The King of folk music is no more.

   Manickavinayagam an outstanding folkmusic specialist and playback singer,held the proud position of being the son of dancer Vazhuvoor Ramaiah Pillai and the nephew of last century's singular voice mould singer,C.S.Jeyaraman,who was also his music mentor.He was both a singer and actor.

    With his gripping and churning voice fabric,Manicka Vinayagam has sung exceptional songs like'Kannukkulla Oruthi'{Dhil}'Koduva Meesa'{Dhool}' Subbamma Subbamma Suluru Subbamma'{Roja Koottam}'Kattu Kattu Keera Kattu'{Thiruppachi}'Naane Indhiran'{Singam} and a few more captivating numbers.He has also been a composed actor,with imprinting role play in a score of films,of which Thiruda Thirudi,Gambeeram, Perazhagan, Bose,Giri, Thimiru and Vettaikkaran need a significant mention.

  Manickavinayagam was an occasional assessor of the performance of buddding singers,at the Vijay Supersinger programme.His contribution to Tamil Cinema was full of sheen and striking vigour.In his death Tamil folk music has lost its crowning glory.Tamil cinema is deprived of a balanced actor and a singer with a stentorian voice.His composed profile and controlled delivery of dialogues and comments on the screen and on the Vijay Super singer sets respectively,were distinctive markers of his overall personality as a special performer with competence and grasp of context.The departed soul of this remarkable singer-cum actor will  stay blessed in the abode of God.

                                           ===============0===============    

ஒற்றுமையின் குரலில் தமிழ்த்திரை

 

  மனித வாழ்வின் வளமான முன்னேற்றத்திற்கும் வெற்றியின் இலக்கிற்கும், ஒற்றுமையே உலகாளும் ஒரே இயக்கக் கோட்பாடாகும். இதைத்தான்,

ஒன்றுபட்டால் உண்டு வாழ்வு 

நம்மில் ஒற்றுமை நீங்கிடின் 

அனைவர்க்கும் தாழ்வு 

  என்றார் மகாகவி பாரதி.இவ்விரண்டு வரிகளில் முதல் வரியினைத் தலைப்பாகக் கொண்டு டி .ஆர்.ராமண்ணாவின் இயக்கத்தில் 'ஒன்று பட்டால் உண்டு வாழ்வு'          {1960} எனும் திரைக்காவியமும்'ஒன்றே குலம் ஒருவனே தேவன்' எனும் அடிப்படை யில்'ஒன்றே குலம்'{1956எனும்} திரைப்படமும் தமிழில் வெளிவந்தன .

    தமிழ்த் திரை வரலாற்றில்-1959ஆம் ஆண்டு திரையரங்குகளை பெருமைப் படுத்திய நடிகர் திலகத்தின்'பாகப்பிரிவினை'திரைப்படம் குடும்ப ஒற்றுமையை மையப்படுத்தி,நாட்டின் ஒற்றுமையையும் வலி யுறுத்தியது.ஏ.பீம்சிங்கின் இயக்கத்தில் வெற்றி நடைபோட்ட இத்திரைப் படத்திற்கு1959 -ஆம் ஆண்டின்  சிறந்த படத்திற்கான வெள்ளிப் பதக்கத்தை வழங்கி கௌரவித்தது இந்திய அரசு. இந்த தனிச்சிறப்பு வாய்ந்த படத்தில்,சீர்காழி கோவிந்தராஜன் குழுவினருடன் பாடிய,

மந்தரையின் போதனையால் மனம்மாறி கைகேயீ 

மஞ்சள் குங்குமம் இழந்தாள்;

வஞ்சக சகுனியின் சேர்க்கையால் கௌரவர்கள் 

பஞ்ச பாண்டவரை பகைத்து அழிந்தார். 

நெஞ்சினில் இவையெல்லாம் சிறிதேனும் கொள்ளாமல், 

மந்த மதியால் அறிவு மயங்கி 

மனம் போனபடி நடக்கலாமோ..

     என்று இதிகாச பார்வையுடன் தொடங்கி பின்னர்,  

ஒற்றுமையாய் வாழ்வதாலே உண்டு நன்மையே 

வேற்றுமையை வளர்ப்பதினாலே விளையும் தீமையே 

   என்று தொடரும் பாடல் கவிஞர் A. மருதகாசியின் கருத்துச் செறிவான வரிகளாலும், மெல்லிசை மன்னர்களின் மேலான இசையாலும், சீர்காழியாரின் கனமான குரலாலும் காலம் வென்ற பாடலாயிற்று. 

  சமூக ஏற்ற தாழ்வுகள் அகற்றி ஒன்றுபட்ட சமூதாயம் உருவாக்க அரும் பாடு பட்ட சமூக நீதி போற்றிய பாதையில்,தமிழ்த் திரையின் ஒளிவிளக் காய் விளங்கிய மக்கள் திலகம் எம்.ஜி.ஆரின் திரைப்படங்களில், ஒற்றுமையின் தேவையும் தாக்கமும் பாடல் வரிகளாக பல திரைப்படங் களின் உயிர்நாடி யானது.இந்த வகையில் பி.எஸ் .வீரப்பாவின் தயாரிப் பில் வெளியான 'ஆனந்த ஜோதி' திரைப்படத்தில் டி.எம்.சௌந்தராஜனின் உரத்த குரலில் ஒலித்த, 

ஒரு தாய் மக்கள் நாமென்போம் 

ஒன்றே எங்கள் குலமென்போம் 

   எனும் ஒப்பற்ற பாடலும் பின்னர் 'பணக்கார குடும்பம்'திரைப்படத்தில் அதே டி.எம்.எஸ் மற்றும் எல்.ஆர்.ஈஸ்வரி குரல்களில் நாம் கேட்டு மகிழ்ந்த 

ஒன்று எங்கள் ஜாதியே ஒன்று எங்கள் நீதியே 

உழைக்கும் மக்கள் யாவரும் ஒருவர் பெற்ற மக்களே 

   பாடலும்,என்றும் இனிக்கும் தமிழ்த்திரை கானங்களாகும்.இவ்விரண்டு பாடல்களுக்கும் கவியரசு கண்ணதாசன் தமிழுயிர் கொடுக்க,மெல்லிசை மன்னர்கள் இசையூட்டி வாழவைத்தனர்.

   மக்கள் திலகத்தின்  சத்யா ஸ்டுடியோஸ் தயாரிப்பில் வெளிவந்த  இன் னொரு வெற்றிப்படமான 'இதயக்கனி'யில் சீர்காழி கோவிந்தராஜன் டி. எம்.சௌந்தராஜன் மற்றும் எஸ்.ஜானகி இணைந்து பாடிய நீங்க "நல்லா இருக்கணும் நாடு முன்னேற"எனும் பாடலுக்கிடையே தோன்றும் 

உழைக்கும் தோழர்களே ஒன்று கூடுங்கள் 

உலகம் நமது என்று சிந்து பாடுங்கள் 

   எனும் அருமையான வரிகள் ஒற்றுமையின் பலத்தினை,டி.எம்.எஸ் குரலில் ஓங்கி உரைத்தது.'இதயக்கனி'திரைப்படத்தின் இப்பாடலை, கவிஞர் புலமைப்பித்தன் எழுத,மெல்லிசை மன்னர் எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் மனமுயர்த்தும் விதமாக இசையமைத்திருந்தார்.ஒற்றுமையைப்பற்றி இன்னொரு இயல்பான பாடலை, நடிகர்திலகத்தின் 'அன்புக்கரங்கள்' திரைப்படத்தில் காணலாம். கே.சங்கரின் இயக்கத்தில் உருவான இந்த சோகமான திரைப்படத்தில்,டி எம்.எஸ்.குரலில் பேச்சுத் தமிழால் பெருமை யூட்டிய பாடல் இதோ! 

ஒண்ணா இருக்க கத்துக்கணும் 

இந்த உண்மைய சொன்னா ஒதுக்கணும் 

காக்கா கூட்டத்த பாருங்க 

அதுக்கு கத்துக்குடுத்து யாருங்க 

   இந்த வாழ்க்கை நெறியினைத்தான் வள்ளுவரின் 

காக்கை கரவா கரைந்துண்ணும் ஆக்கமும் 

அன்ன நீ ரார்க்கே உள

  எனும் அற்புதமான திருக்குறள் வரிகள் உணர்த்தின.'அன்புக்கரங்கள்' திரைப்படத்தின் எல்லா பாடல்களையும் வாலி எழுத,அவைகளுக்கு ஆர். சுதர்சனம் இசை வடிவம் தந்து,நீங்காமல் நிலைபெறச் செய்தார்.  

  குடும்ப ஒற்றுமையையும் கூட்டுக்குடும்பத்தில் பலத்தையும் ஆழமான கதையம்சத்தாலும்,அழுத்தமான காட்சிகளாலும்,திரையரங்குகளில் உணர்வு பூர்வமாக ஒற்றுமையை நிலைநிறுத்திய,பாகப்பிரிவினை,பழனி பாரத விலாஸ், அன்பு சகோதரர்கள்,ஆனந்தம்,இணைந்த கைகள், வானத்தைப்போல,பாண்டவர் பூமி,போன்ற திரைப்படங்களை அவ்வப் போது மனதில் அசைபோட்டுப் பார்ப்பதில் ஏற்படும் சுகத்தினை, அதனை அனுபவிப்போரே அறிவர்.

   ஒற்றுமையை வெள்ளித்திரை நிகழ்வுகளாகவும்,பாடல் வரிகளாகவும் எடுத்துக்காட்டி  வாழ்வில் அறநெறி போற்றுவதற்கு ஒற்றுமையே ஆணி வேராக அமைகிறது என்பதை உணர்த்திய தமிழ்த்திரையினை, மனமுவந்து பாராட்டுவதே,தமிழ்த் திரைப்படத்துறைக்கு நாம் செலுத்தும் மரியாதையும் நன்றிக்கடனுமாகும்.

ப.சந்திரசேகரன் . 

                                            ==========================   

ஒத்த செருப்பு,ஒர்க்கவிதை

        {தாமதப் பதிவிற்கு,முதலில் திரு.பார்த்திபன் மன்னிக்க             வேண்டுகிறேன்} 

சித்தப்பிரமை காட்டி 

சீறிவரும் சிந்தனையாய்,

ஒத்தையாய் இருந்து 

மொத்தத் திரையையும் 

அத்தனை சமர்த்தாய்

கொத்தித் தீர்த்தாய்!

காசிலா மணியாகி  

மாசிலா மணியாக, 

மானம் திண்பவரை 

மாஞ்சா கயிற்கொண்டு

மாய்ந்திடச் செய்தாய்! 

வாழைப்பூ வடைகூட 

வாய்நிறையக்  குறும்போடு,

வார்த்தைகளால் வறுத்தெடுத்தாய்! 

வாழப்பிறந்த மகன் 

வாழும்நாள் குறிக்கப்பட,

காயத்தில் மனம்கனக்க

சாயம்பல வெளுத்திட்டாய். 

பேசும் படங்களும்

பேசாத படங்களும் 

கூசிடும் திரைகுறுகி,

ஒத்தை செருப்பு 

ஓங்கி அறைந்திட.!     

ஒளியில் ஒன்றாகி, 

ஒலிகள் பலவாகி  

வலிகள் வார்த்திடவே, 

பலமான திறமைக்கு  

பாராட்டு நிறையாமை, 

பெருமாள் அறிவாரோ 

பார்த்தன் பெறும்வலியை?  .   

ப.சந்திரசேகரன் . 

Anandraj from Auto Shankar days.

 

    Villains are of different kinds.There are smiling villains,sadistic villains,stealthy villains and sub-human villains. Shakespeare says "one may smile and smile and still be a villain".Whatever be the reflective course of villainy,its impact is that of a downing syndrome on the audience,on account of its devious schemes and devilish deeds. 

