An endearing Malayalam Actor

   Malayalam Cinema is endowed with rich acting stuff,reflected both by its men and women.In addition to main actors,it has a huge list of talented supporting actors,who make their presence felt,however small their space or role is,in their movies.Some such dynamic actors like Thilakan,Innocent,Kalabhavan Mani,Rajan. P.Dev and Cochin Haneefa are no more today. Jagathi Srikumar has almost retired from the field for personal,(perhaps health) reasons.

  Some of the actors mentioned here,have already occupied their due space in this blog.Besides these actors,there are some longstanding men of Malayalam cinema like Saikumar,Vijayaraghavan,Lalu Alex and Siddique.Of these,Siddique carries a kind of special charm and grace in looks and roleplay, that has endeared him to a significant section of the audience of Malayalam big screen. 

   Siddique came into Malayalam Cinema during the mid Nineteen Eighties,in his mid twenties, with his first film Aa Neram Alpa Dooram. However,it was Mammootty's great film New Delhi that brought Siddique to audience notice.Siddique could be called a man of all waters,taking a dip everywhere,for a new avatar.His villainy as a paid assassin in August 15, put him on a very high pedestal in negative role play.Siddique has comfortably divided his acting schedule,between the super stars Mammootty and Mohanlal,besides effectively sharing screen space with other prominent heroes like Suresh Gopi,Prithviraj Sukumaran and Dileep.

   Some of his remarkable Mammootty films apart from New Delhi and August 15 were, Prajapadhi,Valiettan,Pokkiri Raja,Pramani, Carnival,Nair Sahib,Annan Thambi, Rajathi Raja, TwentyTwenty {with a star cluster that included Mammootty &Mohanlal} Maamangam, Sethurama Iyer CBI,Pranchiettan &the Saint, Puthan Panam,and the most recent Christopher.

  His Mohanlal specials were,Kalippaattam, Ustad,Rasa Thandhiram,Baba Kalyani,Naattu Rajavu,Udayon,Naran,Grand Master,Chotta Mumbai,Red Chillies,Madampi,Run Baby Run,Oppam,Loham, Drishyam,Big Brother, Aaraattu,The 12th Man and the latest film 'Neru'

  Siddique seems to have equally enjoyed his film journey with Suresh Gopi for films like Lelam, Ekalaivan,Crime File,Cover Story,Nariman and the recent Garudan.He has also done a few successful films with Dileep such as July 4,Kaariyasthan{as Dileep's father}Villaali Veeran and Voice of Sathyanathan Similarly, starting from Nandanam he was seen with Prithviraj,in the latter's films like Celluloid, Amar Akabar Antony, Paavaada and Theerpu. The recent popular films of Siddique were Ini Ellam Sheriyakum,Ini Uthram and Corona Papers.

   Listing the films of an actor is only a ritualistic concept.It is the acting verve and quality of role play that would make any actor get deeply rooted to audience memory.Siddique is one such actor of Malayalam Cinema.Handsome and graceful in looks,suave and enchanting in delivering dialogues and natural and effortless in imprinting his body language,he has beautifully reflected his innate assets as one of the leading supporting actors of Malayalan cinema. This blog writer has been watching his portrayal of characters from the days of New Delhi and Lelam.

  Be it a trust worthy friend {Lelam},or a crude police officer {as seen in July 4} or a brutal assassin {August 15} or an endearing [or] unaccepting father {Kariyasthan &Ellaam Sheriyaagum} or as a corrupt politician, Siddique made a memorable mark of his performance potential,in each character that he he was enrolled.

  The most resent Corona Papers brought into focus the qualms of conscience and beautiful reflection of a disturbed mindset of a cop undergoing the trauma of doing something much against his conscience.His role play of a wronged cop unduly suffering the ordeal of an unjust suspension and his consequential evil designs, showed him on the screen almost as the protagonist of the film.

