'போகிற போக்கில்'

"டிங்கிரி டிங்காலே மீனாட்சி டிங்கிரி டிங்காலே 

உலகம் போற போக்கப்பாரு தங்கமே தில்லாலே" 

என்று உலகின் மோசமானப் போக்கை  நையாண்டி செய்வதும், {'அன்பு எங்கே' பாடியவர், டி.எம்.சௌந்தராஜன் } 

"காலம் போற போக்க பார்த்தா யாரு பேச்சை கேட்பது 

கவலை பட்டு என்ன பண்ண ஆனவழி ஆகுது,ஆனவழி ஆகுது " 

என்று காலத்தின் குழப்பச்சூழலில் அத்துமீறிய விரக்தியில் மனம் போவதை யும், {'உலகம் இவ்வளவுதான்' பாடியவர் டி.எம்.எஸ் }

இதற்கு முற்றிலும் மாறாக,

"எங்கே போய்விடும் காலம்

அது என்னையும் வாழவைக்கும்

உன் இதயத்தை திறந்து வைத்தால்

அது உன்னையும் வாழவைக்கும்"

என்று காலத்தின் போக்கிற்கு  நம்பிக் கைக் கல் நடும் போக்கும், 

"கண் போன போக்கிலே கால் போகலாமா 

கால் போன போக்கிலே மனம் போகலாமா 

மனம் போன போக்கிலே மனிதன் போகலாமா 

மனிதன் போன பாதையை மறந்து போகலாமா"(பணம் படைத்தவன் படத்தில் டி.எம.எஸ் பாடியது)

  என்று போகும் பாதை சரியானதாக இருக்கவேண்டும் என்று சொல்லி நல்வழிப்பாதையை சுட்டிக்காட்டுவதும், போகிற போக்கில் நாம் கேட்டு ரசித்த, 'போகும் வழி' திரைப்பட பாடல்களாகும்.  

"போறவளே போறவளே பொன்னுரங்கம் 

என்ன புரிஞ்சுக்காம போகிறீயே நீ 

என் சின்ன ரங்கம்" 

என்று போகிற போக்கில் நேசிக்கிற பெண்ணை கலாய்ப்பதும் {'மக்களை பெற்ற மகராசி'திரைப்படம் பாடியவர்கள் T.M.S &P. பானுமதி  }

"நீ போகுமிடமெல்லாம் நானும் வருவேன் 

போ போ போ" 

  என்று தெனாவெட்டோடு காதலியை stalk செய்வதும் {'இதயக்கமலம்' பாடியவர்கள் P.B. ஸ்ரீனிவாஸ்,P. சுசீலா}

"இந்த  பெண் போனால் அவள் பின்னாலே

என் கண்போகும்".('எங்க வீட்டுப் பிள்ளை' பாடியவர்கள் டி.எம்.எஸ் மற்றும் P.சுசிலா) என்றும்,

"மெல்லப்போ மெல்லப்போ

 மெல்லியலாளே மெல்லப்போ

சொல்லிப்போ சொல்லிப்போ

சொல்வதை கண்ணால் சொல்லிப்போ"

('காவல்காரன்'பாடியோர் டி.எம்.எஸ்& P.சுசிலா)

  என்றும்,காதலிபோகும் பாதை எல்லாம் காதலனின் பார்வை பயணிக்கும் பொல்லாப் போக்கையும்,காதல் பயணத் தின் களிப்பூட்டும் திசைகளாய்க் காண லாம்.

"போனாலே போனாலே 

ஒரு பூவுமில்லாமல்  பொட்டுமில்லாமல் 

போனாலே" 

   என்று திருமணத்திற்கு முன் காதலி இறந்து போனதாக நினைத்துப்பாடு  வதும்,{'நீதிக்குப்பின் பாசம்' பாடியவர்,  டி.எம்.எஸ் }

"போனால் போகட்டும் போடா 

இந்த பூமியில் நிலையாய் வாழ்ந்தவர் யாரடா"

  ('பாலும் பழமும்' திரைப்படம்: பாடலைப் பாடியவர் டி.எம்.எஸ்)

  என்று மனம் அங்கலாய்த்து மயானப் பாதையில் போவதும்,வேறு சில திரைப் பாடல்களின் போகும் வழிப்பாடல்களா கும்! 

"போறாளே பொன்னுத்தாயி 

பொலபொலவென்று கண்ணீர் விட்டு 

தண்ணீரும் சோறும் தந்த மண்ணை விட்டு"

  {படம் 'கருத்தம்மா' பாடியவர் ஸ்வர்ண லதா }என்று பெண்மையின் சோகப் பயணத்தில், மற்றவர் மனம் உடன்போவ தும், 

"இதயம் போகுதே எனையே பிரிந்து"

 என்று காதலின் பிரிவை மனம் பின் தொடர்ந்து போவதும், {புதிய வார்ப்புகள் பாடியவர் ஜென்சி}'போகிற போக்கில்' நாம் காணும் வாழ்க்கையின் வேதனைச் சம்பவங்களாகும்! 

இவைகளுக்கு இடையே, 

"போடா போடா புண்ணாக்கு 

போடாதே தப்பு கணக்கு" 

  என்று  எகத்தாளமாய்ப் பாடிப்போவதும், {'என் ராசாவின் மனசிலே' படத்தில் கல்பனா ராகவேந்தர் ஆகியோ ருடன் வடிவேலுவும் இணைந்து பாடியது.}

போருக்கு செல்ல புறப்படும் கணவனிடம், 

"போகாதே போகாதே என் கணவா 

பொல்லாத சொப்பனம் நானும் கண்டேன்" 

     என்று கணவனைப்போக்கவிடாமல் தடுத்துக்கெஞ்சுவதும் {'வீர பாண்டிய கட்டபொம்மன்' பாடலைப்பாடியவர் P. சுசீலா} போகும் பாதையை 'போகிற போக்கில்',தடுக்கும் பாடல்களாகும்.

இந்த போகிற போக்கு வரிசையில் சிலநேரம், 

"போயும் போயும் மனிதனுக்கிந்த 

புத்தியைக் கொடுத்தானே! 

இறைவன்

புத்தியைக் கொடுத்தானே !

அதில் பொய்யும் புரட்டும் திருட்டும் கலந்து 

பூமியை கெடுத்தானே,

மனிதன் 

பூமியைக்கெடுத்தானே !'' 

{படம் 'தாய் சொல்லை தட்டாதே' பாடலைப் பாடியவர் டி.எம்.சௌந்தராஜன்}

என்று இறைவனையே சலித்துக்கொள் வதும் உண்டு'

   இந்த வித்தியாசமானப் பதிவில் பாட லாசிரியர்களும் இசையமைப்பாளர் களும்'போனால் போகட்டும் போடா'என்று போகிற போக்கில் புறக்கினிக்கப்பட்ட தற்கு மனம் மன்னனிப்பைதேடிப் போகி றது. இது போன்று போகிற போக்கில்  பயணித்த இன்னும் எத்தனையோ பாடல் கள் தமிழ்திரையில் உண்டு.பாடல்களின் திசைநோக்கி செவியும் மனமும் சேர்ந்து "போவோமா ஊர்கோலம்"னு போய்க் கொண்டே இருக்கட்டும்!

                              =================0=================

A homely film tour to humanism

    

   No weapons; no violence; no punch dialogues. But bunches and bunches of beaming emotions travel between minds like feathers flying between soft spots. This is what each one would feel, while watching Abishan Jeevith's soul awakening film 'Tourist Family'. The fact that the film has made a profit of more than a dozen times over its investment, speaks volumes about the success of simplicity in the midst of multi-crore film projects of audio-visual grandeur, involving mass heroes and super stars.

  Here is a film that society needs. A film that fills the minds with the truest essence of humanism. As Ramesh Thilak utters in the climax, at a time when people could be expected to be only after the power of money and politics, here everybody is after the power of the mind of the protagonist Dharmadas, meekly played by M.Sasikumar, whose wholehearted submission to humanism is exemplarily energizing.

  Here there are no actors. They are all shown as the flesh and blood of humanity influenced by the charming values of life, represented by a single individual and his family that socially celebrates humanity. Gentle and enchanting humour joins this celebration, which includes the ebullient role play of the cutest little boy Murali{Mulli} Dharmadas, brilliantly performed by Kamalesh Jagan.

  Two hours and eight minutes fly like butterflies filling the hearts of the viewers with softest emotions as tonic for s society weakened with wickedness, villainy and weapons. No blood is shed. Even the invisible case of police torture and death of a person under lock up,leading to the loss of job, and arrest of the cop concerned, vanishes in the midst of the hilarity and gusto of minds of different blocks getting closer, to the extent of forming a unanimous voice of the Sri Lankan Tamil dialect.

 The single word 'Kadhaithal' brings all together including the lone liquor addicted youth{a brief role of the director himself} who devoutly delights over the divinely human attributes of Dharmadas, for replacing the kind gestures of his departed mother, and reforming him into an acceptable youngster fit for a job abroad.

 The tour of humanism happens along the course of a horrid bomb blast for which the family of Dharmadas, illegally relocated to Tamil Nadu,is suspected to be reaponsible.But the power of humanity dissipates the suspicion with the single voice of uniquely sown seeds of love and fellow feeling.Thanks to Abishan Jeevith and his crew including the lyricist and music composer,for giving us a juicy fruit of humanism, stuffed with impeccable love.

Thanks to Jio Hot star for its OTT transmission of this lovable film. 

தமிழ்த்திரையிசை துள்ளல்கள்

 இருந்துள்ளி என்பரிதல் நெஞ்சே பரிந்துள்ளல் 

பைதல்நோய் செய்தார்கண் இல் 

   இரக்கமில்லா காதலரை எண்ணி கண்களில் நீர் துள்ளுவதால் பயன் என்ன எனும் பொருள் கூறும் திருக்குறள் ஒன்று வள்ளுவரின் காமத்துப் பாலில்  உண்டு. அல்லலில்லா வாழ்வில் துள்ளலுண்டு; ஆனால் துள்ள லில்லா வாழ்வனைத் துமே, துன்புறுவதுல்லை. துள்ளலும் துடிப்பும் மனச்சாயலின் மறுபிம்பங்களே! உள்ளம்,துள்ளியும் துள்ளாமலும் உடல் துள்ளும்.கேரளாவில் ஓட்டம் துள்ளல் என்றொரு நிகழ்ச்சி உண்டு. ஓட்டமும் துள்ளலும் வாழ்வின் வாட்டம் கடந்த வரப்பிரசாதமே!.

   தமிழ்த்திரையுலகு தலைப்புகளாலும் பாடல்களாலும் துள்ளிக்களிப்பூட்டியதை கண்டிருக்கிறோம்.'துள்ளாத மனமும் துள்ளும்'துள்ளுவதோ இளமை','துள்ளி  ஓடும் புள்ளிமான்'துள்ளித்திரிந்த காலம்' போன்ற திரைப்பட தலைப்புகளில் முதல் இரண்டும் முதலில் பாடல் வரிகளாகி மகிழ்ச்சியைக்கிளறி பின்னர் திரைப்படத் தலைப்புகளாயின. 

"துள்ளாத மனமும் துள்ளும் 

சொல்லாத கதைகள் சொல்லும்

கிள்ளாத  ஆசையை கிள்ளும் 

இன்பத்தேனையும் அள்ளும்"

  என்று 'கல்யாண பரிசு'திரைப்படத்தில் ஏ.எம்.ராஜா இசையில் ஜிக்கி பாடிய பட்டுக்கோட்டை கல்யாணசுந்தரத்தின் பாடல் வரிகள், இதமாய் செவிகளில் நுழைந்து, நெஞ்சைத் தாலாட்டி நம்மை உறங்கச்செய்தது, இன்றும் நினைத்துப் பார்த்து நெஞ்சுருகும் நிலையே! 

"முல்லை மலர் மேலே 

மொய்க்கும் வண்டு போலே"

என்று P. சுசிலா தொடங்க,அவரைத்  தொடர்ந்து,T.M.செளந்தராஜன்,

"வெள்ளியலை மேலே 

துள்ளும் கயல்போலே 

அல்லி விழி தாவக்கண்டேன் என் மேலே"

  என்ற, காதலியின் விழிகள் அலையின்  மேலெழும் மீன்போல,தன்மீது துள்ளித் தாவுவதை, அ.மருதகாசியின் பாடல் வரிகளாய் G.ராமநாதன் இசையில் 'உத்தம புத்திரன்'திரைப்படத்தில் கேட்டு கற்பனைத் துள்ளலில் காதல் வயப்பட் டோர் பலர் இருந்திருக்கக்கூடும்.

