The Kaleidoscope of Karunas.

    Karunas alias Karunanithi Sethu is both an actor and a politician.This is an exclusive post on Karunas,the performing actor,playing comedy and supporting roles.

  karunas cast a lasting impression in the minds of the audience,by his very first appearance as Lodukku Pandi,in Bala's reputed and critically credited film Nanda.As a burglar and fraud,his performance carried absolute dynamism with a captivating dialogue delivery that included the Brahmin slang.Later Karunas also acted in a film called Lodukku Pandi. Bala once again inducted Karunas in his film Pitha Magan.

 The negative shade of Karunas' role portrayal with incomparable fascination, continued in Ajith's film Villain in which Karunas was seen as a pickpocket, struggling to expose the big cash robberies committed by the elder Ajith. Karunas' next telling role play was in the film'E' in association with Jeeva.It was in fact a tale of slum dwellers.All the three films created remarkable initial innings for Karunas.

  Karunas frequently joined the band wagon of Danush starting from Thiruda Thirudi.His significant films with Danush were Polladhavan,Devadaiyai Kandein, Thiruvilaiyaadal Aarambam,Uthama Puthiran and Pudhukottaiyilirundhu Saravanan.Karunas has also acted with Rajinikanth in Baba&Enthiran,with Kamal in Vasoolraja MBBS,with Vijayakanth in Sudesi, with Arjun in Thiruvannamalai, with Ajith in Jana & Attakasam besides Villain,with Vijay in Thirumalai and Puthiya Geethai and with Suriya in Ayyan, Soorarai Potru and Kanguva besides his first entry in Nanda, with him. He was also seen with Karthik Sivakumar inViruman and Komban.

  The films of Karunas are many in number.Besides acting,Karunas is a music buff, composing his own albums and he has rendered songs in more than a dozen films. He is capable of generating exuberant humour,through a commanding cynical exterior.His dialogue delivery has never seen a hitch,because of its flow and spontaneity. With his dialogues,he can effectively counter his heroes as he did in Villain.

  Whether he is in a group of friends of the hero,or a supporting actor closer to the hero,his power of participation is always of a unique kind. The clarity and force of his voice, make his deliberations deliver the dramatic effect required for the scene and make him, an inevitable stake holder of the scene in which he appears. In this process, he becomes an inevitable addition to the film also. His confidence led him perform as hero in Thindukkal Sarathi and Amba Samudhram Ambani.

   Karuna's recent roleplay as a street artist in the film Pogumidam Vegu Dhooramillai created indelible impressions of his performance potential as a highly talented actor. With myriad shades of the human mind such as mischief, magnanimity, concern for the suffering and a sense of sharing the grief of others {to the extent of giving away his own life for the sake of helping a fellow human being who was direly in need of a dead body},Karuna's role in this film with Vimal, will live long in the memory of the audience. His other latest screen appearance as a cop with negative shades in role play was compact and impressive in the R.J.Balaji film Sorgavasal.

  The eyes of Karunas hardly spread out but retain their shrinking eyebrows in most scenes. This is what adds the cynical dimension to his scenic roleplay, extracting convincing performance modules, through his impeccably sharp dialogue contribution. It is this remarkable trait, that makes him an actor of independent value and vivacity.

                           ============0=============

  

மானத்தின் எல்லை

  

மயிர்நீப்பின் வாழா கவரிமா அன்னார் 

உயிர்நீப்பர் மானம் வரின் 

  உடலின் உரோமம் இழந்தால் உயிர் இழக்கும் கவரிமான் போல, மானமிழந் தால் உயிர் விடுவர்,உயர் பண்புடையோர் என்கிறார், வள்ளுவர். 

"மானமே ஆடைகளாம் 

மரியாதை பொன் நகையாம்

நாணமாம் குணமிருந்தால் போதுமே 

எங்கள் நாட்டுமக்கள் குல பெருமை தோன்றுமே" 

   எனும் 'பாகப்பிரிவினை' திரைப்படத் தில் இடம்பெற்ற டி.எம்.எஸ் குழுவின ருடன் பாடிய,"தாழையாம் பூ முடிச்சு" பாடலுக்கு இடையே தோன்றும் இணை யில்லா வரிகள், மானத்தை உடலுக்கும் உள்ளத்திற்கும் அழியா ஆபரணமாக்கின. விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தியின் இசையில் ரம்யமாய் செவிகளில் ஒலித்த கண்ண தாசன் இவ்வரிகள் பண்பாட்டுக் குளத் தில் குளிக்கச் செய்தன மானத்தின் மாண்பினை 'பாகப்பிரிவினை'திரைப்  படத்திற்கு முன்னால் வெளிவந்த 'சதாரம்' எனும் திரைப்படத்தில் திருச்சி லோக நாதன் மனமுருகிப்பாடிய,

"மண்மீது மானம் 

ஒன்றே பிரதானம் 

என்றெண்ணும் குணம் வேணும் 

இதை மறந்தாலே வாழ்வில் 

கிடைக்கும் சன்மானம் 

மாறாத அவமானம்" 

  என்ற பொன்னான A. மருதகாசியின் கருத்தாழமிக்க வரிகள், ஜி.ராமநாதன் இசையில் இன்றும் நெஞ்சில் நிலைத்து நிற்கின்றன. 

