiyur Mambattiyaan and Murattu Karangal} Vijayakanth{Eetti and Coolikkaaran} and Charan Raj{Kazhukumalai Kallan and Karunguyil Kunram}.Though in Padikkadhavan Sivaji Ganesan appeared as the elder brother of Rajinikanth, Rajashekar made 'Lakshmi Vandhaachu' with Sivaji Ganesan,Padmini and Revadhi in pivotal roles and the film was a moderate show.It needs a special mention here,that Rajashekar also made the run away siver jubilee,comedy hit Paatti Sollai Thattadhe,produced under the AVM banner.With Pandiarajan and Aachi Manorama the film was a fabulous entertainer of all age groups.

  What was specially captivating in most of the films of Rajashekar was his bubbling display of the action genre,with a robust thrust on entertainment,moving on an adorable speed in narration. I think the snake link with Rajinikanth was actually born in Thambikku Endha Ooru and continued to prevail with lovely laughter moments in other Rajini films like Annamalai,Muthu and Arunachalam, made by different film makers.Yet another interesting aspect of a Rajasehekar film was the scope for competitive edge between  the hero and villain as we saw in Kaakki Sattai or between the hero and his female pairs as we witnessed in Maaveeran and Thambikku Endha Ooru and the one  between the hero and the heroine's mother as watched in Mappillai.Who else would be better a challenge thrower and challenge beater,other than the Superstar?

   On the whole,Rajashekar's winning streak was made up of action,comedy, sentiment and an endless flow of entertainment.It is really a sad thing that such an exhuberant film maker like him lost his precious life in an accident,after giving the amazing film Dharmadurai that was beautifully made up of a rejuvenating first half with kicks of laughter and a riveting second half with blows of sentimental outbursts caused by deceitful siblings.It was a challenging role for Rajinikanth and Gowthami and both stay stuck to our memory by their befitting roleplays.The film also had Malayalam hero Madhu playing the role of Rajini's father.After three decades of the release of Dharmadurai,remembering the film is another way of paying heartfelt tributes to this ebullient,short lived film maker, who passed away along with this glorious film. 

                                  ======================================

Saturday, February 6, 2021

கடவுள் கண்டெடுத்த தொழிலாளி

 "கடவுளெனும் முதலாளி 

கண்டெடுத்த தொழிலாளி 

விவசாயி ,விவசாயி" 

    எனும்  எம் ஜி ஆரின்'விவசாயி'திரைப்படப் பாடலைக் கேட்கையில் வேளாண் பெருமை திக்கெட்டும் பரவுவிதுபோல் தோன்றும்.

   ஆனால் கடந்த பல மாதங்களாக கொடிய கொரோனா எனும் நோயையும் கடும் குளிரையும் பொருட்படுத்தாது,இந்தியத் தலைநகரில் எண்ணற்ற வகையில் திரளாகக் கூடியிருக்கும் விவசாயிகளை எண்ணி மனம் கங்காதோர் ஒரு சிலர் மட்டுமே இருக்கக்கூடும்.வேளாண் திருத்தச் சட்டங்கள் பற்றி நம்மில் பலருக்கும் தெரியாதுதான் என்றாலும், நெஞ்சுரத் துடன் இப்படி ஒரு கூட்டம் கூடியிருக்கிறது என்றால் வலுவான காரணங்கள் நிச்சயம் இருக்கக்கூடும். 

  எம்.ஜி.ஆரின் 'விவசாயி' திரைப்படம் மட்டுமல்லாது சிவாஜி கணேசன் நடிப்பில் வெளிவந்து அமோக வெற்றிபெற்ற'மக்களை பெற்ற மகராசி' 'பழனி' 'பாகப்பிரிவினை''பட்டிக்காடா பட்டணமா'போன்ற திரைப் படங்களும் ஜெமினி கணேசனின் திரைப்படங்களான 'வாழ வைத்த தெய்வம்'மற்றும் 'பொன்னு விளையும் பூமி'எனும் திரைப்படங்களும் உழவுத் தொழிலின் உன்னதத்தை பறைசாற்றின.

