எம்.ஜி. ஆரின் திரைப்பாடல்களில் கடவுளும் கண்ணீரும்

    மக்கள் திலகம் எம்.ஜி.ஆரின் பல திரைப் படங்களின் வெற்றிக்கு,பாடல்கள் பெரும் பங்கு வகித்தன என்பதுபற்றி, இருவேறு கருத்துக்கள் இருக்க வாய்ப் பில்லை.அதே போன்று,அவரின் பாடல் களில்,காதல், தாய்மை,புரட்சி ஆகிய வையே பிரதானமாக முன்னிறுத்தப்பட் டன என்பதும், அனைவரும் அறிந்த ஒன்றே!திராவிட அமைப்பில் தன்னை முழு மனதுடன் இணைத்துக்கொண்ட பின்னர் அவரின் 'தனிப்பிறவி'திரைப் படத்தில் ஜெயலலிதாவுக்காக P.சுசீலா பாடிய,''எதிர் பாராமல் நடந்ததடி''எனும் பாடலுக்கிடையே,முருகனாகக் காட்சி யளித்தார் என்பதல்லாது,MGR ஆலயங் களுக்குச் செல்லும் காட்சி கள் கூட அவர் திரைப் படங்களில் இடம் பெறவில்லை என்றே தோன்றுகிறது.

  முற்போக்கு சிந்தனையும்,தன்னம் பிக்கை தாக்கங்களும்,உழைக்கும் வர்க்கத்தின் வியர்வைத்துளிகளும், உள்ளடக்கிய எம்.ஜி.ஆர் திரைப்படப் பாடல்களே,அவரின் அரசியல் முகப்பிற்கு அடையாளமும், அங்கீகாரமும்,அமோக மான ஆதரவும் கூட்டியது.டி. எம்.எஸ். பாடல்களே எம்.ஜி.ஆரின் அரசியல் கால்பதிப்பின் முத்திரைகள். இருப்பி னும்,எம் ஜி ஆரின் திரைப்படப் பாடல் களிலும், இறைவனைப் பற்றிய முரண் பட்ட சில பாடல்களும்,தைரியத்தின் மறுவுருவாகப் பார்க்கப்பட்ட அவரின் கதாபாத்திரங்களுக் கிடையே,சோகத்தை வெளிப்படுத் திய கண்ணீர் சிந்தவைத்த சில பாடல் களும் உண்டு. 

  கடவுளைப்பற்றி 'ஆனந்தஜோதி' திரைப்படத்தில் கண்ணதாசன் எழுதி, விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இசையில், எம்.ஜி.ஆருக்காக டி.எம்.எஸ் பாடிய, 

"கடவுள் இருக்கின்றார் 

அது உன் கண்ணுக்கு தெரிகின்றதா 

காற்றில் தவழுக்கிறார் 

அது உன் கண்ணுக்கு தெரிகிறதா" 

 எனும் பாடல்,எம்.ஜி.ஆரின் கடவுள் நம்பிக்கையை உறுதி செய்தாலும், 'நாடோடி' திரைப்படத்தில்,அதே கண்ண தாசன் அவருக்காக எழுதி எம். எஸ். விஸ்வநாதனின் இசையில் டி.எம்.எஸ் பாடிய, 

"கடவுள் செய்த பாவம் 

இங்கு காணும் துன்பம் யாவும் 

என்ன மனமோ என்ன குணமோ 

இந்த மனிதன் கொண்ட கோலம்" 

   எனும் வரிகள் கடவுளையும் மனிதனை யும் இரு துருவங்களாக்கின.இதே தொனி யில்தான், 'தாய் சொல்லை தட்டாதே' திரைப்படத்தில் கவியரசு எழுதி, கே.வி. மகாதேவன் இசையமைப்பில் எம்.ஜி. ஆருக்காக டி.எம்.எஸ் பாடிய, 

"போயும் போயும் மனிதனுக்கிந்த 

புத்தியைக்கொடுத்தானே

இறைவன் புத்தியைக்கொடுத்தானே! 

அதில் பொய்யும் புரட்டும் திருட்டும் கலந்து 

பூமியைக் கெடுத்தானே 

மனிதன் பூமியைக் கெடுத்தானே!''  