  இதே போன்று,மானம் மாபெரும் தவ மெனக் கூறும் பாடல் வரிகள்,'விஜயபுரி வீரன்' திரைப்படத்தில் தஞ்சை ராமை யாதாஸ் எழுதி ஏ.எம்.ராஜா பாடிய, "உள்ளத்திலே உரம் வேணுமடா" எனும் பாடலுக் கிடையே, 

"மானம் ஒன்றே 

பிரதானம் என்றே 

மறந்து விடாதே 

வாழ்வினிலே"

  என்று இரு இடங்களில்,ஒவ்வொரு இடத்திலும் இருமுறை ஒலித்து,மானத் தின் எல்லையை,விரியச் செய்தது. டி.ஆர்.பாப்பாவின் மெல்லிய இசையூற்றி லும் ஏ.எம.ராஜாவின் தேன்குழைந்த குரலிலும் இப்பாடல் ரசிகர் நெஞ்சங்க ளில் தனியிடம் பிடித்தது.

  எம்.ஜி.ஆரின் திரைப்படப்பாடல்கள் சில, மானத்தின் மகத்துவத்தை மலையளவு உயர்த்துகின்றன.'வேட்டைக்காரன்' திரைப்படத்தில் டி.எம்,எஸ் குரலில் இதமாய் செவிகுளிரச்செய்த,கண்ண தாசனின் "வெள்ளி நிலா முற்றத்திலே" பாடலுக்கு இடையே,தனித்துவத்துடன் தெளிவு தந்த,

"நாலு பேர்கள் போற்றவும் 

நாடு உன்னை வாழ்த்தவும் 

மானத்தோடு வாழ்வதுதான் சுயமரியாதை 

நல்ல மனமுடையோர் காண்பதுதான் தனிமரியாதை" 

  எனும் வரிகள் கே.வி.மாகாதேவன் இசையில் மனதில் முரசு கொட்டின. இதே போன்று,எம்.ஜி.ஆரின் 'சந்திரோதயம்' திரைப்படத்தில் டி.எம்.எஸ் குரலில் கம்பீரமாய் முழங்கிய,"புத்தன் இயேசு காந்தி பிறந்தது பூமியில் எதற்காக" பாடலுக்கிடையே பரவசமூட்டிய,

"கேள்விக்குறிபோல் முதுகு வளைந்து 

உழைப்பது எதற்காக,

மானம் ஒன்றே பெரிதென எண்ணி 

பிழைக்கும் நமக்காக" 

 என்ற கவிஞர் வாலியின் வாழ்த்துக்குரிய வரிகள்,எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசையில் விண்ணை எட்டி எழுச்சி பரப்பின. 

  எ.ம் ஜி.ஆரின்'பணத்தோட்டம்' எனும் இன்னொரு படத்தில் இடம் பெற்ற தன்னம்பிக்கை,தரணியில் தடம் பதித்த 

"என்னதான் நடக்கும் நடக்கட்டுமே  

இருட்டினில் நீதி மறையட்டுமே" 

என்ற பாடலுக்கிடையே பசுமையாய் பண்பூட்டிய,

"மனதுக்கு மட்டும் பயந்துவிடு 

தன மானத்தை உடலில் கலந்து விடு 

இருக்கின்ற வரையில் வாழ்ந்துவிடு

இரண்டினில் ஒன்று பார்த்துவிடு" 

  என்று வீரம் விதைத்த கண்ணதாசனின் வரிகள்,விஸ்வநாதன் ராம மூர்த்தி இசை யில் மனிதனும் மானமும் இரண்டறக் கலந்த நிலையினை நெறிப்படுத்தின.

  எம்.ஜி.ஆரின் மற்றொரு திரைப்படமான 'தனிப்பிறவி'யில் டி.எம்.எஸ் பாடிய, "உழைக்கும் கைகளே உருவாக்கும் கைகளே" எனும் பாடலுக்கிடையே, 

"ஆற்றுநீரைத் தேக்கி வைத்து 

அணைகள் கட்டிய கைகளே 

ஆண்கள் பெண்கள் மானம் காக்க 

ஆடை தந்த கைகளே" 

  என்று ஒலித்த கண்ணதாசன் வரிகள். கே.வி.மகாதேவன் இசையில் மானமே ஆடைகளாம் என்பதன்,மறுகோணத்தைக் காட்டும்.  