  Siddique created a comedy ruckus in Dileep's Voice of Sathyanadhan as Tabela Verkey, mischievously referred to as Thavala by Dileep, that would make Siddique,often unnerved. Recently,he also appeared as a silent gold smuggler in the film Kasargold and as an impressive lawyer in Garudan and Neru.

  While in Garudan he appeared as a friendly lawyer to the police officer Suresh Gopi,in 'Neru'as a defence lawyer with vile motives and virulent language,he has vigorously stamped the negative shades of a self-made successful lawyer,displaying impressive professional excellence,devoid of moral values. The way he snubs Mohanlal,and hurts the emotions of the blind&sexually abused victim, would have certainly drawn the wrath of the audience towards Sidduque.It was yet another smart role-play of this most talented actor.

  Siddique is in short,an irrepaceably significant supporting actor,with the might of the mind to get into the interiors of every character that he portrays.With this single attribute,he makes himself an irresistible and indispensable actor to Malayalam cinema.

  In the world of Cinema, when many actors including heroes pass into oblivion after being in the limelight for some years,here is a guy who stays firmed up to the screen as one of the most charismatic actors,doing only supporting roles. With his scintillating smile,delicately articulated clear-cut dialogue delivery;and overall graceful profile,Siddique always looks endearing for me.It is this endearing trait,that continuously makes him an invaluable character actor of Malayalam cinema.

                   ============0==============

                                  

சத்தியத்தின் நிழலில் (posted on 3rd Feb 2024.)

  "தன்னை வென்றால் யாவும் பெறுவது, சத்தியமாகும்" என்கிறார் மகாகவி பாரதி. உண்மைக்கு உரமேற்றிய உறுதியான நிலைப்பாடே சத்தியமாகும். இந்த உறுதி நிலைப்பாட்டை பற்றி நின்றால், ஆலமர மென அடர்ந்து உயர்ந்து,சமூகத்திற்கே நிழலாகி நன்மை பயக்கலாம். இலக்கிய மும் இதர தத்துவம் சார்ந்த படைப்புகளும் சத்தியத்தை மனசாட்சியின் மறுவடிவாக  பிரதிபலிக்கின்றன.திரைப்படங்களும், தலைப்புகளாலும் பாடல்களாலும் சத்தியத் தின் மகத்துவதை வலுவாக பிரதிபலித்த துண்டு. தமிழ்த்திரைப் படங்களும் இந்த முயற்சியில் ஒருபோதும் பின்தங்கிய தில்லை. 

  தமிழ்திரைப்பட தலைப்புகளில்'சத்யம்', 'இது சத்தியம்','தாய்மீது சத்தியம்''சத்தியம் நீயே''சத்திய சோதனை'போன்ற திரைப் படங்கள் மனதில் எப்போதும் இடம் பிடிக்கும்.இத்தலைப்புகளைக் காட்டிலும் சத்தியம் பற்றிய பல பாடல்கள்,சாகா வரம் பெற்ற வையாகும்.'மலைக்கள்ளன்'திரைப் படத்தி லேயே"எத்தனைக் காலந்தான் ஏமாற்று வார் இந்த நாட்டிலே'' பாடலினி டையே,

"சத்தியம் தவறாத உத்தமர் போலவே 

நடிக்கிறார்;

சமயம் பார்த்து பல வகையிலும் கொள்ளை அடிக்கிறார்"

  என்று சத்தியத்தை சர்க்கரைப் பொங்க லாக நினைத்து,இனிக்கப்பேசி ஏமாற்றும் நபர்களைச் சாடியது.பின்னர் தேவரின்'நீல மலைத் திருடன்'திரைப்படத்தில்,

"சத்தியமே லட்சியமாய்க் கொள்ளடா

தலை நிமிர்ந்து உனை உணர்ந்து செல்லடா" 

    எனும் உன்னதமான பாடலைக் கேட்டு ரசித்தோம்.அதன்பின்னர் 'இது சத்தியம்' திரைப்படத்தில்,

"சத்தியம் இது சத்தியம்

எல்லாம் வல்ல இறைவனின் ஆணை

சொல்லப்போவது யாவையும் உண்மை

சத்தியம் இது சத்தியம்"

 எனும் தத்துவத்துளிகள் நிறைந்த பாடல், நெஞ்சுக்குள் நேர்மையாய் ஒலித்தது.

