மாலைப்பொழுதில் மணக்கும் தமிழ்த்திரையிசை.

   மண்மணக்கும்,மனித மனம் மயங்கும் மாலைப்பொழதினை ஒரு அதிகாரத்தின் மூலம் காந்தக் கருத்துக்களாய் மகசூல் செய்து,களஞ்சியம் கண்டார் வள்ளுவர்.'பொழுது கண்டு இரங்கல்'எனும் அவ்வதிகாரத்தில் பத்து குரள்களுமே பரவசமூட்டுபவை என்றாலும் அதில் இரண்டை மட்டும் இப்பதிவில் முன்னிறுத்துவது இவ்வலைப் பதிவுக்கே பெருமை சேர்க்கும்.

மாலையோ அல்ல மணந்தார் உயிருண்ணும்

வேலைநீ வாழி பொழுது

இதற்கான கலஞரின் குறளோவிய விளக்கம் பின்வருமாறு:-

'நீ மாலைப் பொழுதாக இல்லாமல் காதலரை பிரிந்திருக்கும்,மகளிர் உயிரைக் குடிக்கும்,வேலாக இருப்பதற்கு,உனக்கொரு வாழ்த்து.'     

    தமிழறிந்தோர் நெஞ்சம் நிறைந்த மற்றொரு குறளே,

காலை அரும்பி பகலெல்லாம் போதாகி

மாலை மலரும் இந்நோய்

 இதற்கான கலைஞரின் விளக்கம்'காதல் என்பது காலையில் அரும்பாகி பகலெல்லாம் முதிர்ச்சி அடைந்து மாலையில் மலரும் நோய்' என்பதாகும்.

  வள்ளுவரே தனது நூற்று முப்பத்து மூன்று அதிகாரங்களில்,ஒரு அதிகாரத்தை முழமையாக ஒரு பொழுதிற்கு ஒதுக்கியிருக்கிறாரெனில், பல லட்சக்கணக்கலான திரைப் பாடல்களில்,மாலைப் பொழதை வர்ணிக் கும் அல்லது விமர்சிக்கும்ஒரு சில பிரபலமான பாடல்களையாவது, இவ்வலைப்பதிவில் இதயம் குளிர பதிவிடத் தோன்றியது.

   முதல் முதலாக நம்மை மாலை மயக்கத்தில் தள்ளிய பாடல்,ஏ.எம் ராஜா ஜிக்கி குரல்களில்,தஞ்சை ராமைய்யாதாசின் வரிகளை,விஸ்வநாதன் ராமமூர்தியின் இசைத் தொடக்க காலங்ளில்'குலேபகாவலி'திரைப்படத் தில் கேட்டு,இன்றும் கேட்டுக்கொண்டிருக்கும்,

"மயக்கும் மாலை பொழுதே நீ போ போ 

இனிக்கும் இன்ப இரவே நீவா

இன்னலைத் தீர்க்கவா"

எனும் மோகத்ததில் மூழ்கடித்த பாடல்.

  பின்னர் இதே தஞ்சை N.ராமைய்யாதாசின் வரிகளை,வேதாந்தம் ராகவைய்யாவின் மேன்மைமிகு இசையில்,P.B.சீனிவாசின் மென்மை யான அதிர்வுக்குரலில்,ஆனந்தம் அளந்த பாடலே,

"மாலையில் மலர்ச்சோலையில்

மதுவேந்தும் மலரும் நீயே" 

எனும்'அடுத்தவீட்டுப்பெண்'திரைப்படப்பாடலாகும்.இந்த இரண்டு பாடல்களுக்கும் முன்னரே 'காவேரி' எனும் திரைப்படத்தில் இடம் பெற்ற, 

"மஞ்சள் வெயில் மாலையிலே

வண்ணப்பூங்காவிலே

பஞ்சவர்ண கிளிகள் கொஞ்சும்

பரவசம் பார்".

  எனும் பாடல் எம்.எல்.வசந்தகுமாரி சி.எஸ் ஜெயராமன் குரல்களில்,மாலைப் பொழுதை,நிறத்தால் அழகுபடுத்திப் பார்த்தது. இப்பாடலை உடுமலை நாராயணகவி எழுத,விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி,ஜி.ராமநாதனுடன் இணைந்து,இசையமைத்திருந்தனர்.

