Bro Daddy:- 'His Shyness Abdullah'

  

   

  Thanks to disney+ hotstar,it is really a joyous experience to watch a clean family drama with exquisite touches of grace and elegance,blended with immacculate humour.No bad feelings; no villainy. An altogether soothing audio visual experience.All the characters are neatly carved, with the body language of Mohanlal,Prithiviraj and Kalyani Priyadarshan,surpassing the impact of dialogues in most scenes.The title song sung by Mohanlal and Prithviraji is melodiously composed.

  The title of the film is substantially justified by the course of events,with the shyness of Mohanlal and Prithiviraj as dad and son stunning each other,by the fact of both anticipating the unexpected event of becoming dads,one as dad again and the other as first time dad, through a live-in relationship. 

  Meena's pair journey with Mohanlal has always been cute to watch and with the addition of shyness,it creates enchanting moments.Mallika Sukumaran in a brief role as the mother of Mohanlal,also involves in subtle humorous interactions,so as to make the positive vibes strike as a genetic factor .Lalu Alex with his innate shivering voice, essays his character as the befooled father of Kalyani Priyadarshan,facing the doublewhammy situation of his constipation and confrontation of self-deceiving events.

  In the midst of crime thrillers and dark comedies,Bro Daddy is a different,heart warming film that would make Prithviraj proud again,as a film maker of varied themes and genres of narration.In Bro Daddy, he has travelled far away from his earlier political drama Lucifer.The concluding scene is a masterpiece of humour.

 Though the underlying theme of the film is to focus on the importance of advertisement in an age of globalised trade enhancement,with the cameraderie between Mohanlal and Prithviraj exuberantly established,the film compactly switches over  to the objective of letting the audience ease and relax their minds,during these tough Pandemic times. 

The Silent army in a Woman.

   

   From the days of Padmini,Savithri and Sowcar Janaki,Tamil cinema has never been wanting in the exposition of feminine grace and power.Most talented actresses have occupied the centre stage since then.Some were subdued and fascinating and some were dauntless darlings of the big screen.Joys and tears are inescapable moments in each one's life and these women of Tamil cinema never failed to robustly display the gusto of joy and sorrow,besides reflecting the femine courage in fighting against the vulnerable plight of women.

   The fighting element was more in the case of actresses like P.Bhanumathi,Sowcar Janaki and Jeyalalitha.Of these,Sowcar Janaki was sobre and sorrowful but equally feministic.Tamil cinema had another impressive perfomer called Sujatha,who is no more today.The only difference between Sowcar Janaki and Sujatha was that the former was equally competent in donning both tragic and comic roles.

   In fact,Sowcar Janaki's flair for comedy was extraordinary in films like Edhir Neechal, Bhama Vijayam and Thillu Mullu.Whereas,Sujatha could hardly evince interest in comedies and it looked as though,she was specially made for symbolising the docile feminine grace or the undaunting feminist face.She excelled in these portfolios of acting and lives in our memory,as an actor of sobriety abd sublimity.

  Sujatha who was introduced as a child artiste in Malayalam cinema in 1965,began to hold a significant space in Malayalam films from 1970 onwards.It was the veteran film maker K.Balachander who inttroduced her in a lead role in Aval Oru Thodarkadhai {1974},one of his most popular and critically reviewed films.

  Sujatha's gripping role play in Aval Oru Thodarkadhai made her entry as a Tamil star, capable of portraying characters,vitally linked to the theme and story line of many memorable Tamil films.She began to silently lead the race,as a dynamic heroine of famous films like,Avarkal,Vaazhndhu Kaattukirein,Mayangukiraal Oru Madhu  Aayirathil Ortuhi,Oru Oodhaappu Kan Simittukiradhu, Annakkili, Poonthalir,Unnai Naan Sandhithein,Kadal Meengal and so on,with heroes like Muthuraman, Srikanth Sivakumar,Rajinikanth and Kamalahasan.