இதைத்தொடர்ந்து 'அன்னையும் பிதாவும்' திரைப்படத்தில்

"சத்தியமா நான் சொல்லுவதெல்லாம் தத்துவம்

தத்துவமா நான் சொல்லுவதெல்லாம் சத்தியம்"

 என்ற வித்தியாசமான பாடல்,சத்தியத்தில் தத்துவத்தையும்,தத்துவத்தில் சத்தியத் தையும் இரண்டறக்கலந்தது.

  மனிதனையும் சத்தியத்தையும் இணைத்தே உலாவந்த பாடல்களிலிருந்து வேறுபட்டு,பசுவை சத்தியத்தின் சின்ன மாக்கிய பாடலாக'மாட்டுக்கார வேலன்' திரைப்படத்தில்,

"சத்தியம் நீயே தர்மத்தாயே

குழந்தை வடிவே தெய்வமகளே" 

  என்ற வரிகள் பசு,குழந்தை,சத்தியம் ஆகியவற்றை முப்பரிமாணமாக்கியது.

  மீண்டும் தேவரின் படமான 'தாய் மீது சத்தியம்' திரைப்படத்தில்

"சத்தியத்தின் தத்துவத்தை நம்படா

அதன் சக்தியே உனக்குத்தரும் தெம்படா"

  எனும் பாடல் கம்பீரமாய் ஒலித்து சத்தியத் தின் நிழலில் நம்மை இளைப்பாறச் செய்தது.பின்னர் 'கிரஹப்பிரவேசம்' திரைப்படத்தில் உணர்வுகளால் நம்மை உலுக்கிய,

"சத்தியத்தின் சோதனைக்கு எத்தனைபேர் போட்டி

தர்மம் என்னை வாட்டுதம்மா சொந்தங் களைக் காட்டி"

   எனும் பாடல் உருக்கமாய் நம் செவிகளில் விழுந்து விழிகளை கண்ணீரால் நிரப்பியது.

 சத்தியத்தின் சாட்சியமாக எழுந்த டி.எம்' எஸ்ஸின் குரல் வீச்சினைக் குறைத்து, குழைந்து இதமாய் கேட்கப்பட்ட பாடலே, 'ஆனந்த ஜோதி' திரைப்படத்தில்"கடவுள் இருக்கின்றார்"எனும் பாடலுக்கிடையே சத்தியத்தை சாகா வரமாக்கிய

 "புத்தன் மறைந்துவிட்டான் 

அவன் தன  போதனை  மறைகின்றதா?

 சத்தியம் தோற்றதுண்டா 

உலகில் தர்மம் அழிந்ததுண்டா" 

  எனும் வரிகள்,சத்தியத்தின் மீதுள்ள நம்பிக்கையையும் போற்றுதலையும் அறுதியிட்டு உறுதிப்படுத்திமன. 

  இவற்றை எல்லாம் கடந்து 'பஞ்சவர்ணக் கிளி'திரைப்படத்தில்

"சத்தியம் சிவம் சுந்தரம்

சரவணன் திருப்புகழ் மந்திரம்"

  எனும் பாடல் வரிகள் சத்தியத்தின் அழகை சிவனெனும் மோட்சமாக்கி, திருப்புகழின் மாட்சியினை சரவணனின் பாதங்களில் சமர்ப்பித்தது.

  மேற்கண்ட பாடல்களில் P.சுசிலா பாடிய கடைசியில் குறிப்பிட்ட பாடல் தவிற,இதர அனைத்து பாடல்களையும் டி.எம்.சௌந்த ராஜன் தனது உரத்த,தெளிவான குரலால் உயர்த்திப்பாடி,சத்தியத்தின் மேன்மையை சரித்திரமாக்கினார் என்றால் அது மிகையா காது.இப்பாடல்கள் என்றும் நிலைத்து நிற்ப தற்கு தமிழ் மொழியின் உச்சரிப்புப்பிறழா டி.எம்.எஸ்ஸின் தனித்தன்மை வாய்ந்த கனத்த குரலும்,தலையாய காரணங்களில் ஒன்றாகும்.