     Among the four types of villainy mentioned above,it is sub human villainy that leaves its brutal  blood stains,on the minds of the viewers.Villains like P.S.Veerappa,M.N.Nambiyar,FEFSI Vijayan,Ananad Raj and Pasupathi would belong to this category.The first two are even posthumously adored.FEFSI Vijayan's roles on the bigscreen are not many,when compared to Anand Raj and Pasupathy.Between the two,Pasupathi has moved on to playing character roles from Villainy and Anand Raj has slowly shed his ruffian demeanour of villainy and satrted playing comedy-mixed villain roles.

  Though Anandaraj started his acting career with Oruvar Vaazhum Aalayam and did villain roles in fims like En Thangachi Padichava and Sendhoora Poove,his weight of villainy was first felt in the horrid and very crude villain role that he played as Dharma,an auto driver,in R.K.Selvamani's most remembered film Pulan Visaranai.The role of Dharma was a replica of Auto Shankar{Gowry Shankar}who made news in real life as a serial killer in Chennai,during the Nineteen Seventies and was hanged in Salem central prison after his charges of serial murders were proved.The role of Dharma paved the way for Anandraj,to continue his film journey as one of the deadliest villains of Tamil cinema.

   After this,some of the prominent villain roles that Anand Raj played were for great films like Manakara Kaaval,Vandicholai Siinarasu,Simmarasi.Baashaa, Makkalaatchi,Arasiyal,Arasaatchi, Giri,Paattaali,Janaa,Pokkiri,Villu and Sooriya Vamsam.Anandaraj also did some lead roles in films like Manivannan's Government Maappillai and Senthil Nadhan's Pokkiri Thambi.

    With Sathyaraj,besides Vandicholai Sinnarasu,his other notable films were for Velai Kedachiduchu,Ulakam Pirandhadhu Enakkaaga,Maman Mahal and Malabar Police.After Sendhoora Poove and Manakarak Kaaval,his effective innings with Vijayakanth were for, Bharadhan,Puthu Padakan,Periyanna,Moonrezhuthil En Moochirukkum,Rajadhurai, Kannupada Pokudhayyaa,Vaanathai Pola,Thirumoorthi and as an honest police officer{DCP Kesavan Nair}in Perarasu.

  The other notable entries of Anandraj are Jallikattu Kaalai,Kattumarakkaaran,Mr.Madras{all with Prabu}Nandavana Theru,Edhir Kaatru,Pooveli {with Karthik Muthuraman}Ezhumalai, Adimai Changili {with Arjun}Paattukku Naan Adimai,and Thangathin Thangam{with Ramarajan}.His most recent,comedy mixed roles were for films like Iravukku Aayiram Kangal, Maragadha Nanayam,Silkkuvarpatti Singam,Bigil and Jackpot.

   Fortune did not favour Anandraj with hero roles as it did in the case of Rajinikanth and Satyaraj who first came as villains and then rooted themselves strongly to the roles of heroes.But as a Villain it is an indisputable fact that Anandaraj created a niche for himself in his own original style,first as a villain's hefty henchman and then as a horrid villain of singular mode,with his characteristic punch in dialogue delivery and suitable physical fixations to each and every scene,with an adorable body language.

  An element of horror would ever stay in audience memory while recalling the climax scene in Manakara Kaaval when Anandaraj as the hired killer to carry out a minister's plan of killing the Prime Minister, would be shot dead by Vijayakanth,the dedicated police officer-cum guardian angel of the Prime Minister.The indelible mark of the scene was,that Anandraj who was repeatedly hit by the bullets of Vijayakanth,would struggle to get up again to complete his mercenary mission,but would soon sink his head down and die after clapping his hands.That was the grand style of villainy of Anandraj and it is where he keeps intact,his stunning stamp of villainy.

  From the Auto Shankar days,Anandraj has been making calculated  and determined moves, towards making his villainy as impressive as possible.The best part of his acting is his calculated dialogue delivery with a clean and clear pause,where it is necessary.He has a distinct style of promoting direct villainy through his bold eyes and forthright utterances.Anandaraj is always a face-to-face villain and back stabbing villainy is out of his mission. Perhaps that is why comedy mixed villainy comes easy to him like child's play as he has casually essayed in the most recent Santhanam film Dikkilona.What a transformation it is, to see him slide casually from the brutality of Pulan Visaranai to a rib-tickling and self-defeating,ridiculous position in Dikkilona!         

                                      +++++++++++++++++++++++++++++++++++++

வசனம் உள்ளடக்கிய தமிழ்த்திரை பாடல்கள்

   ஒரு திரைப்படத்தின் வெற்றிக்கு கதாநாயகனின் செல்வாக்கு,ரசிகர் பலம் உட்பட பலகாரணங்கள் முன்னுரிமை பெறுகின்றன.கடந்த நூற்றாண்டில் வெளிவந்த திரைப்படங்களின் வெற்றிக்கு, கதையமைப்பு, இயக்கம்,இசை,நடிப்பு, பாடல்கள், என்று எல்லாவற்றையும் பட்டியலிட்டுச் சொல்லலாம்.இயக்குனர் திலகம் கே.எஸ்.கோபாலகிருஷ்ணனின் திரைப் படங்கள் வசனத்திற்காகவும், இயக்குனர் சிகரம் கே.பாலச்சந்தரின் திரைப்படங்கள் வசனங்கள் மட்டுமல்லாது இயக்க உத்திகளுக்காகவும் பெரும் வரவேற்பைப்பெற்றன.

   பெரும்பாலும் நல்ல வசனத்திரளே கதைக்களத்திற்கு மெருகூட்டுகிறது.  வசனங்கள் திரைக்கதை நகர்ச்சியின் எரிபொருளாக மட்டும் நின்று விடாது,சில சமயங்களில் பாடல்களின் துவக்கத்திலோ அல்லது இடையிலோ நுழைந்து, திரைப்பட வரலாற்றில் நீங்கா இடம் பெறுவதுண்டு. அப்படிப்பட்ட வசனங்கள் வளம்கூட்டிய பாடல்கள் சிலவற்றை இப்பதிவில் பார்ப்போம்.

   1955-இல் ஏ.வி.எம் தயாரிப்பில் உருவான செல்லப்பிள்ளை திரைப் படத்தில் "மதனா எழில் ராஜா நீ வாராயோ"எனும் ஜிக்கி பாடிய பாடலொன்று வரும். அப்பாடலுக்கு இடையே,"மின்னல் இடையழகும் பின்னல் ஜடையழகும் கண்டு" எனும் வரியைப் பாடிய ஜிக்கி திடீரென்று நிறுத்த,உடனே சாவித்ரியின் குரலில் "நீங்களா?"எனும் கேள்வியும் அதைத் தொடர்ந்து கே.ஆர்.ராமசாமியின் குரல் "ஏன் நிறுத்திவிட்டாய் பாடு" என்று தொடங்கி,கோபமான வசனம் ஓரிரண்டு வரிகளில் வேல் போலப்  பாயும்.பாடலும் வசனமும் இணைந்து 'செல்லப்பிள்ளை 'திரைப் படத்தின் மறக்கமுடியா காட்சியானது.எம்.வி.ராமன் இயக்கிய இத்திரைப்படத் திற்கு,R.சுதர்சனம் இசையமைத்திருந்தார். 

   இதைத்தொடர்ந்து 1958-இல் வி.எஸ்.ராகவனின் இயக்கத்தில் வெளியான 'சாரங்கதாரா'திரைப்படத்தில் பாடலுக்கு முன்பாகவே''இந்த புறா ஆட வேண்டு மானால்  இளவரசர் பாடவேண்டும்'' என்று நடிகை ராஜசுலோச்சனா கூற,உடனே நடிகர் திலகம்''ஓ பாடவேண்டுமா''என்று கூறி அமர்க் களமாய் அவர் வாயசைக்க,டி எம்.எஸ்.பாடிய ஒப்பற்ற பாடல்களில் ஒன்றே"வசந்த முல்லை போலே வந்து அசைந்து ஆடும் பெண் புறாவே" காலம் வென்ற இப்பாடலுக்கு ஜி.ராமநாதன் இசையமைத்திருந்தார்.

  அதே ஆண்டு ஜெமினி ஸ்டுடியோஸ் எஸ்.எஸ்.வாசன் தயாரித்து இயக்கிய, 'வஞ்சிக்கோட்டை வாலிபன்'திரைப்படம் திரையரங்குகளை நிறைத்தது. அப்படத்தில் வைஜயந்திமாலா&பத்மினி எனும் இருவரின் ஆர்ப்பாட்டமான நடனப்போட்டிக்காகப் பி.சுசீலாவும் பி.லீலாவும் இணைந்து பாடிய"கண்ணும் கண்ணும் கலந்து சொந்தம் கொண்டாடுதே'' எனும் மிகச் சிறந்த பாடலுக்கிடையே ஒலிக்கும் பி.எஸ்.வீரப்பாவின் 'சபாஷ் சரியான போட்டி' எனும் ஒற்றை வரி வசனம் வில்லத்தனத்தில் வஞ்சகத்தோடு,'வஞ்சிக் கோட்டை வாலிபனை' நிலை நிறுத்தியது. இப்பாடலுக்கு சி.ராமச்சந்திராவும் ஆர்.வைத்யநாதனும் இணைந்து இசையமைத்திருந்தனர். 

  1959-இல் ஜுபிடர் பிக்செர்ஸ் தயாரித்து ஏ.எஸ்.ஏ சாமியின் இயக்கத்தில் வெளிவந்த'தங்கப்பதுமை'திரைப்படத்தில் சி.எஸ்.ஜெயராமன் பாடிய "மனிதன் ஆரம்பமாவது  பெண்ணுக்குள்ளே அவன் ஆடி அடங்குவது மண்ணுக்குள்ளே" எனும் மனதை உலுக்கும் பாடலுக்கு நடுவே, கொடுங் கோல் இளவரசி எம்.என்.ராஜத்தின் அரக்கத்தனத்தால் சிவாஜிகணேசனின்,கண்கள் இரண்டும் பறிக்கப்பட்டதைக் கண்டு,பத்மினி அலறிக் கொண்டே பேசிய ஆவேசமான வசனமும், அதைத் தொடர்ந்து ஜெயராமனின்"கண்ணை கொடுத்தவனே  பறித்துக்கொண்டாண்டி''எனும் பாடல் வரியும் இப்போதும் நெஞ்சில் நின்று கனக்கிறது. இப்படத்தின் பாடல்கள் பலவும், விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தியின்  இசையில், இசை ரசிகர்களுக்கு விருந்தாயின.   

  பின்னர் 1960-இல் கே.சோமுவின் இயக்கத்தில் உருவாகி வெளிவந்த 'பாவை விளக்கு'திரைப்படத்தில், 

பெண்ணொருத்தி என் அருகில் வந்தாள்

தமிழ் பெண்ணொருத்தி என்னருகில் வந்தாள் 

வண்ணத்தமிழ் பெண் ணொருத்தி என்னருகில் வந்தாள் 

   என்று வரி வரியாய் சிவாஜி கணேசன் வசனமாய் எடுத்துக்கொடுக்க,        சி.எஸ்.ஜெயராமனின் வித்தியாசமான குரலில் தமிழமுதமாகியது ஒரு பாடல். இலக்கிய நயம்கொண்ட இப்பாடலுக்கு, திரைஇசைத்திலகம் கே.வி மகாதேவன் இசைத்தேன் கலந்தார்.  

   1961-இல் ராஜாமணி பிக்செர்ஸ் தயாரிப்பில் ஏ.பீம்சிங் இயக்கி அமரத்துவம் பெற்ற,'பாசமலர்'திரைப்படத்தில்"ஆனந்தா நான் என் கண்ணை யே ஒங்கிட்ட ஒப்படைக்கிறேன்;அதுல ஆனந்த கண்ணீரத்தான் நான் எப்பவும் பாக்கணும்" என்று சிவாஜி கணேசன் உணர்வு பொங்க கூறிட, அதற்கு உடனே ஜெமினி கணேசன்"அது என் கடமை ராஜு நீ கவலைப் படாதே"என்று பதில் சொல்ல,உடனே சிவாஜி "நன்றி ஆனந்தா மிக்க நன்றி"என்று கூறிவிட்டு தனது சகோதரி சாவித்திரி யைப் பார்த்து,"மஞ்சள் குங்குமத்தோட நீ நீடூடி வாழனும்"என்று வாழ்த்தியபின் எல்.ஆர் ஈஸ்வரி குழுவினருடன் பாடிய என்றும் இனிக்கும் பாடலே"வாராயென் தோழி வாராயோ;மணப்பந்தல் காண வாராயோ''.விஸ்வநாதன் ராம மூர்த்தி இசையில்,இன்றும் தமிழ் திரையிசைகானங்களில் தனியிடம் பெற்ற ஒரு திருமண விழாப் பாடலாகும்.