  மாலைப் பொழுதினில் காதலில் திளைக்கும் மகத்தான அனுபவத்தை, கண்ணதாசன் வரிகளில் பி.சுசிலாவும் டி.எம்.எஸ்ஸும்,'ஊட்டிவரை உறவு' திரைப்படத்தில்,

"அங்கே மாலை மயக்கம் யாருக்காக 

இங்கே மயங்கும்  இரண்டு பேருக்காக

இது நாளை வரும் என்று காத்திருந்தால்

ஒரு நாளல்லவோ வீணாகும்"

  என்று சுகமாய்ப் பாட,அப்பாடல் காட்சியில் காதலர்களாக கே.ஆர் விஜயாவும் சிவாஜி கணேசனும் தோன்றி அசத்த,அதனைக் கண்டு சிவாஜியின் தந்தையாக நடித்த டி.எஸ்.பாலைய்யா கிடுகிடுக்க, காட்சியும் பாடலும் மெல்லிசை மன்னரின் இசையில், ரசிகர்களை திக்கு முக்காடச்செய்தது.

  'தரிசனம்'என்னும் திரைப்படத்தில் கண்ணதாசனின் கருத்தாழமிக்க பாடலொன்றை எல்.ஆர்.ஈஸ்வரியும் டி.எம்.எஸ்ஸும் மோக நிலைப் பாட்டில் எதிர் எதிர் நிலையிலிருந்து பாடியிருந்தனர்.

"இது மாலை நேரத்து மயக்கம்

பூமாலை போலுடல் மணக்கும்" 

என்று பெண் குரல் ஒலிக்க,அந்த உணர்வினை சாய்த்து, 

"இது கால தேவனின் கலக்கம்

இதை காதல் என்பது வழக்கம்

ஒரு ஆணும் ஒரு பெண்ணும்

பெறப்போகும் துன்பத்தின் துவக்கம்" 

  என்று துறவு மனப்போக்கில் ஆண்குரல் ஆசையை முடக்கும்.இந்த முரண்பாட்டுக் குரல்களை சூலமங்களம் ராஜலட்சுமி தனது தரமான இசையால்,செவிகள் நிறைத்து இதயம் இறுகச்செய்தார்.

  மாலைப் பொழுதில் மயங்கி,மறைந்த பாடலரசி ஸ்வர்ணலதா'சத்ரியன்' திரைப்படத்தில் பாடிய என்றும் நெஞ்சில் நீங்கா இடம்பெற்ற பாடலே,

"மாலையில் யாரோ மனதோடு பேச

மார்கழி வாடை மெதுவாக வீச"

எனும் இசை ஞானியின் இசையிலூறிய வாலியின் வசியமூட்டும் வரிகள்.

  இந்த மன நிலையில் ஆண் மகனை வைத்துப் பார்க்கையில்,இளவெயில் மாலைப் பொழுதொன்றில் ஒரு பெண்ணைப் பார்த்து நிலவைப் பார்த்தது போல்,தன்னை தொலைத்தவர் சிலருண்டு. அப்படி மனதை தொலைத்த ஒருவரை குறிப்பிடும் பாடலே,'கஜினி' திரைப் படத்தில் ஹாரிஸ் ஜெயராஜ் இசையில் கவிஞர் தாமரையின் வரிகளாய்,கார்த்திக் பாடிய,

"ஒரு மாலை இளவெயில் நேரம்

அழகான இலையுதிர் காலம்

வெகு தொலைவிலே அவள் முகம் பார்த்தேன்.

அங்கே தொலைந்தவன் நானே".

எனும் அபூரவப் பாடல்.

  'அடுத்தவீட்டுப் பெண்'திரைப்படத்தில் மாலைப் பொழுதுக்கு தனி ஆவர்த்தனம் புரிந்த P.B சீனிவாஸ் பின்னர்  எஸ். ஜானகியுடன் இணைந்து 'பாசம்' திரைப் படத்தில் மாலைப் பொழுதுக்கு பெருமை சேர்த்தார். அவரும் ஜானகியும் மாலையில் திளைத்த  அப்பாடல்,

"மாலையும் இரவும் சந்திக்கும் இடத்தில்

மயங்கிய ஒளியினைப் போலே

மயக்கத்தை தந்தவள் நீயே

வழியில் வந்தவள் நீயே"

 என்று கண்ணதாசன் வரிகளுக்கு விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி மெட்டமைத்து,சீனிவாஸ் குரலில் அமுதகானமாய்த் தொடங்கும்.