  'மலைக்கள்ளன்'பாடலை தஞ்சை N..ராமைய்யாதாஸ் எழுத எஸ்.எம். சுப்பை ய்யாநாயுடு இசையமைத்திருந்தார்.'நீல மலைத் திருடன்'பாடலை அ.மருதகாசியும் 'தாய்மீது சத்தியம்'பாடலை பரணியும் எழுதியிருந்தனர்.இறுதிப்பாடலை வாலி யும்,இதர பாடல்கள் அனைத்தையும் கண்ணதாசன் கருத்துச் செறிவுடனும் கவிதை வரிகளாக்கினார்.

  'நீலமவைத்திருடன்'மற்றும் 'மாட்டுக்கார வேலன்'திரைப்படங்களுக்கு கே.வி.மகா தேவனும்,'தாய்மீது சத்தியம்'பாடலுக்கு சங்கர் கணேஷும்,இசயூட்டியிருந்தனர். மற்ற பாடல்கள் எல்லாமே,எம்.எஸ்.விஸ்வ நாதன் தனித்தும்,ராமமுர்த்தியுடன் இணைந்தும் மெல்லிசை களம்கண்டார்.

   சத்தியத்தின் நிழலில் சறுக்கலின்றி இளைப்பாறுவோர்க்கு,மகாத்மா காந்தி எழுதி வைத்த சத்திய சோதனை பக்கங்கள் எண்ணற்ற சோதனைகள் இடையிடையே வந்தாலும்,எல்லாவற்றையும் கடந்து சத்தியம் வெல்லும் என்பதை வாழ்க்கை யின் பாடமாக்கியது.சத்தியமே லட்சிய மாய்க் கொண்டவர்க்கு,என்னாளும் வாழ் வில் தோல்வியில்லை என்பதற்கு,சத்தியம் போற்றும் மனிதர்களின் மனமே அவர வர்க்கு ஏற்றமிகு சாட்சி.

              ===============0================

தமிழ்த் திரையிசையில் பொதுவுடைமை

 ''எல்லாரும் எல்லாமும் பெற வேண்டும்

இங்கு இல்லாமை இல்லாத நிலை வேண்டும்

வல்லான் பொருள் குவிக்கும் தனி உடமை

நீங்கி வர வேண்டும் திருநாட்டில் பொதுவுடமை"

  எனும்'கறுப்புப்பணம்'திரைப்படத்தில்,  கண்ணதாசன் எழுதி,அவரே திரையில் தோன்றி,அவருக்காக சீர்காழி கோவிந்த ராஜன் பாடிய இப்பாடலை கேட்கும்போ தெல்லாம்,நல்லெண்னம் கொண்டோர்க் கும்,சமத்துவம்  பேணுவோர்க்கும், நெஞ்சத்தில் செவிகளால் தேன் நிறையும்.

இயற்றலும் ஈட்டலும் காத்தலும் காத்த

வகுத்தலும் வல்லது அரசு

  எனும் வள்ளுவனின் கூற்றுப்படி,இயற்றிய ஆணையால் ஈட்டிய செல்வததை,வகுத்துப் பிரிக்கையில்,தனிவுடமை தகர்த்து,சமத்து வம் பொதுவுடமைமையை புணரமைக்கும் என்பது,நிர்வாகத்தின் நெறியியல் பாடமாக அமைந்தது.