  மானத்தைப்பற்றி வேடிக்கையான பாடலொன்று மணி ஓசை திரைப்படத்தில் எல் ஆர் ஈஸ்வரியின் வசீகரக்குரலில்  பலரால் கேட்கப்பட்டு மிகவும் ரசிக்கப்பட் டிருக்கும்"ஆட்டுக்குட்டி ஆட்டுக்குட்டி மாமா வப்பாறு"என்று தொடங்கும் அப்பாடலில் இடையே ஒலிக்கும்,

"மாட்டு வண்டி.ஓட்டிக்கிட்டு 

வீட்டுக்குத்தண்ணிய ஊத்திக்கிட்டு

மானத்தையும் காத்துகிட்டு

மனுஷனாக வாழ்ந்துகிட்டு

கிள்ளிவிட்ட பிள்ளையப்போல ஆழுகிறாரு

அவர் ஆம்பளையா பொம்பிளையா

என்னான்னு கேளு"

   எனும் பேச்சுமொழிப்பாடல் எதார்த்தமாக மானத்தின் சிறப்பினை சீர்தூக்கும். விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி.இசையில் கண்ணதாசனின் இவ்வரிகள் களை கட்டின.

 முடிவாக,பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களில் ஒன்றான நாலடியாரில் காணும்,

"திருமதுகை யாகத் திரணிலார் செய்யும் 

பெருமிதம் கண்டக்  கடைத்தும் -எரிமண்டிக் 

காணத் தலைப்பட்ட தீப்போல்  கனலுமே 

மான முடையார் மனம்" 

   எனும் கவிதை வரிகளின் பொருளான 'செல்வச் செருக்கினால் நல்ல குணம் அற்றோர் காட்டும் அவமதிப்பு,மானமுடை யோர் நெஞ்சினில் ஏற்படுத்தும் தாக்கம் , தீயெனப் பற்றி அனல் கக்கும்'என்பது தன்மானத் தின் தகைமையை தீப்பிழம் பாய் விண்ணில் பரவச் செய்யும்.மானத் தின் எல்லை வானம்வரை உயர்ந்து விரிந்ததாகும்! 

                             =================0===================

In memory of director K.Vijayan

 

    

    K.Vijayan alias K.Sathyanathan was previously an employee of the Railway workshop at Golden rock. His interest in movies first took him to acting. His first film 'Paadhai Theriyudhu Paar'won the national award along with the other film 'Kalathur Kannamma'produced by the AVM banner. Though Vijayan later did a pivotal role in K.Balachander's much credited film'Naanal'by giving an excellent twist to the climax (of course based on the ace directorial skills of K.Balachander)K.Vijayan became a film maker in 1969 and his very first film 'Kaval Dheivam' had Sivaji Ganesan in a cameo role and the film had fairly good reviews.

  Later teaming up with the illustrious film producer K.Balaji Vijayan had the opportunity to make a few successful films like Deepam, Thiyagam,Bhandham and Viduthalai,with the chevalier as the protagonist. His other successful Sivaji Ganesan films were  Rojaavin Raja, Annan Oru Koil, Nalladhoru Kudumbam, Punniya Bhoomi,Thambathyam,Ratha Pasam,Ananda Kanneer,Krishnan Vandhaan and the silver jubilee block buster film Thirisoolam produced under the banner of Sivaji Ganesan's home production house. 

  Most of these films focused on core family values with family misunderstanding and villainy engineered by outsiders.Thirisoolam became an extraordinary film only because of the dynamic action segment and the triple roles played by Sivaji Ganesan with the most passionate role play of K.R.Vijaya.But credit goes to K.Vijayan for his impressive narration of the course of events in many of his films.

 Besides Sivaji Ganesan,K.Vijayan had worked with Sivakumar {Puthu Vellam,Aani Ver, &Vandi Chakkaram need a special mention,Jai Shankar {Eduppaar Kai Pillai},Kamalahasan { Sattam & Mangamma Sabadham}Rajinikanth {Vidhuthalai}Vijayakanth{Dhoorathu Idi Muzhakkam & Auto Raja}Mohan {Nirabaradhi and Vidhi,another mega hit movie,both produced by K.Balaji}, Vijayakumar{Rudhra Thandavam}Rajesh{Aval Potta Kolam} and K.Bhagyaraj{Rathathin Rathame another K.Balaji's film based on Mr.India,half done by K,Vijayan and completed by his son Sundar K.Vijayan.

  A majority of films directed by K.Vijayan were remakes of Hindi, Bengali and Kannada films. Besides making Tamil films,K,Vijayan had also directed about half a dozen Malayalam films, a couple of Hindi and Kannada films.He had also appeared in character roles in some of his films. Remembering K.Vijayan is a heartwarming experience because he was a voluminous film maker in the line of other directors like A.C.Thirulokchander, C.V.Rajendran P.Madhavan and A.Bhimsingh who were all special film makers with Sivaji Ganesan as hero.

