"The cost of Rajinikanth's stardom"

     After reading the article "RAJINIKANTH AND THE COST OF STARDOM" written by Sundar Sarukkai and published in the Magazine supplement of The Hindu on 24th Aug 2025, as a film blog writer, my mind literally got exercised not only by the title of the article, but also by the concluding part of the article that read "Rajini, while still physically explosive on the screen has aged mentally and morally at least in his last few films. He seems to have lost the qualities that made him perennially young and relevant. We can't blame him. Perhaps he has become indifferent and tired. Just like us."  

  Times are the deciding factors of each one's course of life. Ideologies do exist in most individuals and find a firm base for the formation of many organizations, whichever kind of field they represent. Nostalgia can be nerve breaking, when changes become indispensable. But what kind of changes they are, determines the extension or erosion of the existing values. 

  "As flies to wanton boys are we to Gods. They kill us for their sport "is a famous quote from Shakespeare. Likewise, we are all puppets in the hands of changing trends, and no one can escape from the onslaught of changes. There is a cost for everything, and everybody has to pay the price for sustaining the image they had carved for themselves.

   Cinema can never survive without image obsession. Stardom is built on this policy of obsession with image conservation. This was a reality in Tamil cinema until 1977,when MGR's film career came to a close, with his becoming the Chief Minister of Tamil Nadu. However, if MGR were a mass hero today, he would have also faced the similar predicament that the Superstar is said to be facing.

   Unlike MGR and Sivaji Ganesan, who could influence the different limbs of Tamil Cinema, by their ideologies and acting zeal respectively, even the topmost heroes these days, do not seem to interfere in the film making process, at least with regard to the choice of themes and mode of screen play. When a senior most mass hero has to play the role of a protagonist in the films of young film makers, whose interests are varied, it is the priorities of film making trends that control the content and narration of the final film product. 

  The changing objectives of cinema will only decide the fate of longstanding social values and not attempt to spoil the stardom of a longstanding superstar. Hence unlike the views mentioned in the last paragraph of the aforesaid article, stardom can continue to exist at the cost of social priorities and objectives, that used to govern the society for long and in today's context, stardom and the changing trends have to coexist in a symbiotic mode.

  To mention it differently, stardom comes to selective actors, not specifically by the social objectives as in the case of MGR, but by the roles assigned to them by the film makers and by the poignant ways the stars played those roles, as in the play list of Sivaji Ganesan and Kamalahasan. Unusually, in the case of Rajinikanth, stardom was naturally born of the uprise of a new wave style in acting, and the hero's profile perfectly befitted the newborn style, engrossing the audience with a kind of appeal, that was never witnessed before.

   Rajinikanth's stardom knows how to sail with the winds. This stardom surpasses the new generation norms in film making, flooded with human aberrations of violence and brutality. No doubt, social objectives are being subsidized if not surrendered by the present-day yardsticks of character evolution, and events narration, in the film industry. 

   But as far as Rajinikanth is concerned,it is his style of acting that matters,and it does not look for any 'moral' obligation or 'mental' commitment to sustain his highly concretized stardom. It would be of course painful to acknowledge the surrounding depletion in human obligation, even to its nearest society. Nevertheless, one has to conclude cinematically, that films of the Superstar will continue to reach out to the audience and inspire them, may be at the cost of social values, but certainly not at the cost of stardom. The changed scenario of film making, will preserve and protect the stardom impact of the Superstar, until he himself decides to quit the silver screen or is made by time, to do so.

                            ================0=================

சொர்க்கச்சூழலில்

 

“The mind is its own place, and in itself can make a heaven of hell, a hell of heaven.” 