  இதிலிருந்து சற்று மாறுபட்டு துயில் கொண்ட காதலியை எண்ணி, 

"துள்ளித்திருந்த பெண்ணொன்று 

துயில் கொண்டதேனின்று

தொடர்ந்து பேசும் கிளியொன்று

பேச மறந்ததேனின்று"

  என்ற கண்ணதாசன் வரிகளை விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இசையில் P.B. ஸ்ரீனிவாஸ் பாடிட,அதைக்கேட்டு பலரின் இதயங்கள் இதமாய்த் துள்ளிய துண்டு 

  இந்த இதமான துள்ளலை பெருங் கொண்டாட்டத்துள்ளளாய் மாற்றிய பாடலே,'குடியிருந்த கோயில்'திரைப் படத்தில் சௌந்தராஜனும் L.R.ஈஸ்வரியும் பாடிய, 

"துள்ளுவதோ இளமை 

தேடுவதோ தனிமை 

அள்ளுவதோ திறமை 

அத்தனையும் புதுமை"

  என்ற வாலியின் ஆரவாரப்பாடல் வரி கள்,எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசையில் திரையரங்குகளில் பட்டையைக்கிளப்பி யது. இப்பாடல் பின்னர் 'ரி டியூன்'{retune} செய்யப்பட்டு இன்றைக்கும் பெரும் வரவேற்பைப் பெற்று இசைமான்களாய், இனிதாய்  துள்ளிக்குதிக்கின்றன.

   பாடுகின்ற நபரை பாடலுடன் துள்ளச் செய்த'சிப்பிக்குள்முத்து' திரைப் படத்தில் இடம்பெற்ற இளையராஜாவின் நெஞ்சில் ஒரு ராகமாக அமைந்த, வைரமுத்துவின் வரிகளான,

"துள்ளி துள்ளி நீ பாடம்மா 

சீதையம்மா"

எனும் எளிமையான கீதம்.

   இவை எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக சூறைக்காற்றையே துள்ளச்செய்த வரிகளே,'இருதுருவம்'திரைப்படத்தில் எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசையில் சீர்காழி கோவிந்தராஜன் பாடிய,கண்ணதாசன் வரிகளால் நெஞ்சைக் குடைந்த,

"துள்ளிவரும் சூறைக்காற்று 

துடிக்கிதொரு தென்னங் கீற்று 

இல்லை ஒரு பாதுகாப்பு 

இதுதானா இறைவன் தீர்ப்பு"

என்று ஆக்ரோஷமாய், துடித்துத் துள்ளிய பாடல்.

   இப்படிப்பட்ட கவிதை வரிகளின் துள்ளல்களாலும்,இசைமுழக்கங்களின் துள்ளல்களாலும்,என்றென்றும் திளைத்து துள்ளிக்கொண்டிருந்த கால மொன்று உண்டு. தமிழ்த்திரைக்கு இந்த தமிழ்த்திரையிசை துள்ளல்கள் என்றென்றும் நம் நெஞ்சங்களில் கிளர்ச்சியூட்டும் கிள்ளல்களாகும் .

                           ===============0=================

Taboo, Stigma and Gossip in Tamil cinema

   Taboo is something socially offensive, shocking and embarrassing and hence fit for disapproval. Stigma is a kind of negative, unfair feelings and behaviour that some people reflect in public, about the illness or personal flaw/plight of others. Gossip is nothing but loose talk quite often boisterous, and at times socially condemnable, because it could hurt people who are the targets of gossip, All these negative trends keep on travelling as undesirable baggage of human daily routine and have also been themes and instances of narration in Tamil films for a long time.

  Until the mid-nineteen nineties, most parts of India did not have mobile communication. Interpersonal contacts and communications were almost direct and absolutely necessary. Whenever people met, they talked not only about themselves but also about others. When they talked about others, it included quite a few negative observations too. That is why there goes the saying "When all people knew what each one said of the other, there would not be two friends in the world". Taboo, stigma and gossip all came under the scanner and Tamil cinema took up the responsibility in presenting the implications and intricacies of these factors, relentlessly featuring the frame of mind of a vast section of humanity.

  Unlike today with more and more transparency being displayed on matters of sex, such as puberty, man-woman relationship and menopause, the last century was choked in silence on these issues, due to long cherished social and ethical values,stuck to traditional moorings.Dedicated film makers like A.Bhimsingh, Krishnan Panju, K.S.Gopalakrishnan and K.Balachander played a pivotal role, in unfolding the perils of such harmful human attitudes and behaviour. 

  How delicately K.S. Gopalakrishnan in his film 'Selvam', handled the nuptials event, that had to be postponed due an astrological conspiracy, orchestrated by a relative of the hero. Most films of A.Bhimsingh and Krishnan Panju, handled matters related to man woman physical relationship, with utmost caution and decency. Even a liberal film maker like K. Balachander made many of his early films without crossing the Taboo markers.

   Taboo elements were hardly transgressed even by the lyricists of the last century. For instance, in a well-known song sung by P.Susila for the film 'Kanimuthu Pappa' starting with the lines "Kanne Paappa Kanimuthu Pappa" Kannadasan very delicately referred to man woman physical relationship, with metaphors like 'snow drop' and 'pearl' as indirect markers of sex and child birth.

   Now the lights are on. Interestingly, in the Hindu Magazine supplement dated 4th May 2025, there were a few columns assigned to the issue of menopause with its psychological ramifications, drawing the attention of medical field, involved in specific psychiatry, related to the physical and emotional throbs, experienced by women facing menopause. The new generation is going more and more transparent on matters relating to women's various psychosomatic problems. These changes are inevitable and welcome also, unless and until they create unanticipated fresh problems for women who are struggling for their real empowerment. 

  Stigma is a worse evil than taboo, because it hurts others with irretrievable negative pulls. Widows and childless women were once social targets as symptoms of ill-omen and were prevented from participating in auspicious family and social events. This is how Padmini's role was stigmatized in films like Mangaiyar Thilagam and Kulama Gunama. Society did not bother if the woman was childless on her own accord/condition, or if her position was due to her husband's physical predicament. 

  This trend continued even in the new millennium film Anandam {2001} in which the role of Devayani was socially targeted in an auspicious family function, by preventing her from participating in a baby shower event, chiefly for being childless. Again here, those who stigmatized and victimized the woman, did not bother about the actualities of her childless position. K. S. Gopalakrishnan subtly carried on this issue in his film Saradha, by scrupulously and deftly dealing with the impotency of the hero, caused by his physical fall from a top.

  Stigma as a personal and social evil, permeates everywhere, stigmatizing elopement, dating, adultery, same sex relationships, live-in relationships and children's emotional status stained by corrupt parents,and parents as wrongly tainted army personnel and so on.When it comes to elopement,we could see a whole village running after the eloping couple in films like Alaigal Oivadhillai.Similarly scenes of people abusing noble women as immoral creatures  were witnessed in films like Muthu Chippi. These two films are just samples of the many films stigmatizing elopement and women's position on mere suspicion. 

  Stigma also went to the extent of reflecting prejudice against dark complexion of  persons.AVM productions 'Naanum oru Penn' dealt with this theme very effectively,by showing the prejudiced mindset of an old man against his daughter in law, who had a verydark complexion.He showed utmost hatred for her but finally felt humbled by her nobility of character and modesty of behaviour.The purety of her mind surpassed the colour of the body,and the hated daughter in law ultimately became the most endearing daughter.

  Adultery became a stigma for the hero in the film Kavariman, because of his wife having an extra marital affair. The character of the hero Chinnadhurai  in Vasantha Maaligai,was stigmatized for his being a drunkard, but a redeeming dialogue "Chinnadhurai has only gone astray but he is not a bad man" uttered by one of the male servants of the palace, nullified the stigma narration. K.Balachander with his modern mindset later on made films like Arangetram, Aboorva Ragangal and Thappu Thaalangal, bypassing the stigma perceptions of the Tamil soil. 

  The wings of stigma are mostly flying towards destinations of privacy and personal preferences. The most vulnerable stigma zones deal with defence personnel's established or misconstrued betrayal of their army and nation, as seen in films like Andha Naal in which the hero was really a traitor, and other films like Kuruvi,Thaai Naadu and Thandavam, in which the protagonists were falsely implicated in cases of treason and were relieved of the blame game later, either posthumously or during their lifetime. Corrupt forces {as seen in Jeyam Ravi's film Nimirndhu Nil made by Samuthirakani} were brought under the rings of stigma in cinema, though in real life corrupt elements everywhere move on scot-free,and escape the onslaught of stigma.

  Life would certainly be insipid without the banter of gossip. How much of joy K.Balachander's films like Iru Kodugal and Bhama Vijayam created on account of gossip. The gossip of Nagesh carrying his child in a basket to the collector's office everyday, was a real treat in Iru Kodukal.The women's gossip in Bhama Vijayam about actress Bhama, was full of gusto and a lot of competitive energy transpired among the sisters-in-law {called co-sisters in Indian English} in manipulating and spreading the gossip.

  Contrarily, the gossip of ill-mannered women [vibrantly delivered by actresses like P.S.Gnanam, Sundar Bhai,and Angamuthu in several films} created unmanageable emotional tension for their victims in several films. Ace director K.Bharathiraja deftly showcased the element of gossip prevailing in the rural soil. Starting from his first film Padhinaaru Vayadhinile, quite a number of his films included the vital tonic of loose talk, most often held under the trees in villages, or at the elevated sit outs in village houses.

  The best of gossip in this regard, was that of Janagaraj as the rope spinner in Mudhal Mariyaadhai yarning tales about the interpersonal intimacy between the aged hero and a young woman of the village. He also played the role of a loose mouthed person in Vedham Pudhidhu, as Krishna Iyer.

   Taboo, stigma and gossip seem to have taken a brief holiday from Tamil cinema which is now dominated by crude and butcherly violence. Weapons have taken over the power of words focused on Taboo, stigma and gossip. But still, social media platforms create fresh avenues for these timeless negative attributes of humanity. 

 Trolling is being seen as a troublesome tool trampling down the reputation of people, participating in social media interactions. Naughty and nasty words said about others could have gone unnoticed in the past. But in the electronic age what has not been said, could be made to have been said, until proof is established against it. Gossip today can very well transform the internet world into  Inferno!

              ============0=============

கைகள் தாங்கிய கவிதை வரிகள்

ஞாலம் கருதினுங் கைகூடும் காலம் 

கருதி இடத்தாற் செயின் 

  என்று உரிய காலத்தையும் இடத்தையும் ஆய்ந்தறிந்து செயல்பட்டால் உலகமே கூட கைக்குள் வந்துவிடும் எனும் பொரு ளுரைக்கும் குறளையும், 

கைம்மாறு வேண்டா கடப்பாடு மாரிமாட்டு

என் ஆற்றுங் கொல்லோ உலகு 

  என்று கைம்மாறு கருதி மழை பொழி வதில்லை;அந்த மழையைப் போன்ற வர்கள் கைம்மாறு கருதி எந்த உதவியும் செய்பவர்கள் அல்லர் எனும் பொருள் தரும் குறளையும்,வள்ளுவரின் 'கை' எனும் சொல் கொண்ட திருக்குறள்களில் முதன்மையானவையாகக் கொள்ள லாம்.'கைவசம்' என்பது கைய்யிருப்பாக வும்,'கைம்மாறு' என்பது பலன் என்றும், 'கைய்யூட்டு' என்பது 'லஞ்சம்' எனும் பொருளையும் குறிப்பிடுவது நாம் அறிந்ததே! 

"கைய்யும் காலும் தான் உதவி 

கொண்ட கடமைதான் நமக்கு பதவி" 

  எனும் பழைய பாடல் வரிகள் கைக ளின்றி கடமையாற்றுவது சிரமம் என்பதை உணர்த்துகிறது.தமிழ் திரைப் படங்களில் 'கை'எனும் சொல் உள்ளடக் கிய பாடல் வரிகளை திரைப்பட தலைப்பு களாகவும் பாடல் வரிகளாகவும் பல வற்றை நாம் கடந்திருக்கிறோம். 'கைராசி' 'ஒரு கை ஓசை''ஒரு கை பார்ப்போம்' 'இணைந்த கைகள்''கை கொடுத்த தெய்வம்''கை நிறைய காசு''கை கொடுக்கும் கை''அன்னமிட்ட கை'போன்ற சில தலைப்புக்கள் நம் நினைவை விட்டு அகலாது. 

  பாடல் வரிகளில்'கை'எனும் சொல் பல நிலைகளில் தமிழ்த்திரையை கைப்பற்றி உள்ளது.