  மாலைப்பொழுதின் முடிவில் இருள் கவ்விட பறவைகள் ஒன்றை ஒன்று தேடுவதை பக்குவமாய் விளக்கிடும் பாடலை,'நீதியின் மறுபக்கம்'திரைப் படத்தில் கே.ஜே ஏசுதாஸும் எஸ்.ஜானகியும் இசைவானில் பறந்துப் பாடிடக் கேட்டிருப் போம்.

"மாலை கருக்கலில்

சோலைக் கருங்குயில் ஏன் பாடுதோ

சோடிக்குயிலொன்னு பாடிப்பறந்தத

தான் தேடுதோ

கண்ணுக்குள்ளே வா வா

நெஞ்சுக்குள்ளே போ போ

என் ஜீவனே"

எனும் நம் ஜீவனில் கலந்த வரிகளை,கவிப்பேரரசு எழுத இளையாரஜா இசையால் வரிகளை விண்ணுயர்த்தினார்.

  மாலை வேளைக்கு பொன்வண்ணம் பூசிய,பொன்மனச் செம்மல் எம்.ஜி.ஆரின் இதய வீணை திரைப்படத்தில்,டி.எம்.எஸ்ஸும் பி.சுசிலாவும் சங்கர் கணேஷ் இசையில் பாடிய,

"பொன்னந்தி மாலைப் பொழுது

பொங்கட்டும் இன்ப நினைவு"

   எனும் புலமைப்பித்தனின் பாடலும்,'நிழல்கள்'திரைப்படத்தில் இளையராஜாவின் இசைத்தட்டில்,பாடும் வானம்பாடி எஸ்.பி.பி.யின் மிகமெல்லிய குரலில் அமைந்த,

"ஹே ஹும் ல ல லா

பொன் மாலைப் பொழுது

இது ஒரு பொன் மாலைப் பொழுது

வானமகள் நாணுகிறாள்

வேறு உடை பூணுகிறாள்"

 எனும் மெய் மறக்கச்செய்யும் வைரமுத்து வின் வரிகளும் மாலைப் பொழுதை மங்களகரமாக்கின.

. மாலைப்பொழுதிற்கு மகுடம் சூட்டிய பாடல்கள் எத்தனை வந்தாலும்,அவற்றை எல்லாம் கேட்டு நாம் பரவச முற்றாலும், கடந்த நூற்றாண்டின் திரை கடல் கடந்த பலருக்கும் வாழ்நாள் கனவுகளாய், நினைவுகளாய்,நிரந்தரம் கண்ட ஒரே பாடல்,'பாக்கியலட்சுமி'படத்தில் பி.சுசிலாவின் இமயக்குரலில் உணர்வு களின் உச்சம் தொட்ட,

"மாலைப் பொழுதின் மயக்கத்திலே நான்

கனவு கண்டேன் தோழி

மனதில் இருந்தும்  வார்த்தைகள் இல்லை

காரணம் ஏன் தோழி" 

என்று தொடங்கி,அதனிடையே தோன்றும்

"இளமையெலாம் வெறும் கனவுமயம்

அதில் மறைந்தது சில காலம்

தெளிவுமறியாது முடிவும் தெரியாது 

மயங்குது எதிர்காலம்"

    எனும் வரிகள் எல்லாம் சேர்ந்து, கவியரசின் கவிதை அமரத்துவத்தை விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தியின் இசைக் களஞ்சியத்தின் விடுகதை பொக்கிஷமாய் விட்டுச்சென்றது.கடைசியில் இப்பாடலை குறிப்பிடுவதற்குக் காரணமே,இப்பாடலின் முதன்மைத்துவத்தை முத்தாய்ப்பாய் குறிப்பிட்டு,இந்த பதிவை முடிக்கத்தான். மொத்தத்தில் மாலைப் பொழுதுப் பாடல்கள் தமிழ்த்திரையின் அன்றாட தீபாவளித் திரு நாள் கொண்டாட்டங்களாசின்றன என்பதே காலக்கண்ணாடி காட்டும் மத்தாப்புக் காட்சி களாகும்.