  பொதுவுடமைக் கருத்தினை 1954 -லில் வெளிவந்த,"எத்தனை காலந்தான் ஏமாற்று வார் இந்த நாட்டிலே"எனும் தஞ்சை ராமைய் யா தாஸ் எழுதிய பாடலின் இடையே,

"தெருவெங்கும் பள்ளிகள் கட்டுவோம்

கல்வி தெரியாத பேர்களே இல்லாமல் செய்வோம்"

மற்றும்,

"ஆளுக்கொரு வீடு கட்டுவோம் 

அதில் ஆட கலைகளை சீராகப் பயில்வோம்" 

    போன்ற வரிகளால்,கல்வியையும், இல்லத்தையும்,அனைவர்க்கும் பகிர்ந்த ளிக்கும் வேட்கையினை உணர முடிந்தது. பின்னர் பட்டுக்கோட்டையார்'திருடாதே' திரைப்படத்திற்கு எழுதிய, 

  "திருடாதே பாப்பா திருடாதே"பாடலுக்கு இடையே,

"இருக்கிறதெல்லாம் பொதுவாய்ப் போனால் 

பதுக்குற வேலையும் இருக்காது"

   எனும் வரிகளும்,'அரசிளங்குமரி'திரைப் படத்திற்கு அவர் புனைந்த, 

"சின்னப்பயலே சின்னப் பயலே சேதி கேளடா"

 என்ற பாடலுக்கிடையே தோன்றும்,

"தனி உடமை கொடுமைகள் தீர தொண்டு செய்யடா

தானா எல்லாம் மாறும் என்பது பழைய பொய்யாடா"

  எனும் மெய்யான வரிகளும்,பொதுவுடமை சித்தாந்தத்தை பொதுநீதி ஆக்கின.

  பொதுவாக,எம்.ஜி.ஆரின் திரைப்படப் பாடல்களில்,பொதுவுடமைச் சிந்தனைகள் மிதமிஞ்சியிருக்கும்.அவரின்'சந்திரோத யம்'திரைப்படத்தில் மிகவும் பிரபலமான,

"புத்தன் ஏசு காந்தி பிறந்தது 

பூமியில் எதற்காக"

எனும் ஏற்றமிகு பாடலில் இழையோடும்,

"சிரிப்பவர் அழுவதும் அழுதவர் சிரிப்பதும் விதிவழி வந்ததில்லை;

ஒருவருக்கென்றே இருப்பதை எல்லாம் இறைவனும் தந்ததில்லை"

எனும் வரிகள்,தனியுடமையைச் சாடும்.

அதற்கு முன்பே'படகோட்டி'திரைப்படத்தில்

"கொடுத்ததெல்லாம் கொடுத்தான்

அவன் யாருக்காக கொடுத்தான்

ஒருத்தருக்கா கொடுத்தான் இல்லை

ஊருக்காகக் கொடுத்தான்"

  எனும் அழுத்தமான பாடல் வரிகள்,தடித்த சொற்களால் தனியுடமையைத் தாக்கி,

"எதுவந்த போதும் 

பொதுவென்று வைத்து

வாழ்கின்ற பேரை 

வாழ்த்திடுவோம்"

   என்று பொதுவுடமை கோட்பாட்டிற்கு கெட்டி மேளம் கொட்டி,வாழ்த்துரை வழங்கியது.

 'புதிய பூமி'திரைப்படத்தில்"நான் உங்கள் வீட்டுப்பிள்ளை"எனும் பாடலின் நடுவில்,

"உன்கொரு பங்கும் எனக்கொரு பங்கும்

  உலகில் நிச்சயம் உண்டு" 

  எனும் வரிகள் மூலம் எல்லார்க்கும் எல்லா மும் உண்டு என்று சமத்துவக் குரலினை உயர்த்திப் பிடித்தது.

  ஆனால்,இப்படி படிப்படியாக பொதுவுடமை சிந்தனைத்தூவல்களை சிதறவிட்ட, எம்.ஜி.ஆர் திரைப்படப்பாடல்களுக்கு முற்றி லும் மாறுபட்டு,தனியுடமைப் பாடலொன்று அவரின்'பாசம்'திரைப்படத்தில் பிரபலமாகி அதுவும் வெகுவாக ரசிக்கப்பட்டது.