"கையிலே வளவி எல்லாம் கலகலன்னு ஆடையிலே 

காலிலே கொலுசு ரெண்டும் ஜதித் தாளம் போடையிலே

கஞ்சிப்பானை தூக்கிக்கிட்டு கண்டும் காணாம

சுண்டு நடை போட்டுகிட்டு"

என்று தொடங்கும் 'மக்களைப்பெற்ற மகராசி' திரைப்பட T.M.S& P. பானுமதி  பாடிய பாடல் தொடங்கி,

"அடிக்கிற கைதான் அணைக்கும் 

அணைக்கிற கைதான் அடிக்கும் 

இனிக்கிற வாழ்வே கசக்கும் 

கசக்கிற  வாழ்வே இனிக்கும்" 

  என்று திருச்சி லோகநாதனும் P. சுசீலா வும் பாடிய 'வண்ணக்கிளி' பாடலைத் தொடர்ந்து,எண்ணற்ற பாடல்களில் கவிஞர்கள் தங்கள் கற்பனை வளத்தை யும் கைவரிசையையும் காட்டியிருக்கின் றனர். 

"கைய்யோடு கை சேர்க்கும் காலங்களே

கல்யாண சங்கீதம் பாடுங்களே"

 என்று 'காவியத்தலைவி'திரைப்படத்தில் P.சுசலா பாடிய பாடலில்,இரு கைகள்  சேரும் காதலால், இருமனம் இணையும் திருமணம் இசைந்து, இசையுடன் உரு வாகிறது என்பதை உணரமுடிந்தது.

   கைகள் இல்லையேல் உழைப்பே உழன்று போகும் எனும் கருத்தினை உயர்த்தும் வண்ணம், எம்.ஜி.ஆருக்காக டி.எம்.எஸ். பாடிய பாடல்களில் 'தனிப் பிறவி'திரைப்படத்தில் கம்பீரமாய் ஒலித்த 

"உழைக்கும் கைகளே

உருவாக்கும் கைகளே" 

எனும் பாடலிலும்,'நேற்று இன்று நாளை' திரைப்படத்தில் நாம் கேட்டு மகிழ்ந்த,

"இது நாட்டை காக்கும் கை 

உன் வீட்டை காக்கும் கை 

இந்தக்கை நாட்டின் நம்பிக்கை''

எனும் பாடலிலும் 'கை'எனும் சொல்  பல வரிகளில் இடம் பெற்றதும், 'அன்னமிட்ட கை' படத்தில்

''அன்னமிட்ட கை

நம்மை ஆக்கிவிட்ட.கை

உன்னை என்னை உயரவைத்து''

எனும் வரிகளை முதலாவதாகக் கொண்ட பாடலும்,

'ஆசை முகம்' திரைப்படத்தில் இடம் பெற்ற 

"எத்தனை பெரிய மனிதனுக்கு 

எத்தனை சிறிய மனமிருக்கு"

எனும் பாடலின் இறுதி வரிகளான,

 "உனக்கென்ன வேண்டும் உணர்ந்திடு தம்பி.

உழைத்திட வேண்டும் கைகளை நம்பி".

 போன்ற அனைத்துமே, உழைப்பை, தருமத்தை, கைகளுடன் இரும்பனெச் சேர்த்து. உறுதிபட உணர்வுக்களமாக்கின.

  ஆனால்,ஓற்றுமையில் கைகள் ஒன்றி ணைந்தால், வெற்றி என்பது விளைவா கும் என்பதை உரத்த குரலில் ஒலி எழுப்பிய பாடலே,'திரிசூலம்' திரைப்படத் தில் கே.ஜே.ஏசுதாசும் எஸ்.பி.பாலசுப்ர மணியனும் சேர்ந்து,

"இரண்டு கைகள் நான்கானால்

இருவருக்கே எதிர்காலம்.

பகைவர்களே ஓடுங்கள்

புலிகளிரண்டு வருகின்றன''

 எனும் ஒற்றுமகை் குரல்களால்,பகைவர் களை புறந்தள்ளிய பரவசப்பாடல்.

 கை களில் பணமிருந்தால் உழைக்கை யில் கால்களுக்கு பலம் கூடும்.நெஞ்சில் தைரியம் நிறையும்.

"கை நிறைய காசு

கை நிறைய நோட்டு" 

 எனும் முதல்வரியை தலைப்பாகக் கொண்ட திரைப்படத்தின் டி.எம்.எஸ் பாடலும், 

"கைய்யில வாங்கினேன் பைய்யில போடல 

காசு போன இடம் தெரியல

என் காதலி பாப்பா காரணம் கேட்பா

என்ன சொல்வதுன்னு புரியல"

 என்று 'இரும்புத்திரை' திரைப்படத்தில் திருச்சி லோகனாதனின் வரிகளும் கைய் யில் காசு வருகையில் ஏற்படும் குஷியை யும், அது கைய்யை விட்டு பைய்யில்கூட நிறையாது வந்தவழி பறக்கையில் விளையும் பதற்றத்தையும்,கைகள் கவிதை வரிகளால் பணத்தின்,பொருட்க ளின் வாகனமாகியதாகவே அறியப்பட வேண்டும்.

'சூரரைப்போற்று' திரைப்படத்தில் சைந்தவி பாடிய 

"கையிலே ஆகாசம் கொண்டுவந்த உன் பாசம் 

காலமே போனாலும் வாழ்ந்திடும் ராசா" 

  எனும் பாடல் வரிகள் கைக்கெட்டும் தூரத்தில் சாதாரண மக்களும் பயன் படுத்தும் வகையில் விமானச்சேவை கொண்டுவரப்பட்ட மகிழ்ச்சியினை பாடலாய்ப் பகிர்ந்தது. 

   இப்பாடல்கள் எல்லாம் வலியுறுத்துவது, திரைப்பட கவிதை வரிகள் எந்த அள விற்கு கைகளை,உழைப்பின்,தர்மத்தின், கருவிகளாய்,அன்பின் காதலின் அடை யாளமாய், நட்பின் நல்லிணக்கமாய், வரவேற்பின் பரவசமாய்,பிரிவின் சுமை தாங்கியாய்,காசு பணம் பண்டங்களின் வாகனமாய் பறைசாற்றின,என்பதேயா கும்.கைகளால் மனதிற்கு மணமூட்டிய பல பாடல்கள் நம் சீர்மிகு வாழ்வின் வழிகாட்டி கள்! ஒரு கை ஓசை என்பது விரக்தியின் விளிம்பெனில்,ஒரு கை பார்ப்போம் என்பது தன்னம்பிக்கையின், நெஞ்சுரத்தின் இருக்கை.உவகையுடன் பலகைகள் கோர்த்து பகைமை களைந்து உலகை  வெல்வோம்!

                               ==============0===============

   

An effortless film maker of enchanting romance

    

    Tamil cinema has its illustrious list of film makers as dealers in romance,starting from C.V.Sridhar down to today's Goutham Vasudev Menon. In the late Nineteen Nineties there came a film maker with a hidden cry for the wellbeing of romance. It is really interesting to note that the film maker who has been dealing with beautiful romance, carries the name of beauty in his name.Yes! Ezhil in Tamil also means the essence of beauty. 

  Ezhil's first film Thullaadha Manamum Thullum {1999},starring Vijay and Simran became a mega hit film, with a story of untold, but musically realized love,between a man and a woman, enriched by the hidden element of absence of identity of the man, causing untold hardships in bringing the couple together. It is a tale of serene love that Ezhil focused on his narration, and the musical component of the film, from the tuning glory of S.A Rajkumar, added to the tremendous vibe of the film, with songs like Innisai Paadivarum Ilam kaatrukku Uruvamillai, Megamaai Vandhu Pokirein,Thodu Thodu Enave Vaanavil, and Irubadhukodi, which literally captivated the audience as an enriching aesthetic experience. The dialogue component, the lyrical element, and the emotional exuberance delivered by Vijay and Simran, made the film worthy as a wonderful cinematic event. The clean narration of Ezhil,was an added feather to the film.

  Ezhil's next film Pennin Manadhai Thottu starring Prabhu Deva and Jaya Seal, was again a love story with action filled sequences relating to Sarath Kumar who played a guest role as the elder brother of Prabhu Deva. It was a story of medicos and the film is specially  remembered for the unique comedy segment of late Vivek who frequently caused nuisance at mid night to his professor {N.Mathrubootham who played the role of Professor Das} purely on account of the fact, that the professor had told his students that they could clear their doubts in subject,any time from him, The best part of  the joke was, Vivek asking his professor at midnight, to clear his doubt,if his name was mere Das or Lord Labakh Das.Vivek's comedy scenes were another contributing factor for the success of the film.

  The two films that Ezhil did with Ajith were Poovellaam Un Vaasam and Raja.While the former focused on the theme of friendship of three generations and the romance element covering Ajith and Jyothika,the latter was a love tale of mistaken identity. In both the films Jyothikha's role play was as much dynamic and demonstrative as that of Ajith.Priyanka Trivedhi did a breezy role in Raja.Whereas Poovellaam Un vaasam with the compact cast of Nagesh V.S.Raghavan, Sivakumar,Shayaji Shinde, became an enchanting movie of family watch,with glorious emotions of felicitous friendship and grandeur of romance,neatly framed as an inseparable package.

 Ezhil's other fairly successful films were Deepavali with Jeyam Ravi and Bhavana as romantic pair,Manam Kothi Paravai starring Siva Karthikeyan and Athmiya Rajan and Vellaikaaradhurai with Vikram Prabhu and Sri Divya sharing the script of romance, Velainnu Vandhutta Vellakkaaran,Saravanan Irukka Bhayam Yen and Desingu Raja with Vishnu Vishal.Udhayanidhi Stalin and Vimal as heroes respectively. Ezhil's latest action thriller Yudha Satham with Gowtham Karthick and Parthibhan,was also worth watching.

  What is special about Ezhil's theme of romance is its element of entangled disbelief and mistrust between the lovers due to misleading circumstances. Unlike Sridhar's romances which were unique with a note of triangular love, Ezhil's romances exist between lovers with a surrounding mist of mistaken identity or perception. In Sridhar's romances the comedy element always went on a separate track with either K.A.Thangavelu or Nagesh making their comedy track a cathartic element,by assuaging the anguish of the audience, caused by the suffering experienced by the players and victims of romance. Whereas,in Ezhil's films, the comedy track mostly travels along with the main story line with Vivek & Mayilusamy or Soori & Yogi Babhu enriching the comedy quotient by their casual role play. Family sentiment, action quotient,misty romance and cheeky comedy are the four pillars of Ezhil's films as a wholesome banquet. One can hopefully visit the theatres, to watch an Ezhil film, purely for its focus on the romantic element with endearing elements of warmth and well being with of course the interference of conventional villainy and comedy segment.Ezhil's romantic touch has an extraordinary appeal that surpasses the youth and reaches the family audience.  

                                                 ================0================   

விளக்குகளின் விளக்கங்கள்.

எல்லா விளக்கும் விளக்கல்ல சான்றோர்க்கு 

பொய்யா விளக்கே விளக்கு 

  என்று 'வாய்மை' எனும் அதிகாரத்தில் பொய்மையற்ற விளக்கு அகத்தின் ஒளிக்கூட்டி வாழ்வில் வெளிச்சம் படைக்கும் என்கிறார் வள்ளுவர். மின் விளக்குகள் இல்லாக் காலத்தில் தீயைக்கொண்டு தீபம் பல ஏற்றினான் மனிதன்.சூரிய ஒளியும் நிலவொளியும், பகலுக்கும் இரவுக்கும் இயற்கை மனிதனுக்களித்த வரப்பிரசாதங்கள்.

   இந்து கோவில்களின் எண்ணை மற்றும் நெய் தீபங்களும்,கிறித்துவ தேவாலயங் களின் மெழுகுவர்த்தி ஒளியும்,ஆன்மீக ஒளியை முதன்மைப் படுத்துகின்றன. இஸ்லாமியர்கள் கூன்பிறையைத் தொழுதே ஒளி வீச்சினை உணருகின் றனர்.இருப்பினும்'விளக்கு'எனும் சொல் தமிழ் மொழியில் ஒளிக்கான ஊட்டமாகி றது.அப்படிப்பட்ட விளக்கினை தமிழ்த் திரை,தலைப்புகளாலும் பாடல்களாலும், திரியேற்றி தீபமேற்றி கொண்டாடுகிறது.