                                                =≈=====≈==0==≈=====≈=

 

Homage to a homely dialogue writer

   Popular writer of dialogues for Tamil films,Aaroordass is no more today.Starting his writing career with the film Naattiyadara,(1954)Aaroordass rose to fame with Sivaji Ganesan's immortal film Paasamalar,following his moderate show of meaningful dialogues in Gemini Ganesan' Vaazha Vaitha Dheivam.

 Nobdy can ever forget the dialogues in the climax scene of Paasamalar wherein Sivaji Ganesan recalls his childhood lullaby,sung for his sister,by replaying the words "Kai veesamma kaiveesu;kadaikku Pokalaam kai veesu;mittai vaangalaam kaiveesu;medhuva thingalaam kaiveesu"to his beloved sister Savithri.

    Paasamalar led to several winning streaks for this scintillating dialogue writer, by writing dialogues for many great Sivaji films like Paarthaal Pasi Thherum,Padithaal Mattum Pothuma, Paar Magale Paar,Annai Illam,Iru Malargal,Dheiva Magan,Pudhiya Paravai,Avan Oru Sarithiram,Naan Vaazha Vaippen and Viduthalai {the last two were the combined ahow of Sivaji Ganesan&Rajini Kanth}.All his dialogues were of the colloquial kind and it was this colloquial nature of his dialogues,uttered by Sivaji Ganesan,that contributed to the success factor of the films mentioned above.

 Whenevet the dialogues were emotion packed, it would reach the audience as a waterfall from the hills.It was a special feature of the victimized hero in Padithaal Mattum Pothuma, Irumalarkal &Dheiva magan (the facially disfigured elder son of the father who had already faced pangs of such a predicament) the arrogant hero in Paar Magale Paar,and the helpless hero in Puthiya Paravai.

  The last one was a crown on rhe head of the dialogue writer.Especially the climax scene,when the hero was rounded up by all the detective wolves,including the woman whom he sincerely loved,came out with the dialogue,"You need not have used pure love as a tool to nab me"made the scene and the film a great show.

  With MGR,Aaroordas worked for several Devar films' movies like Thai Sollai Thattaadhe, Thayai Katha Thanaiyan,KudumbaThalaivan,Vettai karan Neethikku pin Paasam,Thani Piravi and Thozhilali.His other MGR films were,Parisu, Aasai Mugam and Petral thaan Pillaiyaa. Among Devar films,Thai Sollai Thattaadhe &Neethiku Pin Paasam in which P.Kannamba delivered the powerful dialogues of Aaroordass and Petralthaan thaan Pillaiyaa which contained  a powerful story line,lived long also due to the dynamic dialogues of Aaroordass.

  The other important films of Aaroordas are Badrakali,Vidhi,Mangamma Sabadham and Unnai Naan Sandhithein.Excepting the first film,all the other films were of [late]Sujatha, who was a vibrantly performing actor.In all the three films,Sujatha donned the role of a forsaken or wronged woman.The dialogues were neatly matching the character and the story line.Vidhi was in particular,a firm feather in the crown of this amazing dialogue writer.Vidhi became a silver jubilee hit of K.Balaji's Sujatha Cine Arts not only because of the powerful performance of Sujatha& Poornima Jeyaram( now Poornima Bagyaraj) but also because of the extraordinary dialogue kit of Aaroordass. Aroordass was a regular addition in many Devar films and the movies of K.Balaji.

  In the passing away of Aaroordass,Tamil cinema is deprived of a writer of dialigues suitable to the context,character and actor.Most of his dialogues were a perfect fit for social and family story lines. Like K.S Gopalakrishnan, Aaroordass handled Tamil,with ease and ecstasy .While his passing away is pain,his participation in Tamil Cinema is both pride and glory.It is a proud privilge for this blog writer,to pay a passionate homage,to this homely,dialogue writer.

