சொந்தத்தின் சாரல்களும் கீறல்களும் .

   "ஆக்கப்பட்ட பொருட்கள் அனைத்தும் அரசாங்கத்துக்கே சொந்தம்" 

நீதிபதி.   

  "சொந்தம்!பட்டினிப் புழுக்களாய் துடித் தோம் துவண்டோம்; அப்பொழுதெல்லாம் சொந்தம் கொண்டாட வரவில்லை இந்த அரசாங்கம்" 

சமூகத்தால் முற்றிலும் வஞ்சிக்கப்பட்ட ஒரு பெண்ணின் வாதம்.

  கலைஞரின் எழுதுகோல் கூர்மையில் பலரின் மனசாட்சியை உலுக்கிய இந்த 'பராசக்தி' திரைப்பட வசனம் 'சொந்தம்' எனும் சொல்லின் அர்த்த மற்ற தன்மை யை உறுதி செய்தது. சொந்தம் என்பது சொர்க்கமாவதும் சோதனைக்களமாவ தும், அவரவரது சொந்த அனுபவங்களின் சாட்சியக் கூற்றே.

   "சொந்தம் எப்போதம் தொடர்கதைதான்

   முடிவே இல்லாதது"

  என்று 'பிராப்தம்'திரைப்படத்தில் டி.எம் சௌந்தராஜனும் P.சுசிலாவும் பாடிய, சொந்தத்தின் நிரந்தரத்தை நெஞ்சில் நிறுத்திய பாடல் ஒருபுறமிருக்க,

"சொந்தமென்று வந்ததெல்லாம் சொந்தமு மில்லை

ஒரு துணையில்லாமல் வந்ததெல்லாம் பாரமுமில்லை"

   என்று சொந்தத்தை சிறுமைப்படுத்தி, நன்றியுள்ள உயிர்களே நலிவுறா சொந்த மெனும் 'படிக்காத மேதை' திரைப்படத் தில் அதே டி.எம்.எஸ்,சூலமங்களம் ராஜலட்சிமியுடன் சேர்ந்து,சோகத்தை பகிர்ந்த பாடலும் உண்டு.

  வாழ்க்கைத்துணையே ஆயுள்வரை நிலைத்திடும் எனும் வகையில், 'மாலை சூடவா'திரைப்படத்தில் கே.ஜே.யேசுதாஸ் பாடிய,

"யாருக்கு யார் சொந்தம் நான் சொல்லவா

எனக்கென்றும் நீயே சொந்தம் மாலை சூடவா"

 எனும் பாடல் ஒருபுறமிருக்க,

"பூ வைத்த பூவைக்கு பூக்கள் சொந்தமா?

பூவுக்கும் தேனுக்கும் பூச்சிந்தும்

 போதைக்கும்  ஈக்கள் சொந்தமா" 

   எனும் வினா எழுப்பும் டி.எம்.எஸ்ஸும் எல்.ஆர்.ஈஸ்ரியும் பாடிய'மாட்டுக்கார வேலன்' திரைப்படப் பாடலும் உண்டு. 

 'சொந்தம்' எனும் சொல்லை வேடிக்கை யாக விளக்கி,முடிதிருத்தும் நிலைய நாவிதனாக'ஹலோ மிஸ்டர் ஜமீந்தார்' திரைப் படத்தில் தோன்றிய,எம்.ஆர.ராதா வுக்காக ஜி.கே.வெங்கடேஷ் பாடிய, 

"சொந்தமுமில்லே பந்தமுமில்லே

சொன்ன இடத்தில் அமர்ந்து கொள்கிறார்

ஆஹா மன்னருமில்லே 

நாங்கள் மந்திரியில்லே

வணக்கம் போட்டு தலையை சாய்க்கிறார்"

  என்று சொந்தங்களை சட்டை செய்ய விடாமல்,மனசை இலேசாக்கும் பாடல் ஒரு தனி ரகம்.

   சொந்த உடலையே பறக்கணித்து,தன் உடன் பிறப்புக்களுக்காக தன் வாழ்வை யே தியாகம் செய்த பெண்ணொருத்தி, அதே உடன் பிறப்புகளால் கண்டுகொள் ளப்படாது, நோய் வாய்ப்பட்டு படுக்கை யில் கிடக்கை யில்,அவளுக்கு பரிதாபத் துடன் உணர்வு களால் தோள் கொடுக்கும் பாடல்தான், 'குல விளக்கு' திரைப்படத் தில் டி.எம்.எஸ் பாடும் பாடலுக்கு இடையே வரும்

"நீ சிந்திய ரத்தத்தை சீரழித்தே பல சொந்தம்

வளர்ந்ததம்மா

சொந்த ரத்தத்தை சிந்திக்கும் வேளையிலே

உந்தன் சித்தம் தளர்ந்ததம்மா"

எனும் வேதனையில் ஊறிய வரிகள்.

  இதே வேதனையை வெளிப்படுத்தும்' எங்க ஊர் ராசா'திரைப்படத்தில் இன்னொரு டி.எம்.எஸ் பாடிய பாடலின் வரிகளே,

"பானையிலே சோறிருந்தா பூனைகளும்

சொந்தமடா

சோதனையை பங்குவச்சா சொந்தமில்லே

பந்தமில்லே"

  எனும் வாழ்க்கை எதார்த்தத்தை வலியுறுத்தும் பாடல்.

  இதேபோன்று உடன்பிறப்புகளால் முற்றிலும் வஞ்சிகாகப்பட்ட ஒரு மூத்த சகோதரனின் மனக்குமுரலை வெளிப்படுத்தியது,ரஜினியின்'தர்மதுரை' திரைப்படத்தில் கே.ஜே.ஏசுதாஸ் வேதனையை அனுபவித்து பாடிய,

"அண்ணனென்ன தம்பி என்ன 

சொந்தமென்ன பந்தமென்ன 

சொல்லடி எனக்கு பதிலை                          

நம்பி நம்பி வெம்பி வெம்பி   

ஒன்றுமில்லை என்றபின்பு                       

 உறவு கிடக்குபோடி                                         

 இந்த உண்மையைக் கண்டவன் ஞானி"

எனும் அற்புதமான வரிகள்.

  அதே நேரத்தில் சொந்தங்களின் முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்தும் வரிகள் 'மௌன ராகம்'திரைப்படத்தில் எஸ்.பி. பாலசுப்ரமணியம் பாடிய, பலர் மனதிலும் இன்றும் ரீங்காரமிட்டுக் கொண்டிருக் கும்''மன்றம் வந்த தென்றலுக்கு மஞ்சம் வர நேரமில்லையோ''பாடலில் இடையே தோன்றும், 

''சொந்தங்களே இல்லாமல்

பந்த பாசம் கொள்ளாமல் பூவே

உன் வாழ்க்கை தான் என்ன

சொல்''

  எனும் மகத்தான வரிகள் மனதில் வேரூன்றி நின்றன.

    இந்த  வகையில் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த வேடிக்கையான மற்றுமொரு பாடலே'சமையல்காரன்'திரைப்படத்தில் மு.க.முத்து பாடிய, 

"சொந்தக்காரங்க எனக்கு ரொம்ப் பேருங்க

நான் சொத்தா மதிக்கிறது ஒங்க அன்பத் தானுங்க"

எனும் பேச்சு மொழிப் பாடல்.

  மேற்கண்ட பாடல்களில் 'பிராப்தம்' 'படிக்காத மேதை'.குலவிளக்கு'எங்க ஊர் ராஜா''மாட்டுக்கார வேலன்'மற்றும் 'ஹலோ மிஸ்டர் ஜமீந்தார்'ஆகிய படங் களின் பாடல்களை கண்ணதாசன் உருவாக்கியிருந்தார்.'மாலை சூடவா' &'மௌன ராகம்' பாடல்களை வாலி யும்,'தர்மதுரை' பாடலை பஞ்சு அருணாச் சலமும் எழுதியிருந்தனர்.

  'பிராப்தம்''எங்க ஊர் ராஜா''சமையல் காரன்' பாடல்களுக்கு மெல்லிசை     மன்னர் தனித்தும்,'ஹலோ மிஸ்டர் ஜமீன் தார்'படத்திற்கு மெல்லிசை மன்னர்கள் இணைந்தும் இசையமைத் திருந்தனர் 'குலவிளக்கு''படிக்காத மேதை''மாட்டுக்  கார வேலன்'திரைப் படங்கள் திரை யிசைத்திலகம் கே.வி.மகாதேவனின் தேர்ந்த இசையில் தேனூறியது'மாலை சூடவா' திரைப்படத்திற்கு விஜயபாஸ்க ரும் 'மௌனராகம்''தர்மதுரை'திரைப் படங்களுக்கு இசைஞானியும் செவிக் கினிய இசைதந்தனர்

 'சொந்தம்' எனும் சொல்லை தலைப்புகளாய்த் தாங்கிய 'சொந்தம்' 'யாருக்குச் சொந்தம்' 'சொந்தக்காரன்' போன்ற திரைப்படங்களும் உண்டு  

   சொந்தங்களில்லாத வாழ்க்கை அனாதைகளின் ஆழ்கிணறுதான் என்றா லும், சொந்தம் ஆழமான அன்புடன் அரவணைக்கும்  பட்சத்தில், சுருக்குப் பையாகவும் பகைமை பாராட்டும் நேரங் களில் சுருக்குக் கயிறாகவும் மாறிவிடு கிறது என்பதைத்தான் தமிழ்த்  திரைப் படப் பாடல்கள் பலவும் சுட்டிக்காட்டு கின்றன.   

                                 ==============0==============

 

Heroes as doctors in Tamil cinema

   

 

  Donning the role of a doctor is not a priority,unless the theme and storyline of a film warrant the presence of a doctor.That is why in quite a number of films,the role of doctors was assigned only to supporting actors.It was V.Gopalakrishnan who frequently took up the role of a doctor,as a supporting actor. Actors like V.Naigaiah S.V.Sahasranaamam Major Sundarajan and K.Balaji would have also been seen as doctors in a few  films.The most memorable role of a doctor taken up by a supporting actor,was that of S.A,Asokan, who as a friend of the hero,and as the one side lover of the hero's lost lover,gave an amazing performance in a few scenes,with emotion packed delivery of dialogues.

  Heroes who have the chance to do roles of umpteen positions and professions such as cops, lawyers,business tycoons,daily wage earners, teachers and family heads,were also seen as doctors,once a way.Some of the notable films that had heroes as doctors were, Paalum Pazhamum,Nenjil Oer Aalayam, Dharmam Thalaikaakkum,Puthiya Bhoomi, Dr.Siva and Keezh Vaanam Sivakkum.Of these six films, three went to the kitty of the Chevalier,who could causally excel in any role.While Dharmam Thalaikaakkum and Puthiya Bhoomi were MGR films,It was Kalyan Kumar who came as Dr.Murali in Nenjil Oer Aalayam.

  Paalum Pazhamum  starring Sivaji Ganesan and Saroja Devi which hit the theatres in Tamil Nadu on 9th September1961, was directed by A.Bhimsingh,one of the most popular film makers of those days.Sivaji Ganesan was cast in the role of Dr. Ravi who was seriously researching to invent a drug for curing cancer,with the assistance of his wife- cum-nurse Shanthi {Saroja devi}.As his wife was continuously assisting him in the lab,she developed tuberculosis,a disease that had  meagre chances for cure those days. Shanthi left home all of a sudden one day,to avoid being a nuisance to her husband who began to attend to her, instead of proceeding with his research.

  Later, Shanthi was presumed to be dead on a train journey and the rest of the film displayed the miseries falling on the life of the doctor that include a lab accident making him blind. The film however,ended on a happier note with the reunion of the doctor with his wife Shanthi who was cured of her tuberculosis following her visit to Switzerland with a well wisher.The major attractive features of Paalum Pazhamum were the emotional bonding between the doctor and his wife and the most fascinating songs composed by Kannadasan and tuned by Viswanathan and Ramamoorthi.The film was a remarkable success for Tamil cinema.

  Nenjil Oer Aalayam which was released six months after Paalum Pazhamum [24th Jan 1962} was made by the ace film director C.V.Sridhar within a short spell of time. But it made waves as a great film delving into the realm of humanism,with a deep romantic bonding between man and woman,and a traditional feminine dedication to the core values of life. Kalyankumar as Dr.Murali had to face the predicament of treating a cancer ridden man {very decently played by R,Muthuraman}who happened to be the husband of his former lover,{ a role very delicately performed by Devika}.

 The triangular entanglement of love humanism and professional ethics permeated throughout the film culminating in the death of the doctor after curing the patient.The grand success of the film made Sridhar do a Hindi version of the film entitled Dhil Ek Mandhir with Rajendrakumar,Meenakumari and Rajkumar taking up the characters of Kalyankumar,Devika and Muthuraman respectively.Interestingly,both the films became hits on account of best role play by all actors,exuberant music of Viswanathan Ramamoorthi in Tamil and Sankar Jaikishan in Hindi and above all,the most refined film making of Sridhar.

  MGR's role as Dr.Chandran in Dharmam Thalaikaakkum {1963} was superseded by his detective assistance to the police department in investigating cases of murder committed by masked criminals.The film focused more on thriller aspects and romantic element besides bringing out the over all goodness of the protagonist.The film was produced by Sando M.M..A. Chinnappa Thevar and directed M.A.Thirumugam. Whereas Puthiya Bhoomi,{1968} showed MGR as cardiologist Kathiravan medically treating even criminals with an impressive commitment to his profession and compassion for humanity.While Sarojadhevi was his pair in the former,Jeyalalitha joined him as his love interest in Puthiya Bhoomi which was made by Chanakya.

  Sivaji Ganesan again took up the role of a doctor in Dr.Siva [1975] which was a melodramatic film,passionately filmed by A.C Tirulokchander,acclaimed for mani victorious entries of the Chevalier.Besides narrating the hero's job as a doctor,Dr.Siva dealt with an element of conjugal mistrust felt by the doctor's wife{ Manjula},over the doctor's fraternal bonding with a hapless young woman.The film is still remembered for the wonderful song,"Malare Kurinji Malare"sung by K.J Yesudas and S.Janaki.M.S.Viswa nathan's music along with the emotional outbursts of Sivaji Ganesan,kept the film alive in the minds of Sivaji fans for a pretty long time.

  Keezh Vaanam Sivakkum [1981} from the hands of Muktha Srinivasan presented Sivaji Ganesan in the role of an esteemed ophthalmologist running the singular predicament of hiding an extraordinary fatal disease afflicting his daughter-in-law on the one hand,and the secret of his son's betrayal of a woman,whose blind brother was on a hell bent hunt for the guy.The doctor's dilemma was aggravated,because the blind prospective killer of his son was also his patient,awaiting the restoration of his eyesight.This was one of the best roles in the acting career of Sivaji Ganesan and he meritoriously held the job on his shoulders,being caught in a hide-and-seek game between two secrets,and his affectionate daughter-in-law.Saritha as his beloved daughter-in-law,gave a competitive performance with Siavji Ganesan.

  Unlike the roles of cops and lawyers which could open up interesting audio visual events for the audience,a film on doctors cannot be always stuck to the hospital,though Nenjil Oer Alayam did that to a great extent.A film on doctors,naturally takes into its ambit medical crimes such as organ theft,abuse of surrogate motherhood for other purposes,as shown in films like Mersel and Yasodha. S.J.Suriya and Unni Mukunthan were the evil side of medical profession in Vijay's Mersel and Samantha's Yasotha.Incidentally,one of the triple roles of Vijay in Mersel,was also that of a cardiologist. Siva karthikeyan as Major.Dr.Varun in the black comedy film filn Doctor,was after a gang of criminals indulging in child trafficking.

  Apart from the films mentioned above, Kamalahasan's Vasool Raaaja MBBS poignantly dealt with a few positive ingredients of the medical profession relating to the treatment of patients,especially those in coma status. The film also reflected the perfect mindset needed for performing an autopsy. As a satire on medical profession, Vasool Raja MBBS,stands apart as a unique film shattering the arrogance of some doctors into pieces.As a bogus doctor,the hero opened the eyes of the real doctors,to realize their purpose and function,as relevant and imperative segments of humanity.To sum up responsibly,it should be categorically stated here that Tamil film industry has substantially made its imprints,in vividly portraying the character of doctors on the big screen.