  Soon she became the most suitable pair and co actress of Sivaji Ganesan in films like Deepam, Andhamaan Kaadhali,Theerpu,Needhipadhi,Viswaroopam,Vaa Kanna Vaa, Paritchaikku  Neramaachu,Sandhippu,Nermai,Mannukkul Vairom and Thaaiku Oru Thaalaattu.In Deepam she did the role of a woman gulping and spitting bitterness against Sivaji Ganesan,until she could understand his really noble character.

  As the woman loved by him and one married to his younger brother in Deeepam, Sujatha ran into the predicament of a suspected wife and performed her role effecively, grasping its nuances and niceties.Her role with Sivaji Ganesan in Andhamaan Kaadhali, was beautifully on the romantic side.All the other films showed her in elderly roles,either as the wife of Sivaji Ganesan or as an important character,related to the core of the main plot.

  Initially paired with Kamalahasan and Rajinikanth,later on Sujatha played as the mother of the two heroes.Her captivating mother roles in Rajinikanth films were, Maaveeran, Anbukku Naan Adimai,Kodi Parakkudhu,Uzhaippaali and Baba. She was the wife and mother of Kamalahasan in the film Mangamma Sabadham in which Kamal played dual roles as father and son.Sujatha was also the lovely mother of Arjun {Karna& Vaadhiyaar}Prabu {Sandhippu} Ajith{Attakaasam} Vikram {Arul} Sathyaraj {Sivasakthi}  and Vijayakanth{Dharmam Vellum}.

  Some of the roles of Sujatha that will always be celebrated in audience memory are from the films Aval Oru Thodar Kadhai,Avarkal,Vaazhndhu Kaattukirein, Annakkili, Andhamaan Kaaadhali,Vidhi,Amaidhi Padai and her most endearing mother role in the film Arul.In Vidhi and Amaidhi Padai,she exhibited her suppressed anger and courage, with absolute perception of the character intricacies and with a bold reflection of the right values of life.

  There was an extraordinary charm and grace in Sujatha's mode of voice delivery that could poignantly pierce the hearts of the viewers with a depth of the grandeur of grief and governance of the soul.It was a kind of shivering voice,covering a tall tower of  courage,well built on a sterling base of moral uprightness,blended in feminine glory. She always acted with enormous dedication to the character assigned to her and it was this dedication that made her excel in displaying grief, grace,substance and strength through her depiction of characters.

  Most significantly,the title of 'Amaithi Padai' would suggestively turn into an interpretation of the silent army of courage in her,against the nauseatingly dangerous motives of her husband, exuberantly played by Satyaraj. Sujatha was really a replica of the silent army in a woman.It is this silent fighting spirit that put her in limelight, in films like Vaazhndhu Kaattukirein, Vidhi,Mangamma Sabadham and Amaidhi Padai.Sujatha passed away ten years ago.But her profile has passed into the layers of our memory, surmounting the passage of time. 

                                     ===========0===========  

   

தமிழ்த்திரையில் வள்ளுவரின் வீச்சு

    

=

          வள்ளுவர் தினம் 16-01-2024

                          ( மறு பதிவு  )

"செந்தமிழ் நாடென்னும் போதினிலே இன்பத்

தேன் வந்து பாயுது காதினிலே" 

என்ற தனது ஒப்பற்ற பாடலில், 

"வள்ளுவன் தன்னை உலகினுக்கே - தந்து

வான்புகழ் கொண்ட தமிழ் நாடு" - 

  என்று திருக்குறள் ஈன்ற மாபெரும் கவிஞரின் பெருமை போற்றினார், மகாகவி சுப்ரமண்ய பாரதி.    