  Conjugal glory, parental aspirations coupled with filial love formed the central theme of many of his films.Vijayan's films also focused on conflict of friendship {Sattam is special in this regard} family revenge {as seen in Mangamma Sabadham}feminine power as cleanly represented by Sujatha and Poornima Bhagyaraj in Vidhi, struggle against feudalism and bonded labour with left wing ideologies, (Puthuvellam and Vandi Chakkaram would belong to this category) and straight action thrillers like Thirisoolam and Viduthalai.

  A majority of the films made by K.Vijayan were worthy of a family watch,on account of their sentimental core and entertainment quotient. Vijayan made commercially viable movies and saved the production houses from undue losses.It is really a pity that time cut short the life span of a vigorous film maker like K.Vijayan even before he could see his fiftieth year. But making a humble beginning in life, he grew by leaps and bounds in Tamil cinema, as a major name to be cherished in audience memory,as well as in the archives of the cinema gallery.

                                ==============0==============

யாரின் பிடியில் ?

எப்பொருள் யார்யார்வாய்க் கேட்பினும் அப்பொருள் 

மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு

     எனும் வள்ளுவனின் குரள் வழிப் பயணிக்கையில்,''யார் எனும் சொல்லின் அடையாளமின்மையையும், தெளிவின் மையையும், உணரமுடியும்.யார் சொல் கேட்பதோ அல்லது யார் வழி நடப்பதோ என்பதெல்லாம்,வாழ்நாள் குழப்பங்களே! 'யார்'எனும் சொல்லின் அடையாள  மின்மை,தமிழ் திரைப்படத் தலைப்புக ளாகவும்,எண்ணற்ற பாடல் வரிகளாக வும், கண்டும் கேட்டும்,யார்தான் குழம்பா மல் இருப்பார்களோ!அதனை யார்தான் அறிவரோ!. 

    'அவள் யார்?''யார் நீ?' 'யார் பைய்யன்?' 'யார் குழந்தை?' 'நான் யார் தெரியுமா?' 'யாருக்கு மாப்பிள்ளை யாரோ?' 'யாருக் குச் சொந்தம்?''யாரடி நீ மோகினி?' போன்ற எல்லா திரைப்பட தலைப்புகளும் அறியாமையையோ,அல்லது அறியத் துடிக்கும் வேட்கையையோ, வெளிப்படுத் துவதை அறியலாம்.

 "நான் யார் நான் யார் நான் யார் 

 நாலும் தெரிந்தவர் யார் யார்"

  எனும் 'குடியிருந்த கோயில்' திரைப் படத்தின் டி .எம்.சௌந்தராஜன் பாடலைக் கேட்கையில்,வரிக்கு வரி.'யார்' எனும் சொல் தோன்றி,யார் எனும் சொல்லின் குழப்பத்தின் குடியிருப்பை,தொடர்ந்து வெளிப்படுத்து வதை உணரலாம். புலமைப்பித்தனின் இந்த அற்புதமான பாடலுக்கு, மெல்லிசை மன்னர் எம்.எஸ். விஸ்வநாதன் இசையமைத்திருந்தார்.

 அதே டி.எம்.எஸ் 'சாந்தி' திரைப்படத்தில் 

"யார் அந்த நிலவு 

ஏன் இந்த கனவு" 

  என்று பெண்ணை நிலவாக்கி,அதில்  நிலவின்,பெண்ணின் அடையா ளத்தை, ஒருசேர தொலைத்து,வியப்புடன் விவரங் களை அறியக்காத் திருக்கும் ஒரு ஆணின் நிலையினை,கவித்துவதுடன் பாட,அப்பாடல் கண்ணதாசனையும் விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தியையும்,இசை ரசிகர்க ளின் எண்ணங்களுடன் கட்டிப் போட்டது. 

 'பார்த்தால் பசிதீரும்' திரைப்படத்தில் விஸ்வநாதன் இசையில் P.சுசீலா பாடிய கண்ணதாசன் வரிகளைக் கொண்ட, 

"யாருக்கு மாப்பிள்ளை யாரோ 

அவர் எங்கே பிறந்திருப்பாரோ" 

எனும்  பாடல்,ஒரு பொதுவான தேடலைக் குறிப்பிட, அதே கண்ணதாசன் 'என் கடமை'திரைப்படத்திற்கு எழுதிய, 

"யாரது யாரது தங்கமா 

பேரெது பேரெது  வைரமா 

ஊரெது ஊரெது சொர்க்கமா 

ஊறிடும் தேனதன் வெட்கமா" 