  Note.The examples of heroes as doctors in Tamil films shown here,are subject to the memory scale of this blog writer,and omissions of other such examples may please be condoned.

                                ================0================  

 

ஒருவனும் ஒருத்தியும்

 "தொல் உலகில்

நல்லார் ஒருவர் உளரேல் அவர் பொருட்டு

எல்லார்க்கும் பெய்யும் மழை"

என்கிறது தமிழ் மூதாட்டி  அவ்வையின் மூதுரை

  ஒருவர் நல்லவராயின் அவர் தயவில் உலகே மாண்புறுமாம்.அவ்வை மூதாட்டி யாகத் தோன்றி 'திருவிளையாடல்' திரைப்படத்தில் K.B. சுந்தராம்பாள் பாடிய, 

"ஒன்றானவன் உருவில் இரண்டானவன்"

 என்று சிவபெருமானை வரிசைப்படுத் திப்பாடிட,ஒருமை இல்லையேல் பன்மை இல்லை என்பதை உணரமுடிந்தது.

   அதே கே.பி.எஸ் 'பூம்புகார்' திரைப் படத்தில் கவுந்தி அடிகளாகத் தோன்றிப் பாடிய, 

"ஒருவனுக்கு ஒருத்தி எனும் உயிர் மூச்சை உள்ளடக்கி 

அறன் எனப் பட்டதே இல்வாழ்க்கை அஃதும்
பிறன்பழிப்ப தில்லாயின் நன்று.

 எனும் திருக்குறளை மறவாதே;திசை தவறிப்போகாதே" 

  என்று பாடிட,அப்பாடலில் பொதிந்துள்ள ஒருவன் ஒருத்தியின் உரமேற்றிய பொரு ளையும் உறுதியான நிலைப் பாட்டையும் ஒருசேர உள்வாங்க முடிந்தது.

'தாய் சொல்லைத் தட்டாதே' திரைப் படத்தில் P..சுசீலா குரலால் குழைந்து பாடிய, 

"ஒருத்தி மகனாய்ப் பிறந்தவனாம்

உருவில் அழகாய் வளர்ந்தவனாம்

ஒருத்தி மனதில் நிறைந்தவனாம்

உயிரில் உயிராய்க் கலந்தவனாம்"

    எனும் பாடலில்,ஒருத்தியில் கலந்த ஒருவனின் பலத்தால்,ஒருத்தி வலுப் பெறுவதையும்,ஒருவனை தன்னுள் கரைக்கும் பலத்தினை,ஒருத்தி பெற்றி ருப்பதையும் ஒருத்தியை ஒருவனாகவும் ஒருவனை ஒருத்தியாகவும்,ஒரு அத் வைதத் கோட்பாடாக அனுபவப் பூர்வமாக அறியமுடிகிறது.

  ஆனால் ஒன்றுபட்ட ஒருவனும் ஒருத்தி யும் வாழ்க்கைப்பந்தலில் படர்ந்து பயணிக்கையில்,பன்முகத்தன்மை பெறுவதை,'சாரதா' திரைப்படத்தில் அதே P. சுசீலா P.B ஸ்ரீநிவாஸுடன் இணைந்து  பாடிய, 

"ஒருத்தி ஒருவனை

நினைத்து விட்டால்

அந்த உறவுக்குப் பெயரென்ன

காதல்

அந்த ஒருவன் ஒருத்தியை

மணந்து கொண்டால்

அந்த உரிமைக்குப் பெயர் என்ன

குடும்பம்"

 என்று பரந்து விரியச் செய்தது. மகிழ்ச்சிக் கூத்தாட்டத்தில் இணையும் ஆணும் பெண்ணும்,ஒருவன் ஒருத்தி என்பதை மறந்து,

"ஒருவர் ஒருவராய் பிறந்தோம் 

இருவராய் இணைந்தோம் 

உறவு மழையிலே நனைந்தோம்

உலக சுகத்திலே  மிதந்தோம்" 

   என்று டி.எம்.சௌந்தராஜனும் P.சுசிலா வும் 'பணத்தோட்டம்' திரைப் படத்தில் பாடிய பாடல் தனி ராகம்.அதே ஒருவன், தனிமைப்பட்டு நிற்கையில்,அவனைக் கண்டு,

"உறவு சொல்ல ஒருவரின்றி வாழ்பவன் 

அவன் உலக வாழ்க்கை பள்ளியிலே மாணவன்" 

  என்று பிரமிப்புடன்,அவனது தன்னம் பிக்கையையும் மனப்பலத்தையும் புருவம் உயர்த்தி,ஆச்சர்யத்தில் பார்ப்பதும் உண்டு. இப்படிப்பட்ட ஒரு ஆச்சர்யத்தை, P.சுசீலா தன் பாடல் மூலம் 'பாசம்' திரைப் படத்தில் வெளிப்படுத்தியிருந்தார்.

 ஒருவனாய்,மண்ணில் உயர்குணங் களால் உலகுக்கு எடுத்துக்காட்டாய் வாழ்வோரை,'ஆயிரத்தில் ஒருவன்' திரைப்படத்தில் P.சுசிலா பாடியது போல,

"உன்னை நான் சந்தித்தேன்

நீ ஆயிரத்தில் ஒருவன்

என்று நெஞ்சாரப் பாராட்டுவதும்"

  கள்ளம் கபடமற்ற பெண்ணின் கறைபடாத் தன்மையினை,கனிவுறும் சொற்களால் பாராட்டி,'கை கொடுத்த தெய்வம்' திரைப்படத்தில் டி.எம்.சௌந்த ராஜன் நெகிழ்ந்துப் பாடியது போல,

"ஆயிரத்தில் ஒருத்தியம்மா நீ

உலகம் அறிந்திடாத பிறவியம்மா நீ"

 என்று உலகின் உத்தமப் பெண்ணாக ஒருத்தியை வார்த்தைகளால் வருணிப் பதும்,

"ஓடம் நதியினிலே

ஒருத்தி மட்டும் கரையினிலே" 

  என்று ஒரு அபலைப் பெண்ணிற்காக 'காத்திருந்த கண்கள்' திரைப்படத்தில் சீர்காழி கோவிந்தராஜன் குரலில் மனம் அங்கலாய்ப்பதும்,தமிழ்த்திரை ஒரு வனையும் ஒருத்தியையும் ஒன்றுபடக் கொண்டாடியதன் உட்கருவாம்.

  இவற்றையெல்லாம் கடந்து,"ஒன்றே குலம் ஒருவனே தேவன்"என்ற உறுதியுடன் இறைவன் ஒருவனே எலாலார்க்கும் மேலானவன் என திட்டவட்டமாய் 'முத்து' திரைப்படத்தில் S.P.பாலசுப்ரமணியன் பாடிய,

'ஒருவன் ஒருவன் முதலாளி 

உலகில் மற்றவன் தொழிலாளி"

  எனும் பாடல் இறைவனை ஒருவனாய் உயர்த்திப் பிடித்தன. 

  ஒருவனுக்கும்,ஒருத்திக்கும்,தமிழ்த் திரை ஒருதனி இடம் கொடுத்து வந்துள் ளதை,பாடல்களில் மட்டுமல்லாது,திரைப் படத் தலைப்புகளான,ஒருவன் எவனோ ஒருவன்,எனக்குள் ஒருவன்,என்னைப் போல் ஒருவன்,உன்னைப் போல் ஒருவன் தனி ஒருவன்,ஆயிரத்தில் ஒருவன், கோடியில் ஒருவன்,கூட்டத்தில் ஒருவன், வெற்றிக்கு ஒருவன்,ஒருவனுக்கு ஒருத்தி,ஆயிரத்தில் ஒருத்தி,ஒருத்தி மட்டும் கரையினிலே,போன்ற பல மாறு பட்ட தலைப்புகளால் ஒருவனுக்கும் ஒருத்திக்கும் வெண்திரையில் விசால மாய் இடம் தந்து வண்ணக் கோலங்க ளால் அலங்கரித்தது.

   மேலே குறிப்பிட்ட திரைப்படப் பாடல் களில் பூம்புகார் திரைப்படப் பாடலுக்கு கலைஞர் கவிபுனைய 'ஆயிரத்தில் ஒருவன்' பாடலுக்கு வாலியும்,'முத்து' திரைப்படத்திற்கு வைரமுத்துவும் வரிகள் எழுத,இதர பாடல்கள் அனைத்துமே கவியரசு கண்ணதாசனின் கற்பனையில் ஊற்றாகி உவகை யூட்டும் கவிதைக் களஞ்சியமாகின 

  அதே போல பூம்புகாரில் கலைஞரின் வரிகளுக்கு சுதர்சனமும்'தாய் சொல்லைத் தட்டாதே','காத்திருந்த கண்கள்'திரைப்படங்களுக்கு கே.வி.மகா தேவனும்  இசையமைக்க இதர திரைப் படங்கள் அனைத்திற்கும் விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இசையமைத்திருந்தனர். ஒருவனும் ஒருத்தியும் உலகில் மனித இனத்தின் ஆரம்பப்புள்ளிகள் மட்டுமல்ல. ஒவ்வொரு ஆணும் பெண்ணும் ஒருவனாய் ஒருத்தியாய் தனித்தன்மை வெளிப்படுத்தாவிடில் உலகில் மனித இனத்தின் உன்னதம் கடலில் கலந்த பெருங்காயமாகவிடும்.வாழ்க்கைப் பூங்காவில் ஒருவனாய் ஒருத்தியாய், ஒவ்வொருவரும் தனி மணம் பரப்பிட, வாழ்க்கை வசந்தம் பெறுகிறது.

Sterling and sensible Sriprya.

  

   Women performers of dynamic roles in Tamil Cinema are of a unique kind,since the days of P.Bhanumathi.In the line of Bhanumathi,there was a long line of actors like Sowcar Janaki,Jeyalalitha,Sujatha and Jeya chithra.They would belong to this category of high spirited acting,unlike Anjalidevi,Savithri,Padmini,Devika, K.R.Vijaya, Jamuna,Lakshmi,Sri Vidya and Poornima Jeyaram,whose acting calibre would abound in modesty and subdued feminine grace.

  Contrary to these two categories,there was an actess who combined sterling notes of feminism with feminine sweetness and that was Sriprya who started her acting career in 1974,with her first four films Murugan Kaattiya Vazhi,Aval Oru Thodar Kadhai,Unnaithaan Thambi and Panathukkaaga.

  In Aval Oru Thodar Kadhai she created a remarkable impression as the widowed sister of Sujatha,falling in love with her sister's lover that led to her marriage with him on account of her sacrificing sister. Though her first Sivakumar film was Panathukkaaga her other notable films with that handsome hero were,Pattik kaattu Raja,Thangathile Vairom,Aan Pillai Singam,Avan Aval Adhu &Aattukkara Alamelu.Interestingly,her given name itself is said to be Alamelu.It was this Devar film,that catapulted her image as a  high spirited,fire brand woman,capable of fighting male chauvinism tooth and nail,and establish the gusto of feminine might.

  Sri Priya's only MGR film was Nava Rathnam starring MGR and Latha.In that film,she played the role of a call girl pushed to sex trade,owing to victimized romance and unwed motherhood.How MGR reformed her life on hearing her pathetic life story,made Sri Priya's role in the film an impressive segment of the film. Incidentally,Navarathnam was the only MGR film directed by A.P.Nagarajan.

   But with Sivaji Ganesan,Sri Priya has acted in more number of films starting from Vetrikku Oruvan and travelling with the Chevalier in films like sangili,Thiri soolam,Lorry Driver Rajajannu,Yama nukku Yaman,Amara Kaviyam,Madiveettu Yezhai,Sathya Sundaram,Vasanthathil Oer Naal,Chiranjeevi and Oorukku Oru Pillai. Three of her Jaishankar films were Paa  laabishegam,Mayor Meenakshi,Ullathil Kuzhandhaiyadi,Chakravarthi,Thotta thellaam Ponnaagum,and Vaazha Ninaithal Vaazhalam.

   Sri Priya's dynamic acting career was split between Kamalahasan and Rajini kanth. Another spicy factor of this combination is about films like Aadupuli Aattam,Ilamai Oonjalaadukiradhu and Aval Appadithaan,in which she became the conflict of interest between the two. It should be mentioned here that Sri Priya got the best actress award for her role play in Aval Appadithaan.Her other film with the duo was Allaudinum Arpudha Vilakkum.

  Besides Ilamai Oonjalaadukiradhu,her special Kamal films were,Sattam En Kaiyyil,Savaal, Neeya,Vaazhve Mayam,Ram Lakshman,Moham Muppadhu Varusham, Mangala Vaadhiyam, Enakkul Oruvan, Mariya My darling,Pakadai Panirendu and Simla Special.She did equal number of films with Rajinikanth too. Her most prominent Rajini films were Bhairavi, Thaai Meethu Sathyam,Annai Or Aalayam, Maangudi Minor,En Kelvikku Enna Badhil, Thanikkaattu Raja,Thee,Pollaadhavan and the historic film Billa.In that gangster film Billa,Sri Priya was in her fiery fighting spirit with ebullient energy equal to that of Rajinikanth.

  Sriprya's films also include those that she did with Vijayakumar,(Palootti Valartha Kili besides Aval Oru Thodar Kadhai and Mangudi Minor) Vijayakanth(Kudumbam) Vijayan(Kanneer Pookal),Pratap Pothen (Karaiyellaam Senbagapoo)and Sarath Babu(Kannil Theriyum Kadhaikal).Ulmost a majority of the films of Sri Priya have been listed in this post.But the fact that she is a strong willed actor,is what matters here.

 Sripriya is one among the salient women performers of Tamil cinema,with a very decent body language and an exemplary grip over verbal thrust.She was always clear headed in deliverig her roles be it that of a young widow craving for a new family life,or a helpless woman fighting against menfolk in retaining her feminine grace and modesty.Her dynamic roles were in films like Aval Appadithaan,Ilamai Oonjalaadukiradhu,Savaal,Annai Oer Aalayam,Aattukkara Alamelu and Billa.

   In the more than one hundred films that Sripriya has acted,either as the main heroine or second heroine, she came under the inspiration and influence of eminent directors like K.Balachander, K.S.Gopala krishnan,P.Madhavan,C.V.Sridhar, C.V.Rajendran,A.C.Thirulokchandar,  Krishnan Panju,Mukta V.Srinivasan, K.Vijayan,Billa.R.Krishnamurthy, R.Thiaga rajan,Devaraj Mohan and a few others. Starting from Sivaji Ganesan she has acted with all her cotemporary heroes,boldly staking her due claim like P.Bhanumathi and Jeyalalitha.Her multiple entries were of course with Sivaji Ganesan, Kamala hasan and Rajinikanth.

  Sripriya has also done roles with a natural sense of comedy,in films like Simla Special and Odi Vilaiyaadu Thatha.One can categorically state that Sripriya remains as one of the truest and most prominent contributors to Tamil Cinema,with a keen perception of her character and deep involvement in role delivery.She has consistently remained as a very sterling and sensible actor.This post proudly acknowledges the merits of Sripriya as a powerfully performing actress.

                                 ==================0=================== 

தமிழ்த் திரைக்கடலில் அன்பின் அலைகள்.

 

"அன்பு என்பதே தெய்வமானது

அன்பு என்பதே இன்பமானது"

   எனும் கண்ணதாசனின் வரிகளில் அமைந்த 'ஆசை அலைகள்'திரைப்படப் பாடல்,அன்பை இன்பமாக்கி இறைவனுடன் ஐக்கியப்படுத்தியது.சீர்காழி கோவிந்த ராஜன்,எல்.ஆர்.ஈஸ்வரி,மற்றும் ஜமுனா ராணியுடன் இணைந்து பாடிய இப்பாடல், கே.வி.மகாதேவன் இசையில் இதமாய் நெஞ்சில் ரீங்காரமிட்டது.

  அன்புடையார் நெஞ்சமே உயிர் தாங்கியது. அன்பற்றோர் நெஞ்சம் வெறும் எலும்புகள் சுமந்த உடலே எனும் கருத்தினை மைய்யப் படுத்தி அமைந்த வள்ளுவரின் குரளே,

அன்பின் வழியது உயிர்நிலை அஃதிலார்க்கு

என்பு போர்த்திய உடம்பு

   என்பதாகும்.மேலும் வள்ளுவனின் அன்பு அதிகாரத்தின்,

"அன்பிலார் எல்லாம் தமக்குரியர் அன்புடையார்

என்பும் உரியர் பிறர்க்கு"

  எனும் குரளை,'பல்லாண்டு வாழ்க'திரைப் படத்தில் கே.ஜே.ஏசுதாஸ் பாடிய "ஒன்றே குலமென்று பாடுவோம்"எனும் பாடலின் அறிமுக வரிகளாகக் கேட்டு மகிழ்ந்தோம்.