  பின்னர் 1962-இல் ஏ வி எம் தயாரிப்பில் ஏ பீம்சிங் இயக்கத்தில் உருவான வெற்றிப் படமான 'பார்த்தால் பசிதீரும்' திரைப்படத்தில் தமிழ் தெரியா தன் காதலியான சாவித்திரிக்கு ஜெமினி கணேசன் தமிழ் கற்றுத்தருவதாக 'ஆனா ஆவன்னா' சாவித்திரி எ ன்று அகர வரிசையில்  தொடங்க அதைத்தொடர்ந்து ஒவ்வொரு எழுத்தினையும்  சாவித்திரி எடுத்துரைக்க ஏ.எல்.ராகவன் பி.சுசீலா குரல்களில் அமுதமென ஒலித்த பாடலே "அன்று ஊமை பெண்ணல்லோ இன்று பேசும் பெண் ணெல்லோ".கண்ணதாசனின் ஆழமான வரிகளுக்கு விஸ்வநாதன்  இனிமையாய்  ராமமூர்த்தி இசையமைத்திருந்தனர்  

  எம்.வி ராமன் இயக்கி  இதே  ஜெமினி கணேசனும் சாவித்திரியும் இணைந்து நடித்து 1962 -இல் திரைக்கு வந்த 'கொஞ்சும் சலங்கை'படத்தில். எஸ் ஜானகி அருமையாய் குரலுயர்த்திப்பாடிய "சிங்கார வேலனே தேவா" எனும் பாடலின் துவக்கத்தில் நாயகனைக் கண்ட நாயகி"நீங்களா"என்று கூற அதற்கு  ஜெமினி  கணேசன்  தனக்கே உரிய குழைவுக்குரலில்'சாந்தா உட்கார் ஏன் பாட்டை நிறுத்தி விட்டாய்? ன் இசையென்ற இன்ப வெள்ளத் திலே நீந்துவதற்கு ஓடோடி வந்த என்னை ஏமாற்றாதே சாந்தா'என்றதும்,அதற்கு சாவித்திரி'என் இசை உங்கள் நாதஸ்வரத் திற்கு முன்னால்' என்று சொல்லி முடிப்பதற்கு முன்னரே,மீண்டும் ஜெமினி "தேனோடு கலந்த தெள்ளமுது;கோல நிலவோடு சேர்ந்த குளிர்த்தென்றல் இந்த சிங்கார வேலன் சன்னதியில் நமது சங்கீத அருவிகள் ஒன்றுகலக்கட்டும்;  பாடு  சாந்தா பாடு''என்று தமிழின் சுவையினை தாரைவார்த்துக் கொடுத்தவுடன், மீண்டும் ஜானகியின் இசைமுழக்கம் தொடரும். 

  எஸ்.எம் சுப்பையா நாயுடுவின் இசைத்துடிப்பில் காரைக்குறிச்சி அருணாச்லத் தின் நாதஸ்வரமும், எஸ்.ஜானகியின் பாடலும் ஒருங்கிணைந்து'கொஞ்சும் சலங்கை'யினை கோபுரத்தில் ஏற்றிவைத்தது. இவையனைத்தும் தமிழ்த்திரைப்பட வரலாற்றின் பொற்காலமாகும்.  

  இதே ஜெமினி கணேசன் குரல் கொடுத்து துவக்கி வைத்த பாடலொன்று ஜெமினி ஸ்டுடியோஸ் தயாரிப்பில் C.ஸ்ரீனிவாசன் இயக்கத்தில் 1965-இல்  திரைக்கு வந்த 'வாழ்க்கைப்படகு' திரைப்படத்தில் கேட்க நேர்ந்தது."சிரிடா கண்ணா சிரி ஆண்டவன் புண்ணியத்துல நீயாவது எப்போதும் இந்த புன்னகையோடவே இருக்கணும்" என்று ஜெமினிகணேசன் கூற, அதைத்தொடர்ந்து P.B.ஸ்ரீனிவாசின் காந்தக் குரலில் இதமாய் இதயம் தழுவியது,"சின்ன சின்ன கண்ணனுக்கு என்னதான் புன்னகையோ" எனும் விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தியின் இசையில் உதித்த பாடல்.

  அதே ஆண்டு அதே இரட்டையர்கள் இசையமைத்து ஏ.வி.எம் ஸ்டுடியோ வில் சரவணா பிக்செர்ஸ் தயாரித்து கே.ஷங்கர் இயக்கத்தில் உருவான மறக்கமுடியா இன்னுமொரு அருமையான தமிழ்திரைப்படமே 'பஞ்ச வர்ணக்கிளி'.ஆர்.முத்து ராமன் ஜெய்ஷங்கர் கே.ஆர்.விஜயா நடிப்பில் வெளியான இத்திரைப்படத்தில் ''கண்ணன் வருவான் கதை சொல்லுவான்'' எனும் பி சுசீலா பாடிய அமுதான பாடல் இருமுறை வரும்.

  இரண்டாவது முறை சோகமாக தொனிக்கும் அப்பாடலின் இடையே முத்துராமன்  பேசும் வசனமே"அண்ணி ஏன் நிறுத்திட்டீங்க நான் காதலிச்ச அந்த குரலை மீண்டும் கேட்கணும்போல இருக்கு''எனச் சொல்ல,அதற்கு கே.ஆர் விஜயா ''உங்களுக்கில்லாத பாட்டா''என்று கூறுவார்.முத்துராமன் வானொலியில் கேட்டுக் காதலித்த குரலுக்குச் சொந்தக்காரியான கே.ஆர் விஜயா முத்துராமனின்  அண்ணியென  தவறாக புரியப்பட்டதன் பின்னணியில் வந்த பாடலே அது. இப்பாடலுக்கு இடையே வரும் வசனத்தில் இன்னும் சில வரிகள் கூட இருக்கும்.

  1968-இல் ஏ.வி.எம் தயாரிப்பில் உருவான நடிகர் திலகத்தின் நூற்று ஐம்பதாவது திரைப்படமான உயர்ந்த மனிதன் திரைப்படத்தில் சிவாஜி கணேசன் டிஎம் எஸ் மற்றும் மேஜர் சுந்தராஜன் ஆகிய மூவரும் போட்டி போட்டு வசனத்தால் வெற்றிக் கொடி நாட்டிய"அந்த நாள் நெஞ்சிலே வந்ததே நண்பனே"பாடல் என்றென்றும் நினைவை விட்டகலா ஒன்றாகும். 

   வியட்நாம் வீடு சுந்தரத்தின் இயக்கத்தில் 1973-ஆம் ஆண்டு வெளியான 'கெளரவம்'திரைப்படத்தில்'பாலூட்டி வளர்த்தகிளி பழங்கொடுத்து பார்த்த கிளி நான் வளர்த்த பச்சைக்கிளி நாளை வரும் கச்சேரிக்கு'எனும் அழுத்தமான பாடல் டி எம் சௌந்தராஜன் குரலில் கம்பீரமாய் ஒலித்து திரையரங்கில் வானொலியிலும் வெகுவாக நம்மை ஆட்கொண்டது.

  அப்பாடலின் தனிச்சிறப்பே பாடல் தொடங்குவதற்கு முன்னர் இளையவர் சிவாஜி கணேசன் அவரின் பெரியப்பா மூத்த சிவாஜியின் கடும் கோபத் திற்கு உள்ளாகி வீட்டைவிட்டு வெளியேற,பாரிஸ்டர் ரஜினிகாந்த் வேட மணிந்த மூத்த சிவாஜி,தன் மனைவி பண்டரிபாயைப் பார்த்து "செல்லம்மா எங்கடி அந்த பய,ஆத்தவிட்டு போய்ட்டானா? அது வேற ஒண்ணுமில்லடி.கிளிக்கு ரக்க மொளச்சிடுச்சு ஆத்தவிட்டே பறந்து போயிடுச்சு" என்று அவருக்கே உரிய பாணியில் கண்ணீருடன் கர்ஜனை செய்து,பாடலைத் தொடங்குவார். சிம்மக்குரலோனின் வசனத்துடன் தொடங்கி  மெல்லிசை மன்னர் விஸ்வநாதன் இசையில் பாலூட்டிய பாடல், தமிழ்த்திரை பாடல்கள் வரிசையில் தனி முத்திரை பதித்தது.

  1974- ஆம் ஆண்டு சிவாஜி கணேசன் அவரின் குடும்பத் தயாரிப்பு நிறுவனமான சிவாஜி Productions தயாரித்து பி.மாதவன் இயக்கத்தில் நடித்து,திரை அரங்குகளை கூட்டத்தால் திணறடித்த,'தங்கப் பதக்கம்' திரைப்படத்தில், டி.எம்.சௌந்தராஜனின் பாடலுக்காக,பிழையறியா  சிவாஜியின் உதட்டசைப்பில்,ஆழ்ந்த சோகத்தை உட்புகுத்திய பாடலே,

சோதனை மேல் சோதனை போதுமடா சாமி 

வேதனைதான் வாழ்க்கை என்றால் தாங்காது பூமி .

  இப்பாடலுக்கு நடுவே,சிவாஜியின் மருமகளாக நடித்த பிரமீளாவின் "மாமா காஞ்சுபோன பூமியெல்லாம் வற்றாத நதியைப்பாத்து ஆறுதல் அடையும்;அந்த நதியே வறண்டு போனா! துன்பப்படறவங்களெல்லாம் தங்களோட துன்பத்த தெய்வத்துக்கிட்ட முறையிடுவாங்க.தெய்வமே கலங்கி நின்னா அந்த தெய்வத் துக்கு யாரால ஆறுதல் சொல்லமுடியும்?" என்று வினவ,சோகத்தில் ஊறிய சோதனை பாடல் தொடரும்.'தங்கப் பதக்கம்'திரைப்படத்தின் அபார வெற்றிக்கு M.S  விஸ்வநாதன் இசையில்   இப்பாடல் காட்சியும் ஒரு வகையில் பங்களித்தது எனலாம். 

  இறுதியாக,1991 -ஆம் ஆண்டு கமலகாசன் நடித்து சந்தானபாரதியின் இயக்கத்தில் வெளியான'குணா'திரைப்படத்தில்"கண்மணி என்னோட காதலி"எனும் பாடலின் குறுக்கே கமல் வசனமாக ஒவ்வொரு வரிகளையும் சொல்ல அவரது காதலியாக வந்த அபிராமி அதனை தொடர்வதாக காட்சி அமைந்திருந்த அப்பாடல் வித்தியாச மாக இருந்து,நல்ல வரவேற்பைப்பெற்றது. வசனத்துடன் கச்சிதமாய்ப் பொருந்தி தமிழ் திரையிசைக்கு மாறுபட்ட பரிமாணம் படைத்த பெரும்பாலான பாடல்களை இப்பதிவின் கண்டோம். விட்டுப்போனவை நினைவில் ஒட்டாமல் போனவையாகக் கொள்ளலாம். 

ப.சந்திரசேகரன்  

                                     ==============0================     

Two Namesake Actresses from the Tamil soil

      

    Usually most of the actresses of Tamil cinema have been from the other South Indian regions like Malayalam,Telugu and Kannada cinema.Many of them continued to find a lasting place in the minds of the audience and became part and parcel of Tamil cinema.Only a few women from the Tamil soil stepped into the film world and carved a niche for themselves.While T.R.Raja kumari who contributed significantly to the Tamil film industry in the Nineteen forties and fifties hailed from Thanjavur,the other two great actresses C.R.Vijayakumari and Pushplatha were both born in Mettupalayam,Coimbatore.In this conncetion,there are two women bearing the same name Sakunthala with their intitlas G and A.While G.Sakunthala was from Sirkazhi Taluk of the early unified Thanjavur district,A.Sakunthala came from Arisipalayam of the Salem district. Besides being absolute Tamils,they carry not only the same name but also a few similarities in their acting profiles.