"உலகம் பிறந்தது எனக்காக

ஓடும் நதிகளும் எனக்காக

மலர்கள் மலர்வது எனக்காக

அன்னை மடியை விரித்தால் எனக்காக"

  என்று தன்னாட்சியை ஆர்ப்பரிக்கும் வண்ணம் கம்பீரமாய் ஒலித்த இப்பாடல் மூலம் எம்.ஜி.ஆர் தன்னை முதன்மைப் படுத்தி,தன்னையே ரசிக்கும் ஒரு ரசிகன் தான் என்பதை,முன் நிலைப்படுத்தினார். எம்.ஜி.ஆரின் "நான் ஆணையிட்டால்" மற்றும்"நினைத்ததை நடத்தியே முடிப்ப வன் நான்"போன்ற பாடல்களும் அவரின் தன்னிலை தாக்கத்தை முன்னுக்குத் தள்ளின.

  'கறுப்புப்பணம்'திரைப்பாடலைத் தவிர மேலே குறிப்பிட்ட,எம்.ஜி.ஆர் பாடல்கள் அனைத்தையும் டி.எம்.சௌந்தராஜன் தன் தனித்துவக்குரலால் பாடி 'தனிவுடமை'ஆக் கினார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.     

   'படகோட்டி'&'சந்திரோதயம்'திரைப்பட பாடல் களுக்கு வாலியும்'புதியபூமி'பாட லுக்கு பூவை செங்குட்டுவனும் அற்பு தமாய் வரிக ளமைத்தனர் என்பதையும்,'மலைக் கள்ளன்' திரைப்படத்திற்கு,எஸ்.எம். சுப்பைய்யா நாயுடுவும்'அரசிளங்குமரி'க்கு ஜி.ராமநாதனும் இசையமைக்க,இதர பாடல் வரிகளுக்கு,விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இணைந்தும் எம்.எஸ்.வி தனித்தும், இசை யமைத்து அமர்க்களப்படுத்தினர் என்பதை,இன்று கேட்டாலும் இனிக்கும் அப்பாடல்கள் உணர்த்துகின்றன.

  வாழ்க்கையில்,சமத்துவமும் பொதுவுடமை யும் முழுமை பெறாவிட்டாலும்,'சமரசம் உலா வும் இடமான,' மயானமும் கல்லறையும், மரணத்தை மனிதனுக்கு பொதுவுடமை ஆக்கி,பல வழிகளில் வந்தாலும்,மரணம் அனைவர்க்குப் பொதுவான ஒன்று என்பதை பாடமாக்கியது'ரம்மையின் காதல்' திரைப்படத்தில் கே.ஏ.தங்கவேலுக்காக் குரல் கொடுத்த சீர்காழி கோவிந்தராஜனின்

"சமரசம் உலாவும் இடமே

நம் வாழ்வில் காணா சமரசம் 

உலாவும் இடமே".

  எந்த அற்புதமான பாடலுக்கிடையே,ஆழ்ந்த வாழ்வியல் உண்மைகளை உள்ளடக்கிய,

"சாதியில் மேலோரென்றும்

தாழந்தவர் தீயோர் என்றும்

பேதமில்லாது 

சேர்ந்திடும் காடு

தொல்லை இன்றியே

தூங்கிடும் வீடு"

என்றும்,

"ஆண்டி எங்கே

அரசனும் எங்கே;

அறிஞன் எங்கே

அசடனும் எங்கே;

ஆவி போனபின், 

கூடுவார் இங்கே.

ஆகையினாலே,

நம் வாழ்வில் காணா,

சமரசம் உலாவும் இடமே"

  என்றும்,பொன்னான வரிகளை பதமாய்ச் சேர்த்து,மரணத்தில் பொதுவுடமையை, பகிர்ந்தளித்தது.A.மருதகாசியின் இந்த மகத்தான வரிகளை,T.R.பாப்பாவின் பவித்திரமான இசையும் சீர்காழியாரின் சீரிய குரலும் சேர்ந்து,சிந்தையில் சமத்து வத்தை,சிகரமாக்கியது.