 தமிழ்த்திரை,அன்பை தலைப்புகளால் உயர்த்திப்பிடித்த திரைப்படங்களே,அன்பு, அன்புக்கோர் அண்ணி,அன்புள்ள அப்பா, அன்பு சகோதரர்கள்,அன்பு எங்கே,அன்பே வா,அன்பைத்தேடி,அன்பே ஆருயிரே, அன்பே சிவம்,அன்புக்கு நான் அடிமை, அன்பே அன்பே,போன்றவையாகும்.

 "உள்ளம் என்றொரு கோவிலிலே

தெய்வம் வேண்டும் அன்பே வா"

  என்று அன்பால் காதலை மேன்மைப்படுத் தும் டி.எம்.சௌந்தராஜனின் 'அன்பே வா' திரைப்படப்பாடலும்,

"அன்பாலே தேடிய என் அறிவுச் செல்வம்

தங்கம்"

  என்று அன்பால் மனையாளைப் போற்றும் 'தெய்வப்பிறவி' படத்தின் சி.எஸ்.ஜெய ராமின் பாடலும்,

"அன்புள்ள அத்தான் வணக்கம் 

உங்கள் ஆயிழை கொண்டால் மயக்கம்"

  என்று கணவனை ஆலாபனை செய்யும் பி.சுசிலா பாடிய'கைராசி'திரைப்படப் பாடலும்,

"அன்புள்ள மான்விழியே ஆசையில் ஓர் கடிதம்

அன்புள்ள மன்னவரே ஆசையில் ஓர் கடிதம்"

  என்று கடிதம் மூலம் அன்பைப் பரிமாறும், கணவன் மனைவியின் பிரிவின் தாக்கத்தை வெளிப்படுத்தும் டி.எம்.எஸ்& பி.சுசிலா பாடிய,'குழந்தையும் தெய்வமும்' திரைக்கீதமும்,பல்வேறு கோணங்களில் அன்பின் குறியீடுகளை வரையறுத்துக் காட்டின.

"அன்பே அன்பே கொல்லாதே

கண்ணே கண்ணை கிள்ளாதே"

  என்று ஹரிஹரன்,அனுராதா குரல்களில் இனிமையாய் ஒலித்த,'ஜீன்ஸ்' படப்பாடல் காதலின் வேதனை உள்ளடக்கிய அன்பின் சுகத்தை வெளிப்படுத்திய பாடலும்,

 'மக்களைப் பெற்ற மகராசி'திரைப்படத்தில் P.B.ஸ்ரீநிவாஸ் & ஜமுனா ராணி குரல்களில் நாம் கேட்டு மகிழ்ந்த, 

"ஒன்று சேர்ந்த அன்பு மாறுமா

உண்மை காதல் மாறிப்போகுமா"

  எனும் காதலாய்க் கசிந்து அன்பின் நிரந் தரத்தை உறுதி செய்த பாடலும்,அன் பெனும் ஊர்தியே,உறவுகளின் உல்லாசப் பயணத்தை உறுதிப்படுத்தும் என்று, சத்தமிட்டு சத்தமிட்டு கவிபாடின.

  'அன்பே சிவம்' என்கிறோம்.எல்லா மதங் களுக்கும் அன்பே கடவுளாகும்.இக்கருத் தினை இனிமையாய் நெஞ்சில் தவழச் செய்த பாடலே,

"அன்பென்ற மழையிலே 

அகிலங்கள் நனையவே 

அதிரூபன் தோன்றினானே"

  எனும் 'மின்சாரக்கனவு'திரைப்படத்தில், அனுராதாவின் அபூர்வக்குரலில்,அன்பால், கேட்போரை அற்புதமாய் அரவணைத்த வரிகள்.

  அன்பின் மகத்துவத்தை உணர்ந்தே பலரும் அன்புக்கு அடிமையாகின்றனர். அன்பு மனிதப் பண்பினை,மாண்புறச் செய்கிறது என்பதை உணர்த்தியது,'இன்று போல் என்றும் வாழ்க'திரைப்படத்தில், கே.ஜே.ஏசுதாஸ் அதிர்வலைகளை எழுப்பிப் பாடிய,

"அன்புக்கு நான் அடிமை

தமிழ் பண்புக்கு நான் அடிமை

நல்ல கொள்கைக்கு நான் அடிமை

எனும் அன்பால் பரவசமூட்டிய பாடல்".

  அன்பைப்பற்றி இன்னும் எத்தனையோ திரைப்படப் பாடல்கள் உண்டு.மேலே குறிப் பிட்ட பாடல்களில்'அன்பே வா'மற்றும் 'குழந்தையும் தெய்வமும்'திரைப்பட வாலி யின் வரிகளுக்கும்,'இன்றுபோல் என்றும் வாழ்க'வின் கவிஞர் முத்துலிங்கத்தின் பாடலுக்கும்,எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசை யமைக்க 'தெய்வப்பிறவி' உடுமலை நாயாயண கவியின் பாடலுக்கு ஆர்.சுதர் சனமும்,'மக்களைப்பெற்ற மகராசி'படத்தின் அ.மருதகாசி பாடலுக்கு கே.வி.மகாதேவ னும்,'கைராசி'படத்தின் கண்ணதாசன் வரிகளுக்கு கோவர்த்தனமும்,'ஜீன்ஸ்' மற்றும்'மின்சாரக்கனவு'திரைப்படங்களின் வைரமுத்து வரிகளுக்கு ஏ.ஆர் ரெஹ்மா னும்,தேன்சவை கலந்து இசையமைத்தி ருந்தனர்.

   இன்றைக்கு அன்பு கிடைக்கப்பெறாமல் தவிப்பதும்,உளமார செலுத்தும் அன்பு உதாசீனப்படுத்தப்படலும், அன்பின் ஆன்மா வை உலுக்கிக்கொண்டிருக்கிறது.அன்பை போற்றவேண்டிய மதம்,வெறுப்பை விதை நெல்லாக்கிக் கொண்டிருக்கிறது.ஆலயங்  கள் பழைய வரலாற்றுப் பக்கங்களை கிழித்து,புதிய வரலாற்றுச் சித்திரங்களை புனைந்து,அன்பற்ற மதப்பிரச்சாரப் புத்த கங்களை பதிப்பீடு செய்யும் களங்களாக, மாறிவருகின்றன.நடைமுறை வாழ்வில், நடை பிணமாகிக்கொண்டிருக்கும் அன்பை, எப்படி வெண்திரைவடிவாக்க இயலும்?

  ஒட்டாத அன்பு என்றும் ஒட்டுண்ணியே!. 'அன்பே சிவம்'என்பதை,தவமாக்குதலைக் காட்டிலும்,சுவாசிக்கும் காற்றாக,இதயத் தின் துடிப்புளாக,ரத்த நாளங்களை சுத்தீ கரிக்கும் சத்தான உணவாகக் கருதுவதே அனபுச்சாலை வழியாம்.

  அன்பு ஆண்டவனை தரிசிக்க ஆன்மாவை உள்ளொளியாய் ஆட்கொண்டு,புறநிலைக் கோலங்களை புத்துயிர் பெறச்செய்யும். புத்தன் கூறிய,"அன்புதான் உலக மகா ஊர்தி" என்பதே,அன்பை உலகமயமாக்கும்.

ப.சந்திரசேகரன்.

நினைவுகளைக் கொண்டாடும் தமிழ்த்திரை..

   நினைவுகள் நெஞ்சின் அலைகளோ, அல்லது மூளையின் மூலை முடுக்கெல் லாம் முடுக்கி விடப்படும் உணர்வுகளின் தாக்கமோ,அறிவியல் அறிந்தோரே அறிவர். ஆனால்,இலக்கிய படைப்பாளிகளுக்கு, நெஞ்சமே நினைவுக்களஞ்சியம். அதனால் தானே,'நெஞ்சம் மறப்பதில்லை'என்கி றோம்.

   மனிதர்கள் மாண்டபிறகு அவர்களுக்கு நினைவாலயம் எழுப்புவது ஒரு புறமிறுக்க, நெருங்கியவர்கள் நம்மை விட்டு தற்காலிக மாகவோ அல்லது நிரந்தரமாக வோ பிரிந்த பின்னர்,மகிழ்ச்சி,ஏக்கம்,துக்கம் போன்ற உணர்வுகள்,அவ்வப்போது நம்சிந்தனை யை நினைவுகளாய் ஆட் கொள்ளுவதை, எவரும் மறுப்பதற்கில்லை.

    தமிழ்த் திரைப்படங்களில்,நினைவுகளில் ததும்பி வழியும் தலைப்புகளும் பாடல்களும் நம் அன்றாட வாழ்க்கை நிகழ்வுகளை உணர்வுகளால்,தத்துவங்களால்,சக்கரங் களை உருவாக்கி,  நினைவுச் சாலைகளில் பயணிக்கச் செய்கின்றன.'நீங்காத நினைவு''நினைவுச் சின்னம் 'நினைவெல் லாம் நித்யா','நினைவில் நின்றவள்' நினைவே ஒரு சங்கீதம்','உன்னை நினைத்து' என்று ஏக்கங்களாய் ஒருபுற மும்,'நினைப்பதற்கு நேரமில்லை','நினைத் தேன் வந்தாய்' 'நினைத்ததை முடிப்பவன்' 'நினைப்பது நிறைவேறும்' என்று நினைவு களை உதாசீனப் படுத்தியும், வென்றெடுத் தும் புதிய அத்தியாயங்கள் படைக்கும் பல் வேறு தலைப்பு களை,தமிழ்த்திரை தந்தி ருக்கிறது. 

  பிரிவின் நினைவுகள் பெரும் சுமையாகி நெஞ்சத்தை வாட்டி வதைக்கும் வரிகளாய்,

"நினைந்து நினைந்து நெஞ்சம் உருகுதே

நீங்கிடாத துன்பம் பெருகுதே

அனைந்த தீபமாய் ஆகிப் போனதே

அமைதி இன்றியே அலைய நேர்ந்ததே"

  எனும் உச்சக்குரலில் ஒலித்த டி.எம்.எஸ் பாடிய'சதாரம்'திரைப்படத்தில் இடம்பெற்ற அ.மருதகாசியின் பாடலும்,பின்னர் 'தெய்வத்தின் தெய்வம்' திரைப்படத்தில், கண்ணதாசன் வரிகளில் இதமாய் சோக மலர்களைத் தூவி P.சுசிலா பாடிய,

"நீ இல்லாத உலகத்திலே நிம்மதி இல்லை

உன் நினைவில்லாத உலகத்திலே 

சிந்தனை இல்லை" 

எனும் பாடலும்,

  பிரிவின் நினைவுகளை எண்ணி பெருந்துயர் படைத்தன.இந்த இரு பாடல் களுக்கும் ஜி.ராமநாதன் ரம்யமாய் இசை கலந்தார். நினைவுச்சுமை நெஞ்சில் நெருஞ்சி முள்ளாக,மறக்கத்துடிக்கும் மனம்,

"நினைக்கத் தெரிந்த மனமே உனக்கு

மறக்க தெரியாதா

பழக தெரிந்த உயிரே உனக்கு 

விலக தெரியாதா"

  என்று குமுறி அழுவதுண்டு.இந்த மனக் குமுறல் P.சுசிலாவின் குரலில் 'ஆனந்த ஜோதி'திரைப்படத்தின் துன்பச் சுமையை மறக்கமுடியா வண்ணம் இறக்கிவைத்தது. விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தியின் மேலான இசையில் கண்ணதாசனின் இவ்வரிகள், காலம் வென்றன.

  ஆனால் நினைவுகள்,மாறுபட்ட மனநிலை யில் நம்பிக்கை ஊற்றாகவும், எதிர்பார்ப்புக ளின் இன்ப நிகழ்வுகளாகவும் ஏற்றம் பெரு வதுண்டு. அவ்வாறு அமைந்த உணர்வூட் டங்களே,

"நினைப்பது நிறைவேறும் நீ இருந்தால் என்னோடு

நடப்பது நலமாகும் நான் இருந்தால் உன்னோடு"

என்று 'நினைப்பது நிறைவேறும்' திரைப் படத்தில் எம்.எல்.ஸ்ரீகாந்த் இசையமைத்து, வாணி ஜெயராமுடன் பாடிய வாலியின் பாடலும்,

"நினைத்தேன் வந்தாய் நூறு வயது

கேட்டேன் தந்தாய் ஆசை மனது"

  என்று 'காவல்காரன்'திரைப்படத்தில் டி.எம்.எஸ்ஸும் P.சுசிலாவும் மகிழ்ச்சி ஆர வாரத்துடன் பாடிய,எம்.எஸ் விஸ்வநாத னின் இசைமுழக்கத்தில் இன்பமூட்டிய, வாலியின் வரிகளும்,

 "நினைத்ததை நடத்தியே முடிப்பவன்

நான் நான்"

 என்று டி.எம்.எஸ் &எல்.ஆர்.ஈஸ்வரி குரல் களில் நம்பிக்கைய ஆணவத்துடன் வெளிப்படுத்திய,எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசையில் உரக்க ஒலித்த,வாலியின் வரிகளுமாகும்.

காதலர்களுக்கிடையே,

"என்ன நெனச்சே,நீ என்ன நெனச்சே,

என் நெஞ்சுக்குள்ள உன்ன வச்சு

 தச்சபோது"

('சொக்கத்தங்கம்'திரைப்படத்தில் அனு ராதா ஸ்ரீராமும் உன்னி கிருஷ்ணனும் தேவாவின் இசையில் பாடிய ஆர்.வி.உதய குமாரின் பாடல்)

எனும் கேள்விகளும்,

"நான் உன்ன நெனச்சேன் நீ என்ன நெனச்சே

தன்னாலே ரெண்டும் ஒன்னாச்சு"

(படம்:-'கண்ணில் தெரியும் கதைகள்'. வாலின் பாடலுக்கு,சங்கர் கணேஷ் இசை அமைக்க,எஸ்.பி.பி வாணி ஜெயராம், மற்றும் ஜிக்கி பாடியது)

என்ற எசப்பாட்டோ,அல்லது,

"உன்ன நெனச்சேன் பாட்டு படிச்சேன் 

தங்கமே ஞான தங்கமே"

எனும் ஏமாற்றம் ததும்பும் பதிலுரைப் பாடலோ,

   நினைவுகளின் இரு திசைப்போக்கினை வெளிப்படுத்தக்கூடும்.

   நினைவுகளால் காதலுக்கு சிலைவைத்து போற்றும் பாணியில்

"நினைவாலே சிலை செய்து  உனக்காக

வைத்தேன்.

திருக்கோவிலே ஓடிவா"

  எனும் கே.ஜே.ஏசுதாசும் வாணி ஜெயராமும் பாடிய'அந்தமான் காதலி' திரைப்படப் பாடல்,ஒரு தனி ரகம்.கண்ணதாசனின் சிலையாக ரசிகர்களின் மனதில் நின்ற இப்பாடலின் இனிமைக்கு,எம்.எஸ்.விஸ்வ நாதனின் மகத்தான இசையும் முக்கிய காரணமானது.

  முடிவாக,நினைவுகள் வாழ்க்கைத் தடத் தில் பெரும் பங்கு வகிப்பதோடு நில்லாமல், வாழ்க்கைத் தத்துவங்களை வடிவமைதிலும் சிறப்பு நிலை வகிக்கின்றன என்பதை, 'நெஞ்சில் ஓர் ஆலயம்'திரைப்படத்தில் P.B.ஸ்ரீநிவாஸ் மெய்சிலிர்க்கப் பாடிய,

"நினைப்பதெல்லாம் நடந்து விட்டால்

தெய்வம் ஏதுமில்லை

நடந்ததையே நினைத்திருந்தால்

அமைதி என்றுமில்லை"

  விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தியின் மயிலிறகு மென்மையுடன் என்றென்றும் நம் நினைவு களை ஆரத்தழுவிய கண்ணதாசனின் இப் பாடல், நினைவுகளுக்கு ஒரு ஆராதனை யாக அமைந்தது என்றால்,அது மிகையா காது.நினைவகளே வாழ்க்கை நிசங்களின் நிழல்கள்.நினைவுகளில்லா மயக்கத்தில் வாழந்த வாழ்க்கை,தொலைந்து போகிறது. இன்பமும் துன்பமும் நிறைந்த வாழ்வில் நினைவுகளே,அனுபவங்களின் நினைவுச் சின்னங்கள்.