எனும் பாடலும் அமைந்திருந்தது.பின்னர் 'என் அண்ணன்' திரைப்படத்திலும், 

  கண்ணதாசனின் வரிகளை,கே.வி.மகா தேவன் இசையில் டி.எம்.எஸ் பாடிய, 

"கடவுள் ஏன் கல்லானார் 

மனம் கல்லாய்ப்போன  மனிதர்களாலே" 

பாடல்,கடவுளுக்கும் மனிதனுக்கும் உள்ள இடைவெளியை உறுதி செய்தது. 

  பொத்தாம் பொதுவாக,கடவுளையும் மனிதனையும் பிரித்துப்பார்த்த எம். ஜி.ஆரின் திரைப்பாடல்களிடையே, தனி மனிதன் வேதனைக்கும் கடவுளைக் காரணம் காட்டிய பாடலே,'பெரிய இடத்துப் பெண்'திரைப்படத்தில் எம்.எஸ்.விஸ்வ நாதன் இசையில் டி.எம்.எஸ் பாடிய கண்ணதாசன் வரிகளான, 

"அவனுக்கென்ன தூங்கிவிட்டான் 

அகப்பட்டவன் நானல்லவா 

ஐயிரண்டு மாதத்திலே 

கைகளிலே போட்டுவிட்டான்" 

என்று தொடங்கி, 

"வானிலுள்ள தேவர்களை 

வாழவைக்க விஷம் குடித்தான் 

நாட்டிலுள்ள விஷத்தை எல்லாம் 

நான் குடிக்க விட்டுவிட்டான்" 

  என்று புராணங்களை காரணம் காட்டி கடவுளை வம்புக்கிழுத்த பாடல். இதே போன்றுதான்'படகோட்டி' திரைப்படத்தில் மீனவச் சமூகத்திற்காக மனமுடைந்து, விரக்தியில் எம்.ஜி.ஆர் வாயசைக்க, அவருக்காக எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசையில் டி.எம்.எஸ் பாடிய வாலியின், 

"தரை மேல் பிறக்க வைத்தான்

எங்களை தண்ணீரில் மிதக்க வைத்தான்

கரைமேல் இருக்க வைத்தான்

பெண்களை கண்ணீரில் குளிக்க 

வைத்தான்'

  எனும் கடவுளை வசைபாடிய பாடல். மேலே பட்டியலிட்ட பாடல்களில் கடைசி இரண்டு பாடல்களில், அசாதா ரணமாக எம்.ஜி, ஆரிடம் கம்பீரத்திற்கி டையே கண்ணீரைக் காணமுடிந்தது. இவற்றை யெல்லாம் கடந்து முழுமையான சோகத்தை எம்.ஜி.ஆரின் முகத்தில் கொண்டு வந்து அவரைக்கதறவைத்தது, 

'நீதிக்குப்பின் பாசம்' திரைப்படத்தில்  அவருக்காக டி. எம். எஸ் பாடிய, 

"போனாளே  போனாளே 

ஒரு பூவுமில்லாமல் பொட்டுமில்லாமல்

போனாளே" 

எனும் சோகத்தை பிழிந்து வைத்த பாடல். 

  இப்பாடலுக்கும் கண்ணதாசன் வரியெழுத கே.வி.மகாதேவன் இசையூட் டினார். இதே போன்று, வேறு இரண்டு சோக கீதங்களும் எம்.ஜி.ஆர் திரைப் படங்களில் இடம்பெற்றன.'பணக்கார குடும்பம்' திரைப்படத்தில், எம். ஜி. ஆருக் காக விஸ்வநாதன் இசையில், டி.எம்.எஸ் பாடிய கண்ணதாசன் வரிக ளான, 

"பல்லாக்கு வாங்க போனேன் ஊர்வலம் போக 

நான் பாதியிலே திரும்பி வந்தேன் தனிமரமாக 

மல்லிகைப்பூ வாங்கிவந்தேன் பெண்ணுக்குச் சூட 

அதை மண்மீது போட்டுவிட்டேன் வெய்யிலில் வாட"