                      ==========0=========== 

நல்லதுக்கு நாற்றுநடும் தமிழ்த்திரை

நன்றி மறப்பது நன்றன்று நன்றல்லது

அன்றே மறப்பது நன்று

  எனும் வள்ளுவர் வாக்கினை நெஞ்சில் தாங்கி நின்று, தமிழ்த்திரை யின் நன்றல்லா படைப்புகளை புறம் தள்ளி,இந்நாள் வரை என் நினைவில் நிற்கும் திரைத்துளிகள்'நல்ல' எனும் சொல்லழகால் திரைப்படத் தலைப்பு களாகவும் பாடல்களாகவும் தமிழ்த் திரையினை அலங்கரித்ததை இங்கே பதிவாக்குகிறேன்.

  பொதுவாக நன்மையை மட்டு மல்லாது,நன்மை அல்லா நிலைகளை யும்'நல்ல தலைவலி'நல்ல காய்ச்சல்' 'நல்லா நாக்க பிடுங்கற மாதிரி கேளு' போன்ற சொற்பயன்பாடுகள்,நன்மை நிலை கடந்து நிற்பது,மொழியின் நன்மையோ அன்றின் தீமையோ,யார் கூறுவர்!.

  ஆனால்,நல்ல எனும் முன்சொல் கொண்ட,என்.எஸ்.கிருஷ்ணனின் 'நல்ல தம்பி',எம்.ஆர்.ராதாவின் 'நல்ல இடத்து சம்மந்தம்', ஜெமினி கணேச னின் 'நல்ல தீர்ப்பு',சிவாஜி கணேச னின்'நல்லதொரு குடும்பம்', எம்.ஜி.ஆரின் 'நல்லவன் வாழ்வான்'& 'நல்ல நேரம்',ஜெய்சங்கரின் 'நல்லதுக்கு காலமில்லை' ரஜினி காந்தின் 'நல்லவனுக்கு நல்லவன்', விஜயகாந்த்தின் 'நல்லவன்',போன்ற பல திரைப்படங் களை தமிழ்த்திரை தந்திருக்கிறது.

   பாடல்களைப் பொறுத்தமட்டிலும் 'நல்ல'எனும் சொல் எம்.ஜி.ஆர் திரைப் படங்களில் நிறைவுடனே  இடம்பெற்றி ருக்கிறது.'பெற்றால்தான் பிள்ளையா' திரைப்படத்தில்  கருத்துச் செறிவுடன் அமைந்த

'நல்ல நல்ல பிள்ளைகளை நம்பி

இந்த நாடே இருக்குது தம்பி'

  எனும் பாடலும்,'நம்நாடு'திரைப் படத்தில் அறிவுறையாய் அமந்த,

"நல்லபேரை வாங்கவேண்டும் பிள்ளைகளே

நம் நாடு எனும் தோட்டத்திலே

நாளை மலரும் முல்லைகளே"

   எனும் அழகான பாடலையும் டி.எம்.எஸ் பாட, இரண்டு பாடல்களை யும் வாலி எழுதி,மெல்லிசை மன்னர் பலமுறை கேட்டு ரசிக்கும் வண்ணம் இசையமைத்திருந்தார்.

  எம் ஜி.ஆரின் 'விவசாயி'திரைப்படத் தில் உடுமலை நாராயணகவி எழுதிய,

"நல்ல நல்ல நிலம் பாரத்து நாமும் விதை விதைக்கனும்

நாட்டு மக்கள் மனங்களிலே நாணயத்தை வளர்க்கனும்" 

  எனும் தரமான பாடலை,திரை இசைத் திலகம் கே.வி.மகாதேவன் இசையில், டி.எம்.எஸ் பாடியிருந்தார்.

  நல்லதைக் கொண்டாடும் குடும்பங் களில் நன்மை பெருகுமென்பர்.இது தொடர்பாக'நம்ம வீட்டு லட்சுமி' திரைப் படத்தில் சீர்காழி கோவிந்தராஜன் பாடிய,

"நல்ல மனைவி நல்ல பிள்ளை

நல்ல குடும்பம் தெய்வீகம்"

  எனும் நல்லபாடலை,கவியரசு கண்ணதாசனும் மெல்லிசை மன்னர் விஸ்வநாதனும் இணைந்து மனதில் சுகம் பரப்பி,நல்லதை நயம்பட நிலை நிறுத்தினர்.இதுபோன்ற கருத்தை மைய்யப்படுத்தித்தான்,'தங்கப் பதக்கம்' திரைப்படத்தில் டி.எம்.எஸ் ஸும் P.சுசிலாவும் பாடிய,

"நல்லதொரு குடும்பம் பல்கலைக்கழகம்.