                    ======/=========/======

Homage to playback singer Uma Ramanan.

  

  Lending her glorious voice for nearly a hundred Tamil films,Uma Ramanan who breathed her last, made herself a memorable asset to Tamil film music.It was a voice with full throated ease that made her songs inerasable from the memories of film goers and music lovers. Her loss creates an unfathomable grief to the lovers of Tamil Cinema's most cherished solo and duet songs.

  Starting from Shree Krishna Leela(1977) her scintillating musical rendition, occupied the audio field of Tamil cinema for almost three decades. Her all time special numbers are Poongkadhave Thaal Thiravaai( Nizhalkal) Annanda Raagam(Panneer Pushpangal)Aarum Adhu Aazgamille (Muthal Vasantham)Pon Maane Kovam Yeno(Oru Kaidhiyin Diary) Boopaalam Isaiakkum poomagal Oorvalam (Thooral Ninnu Pochu)Nee Paadhi Naan Paadhi{Keladi Kanmani}Manjal Veyil Maalai (Nandu)Megam Karukkaiyile (Vaidhehi Kaathirundhaal)Yelelam kuyile Elamara veyile (Paandi Naattu Thangam) Kasthuri Maane (Puthumai Penn)Sri Renga renga naadhanai (Mahanadhi) and Kannum Kannundhaan Serndhaachu (Thiruppaachi).There are many more of this kind.

    Uma Ramanan's voice carried the clarity &sweetness of P.Susheela and the sharpness of Vani Jeyaram.Uma Ramanan and her husband   A.V.Ramanan were in fact an enchanting musical couple underutilized by Tamil Cinema. In the midst of ever-growing competition,not all playback singers get their deserving place. But as the saying goes, small is always compact and commanding. In this aspect,the nightingale voice of Uma Ramanan will stay immortal in the annals of Tamil Cinema's musical elegance.

                            ===========/%==========

உலகம் சுற்றும் தமிழ்த்திரை

உலகத்தோடு ஒட்ட ஒழுகல் பலகற்றும்

கல்லார் அறிவிலா தார்

   என்று,விநாயகர் தாய் தந்தையரை சுற்றி வந்து உலகத்தைச் சுற்றியாதாக உணர்ந் தது போல,இரண்டே வரிகளில் உலகின் மகத்துவத்தை உரைத்தார் வள்ளுவர். தமிழ்ததிரையோ,தலைப்புகளாலும் பாடல் களாலும்,உலகம் சுற்றிய உயிர்த் துடிப்பை, நமது விழிகளுக்கும் செவிகளுக்கும் சிந்தனை விருந்தாக்கியது.

  ஒரு புறம் உலகு நாம் நினைப்பது போல் இல்லை எனும் பாணியில்'உலகம் பல விதம்'எனும் தலைப்பையும் இன்னொரு புறம் நாம் வியக்கும் வண்ணம் உலகம் இல்லை எனும் பொருள் கொண்டு,'உலகம் இவ்வளவுதான்'எனும் தலைப்பையும் தமிழ்த்திரை நம் கவனத்திற்கு கொண்டு வந்தது.அறநெறிக்குட்படாது மனித இனம் தடம் புரளும் வேளைகளில்,உலகமே ஏளனமாய் மனிதனைப் பார்க்கும் என்பதைத்தான்,"உலகம் சிரிக்கிறது"{1959}எனும் திரைப்படம் உணர்த்தியது. இதுவே பின்னர்"உன்னைப்பார்த்து இந்த உலகம் சிரிக்கிறது"எனும் எம்.ஜி.ஆரின் 'அடிமைப் பெண்'திரைப்படப் பாடலானது.

  மேலும் உலகத்தையே தன் வயப்படுத்தும் மனப்போக்கில்'உலகம் பிறந்தது எனக்காக' என்றும்,உலகைச்சுற்றி இளமைக்கு உவகை ஊட்டும் விதமாக,'உலகம் சுற்றும் வாலிபன்' என்றும் தலைப்புகளைக் கண்டது தமிழ்த் திரை.உலகம் சுற்றும் வாலிபனுக்கு எதிராக பொருளுரைக்கும் விதமாக 'உன்னைச் சுற்றும் உலகம்' எனும் தலைப்புடன் வெளி யானது மற்றோர் திரைப்படம். இவையெல் லாம் போதாதென்று'வேதாள உலகம்' என்னும் வித்தியாசமான திரைப் படத்தை யும் தமிழ்த்திரை கண்டது.

    திரைப்படத் தலைப்புகளை சற்றே தள்ளி வைத்து பாடல்களைப் பார்க்கையில், முதலில் நம் சிந்தனையைத் தட்டும்,  அன்னாள் பிரலப்பாடகர் கண்டசாலாவின் இருநிலை மனப்போக்கை வெளிப்படுத்திய இரு பாடல்கள் உண்டு.முதல் பாடல்,விரக்தி யில் விளைந்த 'தேவதாஸ்' திரைப்படத்தில் நாம் கேட்டு மனம் நொந்த,

"உலகே மாயம்;வாழ்வே மாயம்

நிலையேது நாம் காணும் சுகமே மாயம்"

   எனும் உடுமலை நாராயணகவியின் கனமான வரிகளில் அமைந்திருந்தது.இந்த மறக்கமுடியா பாடலுக்கு சி.ஆர்.சுப்பிரமணி யம் இதயம் நனையும் வண்ணம் இசை யமைத்திருந்தார்.இதற்கு முற்றிலும் மாறான மனப்போக்கில் 'அலிபாபாவும் நாற்பது திருடர்களும்'திரைப்படத்தில் அதே கண்டசாலா பாடிய, 

"உல்லாச உலகம் உனக்கே சொந்தம்

செய்யடா செய்யடா செய்யடா

நீ ஜல்சா செய்யடா செய்யடா செய்யடா"

   எனும் A.மருதகாசியின் வரிகளில் திளைத்து,எஸ்.தட்சிணாமூர்த்தியின் தேனிசையில் ஊறி,இன்பமழை பொழிந்த பாடலாகும்.

  இன்டர்நெட் யுகத்தில் வாழும் பலருக்கும், ஒரு காலத்தில்,பத்திரிக்கைமட்டுமே சார்ந்து வாழ்ந்த தலைமுறை,ஒரு தனி உலகமாகவோ அல்லது உலகத்தை பிரதி பலிக்கும்  சக்தியாகவோ விளங்கியது என்பது,தெரிந்திருக்க நியாயமில்லை. இதைத் தான் 'குலமகள் ராதை' திரைப் படத்தில் கே.வி.மகாதேவன் இசையில் டி.எம்.எஸ் பாடிய கண்ணதாசனின்,

"உலகம் இதிலே அடங்குது 

உண்மையும் பொய்யும் விளங்குது

கலகம் வருத தீருது

அச்சுக் கலையால் நிலைமை மாறுது"

எனும் வரிகள் விளம்பரப்படுத்தின.

  உலகத்தையே தன்வயப்படுத்தி தன் நிலை முன்னுயர்த்தும் வண்ணம் அமைந்த பாடலே எம்.ஜி.ஆரின் 'பாசம்'திரைப்படததில் மெல்லிசை மன்னர்கள் விஸ்வநாதன் ராம மூர்த்தியின் இசையில் விண்ணதிரச் செய்த,

"உலகம் பிறந்தது எனக்காக

ஓடும் நதிகளும் எனக்காக

மலர்கள் மலர்வது எனக்காக

அன்னை மடியை விரித்தாள் எனக்காக"

எனும் அமர்க்களப்பாடல்.

 கண்ணாதாசனின் கம்பீரமான வரிகளா லும் டி.எம்.எஸ்ஸின் ஒப்பில்லாக் குரலாலும் உயரம் கண்டது இப்பாடல்.

  இதற்கு மாறாக,விலகி நின்று உலக அதிசியங்களை விந்தையுடன் தரிசித்த மற்றுமொரு எம்.ஜி.ஆர் பாடலே,'உலகம் சுற்றும் வாலிபன்'திரைப்படத்தில்  டி.எம்.எஸ்ஸும் எஸ் ஜானகியும் சேர்ந்து பாடிய,

"உலகம் உலகம்

அழகு கலைகளின் சுரங்கம்

பருவச் சிலைகளின் அரங்கம்

காலமே ஓடிவா

காதலே தேடிவா"

  எனும் கண்ணதாசனின் வரிகளில் எழுந்து எம்.எஸ்.விஸ்வநாதனின் தேனிசையில் திளைத்த பாடலாகும்.ஆனால் இதற்கு சற்று மாறான பாடலே'மாறன்'திரைப்படத்திற்காக கவிஞர் விவேக் எழுதி தனுஷும் அறிவும் பாடிய,

"இது பொல்லாத உலகம்.

நீ கொஞ்சம் ஷார்ப்பா இரு.

யாருக்கும் யார் என்ன கொறச்சல்

நீ கொஞ்சம் மாஸா இரு"

  எனும் தமிழாக்கம் செய்யப்பட்ட ஆங்கிலச் சொற்கள் உள்ளடக்கிய ஆரவாரப் பாடல். இப்பாடலுக்கு ஜி.வி.பிரகாஷ்குமார் பேசும் பாணியில் இசையமைத்திருந்தார்.

  பொல்லாத உலகம் எனும் வரிகளைக் காண்கையில்'நிச்சயதாம்பூலம்' திரைப் படத்தில் டி.எம்.எஸ்,எல்.ஆர் ஈஸ்வரி இணைந்து குழுவினருடன் பாடிய,

"இது வேறுலகம் தனி உலகம்

இரவில் விடியும் புது உலகம்

விதவிதமாக மனிதர்கள் கூடும்

வேடிக்கை உலகமிதே"

  எனும் வாழ்க்கையை சல்லாபத்திற்குச் சரணடையச்செய்த கவியரசின் வரிகள், மகிழ்சியில் நனைந்து நிறைந்து,நெஞ்சை குளிரச்செய்தது..

   ஒரு சில பாடல்களுக்கிடையேயும் உலக நீதி பற்றிய சில அருமையான வரிகள் இடம் பெற்றுள்ளன.'பணத்தோட்டம்'படத்தில் டி.எம்.எஸ் பாடிய "என்னதான் நடக்கும் நடக்கட்டுமே"எனும் அர்த்தம் நிறைந்த பாடலில்,

"உலகத்தில் திருடர்கள் சரிபாதி

ஊமைகள் குருடர்கள் அதில் பாதி

கலகத்தில் பிறப்பதுதான் நீதி

மனம் கலங்காதே மதி மயங்காதே"

  எனும் சமூக சிந்தனை சார்ந்த வரிகளும் 'எங்க வீட்டுப்பெண்'எனும் திரைப்படத்தில்

"சிரிப்பு பாதி அழுகை பாதி

சேர்ந்ததல்லவோ மனித ஜாதி

நெருப்பும் பாதி நீரும் பாதி

நிறைந்ததல்லவோ உலக நியதி"

  என்ற P.B.சீனிவாஸ் குரலில் இடம்பெற்ற தத்தவ ரீதியில் அமைந்த பாடல் வரிகளும், எற்றென்றும் நினைவில் நிற்கும்,கண்ண தாசனின் கவித்திறன் வெளிப்பாடுகளா கும்.இதில் முதல் பாடலுக்கு விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தியும் இரண்டாம் பாடலுக்கு கே.வி.மகாதவனும்  இசையமைத்திருந் தனர்.

  "உலகத்தில் சிறந்தது எது" எனக் கேள்வி எழுப்பி அது நட்பல்ல,காதலல்ல தாய்மை என்று, உணர்வுபூர்வமாக அறிவித்த பாடலொன்று 'பட்டணத்தில் பூதம்'எனும் திரைப்படத்தில் இடம்பெற்றிருந்தது.டி.எம். சௌந்தராஜன் ஏ.எல்.ராகவன் மற்றும் பி.சுசீலா இணைந்து பாடிய கண்ணதாச னின் இவ்வரிகளுக்கு கோவர்த்தனம் எழுச் சியுடன் இசையமைத்திருந்தார்.நாம் வாழும் சிறந்ததோர் உலகில் தாய்மையே அனைத்திலும் சிறந்தது என்பது பிறப்பின் பெருமையன்றோ!.

  உலகம் சுற்றிவந்த தமிழ்த்திரையில்,மனித உணர்வுகளும் படைப்பாற்றல் மிக்க சிந்தனைகளும்,உலகைச் சுற்றிவந்தது, திரைத்துறைக்கு மட்டுமல்லாது,நாம் வாழும் உலகிற்கும் பெருமை சேர்த்தது என்பது,படைப்பாற்றலுக்கே பரவசம்தானே!

                 ===========0==========

  

R.M.Veerappan,the victorious film producer

               {Homage to Mr.R.M.Veerappan}

    R.M.Veerappan one of the most dynamic and successful film producers, passed away on 9th April 2024,after a remarkably long life and after tasting enormous victory in the film industry besides making considerable imprints in politics. This post is exclusively dedicated to his great contribution to Tamil Cinema.

   R.M.Verappan's Sathya Movies film making unit spread over a period of four decades, struck the success note from its very first movie Deivathaai starring MGR and Saroja devi, released in 1964.Being closely associated with MGR, initially in cinema and later in politics, RMV became the master craftsman in planning and executing eventful happenings in the field of cinema with prudence and perfection.RMV takes the singular credit for inducting eminent film maker K.Balachander for writing dialogues for the film Deivathai.This was the only movie for which veteran director K.Balachander worked with MGR and this was also the only film of MGR directed by P.Madhavan,a very popular film maker of Sivaji Ganesan hits.

  The speciality of RMV as film producer,was in giving consecutive hits of MGR films like, Naan Aanaiyittal,Kaavalkaaran,Kannan En Kaadhalan Idhayakani and Rickshawkaaran{ MGR got the best actor award for this film}.These were all films made in between the late Nineteen Sixties and mid Nineteen Seventies.In addition to these filme,RMV also worked with MGR for the latter's home production films like Naadodi Mannan, Adimai Penn and Ulagam Sutum Vaaliban.The two non MGR films released during the Nineteen Seventies were, Manippayal starring Master Sekar as the young boy hero and Kannipenn with Jaishankar as hero and Lakshmi playing the titular role. Vanishree was paired with Jaishankar in this film. 

  After MGR became Chief Minister RMV's attention was drawn towards the two heroes of the next generation,viz.Rajinikanth and Kamala hasan. Sathya Movies of course inducted the superstar more frequently,than Kamalahasan. The successful Rajinikanth films of Sathya Movies were,Ranuva Veeran,Moonru Mugam, Thanga Magan,Oor Kaavalan,Panakkaaran and the mega hit film Baashaa. Sathya Movies'two Kamal films were the superhit Kaakki Chattai and the very moderate  Kaadhal Parisu.

  Sathya Movies made three entries with Sathyaraj and the fairly run films were, Mandhira Punnagai,Puthiya Vaanam and Puthu Manidhan.Of the three, Puthiya Vaanam became the one and only film with Sivaji Ganesan playing the lead role and interestingly, this film hit the screens only after the demise of MGR. The other popular films of Sathya Movies were Oru Vellaadu Vengaiyaagiradhu, En Thangai,Enga Thambi and Nila Penne.

   R.M.Veerappan carried a Midas touch in giving many successful films. He was also an able screen writer and his entire management of the task of film production, set exemplary standards in film making for the successive film production houses,especially in terms of budget calculation and sticking to the budget norms,to the maximum extent possible.Even now,Tamil film viewers can nostalgically recall his best films like Deivathaai,Kaavalkaaran,Idhayakani, Rickshawkaran,Moonru Mugam,Kaaki Chattai, Thanga Magan and the ever green Baashaa.The frequent makers  of Sathya Movies films were, P.Neelakandan,A.Jaganadhan & S.P.Muthuraman followed by Kasilingam,Chanakya,Suresh Krishna,Manobala,P.Vasu,Manivannan,Raja sekar,Devaraj Mohan and V.Thamizhazhagan.