  எனும் வரிகள்.எம்.ஜி.ஆருக்கான பாடலா கவே தோன்றாது.இந்த மாதிரி அமைந்த இன்னொரு பாடல்தான் 'தாயைக் காத்த தனயன்"படத்தில் இடம் பெற்ற,

'நடக்கும் என்பார் நடக்காது

நடக்காதென்பார்  நடந்துவிடும்

கிடைக்குமென்பார் கிடைக்காது 

கிடைக்காதென்பார் கிடைத்து விடும்'

என்று தொடங்கி,

"தொடுத்த பந்தல் அழகு பார்த்து

துள்ளும் ஒருவன் மனமிங்கே

பிரித்த பந்தல் கோலம் கண்டு

பேதை கொண்ட துயரிங்கே''

  என்று துன்பத்தை.தோலுரித்துக் காட்டிய,கண்ணதாசன் வரிகளிலமைந்த கே.வி.மகாதேவன் இசையில் டி.எம்.எஸ் சோகத் தின் ஆழம் கண்ட பாடல்.

  இந்த வகையில் அமைந்த மற்றொரு பாடல்தான்,'பெற் றால்தான் பிள்ளையா?' திரைப்படத் தில்,எம்.எஸ்.விஸ்வநாத னின் இசையில்,வாலி கவிபுனைந்து, டி.எம்.எஸ் P.சுசீலாவுடன் இணைந்து இருமுறையில் ஒரு முறை சோகமாக கேட்கப்பட்ட, 

"செல்லக்கிளியே மெல்லப்பேசு 

தென்றல் காற்றே மெல்ல வீசு"

எனும் கேட்போரை மெய்மறக்கச் செய்த பாடல்.

 இவற்றுக்கெல்லாம் மேலாக,1968 இல் வெளிவந்த எம்.ஜி.ஆரின் 'ஒளி  விளக்கு' திரைப்படத்தில் எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசையில் வாலி வரிவடித்து,சவுகார் ஜானகிக்காக P.சுசீலா பாடிய, 

"இறைவா உன் மாளிகையில் 

எத்தனையோ மணிவிளக்கு

தலைவா உன் காலடியில் 

என் நம்பிக்கையின் ஒளிவிளக்கு" 

என்று தொடங்கி, 

"ஆண்டவனே உன் பாதங்களை 

என் கண்ணீரில் நீராட்டினேன் 

இந்த ஓருயிரை நீ வாழவைக்க 

இன்று உன்னிடம் கையேந்தினேன் 

முருகையா" 

  எனும் கடவுளின் பாதத்தில் கண்ணீரை காணிக்கையாகிய பாடல் வரிகள்,  திராவிட முன்னேற்றக்கழக அரசு அமைந்த அடுத்த ஆண்டில்,எம். ஜி.ஆர் திரைப்படத்தில் இறைநம்பிக்கை வலு வூன்றியதைக் குறிப்பிட்டு,அது அவரின் உள் மனதில் உலவிய இறைபக்தியை வெளிப்படுத்துவதாக விமர்சிக்கப் பட்டது. 

    மனதில் நின்ற,மாறுபட்ட எம்.ஜி.ஆரின்  சில திரைப்படப் பாடல்கள், இப்பதிவில் குறிப்பிடப்பட்டன.காதல், தாய்மை, சமூக நீதி பாதையில் பயணித்த எம்.ஜி.ஆரின் பல பாடல்களுக்கிடையே, கடவுளையும் கண்ணீரையும் வெளிப்படுத்திய எம்.ஜி. ஆர் படப்பாடல்களையும் தமிழ்த்திரை ரசிக்கச் செய்தது,எனும் கருத்தினை வெளிப்படுத்துவதே,இப்பதிவின் நோக்கமாகும்.

                                   ===============0==================== 

Why did Indian 2 become a flop?

 

  A question like this can be easily bypassed, because many sequels like Sandakozhi 2 and Saami 2 failed at the box office and so did Indian 2. But it cannot be bypassed that easily, because it gave immense hope to the audience in view of the titanic duo, Shankar and Kamal and the prolonged years it took for its production. Then why did the film become a flop at the theatres?

 It failed to capture the imagination of the audience for the following reasons.