  'பாவை விளக்கு''குடும்ப விளக்கு''பச்சை விளக்கு''ஒளி விளக்கு''அணையா விளக்கு''விளக்கேற்றியவள்'போன்ற பிரதான திரைப்பட தலைப்புக்கள் விளக்குகளுக்கு விழா கொண்டாடின.  இத்திரைப்பட தலைப்புகளில் 'குடும்ப  விளக்கு'என்பது பாவேந்தர் பாரதிதாசன் எழுதிய கவிதைத்தொகுப்பின் தலைப் பாக,தமிழையும் கவிதையையும் ஒருசேர அலங்கரித்தது. 

"விளக்கேற்றி வைக்கிறேன் விடிய விடிய எரியட்டும்

நடக்கப்போகும் நாட்களெல்லாம் நல்லதாக நடக்கட்டும்"

என்று 'சூதாட்டம்' என்னும் திரைப்படத் தில் P.சுசீலா பாடிய பாடலும்,

"குத்துவிளக்கெறிய கூடமெங்கும் பூமணக்க 

மெத்தை விரிந்திருக்க மெல்லிடையாள் காத்திருக்க" 

 என்று 'பச்சை விளக்கு' திரைப்படத்தில் டி.எம்.சௌந்தராஜனும் P. சுசீலாவும் பாடிய முதலிரவுப்பாடலும், வாழ்க்கைப் பாதையின் வெளிச்சம் கூட்டின.

  இந்த இரண்டு பாடல்களையும் கண்ணதாசன் எழுத,'சூதாட்டம்' திரைப் படத்திற்கு எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் தனித்தும்,'பச்சை விளக்கு' திரைப்படத் திற்கு ராமமூர்த்தியுடன் இணைந்தும், இசையமைத்திருந்தார். 

  சில நேரங்களில் ஒரே திரைப்படத்தில் 'விளக்கு' எனும் சொல் கொண்ட இரு பாடல்கள் அமைவதுண்டு அதற்கு ஒரு உதாரணமாக'ஏழை பங்காளன்' திரைப் படத்தில் அமைந்த இரு பாடல்களை கூறலாம். இந்த இரண்டில் டி.எம்.எஸ் தனித்துப்பாடிய 

"விளக்கு எரிகின்றது 

வெளிச்சம் தெரிகின்றது 

உறக்கம் கலைகின்றது 

உலகம் புரிகின்றது" 

எனும் தத்துவார்த்த தெளிவுப் பாடலும் P.சுசீலா பாடிய, 

"வீட்டுக்கு வந்த மச்சான் 

விளக்கை ஏத்தி வச்சான் 

இதையும் மாத்தி 

அதையும் மாத்தி 

கதையை மாத்தி வச்சான்"

  எனும் வேடிக்கையான பேச்சுமொழிப் பாடலும்,விளக்கினை திசைமாற்றி  எரியச் செய்தன.இதில் கே.வி.மகா தேவன் இசையில் உதித்த இவ்விரு பாடல்களில்,டி.எம்.எஸ் பாடலை கண்ண தாசனும் P.சுசிலாவின் பாடலை வாலியும் எழுதியிருந்தனர்..

  விளக்கின் ஒளியினை தன் காதலியிடம் காண்பவரின் மனத்திரியினை பாடலாக் கினார் கவியரசு கண்ணதாசன் 'நிறைகுடம்' திரைப்படத்தில். 

"விளக்கே நீ கொண்ட ஒளி  நானே 

விழியே நீ கண்ட நிழல் நானே 

முகமே நீயிட்ட திரை நானே 

முள்ளும் நானே மலர் நானே" 

  எனும் இந்த அருமையான வரிகளுக்கு, வி.குமார் மிக மென்மையாய் இசை யமைத்திருந்தார் 

'ஒளி விளக்கு' திரைப்படத்தில் 

"இறைவா உன் மாளிகையில் 

எத்தனையோ மணிவிளக்கு; 

தலைவா உன் காலடியில், 

என் நம்பிக்கையின் ஒளி விளக்கு" 

   என்ற P. சுசீலாவின் பாடல்  வரிகளில் உணர்வுகளை கண்ணீரால் இறை வனின் பாதங்களில்காணிக்கையாக்கி னார் வாலி.எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசையில் வலுவாக மக்கள் மனதில் வேரூன்றியது, இப்பாடல். திராவிட சித்தாந்தத்தில் இறைநம்பிக்கையை புகுத்திய எம்.ஜி.ஆரின் இத்திரைப் படப்பாடல் ,விமர்சனத்துக்குள்ளானது என்பதும், இப்பாடலுக்கு வலுக்கூட்டியது. 

  விளக்குக்கும் எண்ணெய்க்கும் உள்ள தொடர்பையும்,விளக்குக்கும் திரிக்கும் உள்ள உறவையும்,வெளிப்படுத்திய இரண்டு திரைப்படப் பாடல்கள் உண்டு 'படித்தால் மட்டும் தெரியுமா'படத்தில் டி.எம்.எஸ் பாடிய "ஓஹோஹோ மனிதர்களே"பாடலுக்கிடையே சத்தான அர்த்தமுடன் ஒலித்த, 

"விளம்பரத்தாலே உயர்ந்தவன் வாழ்க்கை நிரந்தரமாகாது 

விளக்கிருந்தாலும் எண்ணையில்லாமல் வெளிச்சம் கிடைக்காது" 

  எனும் கண்ணதாசனின் வரிகளும், 'தேவதையைக்கண்டேன்' திரைப்   படத்தில் யுகேந்திரனும்,கிரேஸ் கருணாஸும் பாடிய, 

"விளக்கு ஒன்னு திரிய பாக்குது; 

அது கொழுந்து விட்டு 

எரிய ஏங்குது" 

   எனும் விளையாட்டுத்தனமான வரி களும்,விளக்கு,திரி,எண்ணெய், ஆகிய வற்றின் முக்கோண பரிமாணத்தை பளிச்சென விளக்கினை.

  இந்த இரண்டு பாடல்களில் முதல் பாடலுக்கு விஸ்வநாதன் ராம மூர்த்தி யும் இரண்டாவது பா.விஜய்யின் வரிகளுக்கு, தேவாவும் இசையமைத் திருந்தனர். 

   திரைப்பட உலகைக்கடந்து, விடுகதை கள் பலவற்றிற்கு விடைகாண முடியா மனித வாழ்வில்,விளக்கங்களும் விடைகளும் காண்பதற்கு,அறிவே விளக்காகிறது என்பதே,நிச உலகின் ஒளிதரும் யதார்த்தமாகும். 

                                   =============0=============

Two incorrigible sons of Tamil cinema

  

    This blog already carries a post on two devoted sons depicted in the Tamil films, 'Emtan Magan'{2006} and 'Santosh Subramaniam' {2008}.Life is a blessing if all human relationships are in the best possible order, both within and outside each one's family. Love plays a pivotal role in family relationships, especially between parents and children. There are erring parents as there are ill tempered children. But in every case of parental and filial link, there is always a sustained hope for reform from wrong routes of attitudes and behaviour.

   Dominating parents understand the aspirations of their submissive sons, at one point of time and misbehaving children get retrieved from the bad clutches, by the long rope given by understanding parents. But in rare cases, children especially sons, never get reformed and are bent upon their reaching their ruining destination and doom. Two such sons occupy the centre space of this post. They are picked up from two Tamil films. One was the epoch-making film Thanga Padhakkam released in 1974 and the other is the brand-new film GOAT {2024} reputed for the effective use of AI too.

  Interestingly, the gap between these two films is a matter of five decades and in both the films the dads are police officers, one as the Superintendent of Police and the other as the head of the Special Anti-Terrorism Squad.{SATS}.While the chevalier donned the role of the majestic SP Choudhry in Thanga Padhakkam, Vijay appeared in dual roles as M.S.Gandhi heading SATS and his son Jeevan aka Akilan. Whereas in Thangapadhakkam, late Srikanth did the role of Jagan, the incorrigible son of Sivaji Ganesan. Incidentally, both the names Jagan and Akilan, refer to the ruler of the universe.

  Both the films focus on the theme of sons becoming an irredeemable curse imposed on the parents. But the significant difference between the two sons is that in the former, the mother- pampered son falls into a bad company of gamblers and thugs, and in the latter the son as a young boy is kidnapped by a dare-devil terrorist and groomed with a craving and unquenchable thirst for blood. Thangapadhakkam shows events leading to the marriage of the murderous son with the girl whom he loved, under the fond hope that the son might get reformed after marriage. But GOAT enlarges the demonized profile of the gangster son, with new generation designs.

  In Thangapadhakkam there was a lot of thrust on the emotional pangs of a proud, duty-bound father falling from the height of his professional glory, into the pit of pathos caused by the tragic climax of the father himself shooting down his terrorist son. He had to take that extreme step because the bragging son went to the extent of selling sensitive army documents to foreign agents. The son fell dead in the hands of his lovelorn but never loved, father. Thangapadhakkam which was earlier staged as a play, was filmed into an effective family drama, powerfully pictured by P.Madhavan, one of the most popular directors of the last century. Both Sivaji Ganesan and K.R.Vijaya excelled in their roles as the unfortunate parents of Srikanth, who did a wonderful role play as the notorious Jagan.

  GOAT became an action-packed film, with Vijay brilliantly reflecting the attitudinal difference between the father and son through his remarkable role play in dual roles, facilitated by very impressive dynamics in the makeover of the two profiles. GOAT also ends with a clueless shoot out drama involving the exchange of gun shots and leading to a surmise if the terrorist son is killed or not. Vijay's loud cries in a previous scene that shows his son as a boy presumably getting unidentifiably charred to death, would last long in the memories of his fans, as one of the mega hit scenes of his acting potential. Venkat Prabhu could certainly take credit for presenting an action thriller with a great deal of technology fillers.

P S:-The comparison of these two films came to the blogger's mind with striking similarities in theme between them and the character portrayal of sons turning into notoriously irredeemable and inhuman characters. The comparison should end here, because Thangapadhakkam will ever remain as one of the epic-like films of Sivaji Ganesan.

                               ==============0===============

இருகுரல்களின் இணைந்த இசைமுழக்கம்

 

 

   தமிழ்திரையிசையில் கடந்த நூற்றாண்டில் பாடகர் குரல்களை எளிதில் கேட்டறிய முடிந்தது. ஏனெனில், பாடகர்களின் எண்ணிக்கை குறைவு, பாடல்வரிகளின் தெளிவும் பாடகர்களின் எண்ணிக்கை குறைவும்,அவர்களின் தனித்தன்மை வாய்ந்த குரலும்,தானே அவர்களை அடையாளம் காட்டின. டி.எம்.சௌந்தராஜன்,சீர்காழி கோவிந்த ராஜன்,திருச்சி லோகநாதன் ஆகிய மூவரும் உரத்த குரல்களால் உள்ளங் களை வென்றனர்.

   சிதம்பரம் ஜெயராமனின் குரல் சிறப்பு எழுச்சி கொண்டதாக அமைந்திருந் தது..ஏ.எம்.ராஜா, கண்டசாலா,P.B.ஸ்ரீனி வாஸ் போன்றோர், மிருதுவான அதிர்வு களை உள்ளடக்கி, இசையை தங்கள் வசமாக்கினர். K.J. யேசுதாசும் ஜெயச் சந்திரனும், S.P. பால சுப்ரமணியமும் பின்னர் வந்து,திரையிசைக்கு திரட்சி யூட்டினர்.இன்றைக்கு தொழில் நுட்பம் குரல்களாலும் உத்திகளாலும்,வித்தை கள் பல புரிகிறது..

   மேற்சொன்ன கடந்தகால பாடகர்களில், டி.எம்.எஸ்ஸும்,சீர்காழியாரும் இணைந்து,பாடிய சில பாடல்கள் குரல் களால் உச்சம் தொட்டு கோபுரக் கலசங் களாயின.

  தொடக்க  காலத்திலேயே அமரதீபம் கற்புக்கரசி குலதெய்வம் போன்ற திரைப்படங்களில் அவர்கள் இணைந்து பாடியிருந்தாலும் 'சபாஷ் மீனா'திரைப் படத்தில் அவர்கள் இருவரும் இணைந்து பாடிய T.G.லிங்கப்பாவின் இசையில் அமைந்த கு.மா.பாலசுப்ரமணியத்தின் வரிகளான, 

"ஆசைக்கிளியே கோபமா 

என் அருகில் வரவும் நாணமா"

எனும் ஆரவாரப்பாடல் பட்டையைக் கிளப்பியது.