   Both the Sakunthalas first occupied the Tamil big screen in the Nineteen fifties.While G.Sakunthala was straight away paired with M.G.R in Mandhirikumari,A.Sakunthala first appeared as a dancer in the Sivaji Ganesan film Kathavarayan,released in1958. If G.Sakunthala was introduced by the Modern Theatres in Mandhiri Kumari,A.Sakunthala came to lime light as heroine paired with the Tamil James Bond hero Jaishankar, in the film CID Shankar,another impressive Modern Theatres' release.After this film,A.Sakunthala was graced with the title CID and came to be known as CID Sakunthala.If G.Sakunthala's first film was with MGR,her last film was also MGR's Idhaya Veenai.  

    G.Sakunthala was found in more than twenty films of MGR.Whereas,A.Sakunthala had the privilege of acting in many Sivaji Ganesan films,both as a dancer and as a supporting character . Some of the most popular MGR films in which G.Sakunthala had acted were,Mannadhi Mannan, Chakravarthi Thirumakal,Thaikkupin Thaaram,Thirudaadhe, Raja Rajan,Thaaiyai  Kaatha Thanayan,Needhipin Paasam,Nadodi Mannan, Koduthu Vaithaval ,Panakkaara Kudumbam, Parakkum Paavai,Kanchi Thalaivan,Rickshakaaran,Thalaivan,Sange Muzhangu,and Neerum Neruppum besides her first and last films.

  G.Sakunthal had also done solid supporting roles in Sivaji Ganesan's Edhiroli,Thillaana Mohanaambaal,Thruvarutchelvar,Thirumal Perumai,Niraikudam,Uyarndha Manidhan{how breezily she performed the role of a Brhamin woman and member of the Lady's club quite often throwing a piece of advice to Sowcar Janaki}},Kulama Gunama{as a doctor} and Vilaiyaattu Pillai.Her notable films with other heroes were,Nee,Adhe Kangal,Chinnanjiru Ulagam and Kulavilakku.

   A.Sakunthala's films with Sivaji Ganesan as a dancer were,Kaikodutha Dheivam,Thirudan, Vasantha Malaigai,Raja Raja Chozhan,Needhi and Avan Oru Sarithiram.Her well marked roles with Sivai Ganesan were,Padikkaadha Medhai,Bharatha Vilas,Thava Pudhalvan,Ponnoonjal, Engal Thanga Raja,Thaai,Vaira Nenjam,Rojavin Raja,Justice Gopinath,Naan Vaazhavaippen and Imayam.

   Both G.Sakunthala and A.Sakunthala were potential performers of negative roles,conspiring against others and spitting malice and venom in their dialogues.G.Sakunthala first did the role of a dancing girl steppig into the peaceful life of a fairly rich landlord,by alluring him to fall into her voluptuous schemes with the help of her own man.The film was Vazhavaitha Dheivam,produced by Devar films and directed by M.A.Thirumugam.S.V.Subbaiah was the rich farmer who went astray deserting his family to fulfill his concubine's demand.Gemini Ganesan played the role of the farmer's son and was paired with Sarojadevi,with P.Kannaamba playing a very compact role as the dutiful wife of an erring family head.

  After this G.Sakunthala played the roles of a victim and agent of evil designs as well as memorable character roles.With her bold eyes and commanding voice and with absolute clarity in dialogue delivery she was one of the most impressives actresses of Tamil Cinema.It was this special trait that made her don the role of a queen,in films like Kanchi Thalaivan,Vilayattu Pillai and Neerum Neruppum.

  A.Sakunthala's ruthless negative role was in Muktha Films' Thavapudhalvan in which she took advantage of the evening blindness of Sivaji Ganesan,who wanted to hide the fact of his health issue from his mother.She exploited this predicament of the hero,by threatening him every time that she would disclose this bitter fact to his mother.She played the role of a vamp in Bharatha Vilas and attempted to extract money from him,by conniving with her lover,to take a photo showing her and Sivaji Ganesa, in a compromising posture.In both the films the role assigned to her was that of a woman exploiting the wealth and weakness of men.

 The three MGR films in which A.Sakunthala found a space were Oli Vilakku,En Annan and Idhaya Veenai.Interestingly the film Idhaya Veenai was the last film of G.Sakuthala also.Both these actresses have acted in Sivaji Ganesan's Raja Raja Chozhan.If G.Sakuthala had acted in Gemini Studios' Vilaiyaattu Pillai,A.Sakunthala was given a slot in Gemini Pictures'Olivilakku.

   Unlike A.Sakunthala G.Sakunthala's career was effectively spread over a period of three decades under veteran film makers like T.R.Sundaram,Sridhar{Sumaithangi},A.P.Nagarajan {several films}K.Balachander,{Edhiroli and Navagraham}K.S.Gopalakrishnan{Kulavilakku& Kurathi Magan}T.R.Ramanna and P.Neelakandan.When compared to G.Sakunthala,her namesake's solid roles were not many.But A.Sakunthala has done her best under the stewardship of directors like T.R.Sundaram,Muktha V.Srinivasan,A.C.Thirulokchandar,K.Balachander {Punnakai},K.Vijayan {Vandi Chakaaram} C.V.Rajendran,and A.P.Nagarajan{Agathiyar}.

  The namesake actresses could almost be called contemporary actors with a gap of less than a decade in their time of entry into Tamil cinema.Both were known for their sharp and striking delivery of Tamil dialogues.While G.Sakunthala could be called a favourite addition in the films of MGR,A.Sakunthala had a considerable patronage of Sivaji Ganesan in his films.However,for playing historical and mythological roles G.Sakunthala was a better bet than A.Sakunthala.In terms of voluminous contribution,definitely G.Sakunthala could be said to have surpassed her namesake.But in quality of performance both these women could be found to weigh their acting skills and dedication to the stage and screen with equal power,poise and perfection.

                                             ++++++++++++++0+++++++++++++++ 

தமிழ்த்திரையின் திருப்புமுனைகள்

 

உலகத்தோடு ஓட்ட ஒழுகல் கல்லார் பலகற்றும்

கல்லார் அறிவிலா தார் 

  எனும் குறளை வள்ளுவரின் வாழக்கை நெறியாக எடுத்துக்கொண்டாலும், காலத்தோடு ஓட்ட ஒழுகலே உலகு.வாழும் காலமே வாழ்க்கைக்கு பொருள் கூறுவதாகும்.காலத்தோடு உலகம் பயணிக்கையில்,நடந்ததையும்,நடந்து கொண்டிருப்பதையும் நினைவில் கொண்டு,நடக்கவிருப்பதற்கான வழித்தடத்தை அமைக்க முயலுவதே, மனித இயக்கத்தின் பயன்பாடு.         

  இலக்கியம்,அறிவியல்,சமூகவியல்,அரசியல்,பொருளியல் அனைத்தையும் வரலாறே தாங்கி நிற்கிறது.எனவே காலமே மனித இயக்கத்தின் குறியீடு.கால ஓட்டத்தில் மனித இனத்தின் சிந்தனையும் செயல்பாடுகளும் மாற்றம் கண்டு புதிய தலைமுறைகளை உருவாக்குகின்றன.அவ்வாறு உருவாகும் புதிய தலைமுறைகள், திருப்புமுனைகளைத் தோற்றுவித்து புதிய வரலாறு படைக்கின்றன.

  திரைத்துறையானது,இலக்கியம் அறிவியல் சமூகவியல்,அரசியல் மற்றும் பொருளியல் போன்று இந்த அனைத்து துறைகளையும் தன்னுள்ளே தாங்கி பயணித்து புதிய வரலாறு படைப்பதோடு நில்லாது, சில நேரங்களில் வரலாற்றையே மாற்றி எழுதுவதும் உண்டு.

   பல படைப்பாளிகள் போட்டிபோட்டு பங்கேற்கும் திரைத்துறையில்,ஒரு சிலரால் மட்டுமே வரலாறு படைக்கவோ வரலாற்றை மாற்றி எழுதவோ முடிகிறது.திரைப்படத் தயாரிப்பாளர்கள்,இயக்குனர்கள்,நடிகர்கள், கவிஞர்கள்,பாடகர்கள் மற்றும் இசை மேதைகள் எல்லோருமே களமிறங்கும் திரைத்துறையில், ஒவ்வொரு காலகட்டத் திலும் இவர்களில் ஏதேனும் ஒரு பிரிவினர் திரைப்பயணத்தில் எல்லைக்கற்களை கடந்து அவற்றை மாற்றிப்பொறுத்துகின்றனர்.அவ்வாறு செய்ய முடிந்தவர்களே அவர்கள் வாழும் காலத்தில், அவர்கள் சார்ந்த துறையில்,புதிய மன்னர்கள் ஆகின்றனர்.இந்த மாற்றங்கள் உருவாக்குவதில் தமிழ்த்திரை ஒருபோதும் பின்வாங்கியதில்லை. 

   இந்தியாவின் சுதந்திரத்திற்கு முற்பட்ட காலகட்டத்தில்,அனைத்து இந்திய மொழிகளிலும் திரைத்துறை அடிக்கல் நாட்டியதனை பெரும் வெற்றியாகக் கருதலாம்.அன்றைய சூழலில்,சமூக,கலாச்சார,மற்றும் மொழி மாற்றங்கள், அடிமைத்தளையை முறித்துக்கொண்டு வெள்ளித் திரை கண்டதே பெரும் புரட்சியாகும்.தமிழ் மொழி வட மொழி தாக்கத்தின் பிடியிலிருந்து வெளிவரும், மகப்பேறு காலத்தில் இருந்தது.சிறிய வட்டத்திற்குள் களமமைத்த தமிழ்த்திரை, இயல்,இசை,நாடகம் ஆகிய மூன்று நிலைகளையும் தன்னகத்தே கொண்டு ஒரு மாபெரும் காலத்திற்கான புள்ளிகளை வரைந்ததே,தமிழ் திரைத்துறையின் மாபெரும் வெற்றியாகும்.  

  தமிழ்த்  திரைவரலாற்றில் இரண்டு திருப்புமுனைகைளை ஏற்படுத்திய பெருமை மாடர்ன் தியேட்டர்ஸ் நிறுவனத்திற்கு உண்டு.முதன் முதலில் 1940 இல்'உத்தம புத்திரன்'திரைப்படத்தில் கதாநாயகனை[பி.யு. சின்னப்பா] இரட்டை வேடத்தில் அறிமுகப்படுத்தி வரலாறு படைத்தது. பின்னர் இதே மாடர்ன் தியேட்டர்ஸ் நிறுவனம் கருப்பு வெள்ளை பட வரலாற்றைக் கடந்து,முதன் முதலாக முற்றிலும் வண்ணப் படமான  எம்.ஜி.ஆர் &பி.பானுமதி நடித்த ,'அலிபாபாவும்  நாற்பது திருடர்களும்' திரைப்படத்தை 1956 இல் வெளியிட்டு அமோக வெற்றி கண்டது.டி.ஆர். சுந்தரத்தின் இயக்கத்தில் வெளியான இந்த இரண்டு திரைப்படங்களையும் தமிழ்த் திரைப்பட வரலாற்றில் திருப்பு முனைகளாகக் கொண்டாட லாம்.