  எனும் வரிகளை விஸ்வநாதன் ராம மூர்த்தி இசையில் டி.எம்.சௌந்தராஜன் பாட ,அவ்வரிகள் சொந்தத் தேடலை, தொலைபேசிமூலம் சுவாசிக்கச் செய் தன.இந்த வகையில் ஒன்றுக் கொன்று மாறுபட்டிருக்கும் வேறு சில பாடல்களாக , 'பாசமலர்' திரைப்படத்தில் விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இசையில் P.B. ஸ்ரீனிவாசும் P.சுசீலாவும் பாடிய, கண்ணதாசன் வரிகளான, 

"யார் யார் யாரிவள் யாரோ 

ஊர் பேர் தான் தெரியாதோ" 

எனும் பாடலையும், 

'உன்னை நினைத்து'திரைப்படத்தில் பா.விஜய் வரிகளமைத்து சிற்பியின் இசையில் உன்னிமேனன் பாடிய, 

"யார் இந்த தேவதை 

யார் இந்த தேவதை"  

  எனும் பாடலையும் பொதுத்தேடலின் புள்ளிவைத்த வரைவுகளாகவும், 'உத்தமபுத்திரன்' திரைப்படத்தில் ஜி.ராமநாதன் இசையில் டி .எம்.எஸ்  பாடிய, 

"யாரடி நீ மோஹினி 

கூறடி என் கண்மணி" 

எனும் நேரடி அடையாளத் தேடலையும் குறிப்பிடலாம். 

 சில நேரங்களில் 'யார்'எனும் சொல் நம்பிக்கைக்கு உத்திரவாதம் அளிக்கா நிலையையும் ஏற்படுத்தக்கூடும்.அந்த கோணத்தில் அமைந்த இரு பாடல்களே, 

'பறக்கும் பாவை' திரைப்படத்தில் P. சுசீலா பாடிய, 

"யாரைத்தான் நம்புவதோ பேதை நெஞ்சம் 

அம்மம்மா பூமியிலே யாவும் வஞ்சம்" 

  எனும் விரக்தியில் துவண்டுபோனப் பாடலும்,அந்த விரக்தியை துணிந்து எதிர்கொள்ளும் 'எங்க ஊர் ராஜா' திரைப்படத்தில் டி.எம்.எஸ் பாடிய, 

"யாரை நம்பி நான் பொறந்தேன் 

போங்கடா போங்க 

என் காலம் வெல்லும் வென்ற பின்னே 

வாங்கடா வாங்க" 

  எனும் துரோகத்தை தூக்கி எரியும் பாடலு மாகும்.இந்த இரண்டு பாடல்களை யுமே கண்ணதாசன் எழுத எம்.எஸ்.விஸ்வ நாதன் மனம் கலங்க இசையமைத்திருந் தார்.  

   சிலர் காதலிக்காக தாஜ்மஹால் போன்ற மாளிகையை கட்டிவைத்து, அதில் தன் உயிரோடு கலந்த காதலி, வாழ்க்கைப்படியில் கால்பதிக்க மறுக் கையில்,

"யாருக்காக இது யாருக்காக 

இந்த மாளிகை வசந்த மாளிகை 

காதல் ஓவியம் கலைந்த மாளிகை" 

 என்று உரக்கப்பாடி மன உளைச்சலை ஓரம் கட்டுவர்.

   கே.வி.மகாதேவன் இசையில் விண்ணை முட்டிய'வசந்த மாளிகை' திரைப்படத்தில் கண்ணதாசனின் வரிகளால் உரக்கக்குரல் எழுப்பிய இப் பாடல், யார் யாரை நெஞ்சுருகி கதற வைத்திருக்குமோ,அன்றைய திரையரங் குகளே அறியும்! 

  மனித மரணத்தின்வாக்குமூலமாக அமைந்த'வாழ்வே மாயம்' திரைப் படத் தில் கங்கை அமரன் இசையில் கே.ஜே. யேசுதாஸ் பாடிய,'வாழ்வே மாயம்' பாடலில் கூட. 

"யாரோடு யார் வந்தது 

நாம் போகும்போது 

யாரோடு யார் செல்வது" 

என்றும்,

"யார் யார்க்கு என்ன வேடமோ

இங்கே 

யார் யார்க்கு எந்த மேடையோ" 

என்றும் வரிகள் முளைத்து,சோக மரங்களாகும்.

  வாலியின் வலிநிறைந்த இவ்வரிகள் யார் யார் மனதில் துன்ப மேகங்கள் சூழச் செய்ததோ அதை வாலிதான் அறிவாரோ!. 