  என்கிறார் ஆங்கிலக் கவிஞர் ஜான் மில்டன், Paradise Lost {Book I} என் னும் இதிகாசத்தில்.இதையே மிகவும் சுருக் கமாக 'வசந்த மாளிகை' திரைப்படத்தில் P.சுசிலா பாடிய, 

"கலைமகள் கைப்பொருளே 

உன்னை கவனிக்க ஆளில்லையோ" 

  எனும் பாடலுக்கிடையே,மனதில் ஆழப்பதியும்படி கண்ணதாசன் எழுதிய,

"சொர்க்கமும் நரகமும் நம்வசமே 

நான் சொல்வதை உன்மனம் கேட்கட்டுமே" 

  எனும் வரிகள், பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தின.வேடிக்கையாக, அதே படத்தில் கண்ணதாசன்  பரவசமாய்ப் புனைந்து டி.எம்.எஸ் கம்பீரமாய் பாடிய, "ஒரு கிண்ணத்தை ஏந்துகிறேன்" பாடலுக்கிடையே தோன்றும்,

"சொர்க்கம் இருப்பது உண்மையென்றால் 

அது பக்கத்தில் நிற்கட்டுமே 

வெறும் வெட்கங்கள் ஓடட்டுமே"  

  எனும் வரிகள், நாம் நினைத்தால் நம் அருகே சொர்க்கம் நிற்கும் என்று உரக்க வெளிப்படுத்தின.

   இதே போன்றொரு கருத்தினை வசந்த மாளிகைக்கு முன்னால் வெளி வந்த 'எங்க மாமா' திரைப்படத்தில் டி.எம்.எஸ் எல்.ஆர் ஈஸ்வரி யுடன் இணைந்து பாடிய,

"சொர்க்கம் பக்கத்தில் 

நேற்று நினைத்தது கைகளில் மலர்ந்தது 

பெண்ணின் வண்ணத்தில்" 

  எனும் கண்ணதாசனின் பாடல் வரிகள் புலப்படுத்தின.'வசந்த மாளிகை' திரைப்படத்திற்கு கே.வி. மகாதேவனும் எங்க மாமாவுக்கு எம்.எஸ் விஸ்வநாத னும் இசையமைத்திருந்தனர். 

  இருமணம் கலந்த திருமணவாழ்வில் கணவனும் மனைவியும் ஒன்றெனக் கலக்கையில் அங்கே சொர்க்கம் தானாக உருவாகி ஔிபடைக்கும் என்பதை மனிதன் மாறவில்லை திரைப்படத்தில் கண்டசாலாவின் இசயைில் ஏ.எல்.ராக வனும் சுசிலாவின் இனிய குரல்களில் உருவான தஞ்சை ராமைய்யாதாஸ் புனைந்த,

"தீர்த்த யாத்திரைக்கு பிருந்தாவனமும்

கற்பகச்சோலையும் ஏனோ" 

எனும் பாடலை முடிக்கும்

"உயிரும் உடலும்போல் சதிபதி இருந்தால்

வேறே சொர்க்கமும் ஏனோ"

 

    எனும் எதார்த்த வரிகள் மானுடம் நினைத்தால் பூமியில் சொர்க்கம் பூத்திடச்செய்யலாம் என்று பூரிப்புடன் பறைசாற்றியது.

  

  'சொர்க்கம்'எனும்.சொல்லை உள்ளடக் கிய சொர்க்கவாசல்,சொர்க்கம், நான் கண்ட சொர்க்கம், மீண்ட சொர்க்கம், சொர்க்கம் நரகம்,சொர்க்கத்தின் திறப்பு விழா, போன்ற திரைப்பட தலைப்புகள் சொர்க்கத்தை,வெண் திரையின் மூலம் மனதிற்குள் மைய்யப் படுத்தின.

    சொர்க்கத்தின் வாசற்படி எப்படி இருக்கும் என்பதை'உன்னைச் சொல்லி குற்றமில்லை'திரைப்படத்தில் இளைய ராஜாவின் இன்னிசையில் உருவாகி K.J.ஏசுதாஸ் கே.எஸ்.சித்ராவின் அதிர்வுக் குரல்களில் நாம் கேட்டு மகிழ்ந்த, 

"சொர்க்கத்தின் வாசற்படி 

எண்ணக் கனவுகளில் 

பெண்ணல்ல நீ எனக்கு 

வண்ணக் களஞ்சியமே" 

    எனும் பொருத்தமானச் சொற்கள் சுகந்தமாய் சுட்டிக்காட்டின. சொர்க் கத்தின் வாயிலில் நின்றுகொண்டு, 

" இன்று சொர்க்கத்தின்திறப்பு விழா 

புதுச் சோலைக்கு வசந்த விழா

பக்கத்தில் பருவ நிலா

இனிமை தரும் இனிய பலா 

பார்க்கட்டும் இன்ப உலா" 