1} Perception failures, about the transitional cinematic expectations of the audience, between 1996 and 2024. It is of course strange that an awesome film maker like Shankar, who ruled to the roost through his fabulous hits like Gentleman,Mudhalvan, Kadhalan, Indian, Sivaji and Anniyan, besides his fairly successful films like Jeans.Endhiran,Nanban, Boys and I, could not effectively foresee the mood of the audience, groomed afresh, by young and energetic film makers like,Ranjith Lokesh Kanagaraj, Karthick Subburaj,Nelsson and a few others. Times have substantially changed and Shankar seems to have failed to gauge the mindset of the guardian angels of Tamil Cinema.

2} The grave absence of a galvanizing Kamal, by his enervated presence, shows him almost like a dead wood. What a dramatically inspiring force he was in Indian, as the formidable father and the wrongly fundraising, fun-loving son! It became a halfhearted show of Kamal in Indian 2 and he himself would have felt it as a weird thespian experience, in his eventful career.

3] The ludicrous and almost irritating presentation of Varma Kalai through narration and ugly scenic presentation. The invincible Indian grandpa became a farcical tool here.

4} The exit of tempestuous music by A.R.R. 

and above all

5} the documentary-like narration in the first half of the film.

However, all said apart, the highly redeeming positive factors of Indian 2 are,

a} The committed and lovable role play of Siddarth and his disillusioned,emotion packed family episode, with his father Samuthrakani and his mother, delivering a gripping experience to the viewers.

2} The breezily executed character display of Renuka as the corrupt Sub-Registrar

and

3} The heartwarming opportunity to see on the screen, departed actors of merit, like Nedumudi Venu,Vivek,Mano Bala, and Marimuthu {only on a single shot}.

On the whole though not appealing, the film is not badly boring. 

                                          ===========0============

மரியாதை தேய்ந்து,

 

   மனிதனுக்கு மனிதன் காட்டும் மரியாதையை நிர்ணயம் செய்வது, ஒருவர் மீது ஒருவர் கொண்டுள்ள மதிப்பின் அடையாளமாகவோ,அல்லது அன்பின் அடர்த்தியாகவோ, நெருக்கத் தின் நீட்சியாகவோ இருக்கும் என்பதே, வாழ்வின் இயல்பு நிலையாகும்.வெறுப் பில் வார்த்தைகள் இடறுகையிலும், சினத்தில் சொற்கள் சிதறுகையிலும், மரியாதைவாகனம்,தடம் புரளுவதுண்டு.

   ஆனால் பெரும்பாலும், நெருக்கம் நிரம்பி வழிகையில்,மரியாதைச் சொற் கள் விடை பெற்றுக்கொள்வ துண்டு. அதுவும் குறிப்பாக தமிழில்,'டா' என்பதும் 'டி' என்பதும் மரியாதை தேய்ந்து, மனசுக் குள் மத்தளம் வாசிக்கும்,மகிழ்ச்சித் துள்ளலாகும்.தமிழ்த்திரையின் தொடக்க காலத்திலேயே,'டா'எனும் ஒலி கொண்ட எழுத்து,சற்றுத் தூக்கலாய் இருந்ததை, எம்.ஜி.ஆரின்,'மன்னாதி மன்னனின்

"அச்சம் என்பது மடமையடா

 அஞ்சாமை திராவிடர் உடமையடா",

 'அரசிளங்குமரி'யின்

" சின்னப்பயலே சேதி கேளடா''

போன்ற  டி எம் எஸ் பாடல்களில் காணமுடிந்தது.

  இப்படி ஒருமையில் உபதேசம் செய்த 'விஜயபுரி வீரன்' திரைப்படத்தில், 

ஏ. எம்.ராஜா பாடிய, 

"உள்ளத்திலே உரம் வேணுமடா 

உண்மையிலே திறம் காணுமடா 

ஒற்றுமையால் வெற்றி ஓங்குமடா"

'நீலமலைத் திருடன்' திரைப்படத்தில்

 டி எம் எஸ் பாடிய,

"சத்தியமே லட்சியமாய்க்கொள்ளடா 

தலை நிமிர்ந்து உன்னை உணர்ந்து செல்லடா" 

  போன்ற பல பாடல்களும் தமிழ்த்திரை ரசிகர்கள் கண்டும் கேட்டும் ரசித்ததவை யாகும்.