  இதனைத் தொடர்ந்து இருவரும் 'சம்பூரண ராமாயணம்' திரைப்படத்தில் இணைந்து, A.மருதகாசியின்,

"பாதுகையே துணையாகும் 

என்நாளும் உன் பாதுகையே

 துணையாகும்" 

   எனும் இதமான பாடலை,கே.வி.மகா தேவன் இசையில் பதித்துத்திளைத் தனர்.அதற்குப்பின்னர் இவர்கள் இரு வரும்,அல்லி பெற்ற பிள்ளை,உத்தம புத்திரன்,தாய் மகளுக்குக் கட்டிய தாலி, சிவகங்கைச் சீமை போன்ற பல படங்க ளில் இணைந்து பாடினர். ஆனால், 'கர்ணன்'திரைப் படத்தில் அவர்கள் பாடிய, 

"ஆயிரம் கரங்கள் நீட்டி 

அணைக்கின்ற தாயே போற்றி" 

   எனும் கண்ணதாசனின் வரிகள், விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இசையில் மனம் நிறைய அதிர்வுகளை ஏற்படுத் தின.பின்னர் 'பழனி' திரைப்படத்தில், மீண்டும் அவர்கள் இணைந்து பாடிய கண்ணதாசனின், 

   "ஆரோடும் மண்ணில் என்றும் நீரோடும்" பாடலிலும் ,

"அண்ணாச்சி வேட்டி கட்டும் ஆம்பளையா நீங்க"

 எனும் பாடலிலும் இருவரும் மீண்டும் இணைந்து அதே விஸ்வநாதன் ராம மூர்த்தி இசையில் மனதை இளைப் பற்றி,ஆரவாரமூட்டினர்.இந்த மூன்று  பாடல்களில்,முதல் பாடலில் திருச்சி லோகநாதனும் ஸ்ரீனிவாசும்,இரண்டா வது பாடலில் ஸ்ரீனிவாஸ் மட்டும் இணைந்தும், பாடல்களுக்கு மெருகேற்றி னர்.

   சௌந்தராஜனும் சீர்காழியாரும் மீண்டும் மகிழ்ச்சிக்கலவரமூட்டிய பாடலே 'வல்லவனுக்கு வல்லவன்'திரைப்படத் தில் வேதாவின் இசையில் இவர்கள் பாடிய, 

"பாரடி கண்ணே கொஞ்சம் 

பைத்தியமானது நெஞ்சம் 

தேடுதடி மலர் மஞ்சம் 

சிரிப்புக்கு ஏனடி பஞ்சம்" 

  எனும் பாடல் P. சுசீலாவும் இப்பாடலில் இணைந்தார் என்பது குறிப்பிடத் தக்க தாகும் 

  இவற்றுக்கெல்லாம் முத்தாய்ப்பாக சந்திரோதயம் திரைப்படத்தில் இவர்கள் மீண்டும் இணைந்து குரல்களால் பிரபலமாக்கிய எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசையில் வாலியின்,

"காசிக்குப்போகும் சந்நியாசி 

உன் குடும்பம் என்னாகும் நீ யோசி 

கங்கைக்குப்போகும் பரதேசி 

நீ நேற்றுவரையில் சுகவாசி" 

   எனும் பாடல்,வரிகளால் முழுவதும் கிண்டலில் களைகட்டி  எம்.ஜி.ஆரை யும் நாகேஷையும் இசைக்கூத்தில் மோதவிட்டு ரசிக்கச்செய்தது.

  மீண்டும் 'லட்சுமி கல்யாணம்' திரைப்படத் தில் இருகுரல்களும் எம்.எஸ் விஸ்வ நாதன் இசையில்,

"தங்கத்தே ரோடும் வீதியிலே

ஊர்க்கோலம் போகுதடா

செவ்வாழைப் பந்தலிலே

லட்சுமி கல்யாணம்''

  என்று கண்ணதாசன் வரிகளைப்பாடி, திருமண விழாவின் ஆரவாரத்தையும் உற்சாகத்தையும்,ஊரெங்கும் பறைசாற்றின.

 இந்த இரு இசைமேதைகளின் குரல் ஒலியின் கோபுரமாக மாறி காலத் தால் அழிக்க முடியாத காப்பிய கீதமே, ஏ.வி.எம் நிறுவனத்தில் உருவான 'ராமு' திரைப்படத்தில் எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசையில் கண்ணதாசன் வரிகளால் வரலாறு படைத்த,

"நம்பினார் கெடுவதில்லை நான்கு மறை தீர்ப்பு 

நல்லவர்க்கும் ஏழையர்க்கும் ஆண்டவனே காப்பு"

 என்று தொடங்கி,  

"கண்ணன் வந்தான்

அங்கே கண்ணன் வந்தான் 

ஏழைக் கண்ணீரை கண்டதும் 

கண்ணன் வந்தான்"

   என்று உருக்கமும் உணர்வு ஊட்டமும் ஒருங்கிணைந்து,மனதை உலுக்கிய மகத்தான பாடல்.

"தென்னகமாம் இன்பத்திருநாட்டில்" 

  என்று சீர்காழியார் ஒரு நீண்ட தொகை யறா தொடங்க, அவருடன் எஸ். ஜானகி யும் தொகயைறாவாக சிலவரிகளைத்  தொடர்ந்து அதற்குப்பிறகு

"நீங்க நல்லா இருக்கோணும் நாடு முன்னேற 

இந்த நாட்டிலுள்ள ஏழைகளின் வாழ்வு முன்னேற"

  என்று வாழ்த்துரைக்க, உடனே டி.எம். சௌந்தராஜனும் அந்த இருவருடன் இணைந்து, 

"உழைக்கும் தோழர்களே ஒன்று கூடுங்கள் 

உலகம் நமது என்று சிந்து பாடுங்கள்" 

   என்று முழங்க,கவஞர். புலமைப்பித்த னின் வரிகளில் எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசை யில் 'இதயக்கனி' திரைப்படத்தின் இந்த கோவிந்தராஜனுடன் சௌந்த ராஜன் சேர்ந்து பாடிய பாடலைக்கேட்டு, எம்.ஜி. ஆர் ரசிகர்களின் கரகோஷத் துடன்,திரை யரங்குளே அதிர்ந்து போன தெல்லாம் தமிழ்த்திரை வரலாற்றின் பொற்காலமே! 

    பின்னர் கே.பாலச்சந்தரின்'அனுபவி ராஜா அனுபவி'மற்றும்'பூவா தலையா' ஆகிய இருபடங்களிலும் இந்த இருவரும் வலுவுடன் குரல்களால் கொடிகட்டினர்,

"அழகிருக்குது உலகிலே 

ஆசையிருக்குது மனதிலே 

அனுபவிச்சா என்னடா கண்ணு 

அனுபவிப்போம்" 

என்று முத்துராமன் மற்றும் நாகேஷின் களிப்பைப்  பகிர்ந்தும்,    

"பூவா தலையா போட்டா தெரியும் 

நீயா நானா பார்த்துவிட்டு 

பூவிழுந்தா நீ நெனைச்சபடி 

தலை விழுந்தா நான் கேட்டபடி" 

   என்று  நாகேஷ் ஜெய்ஷங்கருக்காக போட்டியை களத்தில் இறக்கி களை கட்டி பாடிட, கேட்போர் நெஞ்சங்களில் உற்சாகத்தையும் மகிழ்ச்சி யையும் அள்ளி வீசினர்.இந்த இரண்டு படங்களுக்கும் எம்.எஸ்.விஸ்வ நாதன் இசையமைக்க முதல் பாடலை கண்ணதாசனும் இரண் டாம் பாடலை வாலியும் கவிதைக்  கபடி யாக்கினர்.

  'மகிழம்பூ' திரைப்படத் தில் D,B ராமச்சந்திரனி்ன் இசையில் இவர்கள் இருவரும் இணைந்து பாடிய  கவிஞர் மாயவநாதனின்,

"தனக்கு தனக்கு என்று ஒதுக்காதே 

செய்த தர்மம் தலைகாக்கும்  மறக்காதே"  

என்று ஒருவரும், 

"இருக்கு இருக்கு என்று கொடுக்காதே 

பணம் இல்லாத காலத்தில் தவிக்காதே" 

  என்று மற்றவரும், வாழ்க்கைத் தத்துவத் தின் இருகோணங்களை வரிகளால் செவிகளுக்கு வாய்மை ஒலிகளாக்கி னர்.      

  இவற்றுக்கெல்லாம் முத்தாய்ப்பாக 'அகத்தியர்' திரைப்படத்தில், குன்னக்குடி வைத்தியநாதன் இசையில்,இவர்கள்   மேடைகட்டி போட்டியில் இறங்கிய, 

"வென்றிடுவேன் நாதத்தால் வென்றிடுவேன்  

நாட்டையும் நாதத்தால் வென்றிடுவேன்"

 என்று சௌந்தராஜனும், 

"வென்றிடுவேன் 

உன்னை வென்றிடுவேன்  

அந்த பைரவி துணைவன் பாதம் பணிந்து 

உன்னை வென்றிடுவேன்"

  என்று சீர்காழியாரும்,கவிஞர் உளுந்தூர் பேட்டை சண்முகத்தின் வரிகளை வேல்க ளாக்கி பாடல் போர் புரிந்தனர்.இறுதியாக தேவரின்'தெய்வம்'திரைப் படத்தில் அதே குன்னக்குடி வைத்தியநாதன் இசை யில் இருவரும் முருகன் அருளால் இணைந்து கிட்டத்தட்ட ஒற்றைக்குரலாகிப் பாடிய,

"திருச்செந்தூரின் கடலோரத்தில் 

செந்திநாதன் அரசாங்கம் 

தேடித்தேடி வருவோர்க்கெல்லாம் 

தினமும்கூடும் தெய்வாம்சம்" 

  எனும் கண்ணதாசன் வரிகள்,கந்தனின் உருவத்தை கம்பீரமாய் பக்தர்கள் மனதில்  பதியச் செய்தன. 

   இப்படி தமிழ்திரைக்கடலில் இசை அலைகளாய் அடிக்கடி இணைந்து ஆர்ப்பரித்து எழுந்து கரையைத்தொட்டு பின்னர் மீண்டும் பக்குவமாய் கடலில் இசைந்தனர்,டி.எம்.செளந்தராஜனும் சீர்காழி.கோவிந்தராஜனும்!.

   தமிழ்த்திரை இசை வரலாற்றின் இந்த இரண்டு மாபெரும் அத்தியாயங் கள் அடிக்கடி ஒரே பக்கத்தில் இடம்பெற்று இசைப்புத்தகத்தின் இதிகாசங்களா யின! கடந்த நூற்றாண்டின் ஐம்பதுகளில் தொடங்கி எண்பது வரை அடிக்கடி இணைந்து குரல்களால் செவிகளுக்கு விருந்தாகவும், இறைவன் பாதங்களுக்கு காணிக்கையாகவும், இசை இன்பத்தை இருமடங்காக்கின.

   திருச்சி லோகநாதனும் சீர்காழியாருடன் குரலால் பலமுறை இணைந் திருந்தா லும  இந்த இரட்டையரின் இணைவும் இசைவும்,தனித்தன்மை வாய்ந்ததாக அமைந்து, தமிழ்த்திரை யிசை உலகத் தின் நாத பலத்தினை, விண்ணெட்டும் வீச்சுடன்,விரிந்து பரந்து பறக்கச்செய்தது என்பதே,காலம் உரைக்கும் சான்றாகும்!

   பி.கு:- இந்த இரு பாடகர்களும் இன்னும் சில பாடல்களில் இணைந்திருந் தாலும், அடிக்கடி கேட்கப்பட்டு நினைவுகளை வலுவாக ஆக்கிரமித்த பாடல்கள் மட்டுமே, இப்பதிவில் குறிப்பிடப்பட்டுள் ளன.

                                                ===============0==============        

             

L2 Empuraan stays behind the shades of Lucifer.

  Most film sequels become dampeners, letting the audience long for the sparkling first shot. Prithviraj Sukumaran's Lucifer was both a comprehensive and captivating political show with the inspiring prison song "Sahaakkale"and the sequence of events most vibrantly narrated. L2 Empuraan keeps shifting the action spots to different landscapes both in India and abroad, clicking events in politics, religion and the drug cartel. The first fifteen minutes of the film with Hindi dialogues and Malayalam subtitles, would have unnerved a section of the audience, who are unfamiliar with both Hindi and Malayalam.English could have been a better alternative subtitle for those dialogues. Almost all the actors in their respective roles reappear here, excluding those who were killed in Lucifer. The noticeable new additions are Kishore,Suraj Venjaaramoodu and Abhimanyu Singh and those who appear in the foreign soils.