  பொதுவுடமைச் சித்தாந்தத்தை பாரில் மாந்தர் பாங்குடன் உணர்ந்தால்,மண்ணில் போரில்லை.மத மாச்சரியங்களில்லை.இன எரிச்சல்களில்லை.செல்வச் செறுக்          கில்லை.வறுமையின் வாட்டமில்லை. சாதிச்சகதிகளின் சங்கடங்களில்லை.

 "உயர்ந்தரென்ன;தாழ்ந்தவரென்ன

உடல் மட்டுமே கறுப்பு

அவர் உதிரம் என்றும் சிகப்பு"

  என்று நிறபேதமில்லா மனிதச்சகோதரம் படர்ந்து,மனிதம் மடமடவென தழைக்கும். பொதுவுடமை ஒன்றே,பித்தம் போக்கி பெரு மிதம் பரப்பும் பண்புடைமை என்பதை, அவ்வப்போது மனிதவெளிச்சமாய்ப் பரவச் செய்த தமிழ்த்திரை,போற்றுதலுக்குரியது.

               ========0======0========

  

A movie that lives on its narration.

   

   Films on the woeful tales of rape victims have been depicted many times in many languages. Sometime back,there was Neelakanta's Tamil film 'Priyanka' starring Jeyaram and Revathi, narrating how Revathi struggled to get justice for a servant girl, gangraped and brutally mauled by her husband's younger brother and his friends.With Prabhu and Nassar as fair and foul advocates dealing with the rape case, the movie took serpentine routes in getting justice for the victim, after a series of arguments and events of legal misappropriation by the defence lawyer. Now comes Jithu Joseph's Malayalam film 'Neru', with Mohanlal and Siddique on their straight versus crooked streets of argumentation concerning a blind girl's plight of having been sexually abused by a proclaimed molester.

   'Neru'is a mind-blowing film that luminously celebrates a splendid narration,thanks to the remarkable evolution of exquisite creativity towards recreating the crime scene,and identifying the criminal through an art experience.The blind victim with her innate capacity for sculpturing, exposes the criminal's profile,by making a sculpture portrait accurately resembling him.

  Apart from this novel dimension in narration, what makes the movie a special audiovisual treat is an absolutely sober Mohanlal,with uprightness gripping his heart and soul, throwing him into a web of anger and cynicism as recurring interludes.Siddique is presented as the personification of perversion, as a scheming devil warming up with diabolic counter designs, to save a periodical perpetrator of sexual offence. Strangely, he forgets the fact that he too has a daughter (Priya Mani) and more strangely, even that daughter is equally hellbent in ditching the poor blind victim,unmindful of any  gender affinity.

  Nobody could have expected that Anaswara Rajan,who delivered a breezy and casual role in Super Saranya, could perfectly fit into the role of a blind girl,running the unprecedented predicament of falling a victim to a brutal sexual assault and then facing a more brutal legal attack,that prevents her from exposing the act of crime,and the criminal.The climax scene portrays her final moments of anguish in establishing the truth, after being subjected to enormous verbal abuse and virulence.The same way how neatly the former comedian Jagadish has embraced the role of the affected girl's father,with an earnest and deep involvement in the nature of his character!

  Justice finally speaks through exceptionally creative, righteously legal,and patiently judicial voices;as the trinity of beauty,truth and wisdom. Mathew Verghese as the judge exhibits exemplary ethical sense,through his power of patience and prudence,in unearthing the true tone of justice,unsupported by either absence of  evidence,or presence of false witnesses.'Neru' is different from many other films,purely on account of its unique genesis of its vital base of narration. Like clay taking different figures through the supreme art of sculpturing, an invisible crime scene stuck to the soil, grows into a novel mode of exposition of crime, through the excellence of art. It is here, Jithu Joseph's directorial design takes its new avatar.

    Note:-  A late review but an irresistible recall of the imprint of the film, after watching it as a theatre show.

                              ===========0============