   இதே  போன்று'சந்திரலேகா','வஞ்சிக்கோட்டை வாலிபன்'எனும் இரண்டு வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க திரைப்படங்களைத் தயாரித்த ஜெமினி பிக்செர்ஸ் நிறுவனம், வெள்ளித் திரையில் பிரம்மாண்டத்தை உருவாக்கி, திருப்புமுனை ஏற்படுத்தியது. இயக்குனர்களைப் பொறுத்தவரை கூட்டுக் குடும்பப்பெருமை, வாழ் வியல் மகத்துவம்,மற்றும் மனித நேயம் போற்றும் திரைப் படங்களை அதிகமாக இயக்கிய,ஏ.பீம்சிங், பி.மாதவன் இரட்டையர் கிருஷ்ணன் பஞ்சு,ஏ.சி.திருலோக் சந்தர் போன் றோருக்கு மத்தியில் வசனங்களை முன்னிறுத்தி ஆழ்ந்த  உணர்வு களை  வலுவான வார்த்தைகளால் நெஞ்சில் நிறுத்திய கே.எஸ்.கோபாலகிருஷ்ண னும்,கதாபாத்திரங்களின் அறிவாற்றலையும் திறமையையும் அரங்கேற்றி , கதைக்களத்தை நிறுவுவதில் புதுமையைப் புகுத்தி, திரைப்பட இயக்கத்தின் மேலாண்மையை மேம்படச் செய்த, கே.பாலச்சந்தரும், தமிழ்த் திரையுலகின் புதிய மன்னர்களாயினர். 

  ஒருவர் இயக்குனர் திலகமானார்;மற்றொருவர் இயக்குனர் சிகரமானார். இவர் களுக்கிடையே,முக்கோணக் காதலை முழுமையாய் சுவாசித்த ஸ்ரீதரும்,புராணங் களை வைத்தே தமிழ்த்திரைக்கு புதிய வரலாறு படைத்த ஏ.பி.நாகராஜனும்,தமிழ்த்  திரையினை மேலும்  தலை  நிமிரச்  செய்தனர். ஸ்ரீதர் முதன்முதலாக திரைப் படத்தின் பெரும்பகுதி காட்சிகளை வெளி நாட்டில் எடுத்து'சிவந்த மண்'என்னும் பிரம்மாண்டமான திரைப் படத்தை களமிறக்கி  மாபெரும் வெற்றிகண்டார். உமா பதியின் தயாரிப்பில் ராஜ 'ரராஜா சோழன்' எனும் முதல் சினிமாஸ்கோப் தமிழ்த் திரைப் படத்தை இயக்கி,திருப்புமுனை கண்ட பெருமை ஏ.பி.நாகராஜனுக்கு உண்டு .  

  நடிப்பிலும் பாடலிலும், தன்னம்பிக்கை,தாய்மையின் பெருமை,பெண்மை போற்றுதல்,உண்மை உள்ளுடைமையாக்கல், நன்மை நாடுதல்,தீமைக்கு எதிரான போராட்ட எழுச்சியினை ஏற்படுத்துதல்,போன்றவற்றால் திருப்புமுனை கண்டவரே, புரட்சி நடிகரும் மக்கள் திலகமுமான எம்.ஜி.ஆர். இந்த முன்னோட்டங்களே,அவரின் அரசியல் பிரவேசத்திற்கான பலத்தினையும் மக்கள் சக்தியையும் முன்னுக்குத் தள்ளியது. 

  செவாலியர் சிவாஜி கணேசனோ,தனக்குள்ளே பண்ணுயிர்களை உருவாக்கி, மனித இனத்தின் ஒட்டுமொத்த தாக்கத்தையும் தன்னுடைமையாக்கி,ஒரு நடிகனால் திரையில் என்னவெல்லாம் சாதிக்க இயலும் என்பதை,உலகிற்கு உணர்த்தினார். ஒன்பது கதாபாத்திரங்களை ஒருவராய்ச் சுமந்து,நடிப்பிற்கு புதிய இலக்கணம் வகுத்தவர் நடிகர் திலகம்.இன்றைக்கு பல நடிகர்களிடமும்,அவரது நடிப்பின் நாடித் துடிப்பை காணலாம்.இதுவே அவர் ஏற்படுத்திய காலமெல்லாம் நிலைத்து நிற்கும் திருப்புமுனை.

  எம் .ஜி.ஆறும் சிவாஜி கணேசனும் இணைந்து நடித்த ஒரே ஒரு திரைப் படமான  டி.ஆர்.ராமண்ணாவின் இயக்கத்தில் உருவான'கூண்டுக்கிளி' அந்த இரண்டு பறவைகளும் கூண்டைவிட்டு பறந்து சென்று மீண்டும் தமிழ்திரையில் இணையாத ஒரு திருப்புமுனையாயிற்று.  

  பின்னர் 1974-இல் உடல்மொழியின் உல்லாசத்தால் நிறக்குறைபாடுகளை பின்னுக்குத் தள்ளி,அங்க அசைவுளின் புதிய பரிமாணங்களாலும்,அரிய வசனத் தூவல்களாலும்,ஆர்ப்பாட்ட அதிர்வுகளாலும்,,குழந்தைகள் முதல் முதியோர் வரை அனைவரையும் தன்னைத் திரும்பிப்பார்க்கவைத்தார் ரஜினிகாந்த். அவர் நிகழ்த்திய திருப்புமுனை காட்சிகளே,அவரை சூப்பர் ஸ்டார் ஆக்கியது. 

   உலக நாயகன் கமலோ  சில்மிஷங்களினாலும்,சிகைஅலங்காரங்களாலும், சிறகடித்துப்பறக்கும் நடிப்பாற்றலாலும்,பேசியும் பேசாமலும் நடித்து,உருவ மாற்றங்களை வாடிக்கையாக்கி,ஆணாகவும் பெண்ணாகவும் அசத்தி, ஆடியும் பாடியும் வேடிக்கை காட்டினார்.நடிகர் திலகத்தின் ஒன்பது முகங்களை பத்தாக்கி, தசாவதாரம் படைத்தவர் கமல்.திரையில் இவரால் சாதிக்க இயலாதது எதுவுமே இல்லை என்பதே,இவர்கண்ட திருப்புமுனை.

  உடலில் ஒல்லியானாலும்,நடிப்பில் கில்லி என விருதுகளால் விடைகண்டு திருப்பு முனையின் திசைகள் பலவாம் என்று நிரூபித்தவர்,நடிகர் தனுஷ். தோற்றம் தகர்த்த திருப்புமுனை நாயகர்களின் தனிப்பட்டியலில்,முதலிடம் பிடிக்கும் தகுதியினை, இவர் யாருக்கும் விட்டுக்கொடுப்பதாகத் தெரியவில்லை.  

  சம்பிரதாய நடிப்பு வரையறைக்குள் நிற்காமல் தனக்குள் இருக்கும் தன்னை புறந்தள்ளி,தன்னைத் தானே வித்தியாசமாக ஒவ்வொரு முறையும் அடையாளம் மாற்றி,தமிழ்திரையில் நடிப்பால் தடித்துநிற்கும் திருப்பு முனையே விஜய் சேதுபதி எனும் விகட கவி கதாநாயகன். நாயக பிம்பத்தின் மாயத்திரையினை கிழித் தெறிந்த பெருமை,என்றென்றும் தமிழ் திரையுலகில் இவர் பெயர்  நிலைக்கச் செய்யும். 

   1970-களின் பிற்பகுதியில்  தமிழக கிராமங்களைத் திரும்பிப்பார்த்து இயக்கத் தாலும் இசையாலும் மண்னின் மணம் நுகரச்  செய்தவர்களே இயக்குனர் பாரதி ராஜாவும் இசைஞானி இளையராஜாவும்.அன்னக்கிளியின்"மச்சானை பார்த்தீங் களா"பாடல் எப்படி தமிழ்திரையிசையின் திருப்புமுனையானதோ,அதே போன் றொரு வெண்திரையின் புது நிகழ்வே'பதினாறு வயதினிலே'திரைப்படம்.

   கல்லூரி பருவத்தை கதைக்களமாக்கி,ஒருதலைக் காதலை மைய்யப்புள்ளி ஆக்கி, பின்னால் தொடரும் பல கல்லூரி காதல் கட்டிடங்களுக்கு அடிக்கல் நாட்டிய பெருமை தாடி இயக்குனர் டி.ராஜேந்தருக்கு உண்டு.

  பாரதிராஜாவின் சீடர்களான பாக்யராஜும் பார்த்திபனும் யதார்த்தமான நிகழ்வு களுக்கு நகைச்சுவை சாயம் பூசியும்,நெஞ்சைத் துளைக்கும் வசனங்களாலும் முறையே, சுவரில்லாத சித்திரங்களையும்,புதியபாதையும் படைத்தது,திருப்பு முனைக்கு வழி வகுத்தனர். 

  சமூகக் குறைபாடுகளை அரசியலின் அழுக்குச் சாக்கினில் மூட்டை கட்டி,ஒரு கலியுக மண்டியை பிரம்மாண்ட காட்சிப்பொருளாக்கி,வெண்திரையில் புதிய சகாப்தம் படைத்தார் இயக்குனர் சங்கர். 

   சமீப காலமாக,அடிமனதில் அங்கலாய்ப்புகளையும்,வன்மையுடன் ஆட்டக்களம் எதுவாக இருப்பினும் அதன் எல்லைக்கும் சென்று அதனை அடையத்துடிக்கும் துரோகச் சிந்தனைகளையும் முன்னிறுத்தி,பாலா,வெற்றி மாறன் போன்றோர் திரை இயக்கத்தில் திருப்புமுனை காணச் செய்கின்றனர்.அதே போன்று,அடித்தட்டு மக்களின் ஆக்கச் சிந்தனைகளையும், ஆகாச வேட்கையினையும்,ஆழ்மன எழுச்சியினையும் முன்னிறுத்தி இயக்கத்தின் பலத்தை நிலை நாட்டுகிறார் ப.ரஞ்சித்.

   இருப்பினும்,இதே போன்றொரு கருவுருவாக்கத்தின் கதிர்களை கே.எஸ் கோபாலகிருஷ்ணனின்'குறத்தி மகன்'திரைப்படத்திலும் கே.விஜயனின் இயக்கத்தில் உருவான'புது வெள்ளம்'போன்ற திரைப்படங்களிலும் காண முடிந்தது.கதைக்கருவாலும் கதை பயணிக்கும் விததாலும்,கதாபாத்திரத்தில் ஒன்றிப்போன நடிப்பாலும்,அடித்தட்டு மக்களான  மலைவாழ் பழங் குடியினரின் நியாயக்குரலை வெண்திரை நிகழ்வாக்கி,தற்போது வெளியான ஜெய் பீம் திரைப்படம்  செயற்கைத் தன்மை துளிகூட இல்லாது,சமூக நீதிக்குரலினை உயர்த்தி,ஆன்ம வேதனையை ஆழப்படுத்தியுள்ளது.   

   இன்றைய தலைமுறையின் தேவையின் அடிப்படையிலான செயல் வேகமே, இன்னும்  எத்தனையோ திருப்புமுனைகளை தமிழ்திரையுலகு காணவிருக்கிறது எனும் எதிர்பார்ப்பினையும்,உறுதியான நிலைப்பாட்டினையும்,அவ்வப்போது தோற்றுவிக்கிறது.மாற்றங்கள் இல்லாத துறைகள் இல்லை;மனிதம் தழைக்க மாற்றங்கள் மட்டுமே மாண்புறும் வழி. மாற்றங்களின் பாதையில் புலன் ஈர்க்கும் திருப்பு முனைகள், அதிசிய கோலங்கள் படைக்கும் புள்ளிகளாகும்.

ப.சந்திரசேகரன்

                                                      +++++++++++++++++++++           

A powerful drive on a battered road

 

   The superstar's films are eagerly expected mostly for their show of extraordinary energy that he alone is capable of.It is because,age itself is afraid of him about his capacity for recharging his battery for performance.Rajinikanth means uninterrupted flow of energy.Sun Pictures'Annaathe sustains only because of this singular power speciality.

 The film's three vital organs are,Rajinikanth's throbbing utterances of dialogue and his usual style of agile frame as the heart,the highly competitive musical score of D.Imman as the lungs and the exceptionally striking dialogues in many scenes as the brain.Otherwise,as Vadivelu humorously says in one film,the building is strong but its basement is weak.