   RMV's sagacity and meticulous dedication to the task on hand, be it cinema or politics,are well known to those who have closely and distantly assessed his singular merits,imbibing absolute management skills.Tamil film industry would always cherish in its records RMV as one of the foremost contributors to the quality of Tamil cinema, with an inherent grasp of the mood and expectation of the audience and in never failing to entertain them with decent action thrillers from Deivathaai to Baashaa. This post is a special salute to the film veteran. 

NOTE:- Visit the blog for the other article"The Success Story of Sathya Movies".

மன்னிப்பும் நன்றியும்

  கேட்டுப் பெறுவதும்,அளிப்பதுமே மன்னிப்பு.மாறாக உணர்வால் உந்தப்பட்டு நன்றி செலுத்துவதும்,அதே நேரத்தில், கைம்மாறுக்கு நன்றி எதிர்பாராமல் இருப்ப துமே,நன்றியறிதலாகும். மன்னிப்பை மனதில் ஏற்றிட, 

அகழ்வாரைத் தாங்கும் நிலம்போல தம்மை 

இகழ்வாரை பொறுத்தல் தலை 

எனும் வள்ளுவர் கூற்றை அறிதலே அதன் தரம் உயர்த்தும்.

  ஆனால்,இதற்கு முற்றிலும் எதிர்ப்பட்டு, 'ரமணா'திரைப்படத்தின் எவரும் மறக்க முடியாத ஒற்றைவரி வசனமாக,"மன்னிப்பு, தமிழ்ல எனக்கு பிடிக்காத வார்த்தை"என்று அமரர் கேப்டன் விஜயகாந்தின் வாய் மொழிக் கூற்றாய் வெளியேறிய வசனம், பட்டி தொட்டியெல்லாம் எதிரொலித்தது. மனிதத்தை படுகுழியில் புதைப்போர்க்கு, மன்னிப்பே கிடையாது எனும் ஆவேச எழுச்சி,நியாயமானதாகவே பலராலும் கருதப்படுகிறது.

ஒருதார்க்கு ஒருநாளைக்கு இன்பம் பொறுத்தார்க்கு 

பொன்றும் துணையும் புகழ் 

   எனும் வள்ளுவனின் அற(றி)வுரை,படு பாதகம் புரிவோருக்கு பொருந்தாதுதானே! 

 இருப்பினும்,இரும்பெனும் இதயம் கொண்டு சிறு தவறுகளையும் மன்னிக்கத் தவறுகையில்,மனிதமே தடம்புரண்டு இடம் தெரியாமல் போய்விடும் என்பதே,யதார்த் தமாகும்.இதைத்தான் 'விளக்கேற்றிய வள்'திரைப்படத்தில் டி.ஆர்.பாப்பாவின் அருமையான இசையில் டி.எம்.எஸ்.மிதமா கப் பாடிய,"கத்தியைத் தீட்டாதே உந்தன் புத்தியைத் தீட்டு"என்ற பாடலுக்கு இடையே வரும்,

"மன்னிக்க தெரிந்த மனிதனின் உள்ளம் மாணிக்கக் கோயிலப்பா

இதை மறந்தவன் வாழ்வு தடம்தெரியாமல் மறைந்தே போகுமப்பா"

  எனும் ஆலங்குடி சோமுவின் அர்த்தமுள்ள வரிகள் அறிவுறுத்துகின்றன.

  கிறித்துவ மதத்தில் பாவ மன்னிப்பு கோரலும்,பாவத்திற்கான தண்டனையும், விமோசனமும்,செய்த பாவம் அனுசரித்த வாறு அமைந்திருப்பதாக அறிகிறோம். 'ஞான ஒளி'திரைப்படத்தில் எம்.எஸ்.விஸ்வ நாதன் இசையில் டி.எம்.எஸ் பாடிய 

"தேவரீர் என்னைப் பாருங்கள்

என் பாவங்கள் தம்மை 

வாங்கிக் கொள்ளுவீர்;

ஆயிரம் நன்மை தீமைகள்

நாங்கள் செய்கிறோம்,

நீங்கள் அறிவீர்,

மன்னித் தருள்வீர்."

  எனும் கவியரசின் வரிகள்,பாவத்திற்கும் மன்னிப்பிற்கும் இடையிலான இடைவெளி யை பக்குவமாய் புரியவைத்தது.

   'ஜனனி'(1985) திரைப்படத்தில்,எம்.எஸ். விஸ்வநாதன் இசையில்,கே.ஜே.ஏசுதாஸ் மனமிறங்கிப்பாடிய,

"மன்னிக்க மாட்டாயா உந்தன் மனமிறங்கி" என்ற பாடல்,காதலியிடம் கெஞ்சி மன்னிப் புக் கேட்பதை,அதிர்வலைகளாய் சுகமாக தோற்றுவித்தது.

   'இருமலர்கள்'திரைப்படத்தில் எம்.எஸ். விஸ்வநாதன் இசையில்,வாலியின் வித்தியாசமான வரிகளிலமைந்த

"மன்னிக்க வேண்டுகிறேன்

உந்தன் ஆசையைத் தூண்டுகிறேன்"

  எனும் பாடலை பி.சுசிலா மற்றும் டி.எம்.எஸ் குரல்களில் கேட்கையில்,இப்பாடல் காத்தி ருப்பை ஈடு செய்ய மன்னிப்பை காணிக்கை யாக்குகிறதா அல்லது ஆசையைத் தூண்டு வதற்கான முன்னறிவிப்பாக மன்னிப்பு அமைகிறதா எனும் விளக்கத்தை  அமரர் வாலிதான் அளிக்கவேண்டும்.(திரைப் படத்தை கண்டவருக்கு அது காத்திருக்கச் செய்தமைக்கான மன்னிப்புக்கோரலே என்பது புரிதலாயிருக்கும்). 

  மேலே குறிப்பிட்ட ஒரு சில பாடல்கள் மட்டு மல்லாது,மன்னிப்பை முன்னிலைப்படுத்தி, 'மன்னிப்பு'பாவமன்னிப்பு'போன்ற திரைப் படத்தலைப்புகளையும் தமிழ்த்திரை தந்தி ருக்கிறது.

   மனிதவாழ்வின் மகத்துவம் எந்த அள விற்கு மன்னிப்பு கேட்பதிலும் அளிப்பதிலும் உள்ளதோ,அதே அளவிற்கு நன்றி பாராட்டு தலிலும் உள்ளது.செய்நன்றி எனும் அதி காரத்தில்,நன்றியறிதலின் மேன்மையை அற்புதமாய் வலியுறுத்திக்கூறியுள்ளார் வள்ளுவர்.தமிழ்த்திரைப்படங்களில் நன்றி கூறும் வகையில் குறிப்பிட்டுச் சொல்லும் வகையில்,சில நளினமான பாடல்கள் உண்டு.

  காதலனைக் கண் முன் கொண்டுவந்து நிறுத்திய தன் விழிகளுக்கே,நன்றி சொல் லும் வண்ணம்,

"நான் நன்றி சொல்வேன் என்கண்களுக்கு

உன்னை என்னருகே கொண்டு வந்ததற்கு

நான் நன்றி சொல்லச் சொல்ல

நானும் மெல்ல மெல்ல

என்னை மறப்பதென்ன"

  எனும் 'குழந்தயும் தெய்வமும்'திரைப்படத் தில்,பி.சுசிலா குரலால் குழைந்து பாடிய வசந்தமான வாலியின் வரிகள்,எம்.எஸ். விஸ்வநாதனின் பேரிசையில் பெரு மகிழ்ச்சி படைத்தது.இப்பாடலில்,எம்.எஸ்.வி யின் ஹம்மிங்,பி.சுசிலாவின் குரலோடு கூடவே பயணித்து,பாடலின் சுகத்தை இரட் டிப்பாக்கியது.

  இதேபோன்று இல்லறத்தில் இணைந்த இருவரும் போட்டி போட்டுக்கொண்டு,

"நன்றி சொல்ல உனக்கு

வார்த்தையில்லை எனக்கு

நான்தான் மயங்குறேன்"

   எனும் வாலின் வசீகரிக்கும் வரிகள் கொண்ட  பாடல்,'மறுமலர்ச்சி'திரைப்படத் தில்,எஸ்.ஏ.ராஜ்குமாரின் மனம் கவரும் இசையில் இரண்டு காட்சிகளில் தனித் தனியே ஒலித்தது.இந்த ரம்யமான பாடலை ஹரிஹரனும் அம்ருதாவும் ஒரு முறையும், உன்னி கிருஷ்ணனும் கே.எஸ்.சித்ராவும் மறுமுறையும்,பாடியிருந்தனர்.

 நன்றி எனும் சொல்லை உள்ளடக்கிய இடையில் வரும் அர்த்தமுள்ள வரிகள், P.B.ஸ்ரீநிவாசின் இரு பாடல்களில் இடம் பெற்றிருந்தன.'பனித்திரை'திரைப்படத்தில் இடம்பெற்ற, 

"ஏதோ மனிதன் பிறந்துவிட்டான்"பாடலுக்கு நடுவே,

"நாயாய் மனிதன் பிறந்திருந்தாலும்

நன்றி எனும் குணம் நிறைந்திருக்கும்"

என்ற உருவக ஒப்பீட்டு வரிகளும்,

'வாழ்க்கைப்படகு'திரைப்படத்தில் அவர் பாடிய,

"சின்ன சின்ன கண்ணனுக்கு

என்னதான் புன்னகையோ"

பாடலுக்கிடையே முள்ளெனத் தைக்கும்,

"நன்றிகெட்ட மாந்தரடா;நானறிந்த பாடமடா"

  எனும் அனுபவக்கூற்றும்,நன்றி எனும் சொல்லுக்கு காப்பியம் படைக்கும்.இந்த இரு பாடல்களுக்கும் கவியரசு கச்சிதமாய்க் கவிபுனைய,முதலாவது பாடலக்கு கே.வி. மகாதேவனும்,இரண்டாவது பாடலுக்கு விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தியும்,வானுயர இசைகோபுரம் எழுப்பினர்.

  வாழ்நாள் முழுவதும் மனிதனை வலம் வரும் நன்றி,அவன் மரணத்தில் மெனமாய் வெற்றி காண்கிறது.இதைத்தான் 'சங்கே முழங்கு'திரைப்படத்தில் டி.எம்.எஸ் தன் கம் பீரக்குரலால் முழங்கிய,

"நாலு பேருக்கு நன்றி அந்த

நாலு பேருக்கு நன்றி

தாயில்லாத அநாதைக்கெல்லாம்

தோள் கொடுத்து தூக்கி செல்லும்

  நாலு பேருக்கு நன்றி"

எனும் பாடலும்,அப்பாடலின் முடிவில்,

"வாழும்போது வருவோர்க்கெல்லாம்

வார்த்தையாலே நன்றி சொல்வோம்.

வார்த்தை இன்றி போகும்போது

மௌனத்தாலே நன்றி சொல்வோம்"

எனும் தத்துவரீதியிலான முடிவுரையும்

  'நன்றியறிதல்'எனும் நற்பண்பை,நான்கு திசையிலும் நாள்காட்டியாய்க் கொண்டு சென்றது.கண்ணதாசனின் கடலாழம் கொண்ட இப்பாடலை,எம்.எஸ் விஸ்வ நாதன்,இசையின் அமரத்துவத்தால்,இமய மாக்கினார்.

  இத்தகைய வாழ்வின் வரப்பிரசாதமான நன்றியறிதலை,

காலத்தி னாற்செய்த நன்றி சிறிதெனினும்

ஞாலத்தின் மாணப்பெரிது

என்று உச்சந்தலையில் ஊட்டியும், 

எந்நன்றி கொன்றார்க்கும் உய்வுண்டாம் உய்வில்லை 

செய்நன்றி கொன்ற மகற்கு

என்று நன்றியின்மையை மண்ணுக்குள் ஆழமாய்ப் புதைத்தும்,

தினைத்துணை நன்றி செயினும் பனைத்துணையாய்க்

கொள்வர் பயன்தெரி வார்

   என இயல்பாய் நன்றி பேணுபவரை மேன்மைப்படுத்தியும்,நன்றியறிதலை மனிதனின் நாடி நரம்புகளில் ஊறச்செய் தார் அறவழி நாயகன் வள்ளுவர்.

   நன்றி பாராட்டுதலை'நன்றி மீண்டும் வருக'என்று பல ஊர் எல்லைப்பகுதியில் அறிவிப்புப் பலகையாய்ப் பார்க்கையில், விருந்தோம்பலும் நன்றியறிதலும் இணைந்து,அதனை மனிதம் உய்க்கும் அறநெறி களாய் உணரமுடியும்.இந்த "நன்றி மீண்டும் வருக"என்பது,ஒரு திரைப் படத் தலைப்பாகவும் வந்தது.மன்னிப்பை பின்பற்றலும், நன்றியை நடு நெஞ்சில் போற்றி வளர்த்தலுமே,மனித சமுகத்தின் தன்னிகரில்லா ஒழுக்க வரையறைகள் என்பதை,தமிழ் திரைப்படத்துறை திகட்டா மல் தந்திருக்கிறது என்பது,பெரும் பாராட் டுக்குரியதாகும்.

   ===========0===========0=============

A weird and crude villain

  

                   Homage to Daniel Balaji

    Actor Daniel Balaji, born as T.C.Balaji is no more. With his acting spell encompassing Tamil,Malayalam,Telugu and Kannada films and a couple of TV serials, Daniel Balaji cut out a special profile for himself,to do negative roles. Between April Madhathil and his last film Ariyavan, his journey through the big screen was significantly impressive,though short lived. Balaji had his prefix appended to his name,after his prominent performance in the most popular television serial Chithi,which was his launch pad for acting. After playing the role of a character called Daniel in Chithi,at the beginning of this new millennium,he was cast as Daniel Balaji  in his next entry into the T.V serial Alaigal.

  Though his first two films were April Madhathil and Kadhal Kondein of Danush (in which he appeared as a cop), it was Gautham Menon's Kaakka Kaakka that stabilized him as a noticeable performer with thespian efficacy. His role play as police officer Srikanth along with Suriya, set the stage for his future film opportunities. Gautham Menon inducted him in three of his next projects like Vettaiyaadu Vilaiyaadu,Ennai Arindhaal and Acham Enbadhu Madamaiyada.After playing as an honest and emotional cop in Kakka Kaakka, he did a despicably crude role in Vettaiyaadu Vilaiyadu,unnerving the poise of Kamal as cop,who was seen hunting down drug peddlers and kidnappers.Balaji's uncouth role in Ennai Arindhal was equally emphatic.

  Next to Gautham Menon, it was Vetrimaran who gave Balaji, gripping villain roles in Polladhavan and Vada Chennai,(in the latter, more as a reliable and compassionate henchman).His two Vijay films were Bigil and Bhairava.As an uxorious husband and as a brutal henchman of the main Villain Jegabadhi Babu,Balaji did a remarkable role-play in Bhairava.It was the paradoxical mix of the character of a psychopath and an adoring husband brilliantly displayed by Daniel Balaji, that added dramatic dynamism to the racy narration of Bhairava.Incidentally,his character was again named as Daniel in Vijay's Bigil.

   Balaji's other mentionable films were Vai Raja Vai,Ippadai Vellum and Maayavan.His character as the motivational speaker Rudhran in Maayavan,carried negative shades too mysterious for the hero cum police officer, to unearth a deep crime serial. It was yet another important film for Daniel Balaji.

   No doubt Daniel Balaji was offered certain stereotyped roles. But he made his roles deeply imprinted in the minds of the audience,through his bold,projecting and powerful eyes,and a special mode of tone delivery. He had a distinctly governing voice mould,with a sharply characteristic delivery of dialogues,that made him an easily identifiable performer of roles.It is doubtful whether he was a popular actor among the huge section of the Tamil audience. But those who have watched him perform, would definitely have watched him with a sense of awe and admiration, unable to retrieve themselves from their memory of this perfect performer of weird and crude villain roles.

         ===============0=================

A director-cum actor and a Kamal favourite

    Born of yester year's notable actor M.R.Santhanam and brother of  actor R.S,Shivaji [who is no more],R.S.Santhana bharathi is one of the most remarkable faces of Tamil Cinema. Starting his film career as an Assistant director of C.V.Sridhar,Santhana bharathi directed a couple of movies like Panneer Pushpangal and Mella Pesungal along with P.Vasu as the director duo Bharathi Vasu. Both the films were breezy in narration and were received as clean movies.