  தமிழ்த்திரை வரலாற்றில் தமிழ் இலக்கியங்கள்,புராண மற்றும் சமூக சிந்தனை உள்ளடக்கிய திரைப்படங்களில், தடங்களை பதிந்துள்ளன என்பதை,தமிழ்த் திரைப்பட ஆர்வலர்களும்,ஆய்வாளர்களும் நன்கறிவர். குறிப்பாக,அவ்வையின் 'ஆத்திச்சூடி','கொன்றை வேந்தன்' ஆகியவற்றுடன் இணைந்து,உலகம் முழுக்க தமிழ் மணம் போற்றும் திருக்குறளும்,தமிழ்த்  திரைப்படங்களில் வசனங்களுக்கிடையேயும், பாடல்களுக் குள்ளும்,சூழ்நிலைக்கேற்றவாறு பங்களித்து, தமிழ்த்  திரைப்படங்களின் தரத்தினை மேம்படுத்தியுள்ளது என்பது, திரைப்படத்துறையே பெருமை யுறும்  வரலாற்றுச் சிறப்பாகும்.

  இந்த வகையில் முன்னோடியாக, இயக் குனர் சிகரம் அமரர் கே.பாலச்சந்தர்,தான் இயக்கிய கலாகேந்திரா, கவிதாலயா, மற்றும் இதர சில நிறுவனங்களினால் தயாரிக்கப்பட்ட படங்களில், திருவள்ளுவ ரின் சிலையை அறிமுகம் செய்து,அவரின்

அகர முதல எழுத்தெல்லாம் ஆதி 

பகவன் முதற்றே உலகு 

  எனும் குறளை ஒலிக்கச் செய்த பின்னரே, தலைப்பு நிரலை காண்பிப்பார். இந்த எடுத் துக்காட்டான  வழக்கத்தினை கே.பாலச் சந்தர் தனது கொள்கையாகக் கொண்டி ருந்தார் என்பதை, திரைப்படம் காண்போ ரும் ரசிகர்களும் மறந்திருக்க வாய்ப். பில்லை.

  திருக்குறளின் ஒட்டுமொத்த அருமை பெருமைகளை ஒன்று திரட்டி ஒரே பாடலுக்குள் கொண்டுவந்து,வெண் திரையில் திருக்குறளை உலகாளச் செய்த பெருமை, தமிழ்த்திரை கவிஞர்களில் ஒரு காலத்தில் முன்னணி வகுத்த A.மருத காசிக்கு உண்டு.சிவாஜி கணேசன் பானுமதி நடித்து  1963-இல் ஏ.டி.கிருஷ் ணசாமியின் தயாரிப்பிலும் இயக்கத்திலும் வெளியான, 'அறிவாளி' திரைப்படத்தில் இடம் பெற்ற, 

"அறிவுக்கு விருந்தாகும் திருக்குறளே-வள்ளுவர்

ஆக்கி நமக்களித்த அரும்பொருளே

உடலுக்கு உயிர் போலே 

உலகுக்கு ஒளி போலே 

பயிருக்கு மழை போலே

பைந்தமிழ் மொழியாலே.

                                 {அறிவுக்கு ...}

அறம் பொருள் இன்பம்  எனப்படும் முப்பாலே

அனுபவதாலேதான் சுவைத்ததற் கப்பாலே

அவனியில் உள்ளார்கள் அனைவரும் தனைப்போலே 

அவசியம் கற்றுணர்ந்து பயன்பெறும் நினைப்பாலே.

                                 { அறிவுக்கு ...}

வாழும் வழிமுறைக்கு இலக்கணமானது 

மனம் மொழி மெய்யினிக்க வார்த்திட்ட தேனிது

வானகம்போல் விரிந்த பெரும்பொருள் கொண்டது -

எம் மதத்திற்கும் பொதுவென்னும் பாராட் டைக் கண்டது"

   எனும் திரவியப் பாடலுக்கு, ஏ.வி.வெங்கட் ராமன் இனிமையாய்,இதமாய் இசையமைத் திருந்தார்.டி எம் சௌந்தராஜனின் குரல் கட்டுப்பாட்டிலும்,பாடிய முறையிலும், இப்பாடல் அழியா வரம் பெற்றது.    