   குறிப்பாக \மக்களை பெற்ற மகராசி' திரைப்படத்தில் இடம் பெற்ற

"பொன்னு வெளையிற பூமியடா

விவசாயத்த பொறுப்பா கவனிச்சு செய்தோமடா….

உண்மையா உழைக்கிற நமக்கு

எல்லா நன்மைகளும் நாடி வந்து கூடுதடா

மணப்பாறை மாடு கட்டி

மாயாவரம் ஏரு பூட்டி

வயக்காட்ட உழுது போடு சின்னக்கண்ணு

பசுந்தழைய போட்டு பாடு படு செல்லக்கண்ணு

ஆத்தூரு கிச்சடி சம்பா

பாத்து வாங்கி விதை விதைச்சி

நாத்த பறிச்சி நட்டுப்போடு சின்னக்கண்ணு

தண்ணிய ஏத்தம் புடிச்சு

எறைச்சி போடு செல்லக்கண்ணு

கருதை நல்லா வெளைய வச்சி

மருத ஜில்லா ஆளை வச்சி….

அறுத்து போடு களத்து மேட்டுல சின்னக்கண்ணு

நல்லா அடிச்சி தூத்தி

அளந்து போடு செல்லக்கண்ணு

பொதிய ஏத்தி வண்டியிலே

பொள்ளாச்சி சந்தையிலே

விருதுநகர் வியாபாரிக்கு சின்னக்கண்ணு

நீயும் வித்து போட்டு பணத்தை எண்ணு செல்லக்கண்ணு"

   எனும் இணையிலாப் பாடல்மூலம்,விவசாயிக்கு அன்றிருந்த வளமையையும்,வல்லமையையும்,விற்பனைச் சுதந்திரத்தையும் மிகைப்படுத்தாது வெளிப்படுத்தியது.

  அன்றைக்கு பூமியும் மாசுபடவில்லை;மனித நெஞ்சங்களும் மாசுபடவில்லை.அரசியல் அர்ப்பணிப்பும் தொண்டாற்றும் சிந்தனையும் நிறைந்திருந்த தால் மண்ணெல்லாம் பொன்னானது.

   இதேபோன்றொரு வேளாண் பெருமிதத்தை எஸ்.எஸ் ராஜேந்திரன் நடித்து,தேவர் தயாரிப்பில் வெளியான 'பிள்ளைக் கனியமுது,திரைப்படத்தில் கேட்ட 

"ஏர்முனைக்கு நேரிங்கே எதுவுமேயில்லே 

என்றும் நம்ம வாழ்விலே பஞ்சமேயில்லே" 

எனும் நெஞ்சை நிமிர்த்தும் பாடல் உணர்த்தியது.

 மேற்கண்ட மூன்று பாடல் களுமே, A.மருதகாசி எழுத கே.வி. மகாதேவன் இசையமைத்து,டி.எம்.சௌந்தராஜன் தனது உரத்த குரலில் பாடியிருந்தார்  என்பது அப்பாடல்களின்  தனிச்சிறப் பாகும். 

  இத்திரைப்படங்கள் வெளியான கடந்த  நூற்றாண்டின் ஐம்பது களில், பிரச்சனைகளே இல்லை என்று சொல்வதிற்கில்லை. ஆனால் நாடு சுதந்திரம் பெற்றவுடன் நிறைந்திருந்த மனித நேயமும் ஒற்றுமை உணர்வும்,இந்திய கலாச்சாரத்தை வலுவாகத் தாங்கிப்பிடித்தன.அப்போதும் ஒருசிலரின் சுயநலம் காரணமாக நிலச்சுவாந்தார்களின் கொடுமைகளும்,பண்ணை அடிமை நடைமுறைகளும்'எல்லாரும் எல்லாமும் பெறவேண்டும்' என்ற பொதுவுடமைச் சிந்தனைக்கு எதிர்மறையாக இருந்தன.