"என்னை யாரென்று எண்ணி எண்ணி

நீ பார்க்கிறாய்

இது யார் பாடும் பாடலென்று

நீ கேட்கிறாய்"

  என்று 'பாலும் பழமும்'திரைப்படத்தில் கட்டிய  மனைவியைக் காண இயலாத, அவர் யாரென்று அறிய முடியாத பார்வை இழந்த கணவனும், பார்வை இருந்தும் தான்தான் அவரது மனைவி என்று காட்டிக்கொள்ள முடியாத மனைவியும் பாடுவதாக அமைந்த பாடல்,என்ன ஒரு கொடுமையான அனுபவம்!.இந்தக்காட்சி யும் அக்காட்சி பாடல்வழி படமாக்கப்பட்டி ருந்த விதமும், தமிழ்த்திரைப்பட வரலாற் றில் வாழ்வியல் புதிராய் அமைந்திருந் தது.கண்ணதாசனின் கனமான இவ் வரி கள் விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இசையில் காலம் கடந்து களைகட்டுகின்றன.

   அன்போ காதலோ,யாரின் மனப்பிடியில் யாரிருப்பர் என்ற உண்மையை,

"யார் மனதில் யாரிருப்பர் 

யாரறிவார் உலகிலே"

   என்று மனக்குமுறலாய் கவிதை வரி களை உள்ளடக்கி,'காத்திருந்த கண்கள்' திரைப்படத்தில் சீரகாழி கோவிந்தராஜன் பாடிய, 

"ஓடம் நதியினிலே ஒருத்திமட்டும் கரயைினிலே"

   எனும் கருத்தாழமிக்க விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இசையில் உருவான பாடல், உள்ளங்களை ஊஞ்சலாடச் செய்திருக் கும்.'யாரின்' பிடியில் இன்னும் எத்தனை யோ பாடல்களுண்டு.யாராலும் புதிர்ககள் பல சுமந்த வாழ்விற்கு விடைகாண இயலாது.யார் யார் மனதில்,யார் யாரெல் லாம் மனம் குழப்பம் விதவிதமாய் விதைக்கின்றனரோ!யார் யாரெல்லாம் சிந்தனைத் தெளிவுடன் சிறகடித்து செயல்வானில் பறக்கின்றனரோ!

       ==============0===============

Virulent negativity in films.

    It was the famous English poet John Keats who first used the term "negative capability", in one of his letters in 1817, to imply the attainment of aesthetic perfection and sublimity, in the midst of intellectual confusion and difficulties. Subsequently, many poets, philosophers and literary theorists, started using this term widely, to clinch ideological outlays, through negative bumps on the way.

 Actually this term of Keats,was preceded by the other term 'willing suspension of disbelief' used by another romantic poet S.T. Coleridge. This famous quote means, believing things that could not be believed. Cinema as the most powerful form of art, creates a convincing base, to drive people towards believing many unbelievable things and illusions.

  Film making , especially Tamil film making during the post-independence era, stuck to family and social ideologies,with absolute dedication to its script and narration, with minimum violence displayed on the screen. There were of course themes and characters embedded in elements of negativity, such as greed, jealousy, rumour--mongering, and backstabbing. But the visual impact of violence was much less, until the end of the last millennium, or even until a decade ago.

  Interestingly, in between countless disclaimers, the audience would also come across confessions like smoking, liquor, sex and foul language being used in the film they are watching. After the arrival of OTT releases, those who prefer viewing films to serials, would have watched films released in multilingual mode, flooded with brute violence, exhibiting a killing spree,with any tool available on hand. The recent 'pretty' additions in this list are, hammers, screw drivers, sickles, spades, crowbars, pick axes, steel rods, steel pipes, vehicle wheels and even blades hidden in mouth, making the victims vulnerable to attacks in any form. Blood is the target, and so bloody is the film makers' thinking, up to. 

  This sort of film making is mysterious. Does it reflect the course of events taking place in their hometown, disturbing the film makers' mind, or does it vindicate the film makers' fancy to depict events in the manner they want to. No doubt,violence has become a part of life's routine either at home, or outside one's home. Family feuds, violent acts against women in various forms, rowdyism rooted to reckless violence, revenge saga and gang wars, are the more prominent negativities, portending the fall of humanity. 

   Now the question here is, will this sort of film making throw light on the need for shunning violence through genuine legal enforcement ,or will it delight persons with crooked minds, and encourage them to indulge in more brutality, with the protocols of violence shown on the screen?. Amazing film makers like Vetrimaran, Lokesh Kanagaraj ,Nelson and many others with their brilliant creative exuberance, could think better, in changing their 'violence exhibition formula skits' differently, so that they do not dehumanize film watching into an exercise of viewing devilry, from the box office.

  Films like Vada Chennai,Vikram II, Leo, Jailor,Malayalam films Aavesham,Bougain Villea, Level Cross,the most recent Pani {to mention a few},and a vast wagon of the digital version of films of these kinds, abound in "negative capability", towards creating perfect cinema, through dangerously 'imperfect' visuals. One must see the facial expression of the killers in such scenes. How many shots showed the brutal killing of a school teacher, in the film Vettaiyan, and how many times the shots were repeatedly shown, for the sake of cinematic impact, more than the crime's detective necessity. It is to a macabre world of cinematic version we are moving ahead, unmindful of the already existing gory scenario of a generation, helplessly exposed to drug menace, technology tantrums, and the possibility of the negative side of AI.