 Siva's films are always remarkable for speed in narration,as in the case of film maker Hari.Annaathe begins with the beautiful one liner of Rajinikanth saying,life is like a newborn child.How true it is!It is applicable to the superstar himself.His role play is newborn in every film as if with new limbs,for a rare physical show and vigorous verbal thrust.His other catchy dialogues are shot frequently at Prakash Raj and finally against Jagabathi Babu about choosing a friend and enemy.

  In between,Prakash Raj himself comes out with a fresh and sensible thought,stating that if a drop of poison can spoil an entire container of milk,it is also true that a drop of holy water can purify a whole container of water.In the course of narration,we also hear maxims like fairness is superior to truth and affection surpasses everything in life.On the whole,dialogues are the beautiful beams of the building called Annaathe.

  If the roles of Kushbu Sundar and Meena could be considered as superfluous additions,just to honour their unforgettable and dynamic association with the Superstar as his past female stars,the purpose of their roles adds a ruckus of humour effectively handled by the hero and the green parrot Soori.Keerthi Suresh as the beloved sister of the hero,is perfectly meek and mindful about her performace. The second half of the film reflects new zones of creativity in violence.Jagapathi Babu seems to have replayed his butcher's role in Bhairava.

  If Siva's Viswasam captivatingly told the tale of a father and daughter,Annaathe speedily runs on the beaten and battered road of  sibling intimacy.There is a huge amount of energy.There is action;there is a profuse dose of sentiment.But as the track is weak,the driving suffers jolts too.However, the Superstar powerfully manages the driving with his enviable show of enormous energy despite his age.Annaathe carries the audience on his powerfully driven vehicle for a two hours and forty three minutes drive, bringing the journey to an abrupt end,leaving the calm and docile Nayanthara in the lurch and not letting Annathe meet his dear sister's husband.

  The first part of the film was a complete plate of sweets and the second part,a huge banana leaf of spicy biriyani,with incredible ingredients. Even an often told story can prove to be tasty,if the presentation is different. Director Siva has mixed the old tale with his talent for narration,reposing his great faith in the Superstar to fill the loopholes.

                                  =============0=============

JAI Tamil Cinema

 

     Tamil Cinema is reaching new milestones with a conscientious commitment to social realities,beautifully blended to the aesthetic norms of film making.One of the most pricking social realities is the continued inhuman oppression and brutality let loose against the socially down trodden,and callously victimized sections of humanity. While racial discrimination still prevails in certain parts of the world,caste humiliation and scant regard for the living rights of the scheduled tribes are the painful pitfalls of the Indian soil.

 Jai Bhim cannot be called an eye opener of this predicament.It is rather a real life show shocking the nerves and emotions of the audience.An absolute salute to Suriya and Jyothika for taking up this most deserving plot for a gripping cinematic show under their production slot.Also an earnest tribute to T.J.Gnanavel  for making an amazing trip through the gruesome routine of the tribal humanity 

  Lijomol Jose as Sengeni  K. Manikandan as Rajakannu would keep knocking at the doors of our memory for a pretty long time.How much acting talent is lying hidden and how many more are there to pass on into the characters in flesh and blood,are left to those who are capable of tapping talents at the right time.Now T.J Gnanavel has been lucky to induct these two actors who keep us stuck to the Amazon Prime Show by their each and every word uttered and their profiles perfectly reflecting the tribal tribulations.

 There are periodical shrieks and howls of the tribal women and kids transferring to the audience their anguish,coupled with the horror of illtreatment,in the hands of self centred and ruthless cops who can casually convert a custodial death into a death by accident.In a movie that can hardly entertain the viewers with its saga of suffering,Sean Roldan's music provides the soothing touches with the beautiful lyrics of Yugabharathi {Sendumalli, Vettakaara Koottam,Pollaadha Ulagathile and Mannile Eeramundu}& Raju Murugan {Thalakodhum}.Arivu's'power'song is a heroic number for a hero,who is clear headed in shunning heroism and hence the song goes anomalous to the narrative domain of T.J.Gnanavel,whose presentation of the story's events is down to earth.

  Suriya's dedicated underplay of his role as advocate  Chandru fighting for justice,goes perfectly in sync with the dignified underplay of the role of an honest police officer by the never failing actor Prakash Raj.On the whole,Jai Bhim succeeds in knitting the course of events back and forth,with its seamless editing perfection.It will take a long time to push back the pain of watching the miseries of a section of humanity,undergoing the trauma of deprivation.

  It is really a wonder that a film dealing with the darker side of police atrocities,keeps us glued to the screen from the start till the end.The initial scenes of elegant conjugal romance between Manikandan and Lijmol Jose as the tribal pair,are the redeeming moments of a film neatly bound to its gory side.As a woman of silent rebellion and subdued agony,Lijmol Jose will live long in our memory.Suriya and Jyothika have every right to feel proud of having raised Jai Bhim to the height of Jai Tamil Cinema.

	===============0====================

Two Soft men of Tamil cinema,from the Kannada &Telugu regions.

  

     Every prominent actor succeeds in leaving their distinct impressions on the silver screen. Beyond the perfect perception of the dimensions encompassed in a character,an actor is also remembered for what physically he is on the screen.To be physical is to be visually and audibly impressive,so that one's profile leaves some of its impressions in the minds of the audience,as an identifiable personality.

  One need not always be a superstar or a topnotch actor to do this.One can be a modest performer but still find a place in the movie archives,to be revisited for what they are capable and worthy of.In this respect,this blog would love to place on record,the unique contribution of two actors,one from the Kannada soil and the other from the Telugu region.This post has allotted their  positions in an ascending order in accordance with their years of birth and entry into the tinsel world.These two remarkable faces belong to Kalyan Kumar and Sarath Babu. 

  Kalyan Kumar who started his acting career in Kannada cinema during the mid Nineteen fifties, made his entry into Tamil,with his first Tamil film Kadavulin Kuzhandhai{1960},directed by Dadamirasi.Being accepted as a graceful hero of Tamil cinema,he was making a busy round in the nineteen sixties with most popular films like Thayillaa Pillai,directed by L.V.Prasad,for which Kalignar M.Karunanidhi wrote the storyline, Nenjil Oer Aalayam and Nenjam Marappadhillai, the two crtically acclaimed films of C.V.Sridhar, Mani Osai directed by P.Madhavan and Pasam made by T.R.Ramanna.

   There were other  other modest films like Thendral Veesum,Yaarukku Sondham, Neengadha Ninaivu,Kadavulai Kandein,Seeman Petra Selvangal and Nirabaradhi.His heroines in those films were Jamuna,Malini, L.Vijaya lakshmi,Sheela and Devika.It became a surpise how this talented and graceful hero went into hybernation,during the next two decades to reappear again in the Nineteen Nineties,in elderly character roles,as the dad of heroes like Bhagyaraj {Raasukutti} Ajith{Amaravadhi}Arjun {Gokulam}and Selva{Maindhan}besides donning the role of the Chief Minister in Jai Hind.

   It brings a sense of nostalgic longing for the old glory of Tamil cinema,with its dignified elements of humanism in films like Thaayillaa Pillai,Nenjil Oer Aalayam,Mani Osai and Kadavulai Kandein.As the hunch backed son of a ruthless father,{cruelly played by M.R.Radha} Kalyankumar poured forth the agony of a forbidden soul,sacrificing his life for the sake of his younger brother {R.Muthuraman}.In tone delivery and deep perception of the tormenting emotions of a physically challenged, orphanised youth,his clean performance was a clear pointer to how an actor should spontaneously move on into the character.

   Kalyan Kumar seemed to always excel in doing the role of a victim,suffering the pangs of one side love in Nenjil Oer Aalayam{in which he was seen as a doctor earnestly striving to save the life of a patient,who happened to be the husband of the woman,whom he deeply loved}as a victimised brother of the hero in Pasam{in which MGR was unusually found to be suffering the pain of one side love and playing foul with the man loved by the woman,whom he loved.Of course MGR did not know the fact that the man he was illtreating was his own elder brother}and above all as a victim of paternal neglect in Mani Osai.All these films proved the sublime acting calibre of Kalyan Kumar. Later,even in character roles one could feel the natural presence of dignity in his role play,that almost became a second nature for him.The last Tamil film Kalyankumar acted was Akshaya in 1999 and he passed away the same year,at the age of 71.

  Sarath Babu who is more than two decades younger to Kalyan Kumar, became a proud debut actor, in the hands of Veteran film maker K.Balachander in Pattinapravesam and continued to act in KB's films like Nizhal Nijamakiradhu,Ninaithaale Inikkum,and 47 Naatkal. Afterwords.he played vital roles in Rajinikanth films like Velaikaaran,Annaamalai and Muthu all produced by the Balachander production house. He also made a guest appearance in the film Netrikan starring Rajinikanth in dual roles and that film was also produced by K.Balachander. Sarath Babu has always been a suave actor,fit for a playboy role which he repeated in Muktha Films' famous show 'Keezh Vaanam Sivakkum'starring Sivaji Ganesan as his father and Saritha as his wife.

  Saratbabu's other most popular films were Mahendran's Mullum Malarum&Udhiripookal {again Rajinikanth was the hero of Mullum Malarum and Sarath was a police officer,loving Rajini's sister},Sujatha Cine Arts film Sattam, wherein he teamed up with Kamalahasan and in K.Viswanath's Salangai Oli and Sippikkul Muthu (which was also a Kamal film dubbed from the Telugu hit Swathi Muthyam).In most of the films of Rajinikanth, Saratbabu was a friend of the hero facing a conflict of interest on account of love or business rivalry.Even in Sattam,he displayed both friendship and rivalry with Kamal, because both were in love with the same woman.In Maniratnam's Pagal Nilavu, Sarathbabu was again seen as an honest cop striving to bring to book the erring Selvam,portrayed by Murali,as he did in Mullum Malarum in struggling to arrest Kali,played by Rajinikanth.

  With Sivaji Ganesan,Sarath Babu acted not only in Keezhvaanam Sivakkum,bul aso in a few other films like Imaigal,Ezhudhaadha Sattangal,Sandhippu and Theerpu.The other heroes with whom Sarath Babu acted,were Sarathukumar in Vedan{both of them as chic cops} Arjun {Rojaavai Killadhe&Otran}}and Vijayakanth in Perarasu{as the father of the captain who did dual roles}.Some of the other credited roles of this charming actor were, for films like Metti, Nenjathai Killaadhe,Thisai Maariya Paravaikal,Kannil Theriyum Kadhaikal,Arul,Baba,Naan Paadum Paadal and Unnai Naan Sandhithen.

  Both Kalyan Kumar and Sarath Babu could be called epoch making actors.If Kalayan Kumar started with hero roles and made at least half a dozen impressive films live long in audience memory,Sarath Babu has been a consistent contributor to Tamil Cinema,through variety in role play.He has always been compact in donning roles like those of a doctor,an advocate,a police officer and a venerable village chieftain.I have listed here only the most prominent films of Sarath Babu.In chubby cheeks and vibrant voice mould,both Kalyan Kumar and Sarath Babu could be called men of similar mettle.

  But the level of voice vigour is more in the case of Sarath Babu,though both these men have a churning and battering articulation of dialogues with an absolute grip over the words.Both are sobre voices too;but the sobriety level carries a tinge of melancholy and anguish in the case of Kalyan Kumar. Above all it is a known fact that both these actors are from two different generations with the influence of their generation on the patterns of their acting.Both are solid actors in the field of cinema,                    notwithstanding the fact that Sarath Babu's contribution to Tamil cinema has been more voluminous and varied.Finally,both deserve to be valued for their sweetness,gentleness and mellowing participation in Tamil Cinema,calling for a three cheers articulation,followed by a genuine applause.

                                               =============0==============

நகைச்சுவையின் இசைக்குரல்

    

   தமிழ்திரையிசையில் இசைக் குரல்கள் பலவண்ணத்தில் வலம் வந்துள்ளன.இன்றைய சூழலில் இளைஞர்கள் பலரின் இசைக்குரல்கள், குரல்வளையினை இசைக்கருவி போலவும் நாவினை நர்த்தன மேடை யாகவும் மாற்றி சாகசங்கள் புரிந்து வருவதை,விஜய் சூப்பர் சிங்கர் போன்ற இசை அரங்கங்களில் நம்மால் உணரமுடிகிறது. 