   என்ற  கவிஞர் புலமைப்பித்தனின் வரிகளை கே.வி.மகாதேவன் இசை யில் K.J. ஏசுதாசும் வாணி ஜெயராமும் பாட பல்லாண்டு வாழ்க என்று சொர்க்கம் நம்மை வாழ்த்துவதாகவே பலருக்கும் தோன்றியிருக்கக் கூடும். என்னதான்

 

"சொர்க்கம்  மதுவிலே 

சொக்கும் அழகிலே"

  என்று மதுவின் போதையில் மயங்கி இளைஞர்கள் சிலர் பாடினாலும் {சட்டம் என் கையில் திரைப்படத்தில் இளையராஜாவின் இசையில் எஸ் பி பாலசுப்ரமணியம் பாடிய கண்ணதாசன் வரிகள்}உண்மையான சொர்க்கம் என்பது ஒருவர் பிறந்த மண்ணிலும் வாழும் வாழ்வியல் கோட்பாட்டிலும் தான் ஆழமாக வேரூன்றியுள்ளது.

    இதைத்தான் இளையாராஜா இசை யமைத்து தானே எஸ்.ஜானகியுடன் இணைந்து பாடிய, அவரது இளைய சகோதரர் கங்கை அமரன் புனைந்த, 

"சொர்க்கமே என்றாலும் 

அது நம்மூரரைப் போலவருமா

என் நாடு சென்றாலும் 

அது நம்நாட்டுக் கீடாகுமா" 

  என்ற பொன்னான வரிகள் சொர்க்கத் தையே நம் கண்முன் கொண்டு வந்து நிறுவது போல உணரச்செய்தன. 

   மொத்தத்தில் சலனங்கள் இல்லா ஒவ்வொரு மனதும் தன்னுள்ளே சொர்க் கத்தை ப்படைத்து சுகம்பல காணுகி றது.வாழும்வரை ஒவ்வொரு விடியலும் சொர்க்கத்தின் பார்வையை நெஞ்சத்தில் விதைக்கிறது.நம்பிக்கை,சொர்க்க விதைகளை விருட்சமாக்கி வசந்த மலர் களால் மனதில் மணம் பரப்புகிறது.

        =========== 0===========

The six pack Coolie

   It was three decades ago,on a similar date 14th,but in April 1985, P.Vasu released  his Coolie starring Sarathkumar, Meena, and Radha Ravi, in pivotal roles. The film had cleanly narrated the continued tussle between the employer and the working class reflecting a capitalist's aversion for the working class. Almost twelve years before that ,Amitab Bachan's Coolie that had a telling effect in the life of the hero, following an untoward incident during the shooting of the film, made waves with a sterling profit of almost eighteen crores. Now comes the Super Star's Coolie made by Lokesh Kanagaraj with a six pack impact. The six packs are Stardom, Speed, Style, Sudden twists in narration, Sensational violence and Stupendous stunts.

  The main flaw of the film is the absence of a strong story base unlike the ones witnessed in Rajini Kanth's recent Jailer and Vettaiyyan. But the void is filled by the stylish performance of Rajini and Nagarjuna coupled with the robust villainy of Soubin Shahir. Rajini is always an enviable hero with his singular charm devastating the audience, by his incomparable and ceaseless body language and the one and only manner of dialogue delivery. Even MGR had to leave the silver screen in his sixtieth year of age, on political assignments. But here is a hero who makes time feel humble and even desperate. The sense of humour evinced by him in stunt sequences is his eternal bonus to his fans. Nagarjun simply rocks in his negative role, and Soubin Shahir's gruesome greed for blood, makes him the incarnation of brutality. Even in the Monica dance sequence, his movements are symbolic of his quest for killing.

  The friendship between Rajinikanth and Satyaraj is more remembered than celebrated, because apart from the one flash back scene where we see them both in a car, with Satyaraj asking Rajini to quit drinking and the latter breaking the liquor bottle promising not to touch the bottle again in his life,they are rarely seen in any shot together. A few more scenes would have more fascinatingly filled the almost four decade old gap between them, as contemporary actors

  It is a meaty role for Shruti Hasan and she has competently made use of the screen space with her distinct mode of dialogue delivery and compact display of emotional depth required for the character. This is definitely a special film for her. Aniruth'd's Chikitu,Monica and Powerhouse would truly both mesmerize and grasp the fans with a cute sense of magic. His background scores during the stunt scenes are really commendable. Amirkhan's appearance in the climax, was perhaps thought of ,as the icing sugar on the Coolie cake. Charlie's brief role stays in memory. 