  Later Santhanabharadhi became the awardee for directing Kamal's films Guna and Mahanadhi.While Guna got a third place for best direction from the state of Tamil Nadu,Mahanadhi won the National award for the best feature film. From then on, Santhanabharathi's association with Kamalahasan was firmly rooted. His role in Michael Madhana Kamarajan, became a vigorous drive with Kamal on the comedy track, creating stomach curdling moments of laughter.

  Santhana Bharathi was seen with Kamal in a number of films like,Anbe Sivam, Dasa vadhaaram,Unnaipol Oruvan, Thoonga vanam,Nammavar,Magalir Mattum, Vasool Raja M.B.B.S,Panjathandhiram and Kamal's latest blockbuster Vikram.

  His other list of films would include Villain,Vanavil,Dhost Winner,Varalaaru , Friends,Aasaiyil Oer Kadidham, Marudha malai, Kargaatak kaaran,Thamizh Selvan, Poojai,Kalakalappu, Padikkadhavan of Danush,Aambala LKG and so on.

 Santhana Bharathi has donned a variety of roles such as a politician,a secret agent,a church father,a thug and a judge. His huge physique with his bald head, takes him conveniently to his roles with his ever coarse and gruff voice pattern, that hardly fails to draw the attention of the audience. He is a natural actor playing on the screen, as if he directly comes on a live show. This is his most positive side, in role play.

   As his thespian lineage is drawn from his father M.R.Santhanam who played memorable roles in Sivaji Ganesan films like Annaiyin Anai,Veera Pandia Katta bomman,Pasamalar,Kappalottiya Thamizhan and many more films, Santhana Bharathi's acting credentials are well designed and vibrantly delivered both on the big and small screens.His contribution to T.V serials like Lakshmi, Ponnoonjal and Iniya,speaks of his significant flair for playing character roles, with a profound perception and grasp of the roles assigned to him.

  While as an actor he is quite familiar with a major section of the audience, he will be ever remembered for his awesome directorial touches on Mahanadhi that would ever remain as one of the foremost films of Kamalahasan.With the inherent tone of an agonized individual,who fell a victim to a vulpine, untrustworthy and betraying society Kamalahasan's role as a hapless father, drew the sympathy of one and all.

  This cathartic element made Santhana bharathi as the master craftsman,delving deep into life's inscrutable ills and hidden risks. For this blog writer,Mahanadhi is always a heart-rending film of Kamala hasan and the film's absolute value will be owned not just by Kamal alone, but also by this amazing film maker-cum actor Santhana Bharathi.

                                  ===============0===============

'எத்தனைை'யில் எத்தனை அழகு!

 

  " எத்தனைக்கோடி இன்பம் வைத்தாய் எங்கள் இறைவா." 

  என்று உள்ளத்து உவகையை வெளிப்படுத் தினார் மகாகவி பாரதி.'எத்தனை'எனும் சொல் எண்களையும் அளவீடுகளையும் குறித்தது மட்டுமல்லாது ஒரே நேரத்தில் நம்பிக்கையையும் ஏமாற்றத்தையும் வெளிப்படுத்த வல்லதாகும்.உதாரணத் திற்கு 'மலைக்கள்ளன்' திரைப்படத்தின், 

"எத்தனை காலம்தான் ஏமாற்றுவார் 

இந்த நாட்டிலே

சொந்த நாட்டிலே" 

  எனும் டி.எம்.சௌந்தராஜனின் உரத்த குரலில் எழுந்த பாடல்,சமூதாயம் தொடர்ந்து ஏமாற்றப்படும் நிலை விரைவில் முடிவுக்கு வரும் என்ற நம்பிக்கையை ஒருபுறமும், இன்னும் பலகாலம் ஏமாற்றப்படுமோ எனும் அச்சத்தை மறுபுறமும்,ஒரே வேளையில் உணரச் செய்யும்.தஞ்சை ராமைய்யா தா சின் கருத்தாழம் மிக்க இப்பாடல், எஸ்.எம். சுப்பைய்யா நாயுடுவின் இசையில், எம்.ஜி.ஆருக்கு புரட்சிப்பாதை வகுத்தது. 

  ஆனால்,'அன்பு எங்கே'திரைப்படத்தில் வேதாவின் இசையில்,பி.சுசீலா பாடிய கண்ணதாசனின், 

"எத்தனைக்கோடி பணமிருந்தாலும்

 நிம்மதி வேண்டும் வீட்டிலே" 

  எனும் தெளிவான பாடல்,பணத்தால் மனிதனுக்கு நிம்மதியை உறுதிசெய்ய முடியாது என்பதை,அறுதியிட்டுக் கூறியது. மாறாக,'யாருக்குச்சொந்தம்'திரைப்படத் தில் P.B.ஸ்ரீநிவாஸ் பாடிய மருதகாசியின் பாடலான, 

"எத்தனை எத்தனை இன்பமடா 

இவை எல்லாம் உனக்கே சொந்தமடா" 

  எனும் இதமான பாடல்,கே.வி,மகாதேவன் இசையில்,பாரதியின் சிந்தனையை சிறகடித்துப் பறக்கச் செய்தது. 

  தாய்மைப் பாடல்களுக்குத் தரமூட்டிய எம்.ஜி.ஆர்,அவரது 'தாயின் மடியில்' திரைப்படத்தில்,டி எம் சௌந்தராஜனைப் பாடவைத்த, 

"எத்தனை செல்வங்கள் வந்தாலுமே 

எத்தனை இன்பங்கள் தந்தாலுமே

அத்தனையும் ஒரு தாயாகுமா 

அம்மா,அம்மா,எனக்கது நீயாகுமா" 

   எனும் வாலியின் வரிகள் மூலம்,'எத்தனை' எனும் சொல்லுக்குட்பட்டது அல்ல தாய்மை. அது அத்தனையும் கடந்த அளவற்ற அன் பின்,பாசத்தின் அடையாளம் என்று,வலு வாக உணரவைத்தார்.இதே எம்.ஜி.ஆர், மனிதனை எள்ளி நகையாடும் வகையில், வாலியின் வரிகளால் வதம் செய்த பாடலே, 'ஆசை முகம்' திரைப்படத்தில் அவருக்காக டி.எம். எஸ் பாடிய, 

"எத்தனை பெரிய மனிதனுக்கு 

எத்தனை சிறிய மனமிருக்கு 

எத்தனை சிறிய பறவைக்கு, 

எத்தனை பெரிய அறிவிருக்கு." 

எனும் நைய்யாண்டிப்பாடல். 

  மேற்சொன்ன இருபாடல்களுக்கும்,எஸ்.எம் சுப்பைய்யா நாயுடு இசையமைத்திருந்தார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

   மனித வாழ்க்கையில் அன்றாடம் ஏற்படும் மாற்றங்களையும்,மாறிவரும் உறவுகளை யும்,தத்துவரீதியாகச் சித்தரித்தப் பாடலே, 'பந்தபாசம்' திரைப்படத்தில் சீர்காழி கோவிந்தராஜன் ஆழ்ந்துணர்ந்து பாடிய, கவிஞர் மாயவநாதனின்,  

"நித்தம்  நித்தம் மாறுகின்றதெத்தனையோ 

நெஞ்சில் நினைத்ததிலே நடந்துதான் எத்தனையோ 

கோடுபோட்டு வாழ்ந்தவர்கள் எத்தனையோ. 

கொண்ட குறியும் தவறிப்போனவர்கள் எத்தனையோ" 

  எனும் காலத்தால் அழிக்கமுடியாதப பாடல். மெல்லிசை மன்னர்கள் இசையில் ஒலித்த இப்பாடல்,என்று கேட்டாலும்,சிந்தனையை இசையெனும் தேனில் முக்கி,செவிகளுக்கு தெவிட்டா  சுகம் தரும்.

   இதேபோன்றொரு தத்துவத்துளிகளை நம் நெஞ்சங்களில் இதமாக தெளித்த பாடலே, எம்.ஜி.ஆரின் 'நீதிக்குத் தலைவணங்கு' திரைப்படத்தில்,எம்.ஜி.ஆருடன் ஒரு ரயில் பயணத்தில் ஈடுபட்டிருக்கும் பல மனிதர் களின் நடவடிக்கைகளை சுட்டிக்காட்டி, பின்னணிப்பாடலாக,அதிர்வுக்குரல் நாயகன் ஜெயச்சந்திரன் பாடிய,நா.காம ராசனின் வரிகளில் அமைந்த, 

"எத்தனை மனிதர்கள் உலகத்திலே 

 அம்மா எத்தனை உலகங்கள் இதயத்திலே" 

   எனும் மெல்லிசை மன்னரின் மேலான இசையில்,ஏகாந்தம் பரப்பிய பாடல்.

 தான் நேசிக்கும் காதலை கண்ணனுடன் உருவகப்படுத்தி எம்.ஜி.ஆரின் 'வேட்டைக் காரன்'திரைப்படத்தில் பி சுசீலா பாடிய, 

"கண்ணனுக்கெத்தனை கோவிலோ 

காவலில் எத்தனை தெய்வமோ 

மன்னனுக்கெத்தனை உள்ளமோ 

மனதில் எத்தனை வெள்ளமோ 

அவன் தோட்டத்தில் எத்தனை மான்களோ 

அவன் தோள்களில் எத்தனை கிளிகளோ 

அவன் பாட்டுக்கு எத்தனை ராகமோ 

அவன் பார்வையில் எத்தனை பாவமோ"

  எனும் கண்ணதாசன் புனைந்து கே.வி. மகாதேவன் இசையூட்டிய,பாடலில்தான் எத்தனை அடுக்குகள்!. 

  இப்பாடலில் 'அவன் பார்வையில் எத்தனை பாவமோ'என்பதன் அடிப்படையில் சலன முள்ள ஆண்மகன்,பட்டாம்பூச்சியாய் எத்தனை மலர்கள் காண்பானோ,எனும் பெண் மன வேதனையை விளக்கும் பாடலே,

"எத்தனை மலர்கள் தாவும் பட்டாம் பூச்சி அது

எத்தனையோ தாவுமடி அன்பு மீனாட்சி

ஆடவரில் எத்தனைபேர் பட்டாம்பூச்சி

நான் ஆயிரம் பேர் பார்த்துவிட்டேன் அன்பு மீனாட்சி"

  'பட்டாம்பூச்சி' எனும் திரைப்படத்தில் டி.எம்.எஸ்ஸும் எஸ்.ஜானகியும் பாடிய கண்ணதாசனின் இப்பாடலுக்கு சோகம் பிழிந்தெடுத்து இசைவடித்தார் M.B ஸ்ரீநி வாசன்.

   தமிழ்த்திரைப்பாடல்களில் இதுபோல எத்தனையோ,'எத்தனைகள்' உண்டு.அதே கண்ணதாசன் 'அபூர்வ ராகங்கள்' திரைப்படத்திற்கு வரிவமைத்த, 

"ஏழு ஸ்வரங்களுக்குள் எத்தனை பாடல் 

இதயச்சுரங்கத்துள் எத்தனை கேள்வி" 

  எனும் எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசையில் வாணி ஜெயராம் குரலில் இதயம் நுழைந்த பாடல்,எத்தனை அழகுடன் வாழ்க்கைக்கு இசையால் இதிகாசம் படைத்தது.இப்பதி வில் கண்டது போல "எத்தனை" எனும் சொல்லடக்கிய  இன்னும் எத்தனை பாடல் களை எத்தனை பேர் அறிவரோ!.   

  "எத்தனை"என்பதில்தான்,எத்தனை அழகு கொட்டிக்கிடக்குது.எத்தனை வாழ்வியல் சித்தாந்தங்கள் குவிந்து கிடக்கின்றன.

                               ===============0================  

A film counted on its merits..

    

   Lifesaving friendship and humanism as the doubly reinforced theme of a film, can result in a kind of mass appeal, if the narration takes the right route with the help of enchanting visuals and a bedrock of background score.This is what a major chunk of the audience would be experiencing during their presence in the theatres,watching the Malayalam film Manjummel Boys.

  South Indian cinema including the Malayalam film industry, has been quite some time celebrating gory violence, as an offshoot of horrid,inhuman storylines,in the name of action thrillers. Théâtre visits became uncomfortable events on account of profuse blood,spilling on the big screen. In such a situation a film like Manjummel Boys delivers fresh hope of good cinema through the selection of a real-life storyline by Chidambaram S.Poduval.

  The initial moments of the film moving from the glowing Palani temple to a wedding celebration spot in Kerala,gives no clues about what was meant for the audience, during the rest of the film.The amount of gusto seen among the various guests at the marriage venue, followed by a scene of fisticuffs leading to a tug of war,keeps the audience guessing.

  Then follows the hurly burly planning among a group of friends proposing a tour to goa, which is subsequently shifted to Kodaikanal via Palani. One of the friends planning the tour also casually refers to the Guna Cave [named so, after the release of Kamalahasan's film Guna which depicted a grand romantic journey in a cave  at Kodaikanal through a letter episode}

  In retrospect one could think that the film's title show which begins with the famous letter song from Guna,is perhaps a prelude to the prospective core scene of action at Kodaikanal. The rest of the film stands purely on its merits of grand visuals, excellent photography the mighty musical content of Sushin Shyam and the spontaneous display of collective emotions simultaneously shown by the entire group of friends.What makes the film more special is the cast of many unfamiliar faces, who certainly affirm that they have something positive to contribute for  Malayalam cinema in the future

  Among the actors Soubin Shahir as a co producer and as almost the protagonist character Kuttan,and Sreenath Bhasi as Subash, are pointedly noticeable in their roles. However,no actor forming part of the group of friends could be called insignificant. There are no specific women characters, other than those playing the role of Subash's mother and the lady doctor who appears in the climax.No duets!. No comedy!. No villainy!. But still the films is counted on its strong base of immaculate humanism and impeccable narration. It is yet another proud moment for Malayalam cinema.

Note:- Realistically,the title'Manjummel men' would have been the right choice for the film.But the high voltage energy level displayed by the group of friends has made 'Boys'a better option than'men'.This review will be incomplete, without any mention about the Tamil speaking characters in Kodaikanal and in this respect, George Maryan deserves an earnest acknowledgement.  

                                              ==============0============ 

   

The theme of challenge in Tamil films

   Life is full of challenges. Fear challenges hope. Hatred challenges love. Defeat challenges victory. Rivalry is both an interesting and injurious factor of life,involving excitement  rancour and risks.However,in every field of rivalry,how each one surmounts the risks, becomes a delightful experience.We can shortly say that life would become an insipid course, without vows and challenges.

  Nevertheless,if ego alone becomes the challenging factor,the person holding ego as their top most priority,would finally fall into the ditch of defeat and humiliation.This article discusses the success of good will challenges, against the ghastly force of wealth,power and ill conceived ideological superiority,or ego-loaded self-supremacy. 

  Some of the films of K.R.Vijaya,like Sabadham (Vow),and Mayor Meenatchi had a lot of challenges thrown and won by this stalwart actress. Especially her challenges against T.K.Bhagavadhi in Sabadham,and those against V.K Ramasamy in Mayor Meenatchi,were quite fascinating with entanglements and knots, unfolding the way by which this brave woman character disentangled them and achieved her goals.In Sabadham she smartly exposed the foul designs of the evil twin brother(T.K.Bhagavadhi) and in Mayor Meenatchi,she successfully brought to light,the corrupt activities of the politician,played by V.K.R.

  Films like Savaal, Savale Samali,Panama Paasama,Kulama Gunama,Uyiraa Maanama, Poovaa Thalaiyaa,and Pattikkaadaa pattanama, carried the undercurrent of challenging tones in their titles too.Similarly films like Pandhayam, Annamalai, Mr.Bharath,Thiruvilaiyaadal Aarambam and the two versions of Maappillai, dynamically carried on the spirit of challenge.

  In all these films,the challenges were between most intimate friends who became arch rivals under vicious circumstances,{Pandhayam& Annamalai} between husband and wife,with ideoligical and biased notions,(Pattikkaadaa Pattanamaa& Savaale Samaai)between brothers over misconstrued contexts (Kulama Gunama), between father and son in establishing the truth(Mr.Bharath),between a mother-in-law and son-in-law,{Panamaa Paasamaa,Poovaa Thalaiyaa and Maapillai} or between two prospective brothers- in -law,concerning love and marriage {Thiruvilaiyaadal Aarambam} . Mostly,ideological differences or social status differences would form the crux of any film, dealing with the theme of challenge.