     1964-இல்,கலைஞரின் எழுத்துவண்ணத் தில் உருவான 'பூம்புகார்' திரைப்படத்தில் கவுந்தி அடிகளாகத் தோன்றிய வணக்கத் திற்குரிய  கே.பி.சுந்தராம்பாள்,தனது கணீர் குரலில். 

'ஒருவனுக்கு ஒருத்தி என்ற

உயிர் மூச்சை உள்ளடக்கி

அறன் எனப் பட்டதே இல் வாழ்க்கை அதுவும்

பிறன் பழிப்பதில்லாயின் நன்று' 

எனும் திருக்குறளை மறவாதே,

திசை தவறிப் போகாதே 

   என்று கலைஞரின் கருத்துச்செறிவுள்ள வரிகளையும் திருக்குறளையும் இணைத்து கம்பீரமாக தொடங்கி,அதனைத் தொடர்ந்து மீண்டும், 

வாழ்க்கை எனும் ஓடம்

வழங்குகின்ற பாடம்

மானிடரின் மனதினிலே

மறக்க ஒண்ணா வேதம்

   என்று  இல்வாழ்க்கைப்பாடத்தை,அன்புடன் கோவலனுக்கும் கண்ணகிக்கும் புகட்டி னார். 

  இந்த மறக்கவொண்ணா பாடலுக்கு ஆர்.சுதர்சனம் உன்னதமாய் இசையமைத் திருந்தார்.இதேபோன்று,பின்னர் 1975-இல் எம்.ஜி.ஆர் நடித்து வெளிவந்த 'பல்லாண்டு வாழ்க'திரைப்படத்தில் கே.ஜே.யேசுதாஸின் காந்தக்குரலில் நாம் கேட்டு மெய்மறந்த வரிகளே  , 

அன்பிலார் எல்லா தமக்குரியர் அன்புடையார் 

என்பும் உரியர் பிறர்க்கு

தெய்வத்தால் ஆகாதெனினும் முயற்சி தன்

மெய் வருத்த கூலி தரும்

என்று இரண்டு திருக்குறள்களுடன் தொடங்கி,

"ஒன்றே குலமென்று பாடுவோம்

ஒருவனே தேவனென்று போற்றுவோம்

அன்னை இதயமாக அன்பு வடிவமாக

வந்து வழிகாட்ட வேண்டும் என்று வணங்குவோம்"

  எனும் அமரர் புலமைப்பித்தனின் அறநெறி போதிக்கும் அற்புதமான  பாடலாகும். இந்த இதமான பாடலுக்கு,திரையிசைத் திலகம் கே.வி.மகா தேவன் ஏகாந்தமாய்  இன்னிசை கலந்தார். 

   இப்படி திருக்குறளை பாடலுக்குள்ளும் வசனங்களுக்கிடையேயும் பக்குவமாய் நுழைத்து,பலமாய் நெஞ்சில் வேரூன்றச் செய்த படைப் பாளிகளை நினைத்துப் பார்க்கையில்,இவையனைத்துமே  தமிழ்திரையுலகை  உரமுடன் உயர்த்திய உத்திகளாகக் கருதலாம்.உதாரணமாக 'பாரத விலாஸ்' திரைப்படத்தின் இறுதிக்காட்சியில்,ஒரு பஞ்சாபியாகத் தோன்றிய மேஜர் சுந்தராஜன், 

இன்னாசெய் தாரை ஒறுத்தல் அவர்நாண
நன்னயஞ் செய்து விடல்.

எனும் குறளை எழுச்சியுடன் கூறுவதையும்,இன்னொரு திரைப்படத்தில் 

எந்நன்றி கொன்றார்க்கும் உய்வுண்டாம் உய்வில்லை

செய்ந்நன்றி கொன்ற மகற்கு. 