   Under these circumstances, it becomes the paramount responsibility of those involved in film making, to think several times, before magnifying the thrust of violence prevailing in the world, in various forms. It does not mean that film makers' individuality and independence in unfolding their creative dimensions, should be curtailed. It only means that cinema should not further erode the already falling standards of human values. This blog writer is quite sure that the audience would have breathed afresh,on watching films like Annapoorani, Meiyyazhagan, Raghu Thatha and the Malayalam films Little Hearts and Kadha Innuvare, forgetting the lightning and thunder of violence in cinema, for a while.

  In fact, this blog writer as a movie buff, is fond of crime and action thrillers. But the same thrillers and crime stories, can be shown in different ways without an over doze of violence. Every film maker knows that sordid scenes disturb the mind more than the eyes. There is nothing wrong in cherishing negative capability. But let the negative capability move on, in the positive direction. Let crimes against humanity be exposed with least thrust on exhibits of violence so that cinema's objective to cleanse society from evils, achieves its purpose, without sacrificing those objectives for the sake of visual extravaganza and commercial bonanza. 

               ===========0===========

எல்லார்க்கும் என்பதன் இனிமை.!

"எல்லோரும் இன்புற்றிருக்க நினைப்ப துவே அல்லாது

வேறொன்றும் அறியேன் பராபரமே"

   என்றார்,சைவ சித்தாந்த தத்துவத்தை சிந்தையில் வைத்துப் போற்றிய ,ஆன்மீக தத்தவச்சுடர் தாயுமானவர்.

எல்லார்க்கும் எல்லாம் நிகழ்பவை எஞ்ஞான்றும் 

வல்லறிதல் வேந்தன் தொழில் 

   என்று,பகைவர்,நண்பர்,பொதுவானவர், என எல்லாரிடத்திலும் நிகழ்வன எல்லா வற்றையும்,எப்போதும் ஒற்றால் விரைந்து அறிந்து கொள்ள வேண்டி யது,அரசின் வேலை என்றும், 

எல்லார்க்கும் நன்று ஆம் பணிதல் அவருள்ளும்

செல்வர்க்கே செல்வம் தகைத்து 

   என்று,பணிவு என்பது,பண்புடையோர் மட்டுமல்லாது,எல்லார்க்கும் நன்மை பயக்கும் செல்வமாகும் என்றும்,குறள்கள் மூலம் எல்லோர் நலனையும் முதன்மைப் படுத்தினார் வள்ளுவர்.

  தமிழ்த் திரைப் படங்களும் 'எல்லோரும் வாழவேண்டும்' 'எல்லோரும் நல்லவரே' 'எல்லோரும் இந்நாட்டு மன்னர்' என்று திரைப்படத் தலைப்புகளாலும் பின்வரும் மகத்தான பாடல்களாலும்,எல்லோரையும் மகிழ்வுறச்செய்ததன.   

 முதலாவதாக,'பராசக்தி' திரைப்படத்தில் டி.எஸ்.பகவதியும் எம்.எஸ். ராஜேஸ் வரியும் ஆர்.சுதர்சனம் இசையில் பாடிய அண்ணல் தங்கே எழுதிய,படம் முடிவுப்பாடலான, 

"எல்லோரும் வாழவேண்டும் 

உயிர்கள் இன்புற்று இருக்கவேண்டும்" 

எனும் பாடல் ஒரு தனி ரகம்.  

  இதனைப் புறந்தள்ளி'தென்றல் வீசும்' திரைப் படத்தில் P.சுசிலா பாடிய, கண்ண தாசன் வரிகளில்,விஸ்வநாதன் ராம மூர்த்தியின் இசையில் உருவான,

"எல்லோரும் வாழ்கவென்று உலகம் பிறந்தது;

இதில் ஏழையென்றும் செல்வரென்றும்

கலகம் பிறந்தது"

எனும் உலக வாழ்க்கை நடைமுறைப் பாடல்,மனதில் கலக்கம் தோற்றுவித் தது.".

   ஆனால் இதற்கு முற்றிலும் மாறுபட்ட சிந்தனையுடன் 'கறுப்புப்பணம்' திரைப் படத்தில் கண்ணதாசனே பாடுவதற் காக,கண்ணதாசன் எழுதிய பாடல் 

"எல்லாரும் எல்லாமும் பெறவேண்டும் 

இங்கு இல்லாமை இல்லாத நிலைவேண்டும்" 

   எனும் மகத்தான வரிகள் மூலம்,ஒட்டு மொத்த மனித குலத்தின் நலம் வேண்டி சீர்காழி கோவிந்தராஜன் குரலில் ஒலித்து,நன்மைச் சிந்தனையில்,மனித இனம் திளைக்கச்செய்தது.