  The negative transformation in the mind frame of Chief Minister Jathin Ramdas {Tovino Thomas} seems to be lacking a solid base for a sudden change in his political perceptions. The catchiest scenes elegantly pictured are those wherein Priyadharshani Ramdas {Manju Warrier} appears first to talk about women empowerment, then to address the Nedumpally people and finally to declare herself as the true heir of P.K Ramdas, ready to take the mantle of the party chief of I.U.F. Similarly, Deepak Dev's music goes compact with the narration, fairly maintaining the aesthetic components of L2. 

  The cinematic voyage of Prithviraj as director of the film, is really exuberant with some of the action sequences moving on in breakneck speed, on a Hollywood pattern. The inclusive portion of religious conflicts threatening the nation and posing prospective threats to a state that proclaims itself as God's own country, is a subtle addition capable of reflecting the changing political scenario fanning religious orgies.

  The stylish entry of Mohanlal after a long wait of his fans, and the subdued roleplay of Prithviraj with suppressed anger against those who brutally ruined his helplessly unarmed clan, make watching  L2 Empuraan an exciting experience. But why should Mohanlal alone fight in the scene saving Manju Warrier from a religious fundamentalist group, when he has a line of his gang standing behind him and why should Mohanlal & Prithviraj alone violently kill Balraj Patel {Abhimanyu Singh}and his men, when the duo have their armed men standing behind them. Just as the present-day cinema goes, there is a lot of crude and bloody violence in L2 Empuraan too.

  The extended climax of the film would remind the audience of a similar scene in Vikram 2 that showed boisterous Suriya as the prospective gangster of the implied Vikram 3. Let Lucifer 3 focus categorically on specific course of events in politics, instead of forcing the audience to let their minds shuttle among different zones of violence. Finally, L2 is certainly a better sequel than most others, but still, it could stand only behind the protective shades of Lucifer.

Is death, truly a Leveller? Homage to Manoj Barathi Raja

 
       Dear Manoj, Smell sweet and blossom!

    James Shirley's "Death the Leveller"is a beautiful philosophical poem. Though death is realistic, it throws a lot of questions into our minds such as, why should this happen to him/her? why should people die due to several health reasons despite magnificent medical advancement? and so on. Death happens in different styles to different people of different age. But still certain deaths either shock us or mock us. 

  When celebrities and film personalities die many such questions arise. A very pleasant and health-conscious actor like R,Muthuraman of Tamil cinema was reported to have died at his jogging spot at the age of 52, following a massive heart attack. Recently a growing character actor called Marimuthu died of heart attack at the age of 57. Now it is Manoj Bharathiraja who passed away yesterday following a heart attack before he could reach the age of fifty.

   The death of Manoj would really have shocked the Tamil film industry and would have knocked down the mind and spirit of his ageing father and most eminent film maker Bharathiraja.From his first film Tajmahal to the most recent Viruman, Manoj had proved his natural acting calibre, reflecting a sweet demeanour  in roleplay. He had also played a vagabond kind of negative role, in Alli Arjuna.. His most notable films are Samuthram,Varushamellaam Vasantham, Maha Nadigan,  Annakodi, Vaaimai,Maanaadu and Viruman,{in the last, as one of the elder brothers of Karthik Sivakumar}

  Cinema is a field that suitably acknowledges or shabbily rejects talents. 'The mute inglorious Miltons' of Tamil cinema would certainly be bearing the load of rejection in their hearts leading to an emotional turmoil. Reflecting upon the multi dimensions of death, the poem 'Death the Leveller' strikingly says,

The glories of our blood and state
Are shadows, not substantial things;
There is no armour against Fate;
Death lays his icy hand on kings:
Sceptre and Crown
Must tumble down,
And in the dust be equal made
With the poor crookèd scythe and spade.

Some men with swords may reap the field,
And plant fresh laurels where they kill:
But their strong nerves at last must yield;
They tame but one another still:
Early or late
They stoop to fate,
And must give up their murmuring breath
When they, pale captives, creep to death.

The garlands wither on your brow,
Then boast no more your mighty deeds!
Upon Death's purple altar now
See where the victor-victim bleeds.
Your heads must come
To the cold tomb:
Only the actions of the just
Smell sweet and blossom in their dust.

  Let the departed soul of Manoj "smell sweet and blossom" in the soil.

வசந்தம் தேடி

"வசந்தமுல்லை போலே  வந்து 

அசைந்து ஆடும் பெண்புறாவே" 

  என்று 'சாரங்கதாரா'திரைப்படத்தில் டி. எம் .சௌந்தராஜன் பாடிய பாடல் பெண்மையை புறவாக்கி,முல்லை மலரால் மாலையிட்டு வசந்தத்தை  வார்த்தெடுத்தது.இதிலிருந்து பெண்மைக்கும் வசந்ததிற்கும் இயல்பாகவே,ஒரு மனக்கோர்வை பிணைந்திருப்பதாகத் தோன்றுகிறது. 

"வசந்தத்தில் ஓர் நாள் 

மணவறை ஓரம் 

வைதேகி காத்திருந்தாலோ" 

   என்று 'மூன்று தெய்வங்கள்' திரைப் படத்தில் திருமணத்திற்காகக் காத்தி ருக்கும் பெண்மையையை P. சுசீலாவின் பாடல்,படம் பிடித்து காட்டுவதி லாகட்டும், 

"வசந்த காலக்  கோலங்கள் 

வானில் விழுந்த  கோடுகள் 

கலைந்திடும் கனவுகள் 

கண்ணீர் சிந்தும் நினைவுகள்" 

  என்று 'தியாகம்' திரைப்படத்தில் பெண்மையையின் உணர்வுக்கலவரங் களை,எஸ் ஜானகியின் குரலில் வெளிப் படுத்திய பாடலிலாகட்டும், வசந்தத் தையும்  பெண்மையையும் நம்மால் பிரித்துப்பார்க்க இயலாது. ஆனால்,அதே நேரத்தில்,இள நெஞ்சங்கள் காதல் வயப்படுகையில் இருமன இணைவில் வசந்தம் இழையாடுவதை 'மூன்று முடிச்சு' திரைப் படத்தில் ஜெயச்சந்திரன் குரலில் ஒலித்த, 

"வசந்த கால நதிகளிலே 

வைரமணி நீரலைகள் 

வைரமணி நீரலையில் 

நெஞ்சிரண்டின் நினைவலைகள்"

  என்ற வரிகளில்,வசந்த நீரோட்டத்தில் காதலர்தம் நினைவலைகள், எழுச்சி பெற்று இளைப் பாறுவதை நம்மால் உணரமுடிந்தது. 

"வா வா வசந்தமே 

சுகம் தரும் சுகந்தமே" 

என்று 'புதுக்கவிதை'யில் மலேஷியா வாசுதேவன் பாடிய பாடலும், 

"அங்கே வருவது யாரோ 

அது வசந்தத்தின் தேரோ"

 என்று 'நேற்று இன்று நாளை' திரைப்படத்தில் எஸ்.பி.பி பாடிய பாடலும் 

"நீதானே என் பொன்வசந்தம் 

புது ராஜ வாழ்க்கை நாளை உன் சொந்தம்" 

  என்று 'நினைவெல்லாம் நித்தியா' திரைப்படத்தில் எஸ்.பி'பாலசுப்ர மணி யம் பாடலும்  பெண்மையின் வரவை வசந்த விழாவாய்க் கொண்டாடின. ஆனால்,அதே பெண்மையின் வரவு பொய்யாகிப் போய் விடின்,மனம் மறுதலித்து மக்கிப்போகிறது.இந்த வகையில்'ஒருதலை ராகம்' திரைப் படத்தில் எஸ்.பி.பி பாடிய,

"வாசமில்லா மலரிது 

வசந்தத்தைத் தேடுது" 

 என்ற வரிகள் ஏக்கத்தை பிரசவித்து, நிம்மதியற்ற மனம் நதியில்லாத ஓட்டமாய் கரையில் நின்று வாட்டமுறு  வதை,வார்த்தகைளால் படம் பிடித்துக் காட்டியது .

  சிலர் காதலிக்காக தாஜ்மஹால் போன்ற மாளிகையை கட்டிவைத்து, அதில் தன் உயிரோடு கலந்த காதலி,வாழ்க்கைப் படியில் கால்பதிக்க மறுக்கையில்,

"யாருக்காக இது யாருக்காக 

இந்த மாளிகை வசந்த மாளிகை 

காதல் ஓவியம் கலைந்த மாளிகை" 

  என்று 'வசந்த மாளிகை'திரைப்படத்தில்  டி எம் சௌந்தராஜன் பாடியது போல, கலங்கி நிற்பர்.

  இப்பதிவில் குறிப்பிட்ட பாடல்களில் 'சாரங்கதாரா' திரைப்படப்பாடலை           அ.மருதகாசி எழுத, ஜி.ராமநாதன் இசை யின் அப்பாடல்,மனம் நிறைந்து இன்றும் மணம் பரப்பிக்கொண்டிருக்கிறது.'ஒரு தலை ராகம்' பாடலை டி.ராஜேந்தர் எழுதி அவரே அற்புதமாய் இசையமைத்திருந் தார்.

  'புதுக் கவிதை''நினைவெல்லாம் நித்யா'பாடல்களுக்கு வைரமுத்து வரி யெடுக்க,இதரபாடல்கள் அனைத்துமே கவியரசு கண்ணதாசனின் கற்பனையில் ஊறித்திளைத்தன.அவினாசி மணியின் 'நேற்று இன்று நாளை'திரைப்படப்பாடலு க்கு கே.வி.மகாதவேன் இசயைமுதூட்டி னார்.

  'மூன்று தெய்வங்கள்' மற்றும் 'மூன்று முடிச்சு' பாடல் களுக்கு மெல்லிசை மன்னர் இசையமிழ்தம் தெளிக்க,'வசந்த மாளிகை'க்கு திரையிசைத் திலகம் கே.வி.மகாதேவனும்'நினைவெல்லாம் நித்யா' 'தியாகம்' 'புதுக் கவிதை' ஆகிய திரைப்பட பாடல்களுக்கு இசைஞானியும் இசை யமைத்திருந்தனர்.

  காதலில் கசிந்துருகும் சிலர் கடிதம் மூலம் வசந்தத்தை தூதுவிட தபால் துறையை பயன்படுத்துவர் இப்படித்தான் 'சேரன் பாண்டியன்' திரைப் படத்தில் சௌந்தர்யன் எழுதி இசையமைத்த, 

"காதல் கடிதம் வரைந்தேன் 

வந்ததா உனக்கு 

வசந்தம் வந்ததா" 

   எனும் பாடல் வசந்தமாய் நெஞ்சினை வருடியது.லாப்சன் ராஜ்குமாரும் ஸ்வர்ணலதாவும் பாடிய இந்த மென்மை யான பாடல் செவிகளில் புகுந்து சங்கீதம் பரப்பி யது.  

   வசந்தம் கண்ட திரைப்படத்தலைப்புகள் தமிழ்திரையில் கணிசமாக உண்டு. 'முதல் வசந்தம்''புது வசந்தம்''நீதானே என் பொன் வசந்தம்' 'வசந்த காலப் பறவை' வசந்த மாளிகை''வசந்தத்தில் ஓர் நாள்'  போன்ற தலைப்புக்கள் தமிழ்த் திரையை கம்பீரமாக அலங்கரித்து வலம் வந்தன. "காலங்களில் அவள் வசந்தம்" என்று 'பாவ மன்னிப்பு'திரைப்படத்தில் காதலி யைப் புகழ்ந்து பரிசுத்தப் பார்வை யுடன் P.B ஸ்ரீனிவாஸ் பாடியது போல, வசந்த அழைப்புகளே வாழ்வின் வரப் பிரசாதம். 

                ============0=============

The Kaleidoscope of Karunas.

    Karunas alias Karunanithi Sethu is both an actor and a politician.This is an exclusive post on Karunas,the performing actor,playing comedy and supporting roles.

  karunas cast a lasting impression in the minds of the audience,by his very first appearance as Lodukku Pandi,in Bala's reputed and critically credited film Nanda.As a burglar and fraud,his performance carried absolute dynamism with a captivating dialogue delivery that included the Brahmin slang.Later Karunas also acted in a film called Lodukku Pandi. Bala once again inducted Karunas in his film Pitha Magan.

 The negative shade of Karunas' role portrayal with incomparable fascination, continued in Ajith's film Villain in which Karunas was seen as a pickpocket, struggling to expose the big cash robberies committed by the elder Ajith. Karunas' next telling role play was in the film'E' in association with Jeeva.It was in fact a tale of slum dwellers.All the three films created remarkable initial innings for Karunas.