   என்ற மேன்மைமிகு குறளை பயன்படுத்து வதையும் கேட்டு ரசித்திருப்போம்.  இவ்வாறு திருக்குறளின் பொருத்தமான பயன்பாடு,மேலும் சில திரைப்படங்களில் பாடல் காட்சிகளுக்குள்ளும் வசனங்களா கவும் இடம் பெற்றிருக்க,கடந்த 2011-ஆம் ஆண்டு வெளியான ரா ரா{Ra Ra} எனும் திரைப்படத்தில் திருக்குறள்களை மட்டுமே உள்ளடக்கி ஒரு அருமையான பாடல் ஒலி வடிவம் பெற்று,நம்மில் பலரையும் ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்தியது.

   கீர்த்திகா உதயா தயாரித்து,சாண்டில்யன் எனும் இயக்குனர் கதை வசனம் எழுதி இயக்கிய இத்திரைப்படத்தில், திருக்குறளை நெஞ்சார நேசிக்கும் ஒரு துணி வணிகரின் குடும்பத்தில் பாடப்படும் காட்சியாக, அப்பாடல் அமைந்திருந்தது. 

1}அன்பும் அறனும் உடைத்தாயின் இல்வாழ்க்கை

   பண்பும் பயனும் அது

  என்ற அழகிய குறளுடன் தொடங்கும் அப்பாடலில்,பின்வரும் எட்டு குறள்கள் இடம்பெற்றிருந்தன. 

2}யாகாவா ராயினும் நாகாக்க காவாக்கால்

சோகாப்பர் சொல்லிழுக்குப் பட்டு.

3}எப்பொருள் யார்யார்வாய்க் கேட்பினும் அப்பொருள்

மெய்ப்பொருள் காண்ப தறிவு.

4}தீயினாற் சுட்டபுண் உள்ளாறும் ஆறாதே

நாவினாற் சுட்ட வடு.

5}முகநக நட்பது நட்பன்று நெஞ்சத்து

அகநக நட்பது நட்பு.

6}உடுக்கை இழந்தவன் கைபோல ஆங்கே

இடுக்கண் களைவதாம் நட்பு.   

7}சொல்லுக சொல்லிற் பயனுடைய சொல்லற்க

சொல்லிற் பயனிலாச் சொல்.

8}வெள்ளத்தனைய மலர்நீட்டம் மாந்தர்தம்

உள்ளத் தனையது உயர்வு."

9}மங்கலம் என்ப மனைமாட்சி மற்று அதன்

நன்கலம் நன் மக்கட் பேறு.

   மொத்தம் ஒன்பது குறள்களையம் இணைத்து,சவாலுக்குரிய இப்பாட லுக்கு ஸ்ரீகாந்த் தேவா தேனொழுக இசைமாலை கோர்க்க,சுர்முகி ராமனும் ஹரிஷ் ராகவேந் தராவும்,தங்களது பிசிரற்ற, மாசுமருவற்ற, மிருதுவான குரல்களினால், திருக்குற ளுக்கு நவக்கிரக கோபுரம் எழுப்பினர் என்று சொன்னால் அது மிகையல்ல. திருக்குறளுக்கு இசையமைப்பது அவ்வளவு எளிதல்ல.

   ஆனால்,ஆர்ப்பாட்டமில்லாத தனது இசையால்,ஒன்பது திருக்குறள்களை ஒரே பாடலில் இணைத்து,'அறிவுக்கு விருந் தாகும் திருக்குறளே' பாடலைப்போன்று  இசைக்கு விருந்தாகும் திருக்குறளே, என்று உணர வைத்தார் ஸ்ரீகாந்த் தேவா. இப்பா டலை அவர் தனது இசைப் பயணத்தில், இமயத்தில் கால் பதித்த ஒரு பிரம்மாண்ட சாதனையாகக் கொள்ளலாம்.  