  இருப்பினும்,வேளாண்துறை வீறுநடை போட்டது.ஏர்பிடித்தவன் கை ஏற்றம் கண்டது.தற்போது தொழில்முன்னேற்றமும்,தனியார் துறை நிறுவனங்களின் அபரிமிதமான வளர்ச்சியும்,இடைக் காலத்தில் இந்தியச் சமூதாயம் விதைத்த சமத்துவச் சிந்தனை களை பின்னுக்குத் தள்ளி, மீண்டும் ஒரு பண்ணை அடிமை கால கட்டம்,விஷ விதைகளாக விதைக்கப்பட்டு வேகமாக வளரும் அபாயம் புலப்படுகிறது.வேளாண் துறை உட்பட அனைத்து துறைகளையும் வேட்டையாடி,கார்பொரேட் நிறுவனங்களின் மன்னர் ஆட்சி உருவாகும் அச்சத்தை தோற்றுவிக்கிறது.

     விதைப்பது நன்றாயின் விளைவது நன்றாகும் என்பதை, இக்கட்டுரை யின் தொடக்கத்தில் குறிப்பிடப்பட்ட 'விவசாயி' திரைப்படத்தில், உடுமலை நாராயண கவி எழுதிய ஒரு   பாடலையும் சுட்டிக்காட்டி  நிறைவு செய்வதே,முறையாகும்.  

"நல்ல நல்ல நிலம் பார்த்து

நாமும் விதை விதைக்கனும்

நாட்டு மக்கள் மனங்களிலே

நாணயத்தை வளர்க்கனும்

பள்ளி என்ற நிலங்களிலே

கல்விதனை விதைக்கனும்

பிள்ளைகளை சீர்திருத்தி

பெரியவர்கள் ஆக்கனும்

கன்னியர்க்கும் காளையர்க்கும்

கட்டுப்பாட்டை விதைத்து

கற்பு நிலை தவறாது

காதல் பயிர் வளர்த்து

அன்னை தந்தை ஆனவர்க்கு

தம் பொறுப்பை விதைத்து

பின் வரும் சந்ததியை

பேணும் முறை வளர்த்து

இருப்பவர்கள் இதயத்திலே

இரக்கமதை விதைக்கனும்

இல்லாதார் வாழ்க்கையிலே

இன்பப் பயிர் வளர்க்கனும்

பார் முழுதும் மனிதக்குல

பண்புதனை விதைத்து

பாமரர்கள் நெஞ்சத்திலே

பகுத்தறிவை வளர்த்து

போர் முறையை கொண்டவர்க்கு

நேர்முறையை விதைத்து

சீர் வளர தினமும்

வேகமதை வளர்த்து

பெற்ற திருநாட்டினிலே

பற்றுதனை விதைக்கனும்

பற்றுதனை விதைத்துவிட்டு

நல்ல ஒற்றுமையை வளர்க்கனும்".

   டி.எம்.சௌந்தராஜனின் அழுத்தமான தமிழ் உச்சரிப்பிலும்,குரல் எழுச்சியிலும்,இப்பாடல் அமரத்துவம் பெற்றது.எம்.ஜி.ஆர் தனது வாழ்நாள் முழுவதும் ஒவ்வொரு திரைப்படத்திலும் உழைக்கும் வர்க்கத்திற்காக வெள்ளித்திரையில் குரல்கொடுக்கவும்,போராடவும் தயங்கியதே இல்லை. எம் ஜி ஆர் பெயர் சொல்லி அரசியல் செய்யும் அனைத்து கட்சிகளும், அவரது சமத்துவச் சிந்தனைகளுக்கு முரண்பட்டு செயல் படாமல் இருப்பதே,அவர்கள்  வேளாண்துறையின் வெறுமையை போக்கு தெற்கென எடுத்துவைக்கும் ஒரு முதல் படியாக அமையும்.முடிவாக,  

உழவினார் கைம்மடங்கின் இல்லை விழைவதூஉம்

விட்டேமென் பார்க்கும் நிலை.

  எனும் வள்ளுவரின் கூற்றினை நன்குணர்ந்து திருக்குறளை வெறும் வாக்கிற்கு மட்டும் பயன்படுத்தாது,நீதிவழுவா நெறிமுறையினைக் கடை பிடித்து,அவரவர்க்கு உரிய நீதியினை வழங்குவதே,ஒரு நல்லரசின் கடமை யாகும்.

ப.சந்திரசேகரன்.

                        =========================================