  Karunas frequently joined the band wagon of Danush starting from Thiruda Thirudi.His significant films with Danush were Polladhavan,Devadaiyai Kandein, Thiruvilaiyaadal Aarambam,Uthama Puthiran and Pudhukottaiyilirundhu Saravanan.Karunas has also acted with Rajinikanth in Baba&Enthiran,with Kamal in Vasoolraja MBBS,with Vijayakanth in Sudesi, with Arjun in Thiruvannamalai, with Ajith in Jana & Attakasam besides Villain,with Vijay in Thirumalai and Puthiya Geethai and with Suriya in Ayyan, Soorarai Potru and Kanguva besides his first entry in Nanda, with him. He was also seen with Karthik Sivakumar inViruman and Komban.

  The films of Karunas are many in number.Besides acting,Karunas is a music buff, composing his own albums and he has rendered songs in more than a dozen films. He is capable of generating exuberant humour,through a commanding cynical exterior.His dialogue delivery has never seen a hitch,because of its flow and spontaneity. With his dialogues,he can effectively counter his heroes as he did in Villain.

  Whether he is in a group of friends of the hero,or a supporting actor closer to the hero,his power of participation is always of a unique kind. The clarity and force of his voice, make his deliberations deliver the dramatic effect required for the scene and make him, an inevitable stake holder of the scene in which he appears. In this process, he becomes an inevitable addition to the film also. His confidence led him perform as hero in Thindukkal Sarathi and Amba Samudhram Ambani.

   Karuna's recent roleplay as a street artist in the film Pogumidam Vegu Dhooramillai created indelible impressions of his performance potential as a highly talented actor. With myriad shades of the human mind such as mischief, magnanimity, concern for the suffering and a sense of sharing the grief of others {to the extent of giving away his own life for the sake of helping a fellow human being who was direly in need of a dead body},Karuna's role in this film with Vimal, will live long in the memory of the audience. His other latest screen appearance as a cop with negative shades in role play was compact and impressive in the R.J.Balaji film Sorgavasal.

  The eyes of Karunas hardly spread out but retain their shrinking eyebrows in most scenes. This is what adds the cynical dimension to his scenic roleplay, extracting convincing performance modules, through his impeccably sharp dialogue contribution. It is this remarkable trait, that makes him an actor of independent value and vivacity.

                           ============0=============

  

மானத்தின் எல்லை

  

மயிர்நீப்பின் வாழா கவரிமா அன்னார் 

உயிர்நீப்பர் மானம் வரின் 

  உடலின் உரோமம் இழந்தால் உயிர் இழக்கும் கவரிமான் போல, மானமிழந் தால் உயிர் விடுவர்,உயர் பண்புடையோர் என்கிறார், வள்ளுவர். இக்குறளுக்கு வலுவூட்டும் வகையில் வேட்டைக்காரன் திரைப்படத்தில் பலரையும் கவர்ந்த

"உன்னை அறிந்தால் நீ உன்னை அறிந்தால்"

 எனும் பாடலுக்கு இடையே அதிர்வூட்டும், 

"மானம் பெரியதென்று வாழும் மனிதர்களை 

மான் என்று சொல்வதில்லையா" 

எனும் வரிகள்,மானத்தை மனிதத்தின் மறுபக்கமாகியது. 

"மானமே ஆடைகளாம் 

மரியாதை பொன் நகையாம்

நாணமாம் குணமிருந்தால் போதுமே 

எங்கள் நாட்டுமக்கள் குல பெருமை தோன்றுமே" 

   எனும் 'பாகப்பிரிவினை' திரைப்படத் தில் இடம்பெற்ற டி.எம்.எஸ் குழுவின ருடன் பாடிய,"தாழையாம் பூ முடிச்சு" பாடலுக்கு இடையே தோன்றும் இணை யில்லா வரிகள், மானத்தை உடலுக்கும் உள்ளத்திற்கும் அழியா ஆபரணமாக்கின. விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தியின் இசையில் ரம்யமாய் செவிகளில் ஒலித்த கண்ண தாசன் இவ்வரிகள் பண்பாட்டுக் குளத் தில் குளிக்கச் செய்தன மானத்தின் மாண்பினை 'பாகப்பிரிவினை'திரைப்  படத்திற்கு முன்னால் வெளிவந்த 'சதாரம்' எனும் திரைப்படத்தில் திருச்சி லோக நாதன் மனமுருகிப்பாடிய,

"மண்மீது மானம் 

ஒன்றே பிரதானம் 

என்றெண்ணும் குணம் வேணும் 

இதை மறந்தாலே வாழ்வில் 

கிடைக்கும் சன்மானம் 

மாறாத அவமானம்" 

  என்ற பொன்னான A. மருதகாசியின் கருத்தாழமிக்க வரிகள், ஜி.ராமநாதன் இசையில் இன்றும் நெஞ்சில் நிலைத்து நிற்கின்றன. 

  இதே போன்று,மானம் மாபெரும் தவ மெனக் கூறும் பாடல் வரிகள்,'விஜயபுரி வீரன்' திரைப்படத்தில் தஞ்சை ராமை யாதாஸ் எழுதி ஏ.எம்.ராஜா பாடிய, "உள்ளத்திலே உரம் வேணுமடா" எனும் பாடலுக் கிடையே, 

"மானம் ஒன்றே 

பிரதானம் என்றே 

மறந்து விடாதே 

வாழ்வினிலே"

  என்று இரு இடங்களில்,ஒவ்வொரு இடத்திலும் இருமுறை ஒலித்து,மானத் தின் எல்லையை,விரியச் செய்தது. டி.ஆர்.பாப்பாவின் மெல்லிய இசையூற்றி லும் ஏ.எம.ராஜாவின் தேன்குழைந்த குரலிலும் இப்பாடல் ரசிகர் நெஞ்சங்க ளில் தனியிடம் பிடித்தது.

  எம்.ஜி.ஆரின் திரைப்படப்பாடல்கள் சில, மானத்தின் மகத்துவத்தை மலையளவு உயர்த்துகின்றன.'வேட்டைக்காரன்' திரைப்படத்தில் டி.எம்,எஸ் குரலில் இதமாய் செவிகுளிரச்செய்த,கண்ண தாசனின் "வெள்ளி நிலா முற்றத்திலே" பாடலுக்கு இடையே,தனித்துவத்துடன் தெளிவு தந்த,

"நாலு பேர்கள் போற்றவும் 

நாடு உன்னை வாழ்த்தவும் 

மானத்தோடு வாழ்வதுதான் சுயமரியாதை 

நல்ல மனமுடையோர் காண்பதுதான் தனிமரியாதை" 

  எனும் வரிகள் கே.வி.மாகாதேவன் இசையில் மனதில் முரசு கொட்டின. இதே போன்று,எம்.ஜி.ஆரின் 'சந்திரோதயம்' திரைப்படத்தில் டி.எம்.எஸ் குரலில் கம்பீரமாய் முழங்கிய,"புத்தன் இயேசு காந்தி பிறந்தது பூமியில் எதற்காக" பாடலுக்கிடையே பரவசமூட்டிய,

"கேள்விக்குறிபோல் முதுகு வளைந்து 

உழைப்பது எதற்காக,

மானம் ஒன்றே பெரிதென எண்ணி 

பிழைக்கும் நமக்காக" 

 என்ற கவிஞர் வாலியின் வாழ்த்துக்குரிய வரிகள்,எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசையில் விண்ணை எட்டி எழுச்சி பரப்பின. 

  எ.ம் ஜி.ஆரின்'பணத்தோட்டம்' எனும் இன்னொரு படத்தில் இடம் பெற்ற தன்னம்பிக்கை,தரணியில் தடம் பதித்த 

"என்னதான் நடக்கும் நடக்கட்டுமே  

இருட்டினில் நீதி மறையட்டுமே" 

என்ற பாடலுக்கிடையே பசுமையாய் பண்பூட்டிய,

"மனதுக்கு மட்டும் பயந்துவிடு 

தன மானத்தை உடலில் கலந்து விடு 

இருக்கின்ற வரையில் வாழ்ந்துவிடு

இரண்டினில் ஒன்று பார்த்துவிடு" 

  என்று வீரம் விதைத்த கண்ணதாசனின் வரிகள்,விஸ்வநாதன் ராம மூர்த்தி இசை யில் மனிதனும் மானமும் இரண்டறக் கலந்த நிலையினை நெறிப்படுத்தின.

  எம்.ஜி.ஆரின் மற்றொரு திரைப்படமான 'தனிப்பிறவி'யில் டி.எம்.எஸ் பாடிய, "உழைக்கும் கைகளே உருவாக்கும் கைகளே" எனும் பாடலுக்கிடையே, 

"ஆற்றுநீரைத் தேக்கி வைத்து 

அணைகள் கட்டிய கைகளே 

ஆண்கள் பெண்கள் மானம் காக்க 

ஆடை தந்த கைகளே" 

  என்று ஒலித்த கண்ணதாசன் வரிகள். கே.வி.மகாதேவன் இசையில் மானமே ஆடைகளாம் என்பதன்,மறுகோணத்தைக் காட்டும்.  

  மானத்தைப்பற்றி வேடிக்கையான பாடலொன்று மணி ஓசை திரைப்படத்தில் எல் ஆர் ஈஸ்வரியின் வசீகரக்குரலில்  பலரால் கேட்கப்பட்டு மிகவும் ரசிக்கப்பட் டிருக்கும்"ஆட்டுக்குட்டி ஆட்டுக்குட்டி மாமா வப்பாறு"என்று தொடங்கும் அப்பாடலில் இடையே ஒலிக்கும்,

"மாட்டு வண்டி.ஓட்டிக்கிட்டு 

வீட்டுக்குத்தண்ணிய ஊத்திக்கிட்டு

மானத்தையும் காத்துகிட்டு

மனுஷனாக வாழ்ந்துகிட்டு

கிள்ளிவிட்ட பிள்ளையப்போல ஆழுகிறாரு

அவர் ஆம்பளையா பொம்பிளையா

என்னான்னு கேளு"

   எனும் பேச்சுமொழிப்பாடல் எதார்த்தமாக மானத்தின் சிறப்பினை சீர்தூக்கும். விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி.இசையில் கண்ணதாசனின் இவ்வரிகள் களை கட்டின.

 முடிவாக,பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களில் ஒன்றான நாலடியாரில் காணும்,

"திருமதுகை யாகத் திரணிலார் செய்யும் 

பெருமிதம் கண்டக்  கடைத்தும் -எரிமண்டிக் 

காணத் தலைப்பட்ட தீப்போல்  கனலுமே 

மான முடையார் மனம்" 

   எனும் கவிதை வரிகளின் பொருளான 'செல்வச் செருக்கினால் நல்ல குணம் அற்றோர் காட்டும் அவமதிப்பு,மானமுடை யோர் நெஞ்சினில் ஏற்படுத்தும் தாக்கம் , தீயெனப் பற்றி அனல் கக்கும்'என்பது தன்மானத் தின் தகைமையை தீப்பிழம் பாய் விண்ணில் பரவச் செய்யும்.மானத் தின் எல்லை வானம்வரை உயர்ந்து விரிந்ததாகும்! 

                             =================0===================

In memory of director K.Vijayan

 

    

    K.Vijayan alias K.Sathyanathan was previously an employee of the Railway workshop at Golden rock. His interest in movies first took him to acting. His first film 'Paadhai Theriyudhu Paar'won the national award along with the other film 'Kalathur Kannamma'produced by the AVM banner. Though Vijayan later did a pivotal role in K.Balachander's much credited film'Naanal'by giving an excellent twist to the climax (of course based on the ace directorial skills of K.Balachander)K.Vijayan became a film maker in 1969 and his very first film 'Kaval Dheivam' had Sivaji Ganesan in a cameo role and the film had fairly good reviews.

  Later teaming up with the illustrious film producer K.Balaji Vijayan had the opportunity to make a few successful films like Deepam, Thiyagam,Bhandham and Viduthalai,with the chevalier as the protagonist. His other successful Sivaji Ganesan films were  Rojaavin Raja, Annan Oru Koil, Nalladhoru Kudumbam, Punniya Bhoomi,Thambathyam,Ratha Pasam,Ananda Kanneer,Krishnan Vandhaan and the silver jubilee block buster film Thirisoolam produced under the banner of Sivaji Ganesan's home production house. 

  Most of these films focused on core family values with family misunderstanding and villainy engineered by outsiders.Thirisoolam became an extraordinary film only because of the dynamic action segment and the triple roles played by Sivaji Ganesan with the most passionate role play of K.R.Vijaya.But credit goes to K.Vijayan for his impressive narration of the course of events in many of his films.