  On the whole, this Six pack coolie will not disappoint the fans of the superstar, though the tool kit of violence accompanying Lokesh Kanagaraj would make most sensible citizens get scared of the direction that Tamil cinema is bound far. The fresh concept of the electrical crematorium would make the living shocked and dead, and call the dead, for a speedier saga of re cremation so as to turn faster into ashes.

                              ==================0==================

வீடும் வெள்ளித்திரையும்

    "கல்யாணம் பண்ணிப்பார் வீட்டைக் கட்டிப்பார்"என்பது ஒரு  முதுமொழி அறிவுரை. இரண்டிலும் இருக்கும் சிக்கல்களை உணர்ந்து அகற்றுவதே மனித வாழ்வில் இலக்குகளில் தலை யானதாகும். பறவைகள் கூட தங்களுக் கென்று கூடுகள் கட்டி குறையின்றி வாழ்கின்றன.

   தமிழில் 'சின்ன வீடு'எனும் சொல் சிறிய வீட்டையும்,சற்று கிண்டலாக ஒரு கணவ னின் திருமணத்திற்கு அப்பாற்பட்ட பெண்ணுறவையும் குறிப்பதை நாம் அறி வோம்.இக்கருத்தின் அடிப்படையில்தான் இயக்குனரும் நடிகருமான பாக்யராஜ், 'சின்ன வீடு' என்றொரு திரைப் படத்தை இயக்கி அதில் தானே நடித்து, "ஜாக்கிறத ஜாக்கிரத சின்னவீடு ஜாக்கிரத"என் றொரு படத்துவக்க பாடலையும் அறிமுகம் செய்து,அப்படி ஒரு சின்ன வீட்டினால் ஒரு மனிதனின் வாழ்க்கையில் நிகழக்கூடிய பிரச்சனைகளையும் பக்குவமாய் பதியச் செய்தார்.

  இப்படி சின்ன வீட்டை குறிப்பிடும் வண்ணம்'ஒற்றன்'திரைப்படத்தில் இடம்பெற்ற,

 "சின்ன வீடா வரட்டுமா 

பெரிய வீடா வரட்டுமா 

மேஸ்திரிக்கு சின்ன வீடு பிடிக்குமா" 

   என்ற வேடிக்கையான பாடலையும்'தை பொறந்தாச்சு'எனும் திரைப்படத்தில் ஒலித்த 

"குச்சி வீடு மச்சி வீடு மாடி வீடு 

கூர வீடு செங்கல் வீடு கருங்கல் வீடு 

விதவிதமாய் இருக்கு பல வீடு 

எத்தனையோ வீடு இருந்தாலும் 

நம்ம சின்ன வீட்டுக்கு நிகராகுமா" 

 என்று பல சொற்களில் மிதந்து 

"சின்ன வீடு சித்திரா 

பெரிய வீடு கட்டுறா"

என்று கேலியாய் கிண்டலாய், நகைப்புச்சோலையானது.

   ஆணாதிக்கமும் பெண்ணுரிமைக்கு எதி ரான சமூக நிலைப்பாடும் குவிந்திருந்த கடந்த நூற்றாண்டின் இடைப்பகுதியில், பிறந்த வீட்டிலிருந்து புகுந்த வீட்டிற்குச் செல்லும் நங்கையர்க்கு,புகுந்த வீட்டை முன்னிறுத்தி ஆலோசனைகளும் புத்தி மதிகளும் வழங்கப்பட்ட பாடல்களையும் அன்றைய சூழலில் வாழ்ந்தவர்கள் ரசித்து கேட்டிருக்கக்கூடும்!

   அப்படி ஒரு செல்வாக்கு பெட்ற பாடலே' பானை பிடித்தவள் பாக்கிய சாலி'எனும் திரைப்படத்தில் திருச்சி லோகநாதன் பாடிய, எஸ்.வி. வேங்கட்ராமனின் இசை யில் உருவான,

 "புருஷன் வீட்டில் வாழப்போகும் பெண்ணே, 

தங்கச்சி கண்ணே. 