   ஆனால்,கடந்த நூற்றாண்டில் சி.எஸ் ஜெயராமனின் தனித்துவம் வாய்ந்த குரலைத் தவிர மற்றவை அனைத் துமே.பரந்த சமவெளி போல வும்,உயர்ந்த கோபுரம் போலவும் விரிந்து விசாலமாகவோ உயர்ந்து கம்பீர மாகவோ,இசையின் விரிந்து உயர்ந்த பரிமாணங்களை மட்டுமே நமக்கு விருந்தாக்கின.இசையின் நெளிவு சுளிவுகள் பாடுவோர்க்கு தெரிந்திருந் தாலும் அவர்கள் தங்களின் குரலை நேரிடையாக மக்களுக்கு நெருக்க மாக்கி,சங்கீதத்தை அனைவருக்கும் சமமாக்கி விருந்து படைத்தனர். 

   அவர்களின் குரல்கள் ராகங்களை மீறியதில்லை;தாளங்களை கடந்த தில்லை.ஆனால் உணர்வுகளை,தங்களது திறந்த குரல் ஓசையால்  உயிரோட்டத்துடன்,கேட்போர் நெஞ்சங்களில் இசையின் எழுச்சியுடன் சங்கமிக்கச் செய்தனர். இந்த குரல்களுக்கிடையே சோகத்தை தள்ளி வைத்து, நகைச்சுவை உணர்வுகளை நளினமாய் தன்னுள் பிரசவித்து, ரசிகர்கள் மடியில் இளைப்பாறச் செய்த ஒரு இசைக்கலைஞர் உண்டு. அவர்தான் S.C.கிருஷ்ணன். 

  நகைச்சுவை நடிகர்களில் தமிழ்த் திரைப்படங்களில் அதிகமாக பாடல் காட்சிகளில் இடம்பெற்றவர்கள் நான்குபேர். இந்த நால்வரில் கலை வாணரும்,J.P சந்திரபாபுவும்,அவர்களின் சொந்தக்குரலால் பாடி ரசிகர் களை மகிழ்வித்தவர்கள்.ஆனால் பாடல் காட்சிகளில் அதிகமாக இடம் பெற்றவர் கே.ஏ.தங்கவேலு.அதற்குப் பிறகுதான் நாகேஷ்.

   இதற்கு தங்கவேலுவின் திரைப் பிரவேசம் நாகேஷுக்கு முன்னர் ஏற்பட்ட தும்,கடந்த நூற்றாண்டில் நகைச்சுவை நடிகர்களுக்கு பாடல் காட்சிகள் அதிகம் இருந்ததுமே காரணமாகும்.இந்த இருவரில், நாகேஷின் பாடல் களுக்கு குரல் பொருத்தத்துடன் பாடியவர் ஏ.எல்.ராகவன் ஆவார்.'சந்தி ரோதயம்'போன்ற ஒரு சில படங்களில் சீர்காழி கோவிந்தராஜனும் பாடியுள்ளார். ஆனால் தங்கவேலுவுக்கு சீர்காழியார் நிறைய பாடல் களுக்கு குரல் கொடுத்திருந்தாலும் அதற்கு இணையாக குரல் கொடுத்த இன்னொரு பாடகர் S.C.கிருஷ்ணன் என்பது குறிப்பிடத் தக்கதாகும். 

  சிவகங்கை மாவட்டத்தை தன் பெயரின் முதல் எழுத்தாகக் கொண்டுள்ள S.C.கிருஷ்னன் இளமைப்பருவத்திலிருந்தே இசையோடு நடிப்பையும் உளமார நேசித்தவர்.நடிப்பில் வற்றாத ஆர்வம் கொண்ட இவருக்கு,நடிப் பிசைப்புலவர் கே.ஆர்.ராமசாமியின்  நாடகக்குழுவில்  நடிக்கும் வாய்ப்பு கிடைத்தது.

  பின்னர் அறிஞர் அண்ணாவின் 'ஓர் இரவு''வேலைக்காரி'போன்ற திரைப் படங்கள்,முதலில் நாடகமாக அரங்கேறியபோது,அவற்றில் நடிக்கும் வாய்ப்பும் கிடைத்தது. ஆனால் முழுமையான நடிகராகவேண்டும் என்ற அவரது நீண்ட நாள் கனவு நிறைவேறவில்லை.மாடர்ன் தியேட்டர்ஸ் நிறுவன படங்களில் சிறிய வேடங்களில் நடித்திருந்தாலும்,முடிவில் ஒரு பாடகராக மட்டுமே,அவரால் கலைத்துறையில் கணிசமான இடத்தை பெறமுடிந்தது.

  1952 முதல் 1984 வரை முப்பது ஆண்டுகளுக்கு மேல் பின்னணி பாடகராக இருந்த S.C.கிருஷ்ணன் கடந்த நூற்றாண்டில், இளையராஜாவைத் தவிர, மற்ற பெரும்பாலான முன்னணி இசையமைப்பாளர்களின் இசையில்  பாடியுள்ளார் என்பது  தனிச் சிறப்பாகும். அவர் கர்நாடக இசையில் ஈடுபாடு கொண்டிருந்தாலும்'அமுதவல்லி'  திரைப்படத்தில் டி.ஆர் மகாலிங்கத்துடன் இணைந்து பாடிய "இயல் இசை நாடகக் கலையிலே " எனும்  போட்டிப் பாடல் மட்டுமே நிலைத்தது.

   S.C.கிருஷ்ணன் எம் ஜி ஆருக்காக 'ராஜராஜன்'திரைப்படத்தில் பாடிய "ஆயி மகமாயி ஆங்கார தேவி"எனும் பாடலும்'ராஜா ராணி'திரைப்படத் தில் சிவாஜி கணேசனுக்காக பாடிய"லீலா ராணி லீலா போலி"என்று தொடங்கி "பூனை கண்ணை மூடிக்கொண்டாள் பூலோகமே இருண்டு போகுமா மியாவ் மியாவ்"எனும் கலைஞரின் வரிகளில் அமைந்த பாடலும் இரண்டு மிகப் பெரிய காதாநாயகர்களுக்காக  அவர் பாடிய பாடல்களா கும்.  

  முதன்முதலாக  S.C.கிருஷ்ணனுக்கு சிறப்பான அங்கீகாரம் பெற்றுத் தந்த பாடல்,மாடர்ன் தியேட்டர்ஸ் தயாரிப்பில் வெளியான நடிகர் திலகத்தின் 'திரும்பிப்பார்.திரைப்படத்தில் காளி N.ரத்தினத்திற்காக அவர் பாடிய "கலப்படம் கலப்படம் எங்கும் எதிலும் கலப்படம்" எனும் பரவசமாய்க் கேட்கப்பட்ட பாடலாகும். அதற்குப் பின்னர் 'மக்களைப்பெற்ற மகராசி' திரைப்படத்தில் அவர் பாடிய, 

சீமைக்குப் போயி படிச்சவரு 

சின்ன எஜமான் நல்லவரு 

  எனும் குழுப்பாடலும் நல்ல வரவேற்பைப்பெற்றது.இதேபோன்று பல முறை நாம் கேட்ட இன்னுமொரு பாடலே,'தெய்வப்பிறவி' திரைப்படத்தில் இடம்பெற்ற,  

கட்டத்துக்கு மனப்பொருத்தம் அவசியம் 

காதலுக்கும் மனப்பொருத்தம் அவசியம் 

எனும் அர்த்தமுள்ள சொற்களை உள்ளடக்கிய பாடலாகும்.

   'தில்லானா மோகனாம்பாள்' திரைப்படத்தில் ''பாண்டியன் நானிருக்க ஏண்டி உனக்கு நேரம்" என்ற பாடலை எல்.ஆர்.ஈஸ்வரி தொடங்க,S.C கிருஷ்ணன் தனது குரலை உச்சத்தில் உயர்த்தி, "நானிருக்க"எனும் சொல்லை  பாடுகையில்,அவர் எப்படிப்பட்ட குரல்வளமிக்க பாட்டுக்காரர் என்பதை அனைவரும் அறிந்திருக்கக்கூடும். 

   இவை எல்லாவற்றையும் மிஞ்சி இன்றைக்கும் செவிகளில் தேனெனப் பாயும் பாடலே,மாடர்ன் தியேட்டர்ஸின் 'வண்ணக்கிளி'திரைப்படத்தில் இடம்பெற்ற,

 சித்தாட கட்டிக்கிட்டு சிங்காரம் பண்ணிக்கிட்டு 

மத்தாப்பு சுந்தரி ஒருத்தி மயிலாக வந்தாளாம்.

கோரஸ் பாடல்களில் அமரத்துவம் பெற்ற பாடலாகும்.

 S.C. கிருஷ்ணன் 'மல்லிகா' திரைப்படத்தில் பாடிய"பகட்டிலே உலகம் ஏமாறுது"'குலேபகாவலி'யில் நாகூர் ஹனீபாவுடன் பாடிய "நாயகமே.நபி நாயகமே"சமய சஞ்சீவி'யில் கேட்ட"வெளிய சொன்னா வெட்கம்", 'பாக்யலட்சுமி' திரைப்படத்தில் மனம் மகிழ்ந்துப் பாடிய "பார்த்தீரா ஐயா பார்த்தீரா" 'திலகம்'திரைப்படத்தில் இடம்பெற்ற 

B.O.Y boy, Boy இன்னா பைய்யன் 

G.I.R.L girl Girl இன்னா பொண்ணு 

இந்த பொண்ணை கண்டதும் 

போதை உண்டாகுதே 

மற்றும் 'எதிர் நீச்சல்' திரைப்படத்தில் என்றென்றும் நினைவில் நிற்கும் வண்ணம் பாடிய,

 சேதி கேட்டோ சேதி கேட்டோ 

சேட்டன் பற்றிய சேதி கேட்டோ 

போன்ற எல்லா பாடல்களுமே இசை ரசிகர்கள் மத்தியில் மாபெரும் வரவேற்பைப் பெற்றிருந்தன.  

  S.C.கிருஷ்ணன் பாடல்கள் பலவற்றில் எப்போதுமே,எதுகை மோனை சற்று தூக்கலாகவே அமைந்திருந்தது.அதற்கு கீழ்காணும் பாடல்களை எடுத்துக்காட்டாகக் கூறலாம். 

1}சாத்துக்குடி சாறுதானா பாத்துக்குடி  {'வண்ணக்கிளி'}

2}சின்னஞ்சிறு சிட்டே 

எந்தன் சீனா கற்கண்டே {அலிபாபாவும் நாற்பது திருடர்களும்} 

3}உன் அத்தானும் நான்தானே 

சட்ட பொத்தானும் நீதானே{சக்கரவர்த்தித் திருமகள் }   

4}அடி தாராபுரம் தாம்பரம் உன் தலையிலே கனகாம்பரம் 

அட ஏகாம்பரம் சிதம்பரம் உன் இடுப்புல பீதாம்பரம்  

{மக்களைப்பெற மகராசி}

5}ஐயப்பா இது மெய்யப்பா {ரத்த பாசம்}

6} தங்கமே உன்போல தங்கப்பதுமையை

எங்கெங்கும் தேடியும் காணலையே{மாயா பஜார் } 

7}மண்ண நம்பி மரமிருக்கு கண்ணே சஞ்சலா 

  ஒன்ன நம்பி நானிருக்கேன் சோக்கா கொஞ்சலாம் 

  ஒலக இன்ப வெள்ளத்திலே ஒண்ணா நீஞ்சலாம் 

  இந்த ஒலக இன்ப வெள்ளத்திலே ஒண்ணா நீஞ்சலாம்{எங்க வீட்டு மகாலட்சுமி} 

8} மை டியர் மீனா 

    ஓ ஐடியா என்னா {மஞ்சள் மகிமை} 

9} வெத்தல பாக்கு சுண்ணாம்பு 

    பத்திரி ஏலங் கிராம்பு  {நீலமலைத் திருடன்}

10}அச்சா பஹூத் அச்சா

      உனக்கு அழகை யாரு வச்சா  {திருடாதே}

11} சந்தேகம் எனும் ஒரு சரக்கு 

      அது பெண்கள் மனதிலேதான் இருக்கு {திலகம் }

இப்பாடல்கள் அனைத்துமே நாம் பலமுறை கேட்டு ரசித்த நகைச்சுவை பாடல்களாகும்.  