அன்புமணி வழங்கும் 

சுரங்கம் வாழ்க"

எனும் பாடல்,அதே கண்ணதாசன் வரிகளிலும்,எம்.எஸ்.வி.இசையிலும் இனிமை கொட்டியது.

"நல்லாத்தான் யோசிக்கிறீங்க

நமக்கென்ன கொறஞ்சுபோச்சு"(சொந்தம்)

   என்று நம்பிக்கை உரமூட்டுவதும், நல்ல உள்ளங்களை வாழ்த்தும் வகையில்,

'நல்ல மனம் வாழ்க

தாடுபோற்ற வாழ்க

தேன் தமிழ் போல் வான்மழைபோல்

சிறந்து என்றும் வாழ்க'(ஒரு ஊதாப்பூ கண் சிமிட்டுகிறது)

"நீங்க நல்லாயிருக்கனும் நாடு முன்னேற

  இந்த நாட்டிலுள்ள ஏழைகளின் வாழ்வு முன்னேற"(இதயக்கனி)

   என்று மனம் நிறைந்து வாழ்த்துவதும் நன்மையினை பிறருக்கு,வசந்தமென பரப்பும் பரவச உணர்வுகளாம்.

  இதில் முதலாவது பாடலை P..சுசலா பாடினார் என்பது தவிர வேறு விவரங்கள் பெற இயலவில்லை. இரண்டாவது கே.ஜே.ஏசுதாஸ் பாடலை கண்ணதாசன் எழுத,வே.தட்சினா மூர்த்தி இசையமைத்திருந்தார். மூன்றாம் டி.எம்.எஸ் P..சுசிலா குழுவின ருடன் பாடிய பாடல்,புலமைப்பித்தனின் வரிவடிவத்திலும் மெல்லிசை மன்ன ரின் இசையிலும்,எழுச்சிமிகு பாடலாக அமைந்திருந்தது.

  இதேபோல நல்லதை புறக்கணிக்கை யில் அல்லது உதாசீனப்படுத்துகை யில் ஏற்படும் மன உளைச்சலையும் வேதனையையும்,அந்நிலை அறிந் தோரே உணர்வர்.இந்த ஆழமான வேதனையை உணர்த்தும் பாரதியார் பாடலான

"நல்லததோர் வீணைசெய்தே 

அதை நலங்கெட புழுதியில் 

எறிவதுண்டோ

சொல்லடி சிவசக்தி 

எனை சுடர்மிகும் அறிவுடன் 

படைத்துவிட்டாய்" 

  எனும் வலியேற்றும் வரிகளை, எஸ்.பி.பி. குரலில் கேட்டு கேட்டு, நம்மில் சோகத்தின் விளிம்பினைத் தொடாதவர் இருக்க வாய்ப்பில்லை. எம்.எஸ்.வி இசையில் இந்த'வறுமை யின் நிறம் சிகப்பு'திரைப்படப்பாடல் இப்போது கேட்டாலும் மனம் கனக்கும்.

   நல்லதைப் பிறர்கூறக்கேட்பதும்,நாம் நல்லவர் என பிறர் மதிப்பிடுதலைக் கண்டு மகிழ்வுறுதலும்,மனித வாழ்வின் மாயையின் ஒரு நிலையே! இருப்பினும்,நாம் தல்லவர் என்று நமக்கு நாமே உறுதிப்பட நினைப்பது, தன்னம்பிக்கையின் தரநிலையாகும். இந்த வகையில் அமைந்ததே'படித்தால் மட்டும் போதுமா'திரைப்படத்தில் விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தியின் திடமான இசையில் கண்ணதாசனின் வரிகளான, 

"நல்லவன் எனக்கு நானே நல்லவன்

சொல்லிலும் செயலிலும் வல்லவன்"

   எனும் டி.எம்.எஸ் P.B.சீனிவாஸ் இரு வரும் குழுவினருடன் பாடி ,கேட்போர் நெஞ்சங்களில் என்றென்றும் அதிர்வுகளை ஏற்படுத்தும் கம்பீரப் பாடல். 