சில புத்திமதிக சொல்லுறேன் கேளு முன்னே!" 

  எனும் இன்றைய மகளிருக்கு முற்றிலும் ஒவ்வாத பாடல் வரிகள். இப்பாடலை டி. கே.சுந்தர வாத்தியார் எனும் கவிஞர் எழுதியிருந்தார். இன்றைக்கு இப்பாடல் வரிகள்,பெண்ணடிமைத்தனத்தை முகம் சுளிக்கும் வண்ணம் வெளிப்படுத்தும்! 

 நமநமில் பலரும் சிறு வயதில் மணல் வீடு கட்டி மகழ்வுறுவதுண்டு.அப்படி ஒரு பாடல் வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே எனும் பழைய திரைப்படத்தில் இடம் பெற்றிருந் தது.கண்ணதாசன் எழுதி விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இருவரின் மெல்லிசையில் உருவான,

ஆத்தோரம் மணலெடுத்து

அழகழகாய் வீடுகட்டி

தோட்டமிட்டு செடிவளர்த்து

ஜோராகக் கூடியிருப்போம்

  எனும் பாடல் இருமுறை இடம் பெற்றது. முதல்முறை லலிதா&ரமாமணியும் இரண் டாம் முறை P.B.ஸ்ரீநிவாஸ் மற்றும் P. சுசி லாவும் பாடியிருந்தனர்.

  தமிழ்த்திரை 'வீடு' எனும் சொல்லை விசாலமாய்க் கொண்டாடியிருக்கிறது 'தாய் வீடு' 'ஒரு வீடு இருவாசல்' 'ஒருவீடு ஒரு உலகம்' 'வீட்டுக்கு வீடு' 'எங்க வீட்டு மகாலட்சுமி','எங்க வீட்டுப்பிள்ளை' 'உங்கவீட்டு பிள்ளை' 'எங்க வீட்டுப் பெண்''அடுத்த வீட்டுப்பெண்''எதிர் வீட்டு ஜன்னல்''பெரிய வீட்டுப் பண்ணைக் காரன்''பெரிய வீட்டுப் பிள்ளை''வீட்டுக் கொரு பிள்ளை''வீடு மனைவி மக்கள்' 'வீட்டுக்கு வீடு வாசப்படி''பொறந்த வீடா புகுந்த வீடா'என்று எத்தனை திரைப் படங் கள்! இதுபோன்று இன்னும் சில இருக்கக் கூடும். வெண்திரையை வீடுகளாக நினைத்து வாழும் பல கலைஞர்களுக் கும் இதுபோன்ற தலைப்புகளே சமர்ப் பணம்! 

  வீடென்று சொன்னாலே அதற்கு முன்னாலே தோன்றுவது,வாசற்படி தானே! அதைத்தான்'கிழக்கு வாசல்' திரைப்படத்தில் வாலி வரிகள் புனைய, இளையராஜா இசையமத்து அவரே பாடிய,

"அட வீட்டுக்கு வீட்டுக்கு வாசப்படி வேணும் 

தெருக்கூத்துக்கும் பாட்டுக்கும் தாலக்கதி வேணும்." 

எனும் மனசை லேசாக்கும் கூத்துப்பாடல் நினைவூட்டியது. 

   வீடுகளில் தங்கி வீடுகளைச் சுற்றி வரும் பாடல்களை பொறுத்தமட்டில், ராணுவத்திலிருந்து வீட்டிற்கும் சொந்த மண்ணிற்கும் திரும்பும் எண்ண எழுச்சி களை அற்புதமாய் விளக்கிய பாடலே 'பதி பக்தி' திரைப்படத்தில் பட்டுக்கோட்டை கல்யாணசுந்தரம் எழுதி விஸ்வநாதன் இராமமூர்த்தி இசையில் டி.எம்.சௌந்த ராஜன் குழுவினருடன் பாடிய,

"வீடு நோக்கி ஓடுகின்ற நம்மையே 

நாடி நிற்குதே அநேக நன்மையே உண்மையே" 