  அலைபேசியில் நிமிடங்களை தொலைக் கும் நம்மில் எத்தனைபேர்  இப்பாடலை கேட்டிருப்போமோ!.இருப்பினும்,இது போன்ற ஒரு ஈடு இணையற்ற பாடல், கலைஞரின் 'குறளோவியம்'போன்று பிரகாசித்து,திருக்குறளுக்கும் திருவள்ளு வருக்கும்,மற்றொரு மகுடமானது.தமிழ்த் திரைப்புத்தகத்தின் வரலாற்றுச் சிறப்பு மிக்க பக்கங்களில்,திருக்குறளை பாடலாய், வசனமாய் பதித்த,படைப்பாளிகளின்  மைல் கற்களை,திரையுலகப்பாதையின் திவ்ய தரிசனமாகக் கொள்ளலாம்.

ப.சந்திரசேகரன் . 

                       

       

 

Two heroes of Tamil Cinema in a close up shot.

   

   Tamil cinema has its good looking heroes,performing heroes and both.There were years when power of looks overpowered performance.But today cinema in general,has travelled very far,to showcase life's realities and mind's mysteries,with a tremendous thrust on the technical parameters of film making.It dwells upon the untold intricacies of character presentation,enabling the actors to get into the characters,as naturally as possible,without any dramatic or sentimental tags.The pages of dialogues that the actors of the last millennium had to memorise and deliver,have been minimised into a kind of short messaging system.

  This tongue-saving new approach lets heroes of today,move forward with their physical and verbal simplicity.It is the action sequence that determines the power and position of many heroes today. In this light,the present article proposes to bring into a close up watch,two action heroes who have been considerably contributing their might to Tamil Cinema,as heroes with a certain amount of similarity,as well as with notable difference in their profiles.They are Vishal and Arya.

  As heroes of Tamil cinema,both Vishal and Arya could be called close contemporaries. Vishal is a couple of years older than Arya and appeared straight as hero in the film Chellame in 2004.His father G.K Reddy's longstanding association with the film field, would have smoothened his process of entry into Tamil Cinema.Arya born as Jamshad Cethirakathi in Trikaripur,Kasargode district in Kerala,became Arya in Ullam Ketkume which was preceded by his next entry Arindhum Ariyamalum directed by Vishnuvardhan.

  Starting his film career as the rogue-cum-adopted son of Prakashraj,who played the role of an enchanting rowdy father,the casual performance of Arya earned him the warming reception of a wider section of audience.Arindhum Ariyaamalum was released in 2005 and was soon followed by his 'debut' film Ullam Ketkume.

   Vishal and Arya would both fall under the category of dynamic action heroes.The chief  difference between them in their action  manuel,is the power of decibel in the case of Vishal,to convey his anger and fury against his antagonists and the charming counter action mode of Arya,in handling his rivals.Vishal's force of rendering brief dialogues and the incomparable sweetness of Arya in using his tongue for delivery of dialogues,are the two distinctly opposite dimensions,in the execution of their action programme.

  Both Sandakozhi and Thimiru brought forth the amazing voice wield of Vishal. In contrast,Arya meddled with his fellow actors with an absolute stroke of mischief starting from Arindhum Ariyamalum,through films like Vettai, Settai, Pattiyal and Vattaaram.Vishal continued his male nonchalance and muscle power in quite a number of films such like Thamirabaharani,Vedi,Malaikkottai,Sathyam,Poojai, Amabala,Pattathu Yaanai and Kadhakali.

    Arya continued his charismatic journey through delivering roles as compactly as possible,in films like Kalaabha Kaadhalan,Raja Rani,Aarambam and Kaappaan.Arya has a flair for generating effortless humour with ease and comfort in role play,reflected in almost all his films,especially in Boss Engira Bhaskaran,Vasuvum Saravananum Onna Padichavanga and Raja Rani.The first two were robust romantic comedies with Arya and Santhanam taking the audience to roars of laughter.The two films made by M.Rajesh,overflowed with the revelling one liners of Santhanam and the happy-go- lucky take backs of Arya.