  Both in Panama Paasama and Poovaa Thalaiyaa,it was the veteran actress S.Vara lakshmi who as an arrogant mother in law,threw tough challenges,born of the weight of wealth against her sons-in-law,who were economically very poor.It was Gemini Ganesan in Panama Paasamaa and  Nagesh in Poova Thalaiya. However in the latter,her challenges were more strongly thrown against her docile son-in-law's (Gemini Ganesan again) younger brother.  (decently played by Jai Shankar).In both the films,the well-contrived situations,and the powerfully written dialogues to suit those situations,made the challenge component,both compact and convincing.Finally,the challenging woman was made to feel humble,in both the films.

   Credit should be given to  K.S.GopalaKrishnan and K.Balachander,the excellent makers of the two films,for taking the tone of challenge to its height,through fiery dialogues reflecting profuse levels of confidence and dynamism,between the challenging individuals,in making their challenges deeply grooved to the core of narration.

  K.Balchander's Thamarai Nenjam was a challenge between two intimate women friends who silently and mutually struggled to forego their love for the same man,by sacrificing their love for the benefit of the other.Ironically,the challenge ultimately led to the suicide of one of them, to establish the exaltation of sacrifice through a challenging catharsis.Conversely,on a humorous track,in another Balachander film, Nagesh would challenge Major Sundarajan that he would make the latter call him "worst rascal" and finally win his challenge.

  Both Savaale Samali and Pattikkadaa Pattanama were based on challenges between husband and wife,one regarding emotional and familial values and the other about the superiority of rural grandeur over urban takeaways.In both the films,Sivaji Ganesan and Jeyalalitha were the power-backed,quarrelsome couple.Finally,the victory of the hero implied not the victory of male chauvinism,but that of traditional,social and moral values,against caste prejudices and negative modern perceptions. 

  While the challenge was between the two friends Gemini Ganesan and A.V.M.Rajan in Pandhayam,consequent upon each of them taking the other's route to carve their future,in Annamalai the challenge between two close friends was a sequel to one of them falling into the trap of the evil designs of his father.The second half of'Annamalai'was a sequence of vigorous challenges thrown by Annamalai, (amazingly portrayed by Rajinikanth) against his rich friend Ashok,(meekly played by Sarath Babu,with dignity and firmness).Savaal was a challenge between brothers separated in childhood.

  Films like Vanjikkottai Vaaliban and Thillaanaa Mohanaambaal focused on the challenging, competitive spirit displayed in dancing.While the challenge was between two women dancers in the former,the latter,dynamically exhibited the male,musical pride of a Naadhawaram expert and a queen of dancing.These two films created moments of tremendous pleasure for the audience,who were involved in watching the challenging spirit,with their eyes glued to the big screen.

  An ace film maker like A.P.Nagarajan fascinatingly brought to light the divine challenging modes of gods and goddesses in a couple of his films,through his mythological delineation.In Thiruvilaiyaadal he powerfully captured the challenging spirit between Lord Shiva and his consort Shakthi.

  Besides that,there was also a poetic debate between the court's chief poet Nakkeeran and Lord Shiva in the guise of another poet,about the issue of aroma found in the hair of women. The debate ended up in fiery challenges between the two.It went to the extent of Nakkeerar authentically insisting upon his view,that natural aroma of hair was impossible in the hair of women and the same yardstick was applicable to Goddess Parvathi too.This resulted in the infuriated Lord Shiva burning Nakkeera, with his third eye from his forehead.When all this drama was over,Lord Shiva finally admired the poetic integrity of the court poet and restored life to him,besides exhibiting his divine profile to the poet. 

  In A.P.Nagarajan's Saraswathi Sabatham it was a mighty declaration of challenge pronounced by the three goddesses of art,wealth and bravery to emphatically establish the relevance and value of one field over the other.The challenges of the three goddesses were enacted through human characters,by transforming them from their original status and frame of mind,into new born representatives of the power of art,wealth and bravery. 

  Each human representative of the aforesaid values would be seen challenging and counter challenging one another,and finally the goddesses themselves would appear before the human characters,for a proper settlement of the issue on hand.The ultimate settlement was that only a perfect unison of the three values,could afford completeness and glory for any society. 

  The examples mentioned in this post are just a few.One could recall many more Tamil films, wherein,the theme of challenge was deftly handled by highly imaginative,and effectively creative film makers.As throwing challenges is one of the most interesting aspects of life,many among the audience would have thoroughly enjoyed the whole lot of narration in such films, unfolding lovely challenges and their characteristic culmination.

      ================0===============

ஒன்றிலிருந்து பத்துவரை

 

எண்ணென்ப ஏனை எழுத்தென்ப இவ்விரண்டும் 

கண்ணென்ப வாழும் உயிர்க்கு. 

   என்கிறார் வள்ளுவர்.இதனையே இன்னும் சுருக்கமாக"எண்ணும்  எழுத்தும் கண்ணெனத்தகும்"என்கிறார் தமிழ் மூதாட்டி அவ்வையார்.இந்த இரண்டு அறிவுரைகளிலும்'எண்'எனும் சொல், எண்ணம்,கணிதம்,அறிவியல் போன்ற வற்றைக் குறிப்பிடுவதாகக் கூறலாம். 

  தமிழ்திரையில் எண்கள் திரைப்படத் தலைப்புகளாகவும் பாடல் வரிகளாகவும் நிறையவே பயன்படுத்தப் பட்டிருக்கின்றன. தலைப்புகளைப் பொறுத்தவரை,ஒன்றே குலம்,ஒரே வழி,ஒருவன்,இரு மலர்கள்,இரு வல்லவர்கள்,மூன்றெழுத்து,மூன்று முடிச்சு, மூன்று தெய்வங்கள்,மூன்று முகம்,நான்கு சுவர்கள், நான்கு கில்லாடிகள்,ஐந்து லட்சம், ஜந்து சகோதரர்கள்,ஆறு புஷ்பங்கள், ஆறிலிருந்து அறுபதுவரை,ஏழாம் அறிவு, எட்டுப்பட்டி ராசா,ஒன்பது ரூபாய் நோட்டு, பத்து எண்றதுக்குள்ள,பத்துமாத பந்தம் போன்ற பல தலைப்புகளை பட்டியலிடலாம். 

   பாடல்களில் பிரதானமானது'திருவிளை யாடல்' திரைப்படத்தில் அவ்வையாரைக் கண்டு அன்னை பார்வதிதேவி "அவ்வையே ஒன்று இரண்டு என்று இறைவனை வரிசைப் படுத்திப்பாடு"என்று சொல்ல, உடனே அறிவார்ந்த கவிஞர் அவ்வை வடிவில்,கே.பி.சுந்தராம்பாள், 

"ஒன்றானவன் 

உருவில் இரண்டானவன் 

உயர்வான செந்தமிழில் மூன்றானவன்"

  என்று சிவபெருமானை எண்களால்,ஒன்று முதல் பத்துவரை சொல்லி வாழ்த்திப்பாடு வார்.

  இதேபோன்று 'பணக்கார குடும்பம்'  திரைப்படத்தில் டி.எம்.சௌந்தராஜனும் எல். ஆர்.ஈஸ்வரியும் சேர்ந்து, 

"ஒன்று எங்கள் ஜாதியே 

ஒன்று எங்கள் நீதியே" 

என்று பாடிய பாடலும்,'பல்லாண்டு வாழ்க'திரைப்படத்தில், 

"ஒன்றே குலமென்று பாடுவோம் 

ஒருவனே தேவனென்று பேசுவோம்" 

 என்று கே.ஜே.யேசுதாசும் பாடிய பாடலும்.   நம் நினைவுகளைத் தழுவும். 

  எண் இரண்டிற்கு'வசந்த மாளிகை'திரைப் படத்தில் டி எம் எஸ் பாடிய, 

"இரண்டு மனம் வேண்டும் 

இறைவனிடம் கேட்டேன் 

நினைத்து வாட ஒன்று  

மறந்து வாழ ஒன்று" 

எனும் இனிய பாடலை நினைவு கூறலாம் .

 எண் மூன்றைப் பொறுத்தவரை 'தெய்வத் தாய்'திரைப்படத்தில் எம்.ஜி.ஆருக்காக டி.எம்.எஸ் பாடிய,

"மூன்றெழுத்தில் என் மூச்சிருக்கும்

அது முடிந்த பின்னாலும்  பேச்சிருக்கும்

கடமை,அது கடமை"

எனும் பாடல்,தனிச்சிறப்பு வாய்ந்ததாகும்.

   எண் நான்கிற்கு அதே எம்.ஜி.ஆருக்காக 'சங்கே முழங்கு' படத்தில் டி.எம்.எஸ் பாடிய 

"நாலு பேருக்கு நன்றி 

அந்த நாலு பேருக்கு நன்றி

தாயில்லாத அனாதைக்கெல்லாம்

தோள் கொடுத்து தூக்கிச் செல்லும்

அந்த நாலு பேருக்கு நன்றி"

எனும் அர்த்தம் நிறைந்த,அருமையான பாடலாகும்.

  ஐந்தாம் எண்ணை வைத்து நேரடியாகத் தொடங்கும் பாடல் ஏதும் என் நினைவைத் தட்டவில்லை என்றாலும் எம்.ஜி.ஆரும் சாவித்திரியும் நடித்த'பரிசு'எனும் படத்தில் டி.எம்.எஸ். பி.சுசிலா இணைந்து பாடிய 

"எண்ண எண்ண இனிக்குது

ஏதேதேதோ நடக்குது

வண்ண வண்ண தோற்றங்கள்

அஞ்சு ரூபா

கண்ணை வட்டமிட்டு மயக்குது 

அஞ்சு ரூபா"

எனும் இனிய டூயட் பாடல்.

  ஆறுக்கு அற்புதமாய் அழகு சேர்த்த பாடல், 'ஆண்டவன் கட்டளை'திரைப்படத்தில் சிவாஜி கணேசனுக்காக டி.எம்.எஸ் மனமுருகி பாடிய,

"ஆறு மனமே ஆறு 

அந்த ஆண்டவன் கட்டளை ஆறு

சேர்ந்து மனிதன் வாழும் வகையில்

அந்த தெய்வத்தின் கட்டளை ஆறு".

  தத்துவ சிந்தனைகள் உள்ளடக்கிய தன்னிகரில்லா பாடலாகும்.

  எண் ஏழுக்கென என்றென்றும் நம் நெஞ்சை நெகிழவைக்கும் பாடலே, இயக்குனர் சிகரம் கே.பாலச்சந்தரின் 'அபூர்வ ராகங்கள்'திரைப்படத்தில், ஸ்ரீவித்யாவுக்காக வாணி ஜெயராம் உணர்வுகளை உயிர்மூச்சாக்கிப் பாடிய,

"ஏழு ஸ்வரங்களுக்குள் எத்தனைப் பாடல்

இதயச் சுரங்கத்துள் எத்தனை கேள்வி"

எனும்,ஆயிரம் அர்த்தங்களை கேள்விக் குள் தங்கவைத்த பாடல். 

  எட்டு எனும் எண்ணைப்பற்றி நினைத் தாலே என்றைக்குக் கேட்டாலும், 'பாத காணிக்கை' திரைப்படத்தில் பி.சுசிலா குரல் வளத்தால் கண்களில் நீர் கசியச்செய்த 

"எட்டடுக்கு மாளிகையில் 

ஏற்றிவைத்த என்தலைவன்

வி்ட்டு விட்டு சென்றானடி"

எனும் திசை எட்டும்,எட்டிப்பாயும் பாடல்.

  இந்த இடத்தில்,மனித வாழ்க்கையை எட்டு காலப்பிரிவுகளாகப் பிரித்து 'பாட்ஷா' திரைப் படத்தில் எஸ்.பி.பாலசுப்ரமண்யம் பாடிய, 

"ரா ரா ரா ரா ராமைய்யா

எட்டுக்குள்ள உலகமிருக்கு ராமைய்யா" 

எனும் பாடலை அவசியம் குறிப் பிட்டாக வேண்டும்.இதே போன்று மனித உடலை எட்டுபங்குகளாய்ப்பிரித்து,

"எட்டடுக்கு கட்டிடத்தில் ஒன்பது ஓட்டை

இதில் நல்ல ரத்தம் உள்ளமட்டும் 

எத்தனை சேட்டை" 

  என்று'கலியுகக் கண்ணன்'திரைப்படத்தில் தேங்காய் சீனிவாசனுக்காக டி.எம்.எஸ் பாடிய "ஜெயிச்சுட்டே கண்ணா நீ ஜெயிச் சுட்டே"பாடலுக்கு இடையே தோன்றும் வரிகள்,தனி மனித ஆணவத்தை கவித வரிகளால் தரைமட்டமாக்கும்.

  எண் ஒன்பதிற்கு சற்று நிகரான பாட லொன்று கே.பாலச்சந்தரின்'நவக் கிரகம்' திரைப்படத்தில் கேட்டிருப்போம். நாகேஷ் தொடங்கும், ஏ.எல்.ராகவனும்,பொன்னு சாமியும் பாடிய,வேடிக்கையான அப்பாட லில்,

"நவக்கிரகம் நீங்க நவக்கிரகம்

ஒன்னுக்கொன்னு சேராது

ஒன்னோடொன்னு பேசாது

ஒன்னுமொன்னும் ஒன்பது ரகம்"

என்ற விமர்சன வரிகள் விளையாடும்.

  பத்துக்கென சில சிறப்பான பாடல்கள் உண்டு.அவற்றில் மறக்க இயலாதது 'அன்னையின் ஆணை'திரைப்படத்தில் டி எம் எஸ் சிவாஜிக்காக உச்சக்குரலில் பாடிய,

"பத்து மாதம் சுமந்திருந்து பெற்றாள்

பகல் இரவாய் விழித்திருந்து வளர்த்தாள்

வித்தகனாய் கல்விபெற வைத்தாள்

மேதினியில் நாம் வாழச் செய்தாள்".

  இங்கே ஒன்று எனும் எண்ணைத் தவிர,ஒவ்வொரு எண்களுக்கும் ஒரு உதாரணமே குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.எண் ஐந்திற்கும்,ஒண்பதிற்கும் நேரடி உதாரணங்கள் எட்டப்படவில்லை.இந்த பத்து எண்களுக்கான பாடல்களில், 'ஒன்றே குலமென்று'எனத் தொடங்கும் பாடலை புலமைப்பித்தனும்,'மூன்றெழுத்தில் என் முச்சிருக்கும்'மற்றும் 'நீங்க நவக்கிரகம்' பாடலை வாலியும்,'அன்னையின் ஆணை' படப்பாடலை கா.மு.ஷெரீபும்,"ரா ரா ரா ரா ராமைய்யா" பாடலை வைரமுத்துவும் "ஜெயிச்சுட்டே"பாடலை வாலியும் எழுத, இதர பாடல்கள் அனைத்தையுமே கவியரசு கண்ணதாசன் எழுதியிருந்தார் என்பது மிகவும் போற்றுதலுக்குரிய விஷயமாகும்.

  இப்பாடல்களில் 'அன்னையின் ஆணை'படத்திற்கு எஸ்.எம்.சுப்பைய்யா நாயுடுவும்,'பரிசு','திருவிளையாடல்','வசந்தமாளிகை'திரைப்படங்களுக்கு கே.வி.மகாதேவனும்,'பாட்ஷா'படத்திற்கு தேவாவும்,'கலியுகக் கண்ணனுக்கு' வி.குமாரும்,இதர படங்க ளுக்கு எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் தனித்தும் ராமமூர்த்தியுடன் இணைந்தும் மாண்புற இசையமைத்திருந்தனர்.

  இப்பதிவினை காணுவோர்க்கு,வேறு பல சிறப்பான உதாரணங்களும் தோன்றக் கூடும்.மொத்தத்தில்,எண்களால் கைது செய்யப்பட்ட பாடல்கள்,எண்களை இசை யோடு கோர்த்து,ஒன்றிலிருந்து பத்தாக நம்எண்ண அலைகளை எழுச்சியுறச் செய் வதாக உணரலாம்.