  தமிழ்த் திரைப் பாடல்களில் இந்த மரியா தைத் தேய்வு,பெரும்பாலும் மகிழ்ச்சி அல்லது விரக்தியின் வெளிப்பாடேயா கும்!'உத்தமபுத்திரன்'படத்தில் டி.எம்.எஸ் பாடிய,

"யாரடி நீ மோகினி 

கூறடி என் கண்மணி

ஆசையுள்ள ராணி அஞ்சிடாமலே நீ  

ஆட ஓடிவா காமினி" 

  எனும் ஆரவார பாடலிலும் சரி,பின்னர் 'லட்சுமி கல்யாணம்' திரைப்படத் தில் அதே டி.எம்.எஸ் பாடிய, 

"யாரடா மனிதன் இங்கே 

கூட்டிவா அவனை இங்கே" 

  எனும் மனிதமின்மைப் பற்றிய விரக்தி பாடலிலும் சரி,மரியாதை சட சடவெனத் தேய்வதை நாம் அறிகிறோம்.

அதே போன்று,'சிவகாசி'திரைப்படத்தில் சங்கர் மகாதேவன் குரலில் ஒலித்த,

"வாடா வாடா, வாடா வாடா தோழா; 

நாம வாழ்ந்து பாப்போம் வாடா. 

நீயும் நானும் நீயும் நானும் ஒண்ணா, 

சேர்ந்து நின்னா உலகம் கீழ கண்ணா "

என்று தோழமைக்கூட்டுவதும், 

"வாடி தோழி கதாநாயகி 

மனசுக்குச் சுகம்தானா" 

   என்று 'துலாபாரம்'திரைப்படத்தில் குசலம் விசாரிப்பதிலும், தோழமையில் மரியாதை மடைமாறிச் செல்வதை உணரமுடிந்தது.

   இதற்கு ஒருபடி இன்னும் கீழிறங்கி 'காலம் மாறிப்போச்சு' திரைப்படத்தில் வடிவேலு வரிந்துக்கட்டி வசைபாடிய, 

"வாடி பொட்டப் புள்ள வெளியே 

என் வாலிபத்தை நோகடிக்க கிளியே" 

எனும் பாடல், மனைவிக்கான மரியாதை யை மலைக்கேற்றியது.இதே வடிவேலு தனது முதல் படமான ராஜ்கிரணின்'என் ராசாவின் மனசிலே'திரைப்படத்தில் ஆடிப்பாடிய, 

"போடா போடா புண்ணாக்கு 

போடாத தப்புக்கணக்கு" 

 என்ற பாடல் மரியாதையை மூட்டைக்கட்டி மூலையிலிட்டது.இதற்கு எதிர்வினையாக அமைந்திருந்தது, 'தாமரை நெஞ்சம்' திரைப்படத்தில் P.சுசீலாவும் L.R.ஈஸ்வரி யும் பாடிய, 

 "அடி  போடி பைத்தியக்காரி 

நான் அறியாதவளா சின்னஞ்சிறுசா" 

  எனும் அசட்டையானப்பாடல்.இப்படிப்பட்ட வேறொரு பாடல் இந்த இரட்டைப்பாடகர் களின் குரல்களில் 'கன்னிப் பெண்' திரைப்படத்தில் இடம் பெற்றது.

"அடி.ஏண்டி அசட்டுப் பெண்ணே

உன் எண்ணத்தில் யாரடி கண்ணே"

எனும் பாடல்,பலரின் மனம் கவர்ந்த இனிய கீதமாகும்.