  Arya has an endearing profile taking him closer to the audience whther it is a full length hero role,or a secondary hero character,or just a cameo appearance.In fact, Arya is the only hero who has made maximum cameo appearances.Nearly one third of his films belong to this category.His other popular entries were Orampo,Sarvam, Yatchan,Kadamban,Gajiniganth and Magamuni.   

  Variety in character portrayal has come in the films of Arya.Bala who is a film maker celebrated for delving into rare and untrodden realms of creativity,inducted Arya in his film Naan Kadavul,in which the hero was assigned the role of an Aghori. Arya essayed the challenging role with his innate felicity for donning any different role with his well driven acting zeal.Despite his amazing performance,Arya missed the National award though his maker Bala got it for his best direction.However, Arya won the Filmfare award for his daring depiction of the role of Aghori.

  It was a show of ruckus by Vishal and Arya as half brothers,in the film Avan Ivan, made again by Bala.Vishal as Walter Vanangamudi and Ariya as Kumbiduren Samy created an uproar in every scene of their apearance in a mood of competitive rivalry, challenging each other's sibling strength.It was a different film for Bala and the noisy drama potraying the Vijay Super singer voice expert Anand Vaidyanathan as the helpless husband,caught in between his two warring wives {Ambika and Prabha Ramesh the the dominant mothers of Vishal&Arya respectively} presented the two heroes as petty thieves,indulging in frequent battling mode.Incidentally,both these sprightly action heroes have shared screen space once again in the recently released film 'Enemy'

   Besides Sandakozhi and Thimiru,some of the distinctly qualitative films of Vishal were Paandiya Naadu,Paayum Puli,Naan Sigappu Manidhan,Irumbu Thirai and Thupparivaalan. Marudhu was a rural drama with crude feud and vengeance,in the line of films like Komban and Karuppan.For Arya besides Arindhum Ariyaamalum and Kalaaba Kaadhalan,his films with variety in theme and performance potential were,Pattiyal,Vattaaram,Maegamann,Vettai,Raja Rani,Naan Kadavul and the most recent Saarpatta Parambarai.Both Raja Rani and Kaappaan were double hero films like Avan Ivan and Enemy.Sarpattaa Parambarai exhibited Arya's myriad shades of acting mettle with his well made physique going in for boxing bytes in the midst of his typsy blows.

   

  Unlike Vishal who has consistently given action dramas,Arya has travelled into different zones for variety in role play.The chief difference between the two heroes is the action component remaining in an open field in the case of Vishal and lying hidden with its unseen layers and unpredicatable leaps in that of Arya.Both are physically well built  heroes,though the muscle power is obviously more prominent in Vishal.In stunt scenes,Vishal's vigour and speed are always an incomparable and fascinating visual treat.

   Vishal's demonstration of crime and punishment creates visible impact in the minds of the audience,with fiery touches both in body language and dialogue delivery.But Arya is capable of winning over his rivals with a kind of gullible innocence hiding the agenda of action as a suspense follow up.It is still a long way to go for both the heroes. one as an aggressive lion and the other as a hiding tiger waiting for its prey to pounce upon.Unlike Vishal who donned the role of a punishable playboy in Theeraadha Vilaiyaattu Pillai, Arya is always a seemingly credulous youth with his power packed programme of action,ready to grab roles of variety,with a cake walk style.

   

   Though the comparison of the two popular heroes is an accidental design of the blog writer,after the kickstart of the post,it appeared to be a logical move,on account of the possibilities of comparison yardsticks,such as their age factor,time of entry on the big screen,their preference for being action heroes and their being together in two films as fellow heroes.

  Significantly,Vishal and Arya are seasoned heroes,one with his roars and the other with his rhythms for demonstrating their performance potential.The audience and fans of the two heroes,must be looking forward to many more films that could display their acting profiles,in accordance with the nature of roles offered to them and the dynamics and nuances that they infuse into their role play,besides the hand of fortune putting them into the creative fold of eminent film makers.This blog writer wishes them,best times ahead.

                              ====================0======================