ப.சந்திரசேகரன்.

Tribute to small-time actors of Tamil Cinema.

 

   It is human tendency to keep humming praise over famous stars, sidelining the small fries.There is a consistent and continued cry in everyone, to get duly recognized for what each one deserves. Those recognized, have to struggle for sustaining their place, so as to reach greater heights. As Thomas Gray said, there are many 'mute inglorious Miltons' in every field of human activity. In this regard, the longing for due recognition is more, in the film Industry.

   Tamil Cinema has its glorified heroes and heroines of cult status, its reputed list of actors, singers, lyricists, directors of films and music, cinematographers and film production houses. But how many small-time heroes and supporting actors, go unrecognized and unrewarded, till they meet their grave. The list is more and agonizing too. This post is a sincere tribute to such actors of the last era.

    There were small time heroes like Sri Ram, Ranjan,N.N.Kannapaa and P.V Narasimmha Bharadhi. Sriram was the dazzling hero of the great film Marma Veeran, released in 1956.His other films were Raji En Kanmani, Samsaram and Sivaji Ganesan’s Kodeeswaran &Pazhani. He also did a negative role in L.V.Prasad's Idhaya kamalam.Sri Ram's special attractions were his vibrating voice mould and convincing delivery of dialogues.Ranjan was the pet actor of the Gemini Studios, doing hero and villain roles in Mangamma Sabadham and Chandralekha. His dynamic role play as heinous Sanaangan in Chandralekha made him a charming and celebrated actor who later on appeared as hero in Sando M.M.A.Chinnapa Devar's Neelamalai Thirudan. He was very successful as a swashbuckler. 

   N.N.Kannappa's remarkable films were Devaki{with V.N.Janaki},Town Bus {with Anjali devi} Manidhanum Mirugamum, Mala Oru Mangala Vilakku and Patharai Maathu Thangam.Some of his last films were Kappalottiya Thamizhan{as the brother of Va.Vu. Chidambaranar}and later in the S.S Rajendran film Dheivathin Dheivam.

   The other graceful actor was P.V.Narasimha Bharathi,whose face was precisely fit for donning divine roles. He was Lord Krishna in Abhimanyu, Radhakrishnan in Krishna Vijayam, Naradhar in Naan Kanda Sorgam and Lakshmanan in Sampoorana Ramayanam.He did the lead role in Ponmudi and acted in MGR's En Thangai,Sivaji Ganesan's Thirumbi Paar and Gemini Ganesan's Penkulathin Perumai.

   There was another dynamic youth called Valaiyabadhi Muthukrishnan {the prefix Valaiyabadhi indicates his role in a film bearing it as title}who did a memorable role in Thookku Thooki as the trustworthy friend of the hero,played by Sivaji Ganesan.
    While the prominent supporting personalities have their own place, identified and preserved,there is a galaxy of unknown men and women,who worked for the growth and popularity of the cinema industry.Among these,there may be second line comedians,or main comedian's sidekicks,Villain's henchmen or sidekicks, small time character artists, one scene performers and stuntsmen who are mostly at the 'receiving'end.The list will be vast. But I shall try to recall here,as many names as possible, with due apology,for still ignoring some deserving individuals.

    Among actresses,the most notable but sadly less recognized face was that of E.V.Saroja who was a vibrant actor and good dancer.Starting her career as the younger sister of MGR in En Thangai {1952}she had acted in MGR films like Gulebhagavali,Madhurai Veeran,Puthumai Pithan and Koduthu Vaithaval.She had also acted in Sivaji Ganesan's films like Padikkaadha Medhai,Kathavarayan and Saaranga dhaaraa and Gemini Ganesan films like Sowbhagyavadhi and Bhagya latchumi.Her roles in Aaadavandha Dheivam,Enga Veettu Makalatchumi, Manapandhal and Veera Thirumagan also need a special mention. Though physically a bit short,her acting credentials were always tall.

 There were two other notable actors called Girija and Malini.While Girija acted in Padhaala Bhaueavi and was paired with Sivaji Gsnesan in Manohara,Malini was the successful pair of Sivaji Ganesan in Sabaash Meena and that of MGR in Sabash Mappillai.Both the Sabash films travelled on the comedy track.Malini had also acted in the film Ashagu Nila.

   Manimala who was also a known figure in Malayalam Cinema was a fascinating  heroine,second heroine and character actor in films like Periya Idathu Penn, Vallavanukku Vallavan,Thazhampoo,Anbu Karangal, Poojaikku Vandha Malar,and a few other Tamil films. Finally,she was seen as Suhasini's mother in Sindhu Bhairavi. Her graceful subdued acting skills were similar to those of Sri Vidya. 

   If we take the next generation heroes, Suresh,Sudhakar,Vijayan,Ramki and Karan became short time heroes. Suresh who started his career in Panneer Pushpangal went on to act in films like Adhisiya Piravigal,Vellai Roja and Kozhi Koovuthu and then disappeared to reappear in the film Amman.Then he became busy in Telugu cinema.Later he took up the role of a police officer in Vijay's Thalaiva.

    Sudhahar was a breezy romantic hero in Bharathi Raja's Kizhakke Pogum Rayil, Niram Maaraadha Pookal and in films like Manthoppu Kiliye.Later he was seen as the cranky son of Nagesh,in Rajini's Adhisiya Piravi.Vijayan who did romantic as well as anti-hero roles in films like Niram Maaradha Pookal,Ponnu Oorukku Pudhusu and portrayed an exceptional negative role in J.Magendran's Udhiri Pookal was a very talented actor.He was seen afterwards in negative roles,in films like Run and Ramana and as a police officer in Thiruppachi.

   Ramki whose voice mould is quite similar to that of Prabu,was a popular hero during the Nineteen Nineties.His films like Sendhoora Poove,Inaindha Kaikal,Vanaja Girija, Irattai Rija,Oru Thottil Sabadham,Thotttil Kuzhandhai and Thadayam made him,one of the most desired heroes of Tamil cinema.His open smile is another attractive feature as part of his physical profile.

   Karan who was a popular child artist in Malayalam cinema did prominent roles in Rajini's Annamalai,Kamal's Nammavar, Vijay's Coimbatore Mappillai,Love Today& Minsaara Kanna,Ajith's Kadhal Kottai, Kadhal Mannan and Unnai Thedi,,Karthik's Gokulathil Seethai,Murali's Kaalamellaam Kaadhal Vaazhga,Prabu's Ponmanam & Tirunelveli,Vijayakanth's Vallarasu &Kannubada Pokudhaiyyaa, and Prashanth's Kannedhire Thonrinaal.Later, his independent hero roles in Karuppu samy Kuthakai dhaarar,Kokki,Koodi Vaazhndhaal Kodi Nanmai,Malayan, Kaathavarayan&Thambi Vettothi Sundaram reflected his capacity for powerful emotion packed roles with positive and negative characteristics. Ramki and Karan are the latest under utilized assets of Tamil Cinema.

   Among second line father characters reflecting positive and negative mind frames, there were actors like T.N.Sivathanu,D.Balasubramanyam, R.Balasubramanyam, K.D.Santhanam[both a lyricist and actor} M.R.Santhanam {both a producer and actor and the father of today's director-cum actor Santhana bharathi},and Trichy Sounda rajan {an M.G.R favourite}.There was yet another actor called P.D.Sambandham, whose dwarf like appearance would bring spontaneous laughter as dads of comediennes and he did his best with Nagesh,in quite a few rocking comedy scenes.

   Both D.Balasubramanyam and R.Balasubramanyam came to tamil cinema in the early Nineteen forties and both were compact as Dads and villains.D.Balasubra maniyam had acted in films like Jagadhala Pradhaban,Velaikari,Thigambara Samiyar, MGR's Abimanyu&Malaikallan,Sivaji Ganesan's Kaveri&Sabash Meena, Gemini Ganesan's Maman Magal and other films like Vannakili and Thilakam.

   R.Balasubramaniam acted as Kudialan in the historical fiction film Manonmani.His other famous films include Mohini,Vedhala Ulagam,Sorgavasal,Maya Bazar,Madhurai Veeran,MGR's Pudhumai Pithan,Chakravarthi Thirumagal,Thai Magalukku Kattiya Thali,Sivaji Ganesan'a Rani Lalithangi & Karnan,and Gemini Ganesan's Adhi Parasakthi.Both these namesake actors were known for their distinct dynamism, in the delivery of Tamil dialogues.

   There are also other actors  who have played character roles or the roles of dads,with ease and grace. Some of them are Veera Raghavan,{Kamal's Naanum Oru Thozhilali &Rajini's Dharmayudham, Velaikkaran and  many more films} Gogulnath,{as Church father Adaikalam in Sivaji Ganesan's Gnana Oli}Vaathiyaar Raman,{Thanneer Thanner is a special film for him}Mohan Ram,{Sollamale,Thamizh Selvan, Padayappaa,Devan and quite a number of other films} ARS {Nayagan,Kodi Parakkudhu and a few other films}ISR {many films of which Mr.Bharath showed him as a kind of double agent in business, by betraying his employer Satyaraj to Rajinikanth,for the sake of money} and Kitty who played villain roles very effectively, in films like Kamal's Sathya,a convincing father of Vijay in Badri and a compact cop in Rajini's Baashaa and significant roles in quite a number of films.

   There were  third line comedians and so-called extra artists like Kottapuli Jeyaraman, Kali. N.Rethinam, Friend Ramasamy, Ezhumalai,Typist Gopu, Kaathaadi Ramamurthi,Maali,Loose Mohan {whose unique voice pattern and distinct delivery of the Madras slang was a special attraction}Idichapuli Selvaraj {brother of Paandu} Usilai Mani, Kumarimuthu,Oma Kuchi Narasimhan,ISR,Bakoda Kadhar,{who can forget his roleplay in the road comedy film Madras to Pndicherry?} Thayirvadai Deskan, Bonda Mani,Alwa Ravi,Kulla Mani, Ennathe Kannaiah,{the title Ennathe derived from his performance in the film Naan starring Ravichandran & Jeya lalitha}Dhideer Kannaiah,Madhanbab,and Haja Sherif {whose roles in Andha Ezhu Naatkal of Bhagyaraj and Visus's film  in Samsaram Adhu Minsaram were really impressive} 

  The other uncredited actors are Kallapetti Singaram,Pulimoottai Ramasamy{he was a very popular actor in the Nineteen Forties and his films like Mohini and Rajakumari  made him a highly noticeable performer }Meesai Murugesh,{His presence was significantly felt in Poove Unakkaga) and the name-not-known,many others.

    Of these Typist Gopu and Mali were frequent additions in the films of Sridhar and K.Balachander.Oma Kuchi Narasimhan created a flutter of laughter in films like Kudumbam Oru Kadhambam {With Visu on the latter's story of a doctor of the mad, getting mad},Adhisiya Piravi,Sooriyan and Mudhalvan.He created memorable comedy moments with Goundamani in the film Sooriyan and with Vadivelu in Arjun's Mudhalvan.Kalaapetti Singaram who started acting,ways back in the film Motor Sundaram Pillai,did a memorable role as the father of K.Bhagyaraj in the film Darling Darling.

   Banjamin's role in Tiruppaachi as the close village friend of Vijay, longing to see a film at a theatre in Chennai and getting killed in a theatre complex showed him as a memorable actor. Late Nellai Siva who has acted in a number of films is reputed for the sweet Nellai accent of Tamil. Muthukkalai has also done a lot of films and his role in Perarasu as a pretending blind beggar deserved a special notice. 

   Who can foget Kumarimuthu with his serial blast of laughter and wilful projection of his squint eye?He has proved to be a great verbal comedian and impressive character actor.Madhan Bab is always identified by his peculiar manner of talking through his laughter and laughing through his talks.Cell Murugan a close associate of late Vivek, has literally caused ruckus through rib tickling comedy scenes in films like Thirumalai, Run,Saamy, Padikkadhavan,Velaiyillaa Pattadhari 1&2, Manidhan of Udhayanidhi Stalin and a few other films. In most of Vivek's comedy scenes, Cell Murugan was a perfect foil to that late fabulous comedian. 

   Among second line villains, Kallapart Natarajan,K.M Nambirajan and K.Kannan are memorable. Nambirajan had acted  in Parasakthi, Amara Dheepam, Padikkadha Medhai,Padithaal Mattum Podhuma,Sinnajiru Ulakam,Kai Kodutha Dheivam and many others.His role as shop owner in Padikadha Medhai trying to cheat Sivaji Ganesan over the sale of a banana, would still travel on the memory lane of the audience. Nambirajan used to deliver his Tamil dialogues with a peculiar throat vibration and modulation.

    Kallapart Natarajan played as thief in many films including the famous film Dheiva Piravi as the younger brother of Sivaji Ganesan. Later Kamalahasan made use of Kallapart Natarajan in an elegant character role in Devar Magan as the father of Revadhi.Sairaam was a great, villain's sidekick espcially to M.N.Nambiyar  P.S.Veerappa,and T.K.Ramachandran. An actor closely resembling the facial profile and physical stature of Sairam was Friend Ramasamy who brought cheers to the audience by his brief time comedy roles in many films.

   Then G.Srinivasan played an effective roleplay as villain,villain's helping advocate and supporting character.He did effective villain roles in films like Pudhiya Vaarpugal and Rajini's Rajadhi Raja.He was an appealing father in films like Vellai Roja and Rajini's Manidhan.His other notable films are Kanni Paruvathile,Ranuva Veeran, Kizhake Pogum Rayil,Murattu Kalai and the most recent Vengai

    There are stunstmen actors like Vikram Dharma,Rocky Rajesh,Super Subbarayan, Justin, Azhagu, Ponnambalam,Fefsi Vijayan,Dhilip Subbarayan,Kanal Kannan,Anal Arasu,Jaguar Thangam,,Peter Hein,Stunt Silva,Miracle Michael,Riaz Khan, Thalapadhi Dhinesh,Vikram Dharma,and Besant Nagar Ravi to whom Tamil cinema owes its fiery stunt moments.

  Among other character actors Saami Kannu {who was director P.Madhavan's favourite} and A.Veerasamy cast indelible impressions in their roleplay. A.Veerasamy's famous dialogue 'எசமான் எனக்கு ஒரு உண்ம தெரிஞ்சாகணும்' {"Master I need to know one truth''}in Mudhal Mariyadhai,will ever be heard in audience ears,with its agonizing reach.

    Among the old small time actresses C.T.Rajakantham,P.Shanthakumari,Lakshmi Praba,P.S.Gnanam, K.S.Angamuthu, Thambaram Lalitha,Padmini Priya dharshani M.S.S.Bhagyam,S.N.Parvadhi and many other forgotten names adorned the Tamil Screen with their independent acting mettle.Of these,C.T.Rajakantham played mother in law roles with both positive and negative shades like her contemporaries  M.S.Sundari Bai and C.K Saraswathi.{Her role as the mother of Kadothgaja in Maya Bazar is still in memory}P.S.Gnanam's characterization in many films,was ever stuffed with malice and foul play and no one would have forgotten her role as the crudest woman, causing total havoc to the lives of the most affectionate siblings in Paasamalar.

   Whereas,P.Shanthakumari played her mother roles beautifully in Vidivelli and Vasantha Maalaigai.{both Sivaji Ganesan films}.Lakshmi Prabha was another actress with great voice vibrations creating positive notes.Whereas,Thambaram Lalitha and Padmini Priyadharshani mostly played negative roles as vamps or concubines or woman characters with evil motives.K.S Angamuthu,an actress of the Pre independence period,was ever fit for the role of a gossip monger and news feeder with her heavy phsique and loud mouth.All these women need their distinct place in the archives of Tamil Cinema,for raising the capacity of its wield with the huge audience of Tamil cinema

    There might be a huge list of actors and other limbs of the Tamil film industry who did a great job on the big screen,whose physical identity and verbal thrust are very much known to the audience,but their names are not saved to their memory.But for the significant contribution of these most talented but less known actors, no movie would reach its deliverable dynamism.

  If only their names strike our minds and find a place in our memory like those of their counterparts, it would do them all a great service, that they earnestly deserve. I have to conclude this post with an apologetic note,for not mentioning the other significant contributors, whose names have unfortunately failed to strike my memory. All small-time actors rightly deserve a special salute from the audience.The forgotten names will appear in a sequel to this post.

     {To be continued as Part II}

                             +++++++++++++++0+++++++++++++++++