'சவாலே சமாளி'திரைப்படத்தில் 

"என்னடி மயக்கமா சொல்லடி 

கட்டுப்படாதே 

உனது உரிமையை 

விட்டுதராதே"

 என்று தோழமைக்குத் துணை நின்ற P.சுசீலா L.R.ஈஸ்வரி குரல்களில் அமைந்த பாடலும், பின்னர் அதே L.R. ஈஸ்வரியின் தனிக்குரலில் அமைந்த, 

"அடி என்னடி உலகம் 

இதில் எத்தனைக் கலகம்" 

  எனும் விரக்திப்பார்வை அமைந்த பாடலும், மரியாதை தேய்மானத்துடன் மரியாதைக்கு மரியாதை தேடித்தந்தன. இப்படி மனிதர்களுக்குள் மரியாதையை மடிக்கச் செய்த பல பாடல்களுக்கிடையே, இறைவனையும்  வம்புக்கிழுத்த மரியாதை தேய்ந்த பாடல்களும் உண்டு. 'மனிதனும் தெய்வமாகலாம்' திரைப்படத் தில் சீர்காழி கோவிந்தராஜன் பாடிய, 

"என்னடா தமிழ்குமரா

என்னை நீ மறந்தாயா" 

 எனும் தமிழ்க்கடவுள் முருகனை யாசித்துத் துணைக்கழைத்த பாடலிலும், மரியாதை மாயமானது,இறைவனுடன் மனிதன் கொண்ட மனதின் நெருக்கமே யாகும்.இதே முருகனை அவன் பெயரைச் சொல்லும்போது ஏற்படும் மனதின் உற்சாகத்தை வெளிப்படுத்திய பாடலே 'கந்தன் கருணை' திரைப்படத்தில் P.சுசலா பாடிய, 

"சொல்ல சொல்ல இனிக்குதடா 

உள்ளமெல்லாம் உன்பெயரை 

சொல்ல சொல்ல இனிக்குதடா" 

எனும் சந்தோஷத்தின் சன்னிதானம். 

  இறைவனிடம் உள்ள நெருக்கத்தை இன்னும் ஒருபடி மேலே போய், மரியாதை யை மடக்கிப்போட்டு கட்டளையிடும் வண்ணம் 'ஆதி பராசக்தி'திரைப்படத்தில் டி.எம்.எஸ் பாடிய, 

"சொல்லடி அபிராமி 

வானில் சுடர் வருமோ 

எனக்கு இடர் வருமோ 

பதில் சொல்லடி அபிராமி 

நில்லடி முன்னாலே 

முழு நிலவினை 

காட்டு உன் கண்ணாலே" 

   என்ற உருக்கமானப் பாடல்.இப்பாடலை கேட்கும்போதெல்லாம்,இத் திரைப்படத் தில் அபிராமி பட்டராகத் தோன்றிய, எஸ்.வி. சுப்பையாவின் அற்புதமான நடிப்பும் மேலோங்கி நிற்கும். 

  வரிக்குவரி 'டி' போட்டு உரிமைப்பரவசத் தில் திளைத்த பாடலே 'என் கடமை'திரை ப்படத்தில் டி.எம்.எஸ் மகிழ்ச்சித்துள்ளளு டன் பாடிய,

''நில்லடி நில்லடி சீமாட்டி 

உன் நினைவில் என்னடி சீமாட்டி 

வில்லடி போடும் கண்களிரண்டில்

விழுந்ததென்னடி சீமாட்டி ......

தொட்டால் சுருங்கி செடியை போல 

நாணம் என்னடி சீமாட்டி 

கட்டண உடல் காயாய்  இருந்து

கணிந்ததென்னடி சீமாட்டி 

சிட்டாய் பறக்கும் கால்களிரண்டில்

தயக்கம் என்னடி சீமாட்டி 

இங்கு வந்தது என்னடி சீமாட்டி 

சங்கதி சொல்லடி சீமாட்டி 

தந்தியை மீட்டும் கைகளாலே 

தழுவிக் கொள்ளடி சீமாட்டி 

......................................................