 Besides Sivaji Ganesan,K.Vijayan had worked with Sivakumar {Puthu Vellam,Aani Ver, &Vandi Chakkaram need a special mention,Jai Shankar {Eduppaar Kai Pillai},Kamalahasan { Sattam & Mangamma Sabadham}Rajinikanth {Vidhuthalai}Vijayakanth{Dhoorathu Idi Muzhakkam & Auto Raja}Mohan {Nirabaradhi and Vidhi,another mega hit movie,both produced by K.Balaji}, Vijayakumar{Rudhra Thandavam}Rajesh{Aval Potta Kolam} and K.Bhagyaraj{Rathathin Rathame another K.Balaji's film based on Mr.India,half done by K,Vijayan and completed by his son Sundar K.Vijayan.

  A majority of films directed by K.Vijayan were remakes of Hindi, Bengali and Kannada films. Besides making Tamil films,K,Vijayan had also directed about half a dozen Malayalam films, a couple of Hindi and Kannada films.He had also appeared in character roles in some of his films. Remembering K.Vijayan is a heartwarming experience because he was a voluminous film maker in the line of other directors like A.C.Thirulokchander, C.V.Rajendran P.Madhavan and A.Bhimsingh who were all special film makers with Sivaji Ganesan as hero.

  Conjugal glory, parental aspirations coupled with filial love formed the central theme of many of his films.Vijayan's films also focused on conflict of friendship {Sattam is special in this regard} family revenge {as seen in Mangamma Sabadham}feminine power as cleanly represented by Sujatha and Poornima Bhagyaraj in Vidhi, struggle against feudalism and bonded labour with left wing ideologies, (Puthuvellam and Vandi Chakkaram would belong to this category) and straight action thrillers like Thirisoolam and Viduthalai.

  A majority of the films made by K.Vijayan were worthy of a family watch,on account of their sentimental core and entertainment quotient. Vijayan made commercially viable movies and saved the production houses from undue losses.It is really a pity that time cut short the life span of a vigorous film maker like K.Vijayan even before he could see his fiftieth year. But making a humble beginning in life, he grew by leaps and bounds in Tamil cinema, as a major name to be cherished in audience memory,as well as in the archives of the cinema gallery.

                                ==============0==============

யாரின் பிடியில் ?

எப்பொருள் யார்யார்வாய்க் கேட்பினும் அப்பொருள் 

மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு

     எனும் வள்ளுவனின் குரள் வழிப் பயணிக்கையில்,''யார் எனும் சொல்லின் அடையாளமின்மையையும், தெளிவின் மையையும், உணரமுடியும்.யார் சொல் கேட்பதோ அல்லது யார் வழி நடப்பதோ என்பதெல்லாம்,வாழ்நாள் குழப்பங்களே! 'யார்'எனும் சொல்லின் அடையாள  மின்மை,தமிழ் திரைப்படத் தலைப்புக ளாகவும்,எண்ணற்ற பாடல் வரிகளாக வும், கண்டும் கேட்டும்,யார்தான் குழம்பா மல் இருப்பார்களோ!அதனை யார்தான் அறிவரோ!. 

    'அவள் யார்?''யார் நீ?' 'யார் பைய்யன்?' 'யார் குழந்தை?' 'நான் யார் தெரியுமா?' 'யாருக்கு மாப்பிள்ளை யாரோ?' 'யாருக் குச் சொந்தம்?''யாரடி நீ மோகினி?' போன்ற எல்லா திரைப்பட தலைப்புகளும் அறியாமையையோ,அல்லது அறியத் துடிக்கும் வேட்கையையோ, வெளிப்படுத் துவதை அறியலாம்.

 "நான் யார் நான் யார் நான் யார் 

 நாலும் தெரிந்தவர் யார் யார்"

  எனும் 'குடியிருந்த கோயில்' திரைப் படத்தின் டி .எம்.சௌந்தராஜன் பாடலைக் கேட்கையில்,வரிக்கு வரி.'யார்' எனும் சொல் தோன்றி,யார் எனும் சொல்லின் குழப்பத்தின் குடியிருப்பை,தொடர்ந்து வெளிப்படுத்து வதை உணரலாம். புலமைப்பித்தனின் இந்த அற்புதமான பாடலுக்கு, மெல்லிசை மன்னர் எம்.எஸ். விஸ்வநாதன் இசையமைத்திருந்தார்.

 அதே டி.எம்.எஸ் 'சாந்தி' திரைப்படத்தில் 

"யார் அந்த நிலவு 

ஏன் இந்த கனவு" 

  என்று பெண்ணை நிலவாக்கி,அதில்  நிலவின்,பெண்ணின் அடையா ளத்தை, ஒருசேர தொலைத்து,வியப்புடன் விவரங் களை அறியக்காத் திருக்கும் ஒரு ஆணின் நிலையினை,கவித்துவதுடன் பாட,அப்பாடல் கண்ணதாசனையும் விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தியையும்,இசை ரசிகர்க ளின் எண்ணங்களுடன் கட்டிப் போட்டது. 

 'பார்த்தால் பசிதீரும்' திரைப்படத்தில் விஸ்வநாதன் இசையில் P.சுசீலா பாடிய கண்ணதாசன் வரிகளைக் கொண்ட, 

"யாருக்கு மாப்பிள்ளை யாரோ 

அவர் எங்கே பிறந்திருப்பாரோ" 

எனும்  பாடல்,ஒரு பொதுவான தேடலைக் குறிப்பிட, அதே கண்ணதாசன் 'என் கடமை'திரைப்படத்திற்கு எழுதிய, 

"யாரது யாரது தங்கமா 

பேரெது பேரெது  வைரமா 

ஊரெது ஊரெது சொர்க்கமா 

ஊறிடும் தேனதன் வெட்கமா" 

  எனும் வரிகளை விஸ்வநாதன் ராம மூர்த்தி இசையில் டி.எம்.சௌந்தராஜன் பாட ,அவ்வரிகள் சொந்தத் தேடலை, தொலைபேசிமூலம் சுவாசிக்கச் செய் தன.இந்த வகையில் ஒன்றுக் கொன்று மாறுபட்டிருக்கும் வேறு சில பாடல்களாக , 'பாசமலர்' திரைப்படத்தில் விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இசையில் P.B. ஸ்ரீனிவாசும் P.சுசீலாவும் பாடிய, கண்ணதாசன் வரிகளான, 

"யார் யார் யாரிவள் யாரோ 

ஊர் பேர் தான் தெரியாதோ" 

எனும் பாடலையும், 

'உன்னை நினைத்து'திரைப்படத்தில் பா.விஜய் வரிகளமைத்து சிற்பியின் இசையில் உன்னிமேனன் பாடிய, 

"யார் இந்த தேவதை 

யார் இந்த தேவதை"  

  எனும் பாடலையும் பொதுத்தேடலின் புள்ளிவைத்த வரைவுகளாகவும், 'உத்தமபுத்திரன்' திரைப்படத்தில் ஜி.ராமநாதன் இசையில் டி .எம்.எஸ்  பாடிய, 

"யாரடி நீ மோஹினி 

கூறடி என் கண்மணி" 

எனும் நேரடி அடையாளத் தேடலையும் குறிப்பிடலாம். 

 சில நேரங்களில் 'யார்'எனும் சொல் நம்பிக்கைக்கு உத்திரவாதம் அளிக்கா நிலையையும் ஏற்படுத்தக்கூடும்.அந்த கோணத்தில் அமைந்த இரு பாடல்களே, 

'பறக்கும் பாவை' திரைப்படத்தில் P. சுசீலா பாடிய, 

"யாரைத்தான் நம்புவதோ பேதை நெஞ்சம் 

அம்மம்மா பூமியிலே யாவும் வஞ்சம்" 

  எனும் விரக்தியில் துவண்டுபோனப் பாடலும்,அந்த விரக்தியை துணிந்து எதிர்கொள்ளும் 'எங்க ஊர் ராஜா' திரைப்படத்தில் டி.எம்.எஸ் பாடிய, 

"யாரை நம்பி நான் பொறந்தேன் 

போங்கடா போங்க 

என் காலம் வெல்லும் வென்ற பின்னே 

வாங்கடா வாங்க" 

  எனும் துரோகத்தை தூக்கி எரியும் பாடலு மாகும்.இந்த இரண்டு பாடல்களை யுமே கண்ணதாசன் எழுத எம்.எஸ்.விஸ்வ நாதன் மனம் கலங்க இசையமைத்திருந் தார்.  

   சிலர் காதலிக்காக தாஜ்மஹால் போன்ற மாளிகையை கட்டிவைத்து, அதில் தன் உயிரோடு கலந்த காதலி, வாழ்க்கைப்படியில் கால்பதிக்க மறுக் கையில்,

"யாருக்காக இது யாருக்காக 

இந்த மாளிகை வசந்த மாளிகை 

காதல் ஓவியம் கலைந்த மாளிகை" 

 என்று உரக்கப்பாடி மன உளைச்சலை ஓரம் கட்டுவர்.

   கே.வி.மகாதேவன் இசையில் விண்ணை முட்டிய'வசந்த மாளிகை' திரைப்படத்தில் கண்ணதாசனின் வரிகளால் உரக்கக்குரல் எழுப்பிய இப் பாடல், யார் யாரை நெஞ்சுருகி கதற வைத்திருக்குமோ,அன்றைய திரையரங் குகளே அறியும்! 

  மனித மரணத்தின்வாக்குமூலமாக அமைந்த'வாழ்வே மாயம்' திரைப் படத் தில் கங்கை அமரன் இசையில் கே.ஜே. யேசுதாஸ் பாடிய,'வாழ்வே மாயம்' பாடலில் கூட. 

"யாரோடு யார் வந்தது 

நாம் போகும்போது 

யாரோடு யார் செல்வது" 

என்றும்,

"யார் யார்க்கு என்ன வேடமோ

இங்கே 

யார் யார்க்கு எந்த மேடையோ" 

என்றும் வரிகள் முளைத்து,சோக மரங்களாகும்.

  வாலியின் வலிநிறைந்த இவ்வரிகள் யார் யார் மனதில் துன்ப மேகங்கள் சூழச் செய்ததோ அதை வாலிதான் அறிவாரோ!. 

"என்னை யாரென்று எண்ணி எண்ணி

நீ பார்க்கிறாய்

இது யார் பாடும் பாடலென்று

நீ கேட்கிறாய்"

  என்று 'பாலும் பழமும்'திரைப்படத்தில் கட்டிய  மனைவியைக் காண இயலாத, அவர் யாரென்று அறிய முடியாத பார்வை இழந்த கணவனும், பார்வை இருந்தும் தான்தான் அவரது மனைவி என்று காட்டிக்கொள்ள முடியாத மனைவியும் பாடுவதாக அமைந்த பாடல்,என்ன ஒரு கொடுமையான அனுபவம்!.இந்தக்காட்சி யும் அக்காட்சி பாடல்வழி படமாக்கப்பட்டி ருந்த விதமும், தமிழ்த்திரைப்பட வரலாற் றில் வாழ்வியல் புதிராய் அமைந்திருந் தது.கண்ணதாசனின் கனமான இவ் வரி கள் விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இசையில் காலம் கடந்து களைகட்டுகின்றன.

   அன்போ காதலோ,யாரின் மனப்பிடியில் யாரிருப்பர் என்ற உண்மையை,

"யார் மனதில் யாரிருப்பர் 

யாரறிவார் உலகிலே"

   என்று மனக்குமுறலாய் கவிதை வரி களை உள்ளடக்கி,'காத்திருந்த கண்கள்' திரைப்படத்தில் சீரகாழி கோவிந்தராஜன் பாடிய, 

"ஓடம் நதியினிலே ஒருத்திமட்டும் கரயைினிலே"

   எனும் கருத்தாழமிக்க விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இசையில் உருவான பாடல், உள்ளங்களை ஊஞ்சலாடச் செய்திருக் கும்.'யாரின்' பிடியில் இன்னும் எத்தனை யோ பாடல்களுண்டு.யாராலும் புதிர்ககள் பல சுமந்த வாழ்விற்கு விடைகாண இயலாது.யார் யார் மனதில்,யார் யாரெல் லாம் மனம் குழப்பம் விதவிதமாய் விதைக்கின்றனரோ!யார் யாரெல்லாம் சிந்தனைத் தெளிவுடன் சிறகடித்து செயல்வானில் பறக்கின்றனரோ!

       ==============0===============