  எனும் மனதில் கிளர்ச்சி ஊட்டும் வரிகளாகும். அதே நேரத்தில் வீட்டில் அனுமதி மறுக்கப்பட்டு வீதியில் தஞ்சம் புகுவோருக்கு,

 "தெய்வம் தந்த வீடு வீதியிருக்கு 

இந்த ஊரென்ன சொந்த வீடென்ன

 ஞானப்பெண்ணே 

வாழ்வின் பொருளென்ன 

நீ வந்த கதை என்ன" 

  எனும் தத்துவார்த்த சிந்தனைகளில் வீடென்பதே அர்த்தமற்றுப் போகிறது. 'அவள்  ஒரு தொடர்கதை' திரைப்படத் தில் எம். எஸ்.விஸ்வ நாதன் இசையில் கே.ஜே. ஏசுதாஸ் பாடிய,ஈடில்லா கண்ண தாசனின் இவ்வரிகள்,கேட்போரின் நெஞ்சங் களில் எப்போதும் அதிர்வலை களை ஏற்படுத்திக்கொண்டேயிருக்கும். 

  இதே கண்ணதாசன் 'பாத காணிக்கை' திரைப்படத்திற்கு எழுதிய,

"வீடு வரை உறவு 

வீதி வரை மனைவி 

காடுவரை பிள்ளை 

கடைசிவரை யாரோ"

 எனும் விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இசை யில் டி.எம்.சௌந்தராஜன் பாடிய பாடல், உடலும்,அவ்வுடல் குடியிருக்கும் வீடும், நிரந்தரமில்லா மாயையின் மாட்சிமையே என்பதை,திட்டவட்டமாக எடுத்துரைத்தது.

  இக்கருத்தினையே சற்று வித்தியாச மாக 'பாதகாணிக்கை' திரைப்படத் திற்கு பல ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் வெளியான, 'ரம்பையின் காதல்' திரைப்படத்தில் சீர்காழி கோவிந்தராஜன் பாடிய,

 "சமரசம் உலாவும் இடமே" எனும் பாட லுக்கு இடையே தோன்றும்,

" எல்லோரும் முடிவில் சேர்ந்த்திடும் காடு 

தொல்லையின்றியே தூங்கிடும் வீடு" 

எனும் A.மருதகாசியின் வரிகள்,டி.ஆர். பாப்பாவின் இசையில் மயானமே மனித ரின் நிம்மதியான,நிரந்தரமான வீடென் றது.

   வீட்டின் பெருமை பேசுவதில் தன்னிக ரில்லா தனிநபர் ஆனந்தமும், கூட்டுக் குடும்பத்தின் குணம் பேசும் சுகமான அகமகிழ்ச்சியும்,ஒருசேர உணரமுடியும். இந்த அடிப்படையில் இரு பாடல்களை குறிப்பிடலாம். முதலாவதாக 'ஜென்டில் மேன்' திரைப்படத்தில் ஏ.ஆர்.ரஹ்மானின் இசையில் எஸ்.பி.பி யும் சுஜாதாவும் பாடிய கவிப்பேரரசு வைரமுத்துவின், 

"என் வீட்டுத் தோட்டத்தில் 

பூவெல்லாம் கேட்டுப்பார் 

என் வீட்டு ஜன்னல் கம்பி 

எல்லாமே கேட்டுப்பார் 

என் வீட்டு தென்னங்கீற்றை 

இப்போதே கேட்டுப்பார் 

என் நெஞ்சை சொல்லுமே!"

  எனும் வரிகள் வீட்டினுள் சங்கமித்த மனதின் ஆர்ப்பரிப்பை அளவின்றி அள்ளிவீசும்.ஆனால்,'வானதததைப் போல' திரைப்படத்தில் S.A. ராஜ்குமாரின் இசையில் நா.முத்துக்குமார் வரிகளை எஸ்.பி. பி யும் சுஜாதாவுடன் அருள் மொழியும் இணைந்து,

"எங்கள் வீட்டில் எல்லா நாளும் கார்த்திகை 

எங்கள் நிலவில் என்றும் இல்லை தேய்பிறை" 

 என்று இல்லத்து மகிழ்ச்சியினை எல்லோருடனும் இணைந்து பகிர்ந்து பாடிட,பாடலைக் கேட்போரின் செவிகளி லெல்லாம் தேனூறியது.