உன்னையல்லாது இன்னொரு கன்னி 

உலகில் ஏதடி சீமாட்டி" 

   என்று 'டி'சொல்லி காதலில் குளித்த பாடலைப்போல்,அதில் கொஞ்சம்'டி' யில் திளைத்த பாடலே 'பட்டிக்காடா பட்டணமா' திரைப்படத்தில் டி.எம்.எஸ் பாடி, பட்டி தொட்டியெல்லாம் பவனிவந்த,

''என்னடி ராக்கம்மா 

பல்லாக்கு நெளிப்பு 

என் நெஞ்சி குலுங்குதடி"

 எனும் ஆரவாரப்பாடல்."அடி ராக்கு என் மூக்கு" என்று தொடங்கி,வரி வரியாய் மரியாதைக்கு விடைகூறி மனம் கவர்ந்த பாடலாகும்.சில நேரம் இரு பாலாருக்கும் ஒரே பாடலில் மரியாதைக்கு சங்கூதுவ தும் உண்டு.அப்படி அமைந்ததுதான்' படகோட்டி'திரைப்படத்தில் P.சுசீலா பாடிய, 

"என்னை எடுத்து தன்னை கொடுத்து 

போனவன் போனாண்டி"

  என்று வேதனையில்,மரியாதையை மண்ணுக்குள் புதைத்த பாடல்.தமிழ்த் திரைத் தலைப்புகள்கூட சில சமயங் களில் மரியாதையை தவற விட்டதுண்டு. அப்படி அமைந்த தலைப்புகளில்,'போடா போடி''யாரடி நீ மோகினி'போன்றவை தனிச்சிறப்பு வாய்ந்தவையாகும். 

    இந்த மாதிரி மரியாதையை மனசுக்குள் வைத்து,'அவன்''அவள்''டா' 'டி'என்று, உரிமையுடன் மொழியில் மரியாதையை சுருங்கச்செய்த இன்னும் பல பாடல்க களும் தலைப்புக்களும் தமிழ்த் திரை யிரல் உண்டு.அன்பின் தாக்கத்தில், நெருக்கத்தின் சல்லாபத் தில்,நட்பின் நங்கூரத்தில், ஒருமையில் சொற்கள் நிலை நிறுத்தப்படுவதில்,மரியாதை  தேய்வதில்"குறையொனறும் இல்லை நிறையுண்டு கண்ணா" என்றே, கூறத்தோன்றும்.

  குறிப்பு :-மரியாதைக்கு மல்லுக்கட்டும் பாடல்களை பட்டியலிடுகையில், அவற்றை எழுதிய கவிஞர்களும்,அவற் றிர்க்கு இசைக்கோர்த்த இசை மேதை களின் பெயர்களும்,இரண்டாம் பட்சமே எனும் அடிப்படையில், இப்பதிவில் அவர் களின் பெயர்கள் குறிப்பிடப்படவில்லை.

                             ================0==================

The Role of Naradha in Tamil cinema.

   

   Naradha also known as Naradhamuni is said to be the king of all sages in Hindu puranas/ Hindu mythology.He is described as the incarnation of knowledge and wisdom with his itinerary of musical parade and story-telling. The other most important version is that of Naradha being the brainchild of Lord Brahmma. He is always depicted with a modern kind of Veena on hand and Veena as a stringed instrument is stated to have existed as early as the times of {the Bronze Age} the Rig and the Sama Vedic period.

  The character of Naratha would have found a solid place in more number of Telugu films than in Tamil. However,Tamil cinema too, has offered a significant place in films,that have found an immortal place in audience memory. Interestingly, the Naradha character was donned by none other than M.S. Subbulakshmi in the film Savithri{1941}.A woman taking up a male character was rare those days, because it was usually men who did female characters in street plays as well as in films, for want of women coming out to do acting, either in dramas or films. But M.S.Subbulakshmi  appearing as Naradha was the rarest of rare events.at the starting era of Tamil cinema. The film directed by Y.V.Rao also showed him as Sathyavan and Shanta Apte as Savithri.

  The very next year {1942} there came the film Bhaktha Naradar directed by Soundarajan which cast Ranjan the sweet and swash buckling actor of those days, in the role of Naradha. The film narrates the mythological/divine circumstances leading to the birth of Naradhar and the vagabond journey undertaken by him, towards intellectual and spiritual enlightenment. Seven years later {1949},Tamil cinema's famous singer Chidambaram Jeyaraman took up the role of Naradha in the widely acclaimed film Krishna Bhakthi starring P.U.Chinnappa and T.R.Raja kumari. The story screen play and direction were done by R.S.Mani. Krishna Bhakthi was the only film in which the traditionally popular singer M.L.Vasanthakumari played a role, though later her daughter Sri Vidya occupied the Tamil big screen for quite long.