  இறைவனைத் தொழுகையில் கூட்டுப் பிரார்த்தனையாகவோ,அல்லது எல்லோ ரின் தொழுகை,மகிழ்ச்சியை மனதில் தாங்கியோ'பாவ மன்னிப்பு' திரைப் படத்தில்,டி.எம்.சௌந்தராஜன் நாகூர் ஹனிபாவுடன் பாடிய கண்ணதாசன் வரிகளான, 

"எல்லோரும் கொண்டாடுவோம் 

அல்லாஹ்வின் பேரைச் சொல்லி 

நல்லோர்கள் வாழ்வை எண்ணி"

  எனும் பாடல்,நல்லோர்கள் வாழ்வை எண்ணி இறைவனை நினைக் கை யில்,மகிழ்ச்சிப்பரவசம் பூத்துக்குலுங்கி ஆன்மீகக் கொண்டாட்ட மாவதை ஆனந் தமாய் உணர்த்தியது. 

  ஆனால் அதே நேரத்தில், எல்லோரின் மகிழ்ச்சிக்காகப் பாடும் ஒருவன் காதலில் தோற்கும்போதோ,அல்லது நம்பிக்கை மோசம் போகும்போதோ, விரக்தியில் எம.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசையில் அமைந்த  கண்ணதாசன் வரிகளே 'எங்க மாமா'திரைப் படத்தில் டி.எம்.சௌந்த ராஜன் பாடிய, 

"எல்லோரும் நலம்வாழ நான் பாடுவேன் 

நான்வாழ யார் பாடுவார்" 

   எனும் வேதனை நெஞ்சில் தாங்கிய பாடலாகும். இதற்கு முரண்பட்டு எல்லோ ரும் சொல்லுமோர் பாடலை தான் சொல் லுவதாக, 'மறுபடியும்' திரைப்படத்தில் எஸ.பி.பி குரல் குழைந்து பாடிய பாடலே,

"எல்லோரும் சொல்லும் பாட்டு

சொன்னேனே உன்னைப் பார்த்து

மேடையே 

வைய்யகம் ஒரு மேடையே

வேஷமே 

அங்கெல்லாம் வெறும் வேஷமே"

  என்று பொய்மையின் முகத்திரயைை புன்முறுவலுடன் மென்மயைாய் மடித் தெறிந்து வீசிய வாலியின் வசீகரப் பாடல்.இளையராஜாவின் இன்னிசையில் ஏகாந்தமாய் நெஞ்சில் ரீங்காரமிட்ட பாடலிது.

  பரவசம்,பரந்த சிந்தனை,யதார்த்தம் விரக்தி போன்ற பல நிலைகளில்  வியாபிக்கும் 'எல்லோரும்'எனும் சொல்லால் நம்மை எல்லாம் குஷிப் படுத்திய கண்ததாசன் பாடலொன்று 'சுமதி என் சுந்தரி' திரைப்படத்தில் இடம்பெற்றது. ரயில் பயணத்தின்போது பயணிகள் பாடுவதாக அமைந்த, 

"எல்லோருக்கும் காலம் வரும் 

சம்பாதிக்க நேரம் 

வருவது எந்த வழியோ" 

என்று ஆண்  குரலில் ஏ.எல்.ராகவனும், 

"அள்ளித்தர தெய்வம் உண்டு 

பூட்டிவைக்க பெட்டி உண்டு 

அதுவரை என்ன கதையோ" 

  என்று பெண் குரலில் எல்.ஆர்.ஈஸ்வரி யும் பாட,எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசையில் அப்பாடல் களிப்புடன் களைக்கட்டியது. 

முடிவாக,

"உண்டால் அம்ம இவ்வுலகம் இந்திரர் 

அமிழ்தம் இயைவ தாயினும் இனிதெனத்

தமியர் உண்டலும்  இலரே"

என்று தொடக்கி 

"தமக்கென முயலா நோன்தாள்

பிறர்க்கென முயலுநர் உண்மையானே" 

   என்று முடியும் புறநானூற்றுப்பாடலைப் போல, பிறர்க்கெனவும், எல்லார்க்கு வேண்டியும்,சிந்தித்தலும் செயல்படுத லும்  போன்றொரு, நல்லறம் பூத்துக்கு லுங்கும் அறநெறிப்பூங்கா,மண்ணில் வேறெதுவும் இல்லை என்பதை,உறுதி படக்கூறலாம். இந்தவகைத் தத்துவத் தையே இப் பதிவில் கண்ட பல பாடல் களும் சான்றுரைத்து,தமிழ்திரையின் பெருமையை பறைசாற்றுகின்றன.

                       ==================0=================