 தன் வீட்டைக் கடந்து தன்னைச் சுற்றி வாழும் அனைவர் நெஞ்சங்களிலும் குடியேறி,அவர்கள் வீட்டுப்பிள்ளையாக பாசமழையில் நனையச் செய்த பாடலே, 'புதிய பூமி'திரைப்படத்தில் எம்.எஸ் விஸ்வநாதன் இசையில் டி.எம். எஸ் பாடிய,

"நான் உங்கள் வீட்டுப் பிள்ளை

இது ஊரறிந்த உண்மை 

நான் செல்லுகின்ற பாதை 

பேரறிஞர் காட்டும் பாதை"

 என்று உள்ளங்களில் உற்சாகமூட்டிய பூவை செங்குட்டுவனின் பொன்னான வரிகளாகும்.

 'வீடு'என்பது தனி மனிதனோடு நில்லா மல் நாட்டையே வீடாக நினைக்கச் செய் யும்.இப்படிப்பட்ட உணர்வைத்தான் 'பாரத விலாஸ்' திரைப்படத்தில் டி.எம்.செளந்த ராஜனும் பி.சுசிலாவும் குழுவினருடன் பாடிய,

"இந்திய நாடு என் வீடு 

இந்தியன் என்பது என் பேரு

எல்லா மக்களும் என் உறவு

எல்லோர் மொழியும் என் பேச்சு "

எனும் ஒற்றுமை உணர்வினை மேலோங் கச்செய்த கண்ணதாசனின் வரிகள் வின்னளவு ஒலித்தது.

 வீடு என்பது இறைவனுக்கும் உகந்த தாகிறது என்பதைத்தான்,'கந்தன் கருணை' திரைப்படத்தில் சீர்காழி கோவிந்தராஜன் குரலில்,

"அறுபடை வீடுகொண்ட திருமுருகா

திருமுருகாற்றுப்படை தனிலே

வரும் முருகா முருகா"

   என்று,கண்தாசன் வரிகளை,கே.வி. மகாதேவேன் இசையில்,கணீரனெ ஒலிக்கச்செய்து,நம்மை எல்லாம் பரவச மடையச் செய்தது.

   என்னதான் வீடுகளைப்பற்றி வரி வரியாய் எழுதிப் படித்தாலும்,வீதிகளே வீடென்றும்,வானமே கூரை என்றும், சாலையோரம் படுத்துறங்கும் பலரைப் பற்றி எண்ணுகையில்,நெஞ்சம் பதறு கிறது.மனமென்னும் வீட்டில் மகிழ்ச்சியே பிரதானம்.ஆனந்தம் விளையாடும் வீடாக மனதை மாற்றினால் அதுவே ஆண்டவன் குடியிருக்கும் வீடாகும்.

    ===============0=================

 

Heartfelt homage to Madhan Bob

         

                                                  Date of posting 3rd August 2025

  Beady eyed Madhan Bob made his face neatly imprinted on audience minds with his beautifully projected eyeballs. Among all actors he alone was capable of a serial blast of laughter stopping only when he willed it to stop. As a comedian-cum-character actor, he cut a niche for himself through his facial profile, and unique mode of dialogue delivery. always coupled with laughter.

  Directors like Balu Mahendra, K.Bala chander, Vikraman, Hari, Malayalam film maker Siddique, Sundar C and several others were sweetly drawn towards him. He was compact in roles such as advocate, doctor, politician's secretary and family head. Who can forget his roles in films like Friends and Giri unwittingly falling a victim into the hands of Vadivelu. Especially in Giri whenever he returned home after hospitalization Vadivelu would again fall upon him and return him again to the hospital for treatment. His vulnerability to other comedians was a special feature of humour in many films. 

  Madhan Bob born as Krishnamurthy Madhan stepped into Tamil cinema sometime in the mid Nineteen Eighties. He would have acted in about 200 films besides taking a vital part in the T.V show Asathapovadhu Yaaru.He had a great passion for music and is said to have influenced the musical mind of A.R.Rehman too. His association with Kamalahasan could also be seen in films like Thenaly Sathi Leelavadhi, Nammavar and Magalir Mattum. In his passing away, Tamil cinema has lost one of the most genial and heartwarming comedians cum character actors. May his lovely soul rest in peace.