  Sterling singer T.R.Mahalingam, very fascinatingly did the role of Naradha in two films. The first film was Sivaji Ganesan's Sri Valli.{1961}.Incidentally, T.R.Mahalingam himself had acted as hunter Velan in the earlier Version of Sri Valli {1945}.While this earlier release was directed by A.V.Meyyappan& A.T.Krishnasamy, the Sivaji Ganesan film was made by T.R.Ramanna.The story of T.R.Mahalingam's Sri Valli was written by A.T.Krishnasamy and the screen play of Sivaji Ganesan's film went to the hands of lyricist Thanjai.N.Ramaiahdas.The second film showcasing T.R.Mahalingam as Naradhar was  A.P.Nagarajan's Agathiyar{1972} in which Sirkazhi Govindarajan portrayed the role of  the Tamil saintly poet Agathiyar.

  It was Sivaji Ganesan who created a dramatic space for Naradha in the A.P.Nagarajan film Saraswathi Sabadham{1966}.The film exuberantly delineated the essence of Naradha through an extraordinary exhibition of body language and captivating delivery of cutting dialogues,of the sage while talking to the three goddesses of Art,Wealth and Bravery.By his brilliant roleplay the chevalier created an excellent image for Naradha in the minds of the audience. It was an image of mischief and massive meaning, that Naradha was capable of presenting to the world, through his cerebral churning. 

  After this colossal depiction of Naradha, it was the bilingual film Baktha Prahlaadha under the AVM banner, that showed Naradha in a mildly mischievous form by, casting the illustrious singer Balamurali Krishna in the role of Naradha. The vibrant Carnatic singer really did a fabulous job as Naradha, by indirectly motivating Prahladha on the one hand towards Mahavishnu,and instigating Hiranyakasibu against the Vaishnavite deity on the other. In this film serenely dedicated to the Prahalatha myth, Roja Ramani as Prahladha and S.V.Renga Rao as Hirnya, created indelible impressions in the minds of the viewers. But the late singer would ever stay in audience memory as impeccable Naradha.

  The character of Naradha was included in K.S.Gopala Krishnan's film Aadhi Parasakthi {1971}.The last role of Naradha that this blog writer watched was that of A.V.M Rajan,in another A.P. Nagarajan film Thirumalai Deivam{1973}.A.V.M.Rajan who was a passionate actor doing characters embedded with high voltage of emotions, did his very best as Naradha,with adequate voice modulation and sweetness expected of the role of the sage.

  Naradha is thus the foremost part of not only the Hindu puranas/ myths, but is an also enchanting part of Tamil mythological films. As Naradha is an exemplary symbol of art, culture, music and enlightenment, most of the films allocating a specific role for Naradha, have not gone without songs sung by this myth-centric character.

  As this blog writer has less knowledge of the musical component of films released before the Nineteen fifties, this post would happily place on record with admiration, the T.R.Mahalingam's songs Unakkaagave Pirandha Azhagan and Karpaga Cholaiyile from Sri Valli{1961},Andavan Tharisaname and the two dynamic songs Isaiyaai Thamizhaai Iruppavane & Namachivaaya Ena Solvome sung by this veteran singer with the other musical stalwart Sirkazhi Govindarajan  in Agathiyar. Similarly, the most popular song Kalviyaa Selvamaa Veeramaa sung by T.M.Sounda rajan for Naradhar Sivaji Ganesan in Saraswathi Sabadham,and Thiruppaal Kadalil Palli Kondaaye Sriman Naaraayanaa,sung by Balamurali Krishna as Naradha in Bhaktha Prahlaadhaa are also to be cherished in the musical archives of Tamil cinema.

   The character of Naradha as a whole, is an ensemble of tricks, tales, punch and perception. The name 'Narayana' sitting on his tongue is a harbinger of hopes of salvation and support, for an ailing humanity, ailing with the ignorance of what life is, and how it should be lived. Though Naradha the Narayana devotee, seems to carry the Vaishnavite tag, he should be perceived as the spokesperson of ethics and instructiveness, endowed with the divine responsibility of leading mankind, to its height of glory and ennoblement. 

                            ================0==================