  மண்ணில் மனிதர் எல்லோரும் நல்லவரே என்று நினைக்கும் பட்சத்தில் வாழ்க்கை மணக்கிறது. இனிக்கிறது.நம்பிக்கை ஒளியூட்டும் 'எல்லோரும் நல்லவரே' எனும் கருத்து  'கிருஷ் ணபக்தி'திரைப்படத்தில் P.U.சின்னப் பாவின் இனிய குரலில் பாடல் வரிகளாகவும் பின்னர் அதுவே 1975-இல் ஒரு திரைப்படத் தலைப்பாக வும் மனதைக் கவர்ந்தது.'எல்லோரும் நல்லவரே'எனும் அத்திரைப்படத்தில், கே.ஜே.ஏசுதாஸ் குரலில் அமைந்த, அமரர் புலமைப்பித்தனின்

"பகை கொண்ட உள்ளம்

துயரத்தின் இல்லம்.

தீராத கோபம் யாருக்கு லாபம்"

  எனும் தத்துவம் நிறைந்த பாடல் வி.குமாரின் மென்மையான இசையில் மனிதச் சிந்தனையை மாண்பறச் செய்தது. நல்லதை நினைத்தாலே நன்மை பெருகுமென்றும்,தீமையை புரிந்தால் மட்டுமே தீமையாகும் என்றும்,நெறியியல் உரைத்தாலும், நல்லதை நினைத்து நல்லதை செய்கையில்,நன்மை இரட்டிப்பாகிறது என்பதை, நல்லவர்கள் பலரும் நமக்கு அவ்வப் போது உணர்த்துகின்றனர். இதைத்தன் தமிழ்த்திரை தலைப்பு களாலும்,கதை வடிவாலும்,பாடல்களா லும்,நமக்கு அடிக்கடி நினைவறுத்து கிறது.

                                  ============0============

Ponniyin Selvan on Prime Video

  Mani Rathnam's Ponniyin Selvan owes its tremendous commercial success to the concerted efforts of the entire creative team and performing actors,to take a decades-old historical fiction closer to new generation perceptions and perspectives.

 There is absolute grandeur in presentation of events.The subtle directorial moves to motivate the actors for calculated utterance of dialogues with a complementary time gap between words or sentences,vitally serves to drive out dialogue deficiencies,in terms of an impressive pouring of literary Tamil dialogues witnessed in the historical films of the Nineteen fifties and sixties.

  The problem experienced by the audience could be the difficulty in identifying numerous characters and their names on account of not having gone through the novel of Kalki.The other problem lies in fixing most of the actors with the roles they perform due to the rigorous make up schedule imposed on the actors,by a conscientious section,to which the make up task was assigned. A.R.Rehaman has mightily performed his job more with the background score,than with the songs. 

 To produce a much tried and given up historical film that matches  the  expectation and aspiration of new generation film viewers,is not an easy task.Forgetting the controversies regarding dedication to history and historical fiction,Manirathnam &co should be applauded for having taken up a project shunned by many and made it shine as fascinatingly as possible.

 All actors have creditably underplayed their roles and Karthi Sivakumar scores on the higher side in this regard.Underplay is one of the most popular film making yardsticks of Manirathnam and PS survives more effectively on account of this underplay by almost all actors.Thanks to Prime Video.

Note:-I had stated earlier that I would not write about PS because I have not read Kalki's novel.But after watching the film on OTT, I was tempted to say a few words about the film,pushing aside my ignorance of the novel.

              ≈==========0=========≈

Mithran Jawahar's four dynamic drives with Danush

    

  

   Mithran.R.Jawahar is a maker of half a dozen Tamil films,of which four were made with Danush as the protagonist.The four films are Yaaradi Nee Mohini,Kutty,Uthama Puthiran and Thiruchitrambalam and of these excepting the last,the other three were remakes of Telugu films. Interestingly,the Telugu version of Yaaradi Nee Mohini was filmed by Selvaraghavan,the elder brother of Danush.The other two films of Mithran are Meendum Oru Kadhal Kadhai,a remake of the famous Malayalam film Thattathin Marayathu and Madhil starring K.S.Ravikumar.

   All the four drives of Mithran R.Jawahar with Danush were on the highways of romance with different exits as storylines. Romance is an eternally enthralling theme for Tamil cinema and many film makers like C.V.Sridhar,Rajiv Menon,Saran and several others have cast a magic spell of romance through each one's fascinating fantasies and exotic modes of narration.

  Most of the roles fitted into the profile of Danush in many of his earlier films,reflected the image of a wayward and unruly son with lack of education,surpassed by filial devotion.Mithran's first film Yaaradi Nee Mohini portrayed him as a stalker,falling in love with a woman senior to him by age.In that film Danush was a motherless son cherishing a secret love and respect for his father,which he would promptly disclose at a very delicate moment when the woman he loved, insulted his father.It was a unique father and son relationship between Raghuvaran and Danush.

  The sudden death of his cardiac risk- prone father,after the insult episode,would make Danush completely unnerved and disheartened.The rest of the film showed how the senior colleague cum senior woman by age{ neatly played by Nayantara} returned his love,despite the bitter fact that she was already engaged to another guy who was a close friend of Danush. Yaaradi Nee Mohini was one of the most memorable films of Danush on account of the sensitive storyline,telling a tale of romance,combined with individual and family values.

  The second film Kutty was again a love story putting Danush into the predicament of winning the hand of the woman he loved against several odds such as the woman not immediately accepting his love and another man more suitable to marry the woman,coming as the rival in romance.The film showed how competently Danush overshadowed his rival and ultimately won the heart of the girl,whom he ardently loved.This film of Mithran was only a moderate show.

   Mithran's Uthama Puthiran was a hilarious parade in romance with the mutual contrivance of Danush and Genelia to win over the turbulent male heads of Genelia, who are bound to a rustic routine.A classic comedy element ran throughout the film,on account of  Vivek's unforgettable performance.The comedy ruckus would aggravate, whenever Danush would throw Vivek into the floods of amnesia.The family of Danush headed by Bagyaraj &co further enhanced the quality of humour,with an apt mixing of geniality to the ruggedness of Genelia's relatives.The comedy dharbar was made a mega show,thanks to the counter productive plans of Karunas and Mayilsamy that would fizzle out and backfire. Uthamaputhiran was a fine comedy in the line of Bama Vijayam and Galaattaa Kalyanam.This film was yet another big show of the duo Danush and Mithran. R.Jawahar.

  Thiruchitrambalam,the latest drive of Mithran.R.Jawahar with Danush became a run away hit.Though it was yet another romance in the line of Yaaradi Nee Mohini, with Danush trying his luck for love,totally unmindful of the fact that he has the next door neighbour and bosom friend Nithya Menen,heartily in love with him,it was the other parameters of the film that made it closer to the hearts of many.

   Thiruchitrambalam is a three generation tale throwing the third generation Danush in between his chummy grandfather Bharathiraja{how breezily the veteran essays his role!}and his estranged cop cum father Prakash Raj.Whenever friends call Danush Pazham{fruit} there flows a cheeky sense of humour in us.The success of Thiruchitambalam is its immaculately integrated subtle emotions and deeper layers of sensitivity.Danush is motherless as he was in Yaaradi Nee Mohini.But if the father and son relationship which was exemplary in Yaaradi Nee Mohini,it gets frequently derailed in Thiruchitrambalam,due to the mistaken notion of the hero,that it was the failed car drive of his father,that killed his mother and sister,in an accident. Finally,it is the paralyzed condition of Prakash Raj that strikes the hithertoo hidden bond between the father and son.

  The most telling aspect of Thruchtrambalam is the portrayal of Danush as a failed romantic.He realizes rather too late,the fragrance of love of the flower that blossomed everyday at his own doorstep as his childhood friend Nithya Menen.This particular point would force us to recall the film Badri,in which the hero Vijay would not understand the love of his close friend Bhoomika and instead run after Monal.

  Sometimes film makers are lucky in taking their film closer to the emotions of the viewers.Thiruchitambalam is one such film,a mascot adorning the shoulders of Mithran Jawahar,may be due to the fresh narrative mode of the film,activated by the enchanting role play of Danush,Nithya Menen and the profoundly endearing grandpa,shuttling his routine,much against his age,between his ruffian grandson and rough and tough son.To complete this post,let me say a "hats off"to Mithran Jawahar,for his dedication to the narration of romantic tales,without deviating at any time,from the core values of steady family routine and steadfast romance.

                                    ============0============