  குரலில் நாசியுடன் கலந்த இனம்புரியா இனிமையும்,அதிர்வும் நிரம்பப் பெற்ற ஒரு அற்புதமான பாடகரான S.C கிருஷ்ணன்,நகைச்சுவைப் பாடல்களில் நளினமான  குரலால்   இரண்டறக் கலந்ததோடு,டி.எம்.எஸ், சீர்காழி கோவிந்தராஜன், ஏ.எல்.ராகவன் மற்றும் பல ஆண் குரல்களுடன் இணைந்தும் பி.சுசீலா பி.லீலா,ரத்னமாலா,டி.வி ரத்னம், ஜமுனா ராணி எல்.ஆர்.ஈஸ்வரி,ஏ .பி.கோமளா மற்றும் சூலமங்கலம் ராஜலட்சுமி உட்பட அனைத்து பெண் குரல்களுடன் இணைந்தும்,தமிழ் திரையிசைப் பாடல் பயணத்தில் டூயட் பாடல்களுக்கும் கோரஸ் பாடல்களுக்கும்,தனிப் பெருமை கூட்டினார்.

  எண்ணற்ற பாடல்களை திரையிசை கீதங்களாய் தமிழ்த்திரைப்பட உலகத்திற்கு வழங்கிய S.C.கிருஷ்ணனுக்கு வழங்கப்பட்ட கலைமாமணி விருது அவரது திறமைக்குக் கிடைத்த மிகச் சிறிய அங்கீகாரமே!.முதன் மைப் பாடகர்களின் குரல்களுடன் கலந்து கரைந்து போகாமல்,தனது குரலின் தரம் போற்றிய தனித் திறமையால் நிலைத்து நின்றதே,அவரது மிகப்பெரிய ஆற்றலாகும்.அந்த ஆற்றலே இன்றும் நம்மில் பலரை,அவர் பற்றி நினைப்பதோடு நில்லாது,மனம் நிறைந்து பேசவைக்கிறது.இப் பதிவும் அவரின் இசைத் திறமைக்கு செலுத்தும் ஒரு சிறிய மரியாதையே  ஆகும்.

ப.சந்திரசேகரன் 

                               *****************0********************     

A sibling story of substance

    

                                       {Thanks to Prime Videos}

  From the days of Pasamalar Tamil cinema has not been wanting in mind blowing sibling stories of brother sister relationship, with their deep notes of joys and sorrows. Besides the monumental Paasamalar,there are many in the list like Thangaikor Geetham,Kizhakku Cheemaiyile, Thiruppachi,Karuppan,Namma Veetu Pillai etc.But in this list,excepting Pasamalar, others did not create a heavy impact on the emotional side,because in all the other films one of the siblings scored more than the other. If Radhaika excelled Vijayakumar in Kizhakku Cheemaiyile  in the other films T.Rajendar,Vijay,Pasupathi and Siva Karthikeyan were found more on the giving side,thereby making the brothers more noticeable than the sisters.Now comes another film with the title Udanpirappe,co produced by Suriya and Jyothika and directed by Era.Saravanan.

  Udanpirappe is a  musical celebration of sibling bonding in the form of lyrics and tunes creating a fusion of agony and ecstay running through the veins of a brother sister attachment.D.Imman is a heart warming musical composer letting his tunes travel with the thought provoking lyrics of Yugabharathi,with music taking each word closer to our ears without even a little bit of jarring note.Starting from the title song 'Anne Yaaranne' in Shreya Goshal's scintillating voice, each song including debutante Pavithra Chari 's soothing song 'Dheivam Needhaane' moves us to the grandeur of thought and emotion of the unique sibling bond.'Otha Pana Kaatteri' in Sid Sriram's voice is a piercing musical stuff,though the song's scenic presentation appeared to be sudden and hence off the track.On the whole, D.Imman's music has certainly become an inseparable segment of the brother sister story line of Udanpirappe.

  The beauty of Udanpirappe is the element of goodness that permeates in the characterization of Jyothika,the younger sister,Sasikumar,the elder brother, Samuthrakani the younger sister's husband and Sila Rose the elder brother's wife. Though the two women characters reflect an exmplary spirit of mutually giving in for the sake of each other,it is Jyothika who outbeats her brother's wife by postponing her motherhood in order to see her brother being blessed with a child.She does not stop with this,but goes to the extent of losing her own son in the process of saving her brother's son.These are the two instances that make the Udanpirappe sister overtake the sister character of all other films.

  It is always a pleasure to watch Sasikumar and Samuthrakani together in a movie.Though Subramanyapuram and Nadodikal put them in their limelight, Sasikumar's Sundarapandiyan &Vetrivel and Samuthrakani's Saattai& Aan Dhevadhai are their specially memorable films. In Udanpirappe,as brothers-in-law with their ideologically diagonal viewpoints of justice and punishment they do their roles with poise and dignity.They imprint their images comfortably,with their spontaneous ease and ripeness in performance .

  Ultimately Udanpirappe is a Jyothika film,with her reputed grasp of the character assigned to her and her efficacy in portraying that character. However, it appears as though her character has been evolved with an inherent element of  pathos and grief, because throughout the film she delivers her role with subdued sobriety excepting in a couple of scenes.Perhaps there is an inner layer of a perpetually anguished mother,behind the adoring and adorable sister.Nevertheless,the twist in the climax shows her as'the Naachiyaar',ready to rise up to the occasion and render justice in her own way,against the arrogance of evil.

  Soory's comedy flair has almost been buried in his serious characterization.Only the scene showing him under police custody gives him a chance for his usual cheeky banter.I think it is  time for the audience to keep an eye on the acting style of Kalayarasan,taking new wings.The beauty of Udanpirappe is that,it does not fall into a melodramatic type of narration that a sibling story of this kind is normally prone to.The whole narration flows like a calm stream with sporadic ripples here and there.Moreover,excepting one element of evil it is the presence of goodness and nobility that occupies the central theme and the entire course of events. Udanpirappe is on the whole a soothing presentation of a painful storyline.

PS:- As an out of review remark,it looks odd to see Aadukalam Narein and Samuthrakani,without their masterly moustache.

The more deserving actor is no more.

 

   Not all actors in the cine field get their due recognition in terms of their talents and aspirations. This is applicable to actors in all language films.Tamil film industry is no exception to this.The actors undergoing the trauma of improper recognition would be many and they would belong to all categories of acting including that of a hero..It is not the objective of this article to analyse the reasons for such a predicament.It is just an attempt at throwing more light on the facts of what one is worthy of.

    In the above context,Tamil Cinema could be said to have less utilised the talent of  Srikanth,the hero turned villan- cum- comedian -cum character actor who is no more today.The most interesting fact about this wonderful actor is that he was the first hero of J.Jeyalalitha,the late Chief Minister of Tamil Nadu.Having been introduced to Tamil Cinema,by Sridhar, the ardent film maker of triangular love and breezy romance,Srikanth's potential as hero unfortunately failed to hit the desired destination.The other notable point is that Srikanth's first film Vennira Aadai had a completely heroine oriented story line.
   In Vennira Aadai,Srikanth performed the role of a psychiatrist/ doctor, as meekly as possible. After being deprived of hero opportunities,circumstances would have forced this man of graceful acting stuff,to transform into a boisterous villain in films like Aval,{a remake of the Hindi mega hit film Doraha}with his striking one liner dialogue punch"I am always Open."This movie hit the screens with the innate histrionic ability of Srikanth,dynamically displayed. Srikanth also came out with a remarkable role of villainy in Dhandayudhabaani pictures' Komaadhaa En Kulamaadha and Vellikizhamai Vradham.
   Though Sridhar introduced Srikanth, K.Balachander used his talents for his films like Naanal, Navagraham,Ethir Neechal,Poovaa Thalayaa and Bhama Vijayam.Soon Srikanth's new born flair for villainy teamed up with Chevalier Sivaji Ganesan in several films. Srikanth's best roles in this regard were as the spoiler of Sivaji Ganesan's daughter {Saratha}in Gnana Oli  as the money minded son of Sivaji Ganesan in Vietnaam Veedu and later as the gansgter son of the mighty S.P Choudhry,played by Sivaji Ganesan in Thanga Padhakkam. Interestingly,in Gnana Oli and Thanga Padhakkam,Srikanth was shown as dying in the hands of the Chevalier,for his wrong doings.It should be mentioned here that all the three films cited,were successful stage plays before they were made into films.

    Srikanth had also played the role of a selfish younger brother of Sivaji Ganesan in the most popular film Rajapart Rangadurai. His other noted movies with Sivaji Ganesan were, Sivakamiyin Selvan,Rojavin Raja,Anbaithedi,Vasantha Maaligai and Avan Oru Sarithiram. While Srikanth was significantly included in most of the films of Sivaji Ganesan he did not seem to have found a space in the films of MGR, though the latter was very much active both in films and in politics between 1965,the entry year of Srikanth into Tamil Cinema and 1977 the exit year of MGR from Tamil Cinema,after he wore the mantle of Chief Ministership in Tamil Nadu. 
    Srikanth being a veteran performer of roles,variety in role play was a cake walk for him.In a dramatic switch over of portrayal of roles, Srikanth made his humour sense relevant and impressive in films like Kaasedhaan Kadavulada,Kasi Yathirai,Poova Thalaiya and Bhama Vijayam{ the last one with a negative tint},His comedy sense was as spontaneous as his grasp of villainy. Srikanth also did  impressive roles in Rajinikanth's films Bhairavi and Thambikku Endha Ooru..
   Beyond all these roles,two of his movies made Srikanth a long standing actor of merit and substance.These two films were  Sila Nerangalil Sila Manidhargal and Oru Nadigai Naadagam Paarkiraal. Both these films stand out to be unique in the sense,they were both based on the novels of the ilustrious Tamil novelist Jeyakanthan.Both these movies  were highly acclaimed for their story value and refined character portrayal.The character of the hero in both these films was beautifully carved and Srikanth fitted himself into the character with compactness and dignity. Last but not least,it is the highly skilled Lakshmi,who was the female pair of Srikanth in both these films. 

    Srikanth was a natural actor and his role performance was always a sample of a straight course in acting.He has done his best in all his films though movies like  Aval,Thanga Padhakkam, Rajapart Rengadurai,Komadha En Kulamadha, Avan Oru Sarithiram, Kaasedhaan Kadavulada and the two Jeyakanthan films will be the most remembered ones.I last saw Srikanth in a negative role as Chief Minister,in Vishal's Sivappadhi kaaram.

  Destiny had made a former employee of the American Consulate to adorn grease and travel a long way from a prestigeous job to a popular film career with a failure of heroship to be followed by memorable multi dimensional depiction of characters on the big screen.Srikanth had acted in many more films than what have been referred to in this article.This blog writer would always remember Srikanth as an actor of hero potential with enormous acting intricacies unfortunately less utilized by film makers.He deserved more and needed more than what he got. Clipping his image closer to our memories,could now be the best honour offered to this departed soul.Sure,his soul will rest in peace.
    PS. Also read 'Two Less Recognized great Actors of Tamil Cinema {Srikanth&Jai Ganesh} available in this blog.    

'The Doctor's Dilemma'

   

  "Kidnap with a sense of comedy' is not new to Tamil Cinema.But the success of 'Doctor' is its timing of jokes,when guys are in trouble.Jokes that are truly on the spot and do not appear to be pre scripted. If you miss a second,you miss a vital rib tickling joke.These are new generation dark comedy times.'Naduvula Konajm Pakkatha Kanom','Pizza' and a few other films created a new wave in the concept of humour.Sundar. C''Kalakalappu'starring Shiva & Vimal and Kalakalappu 2 with Shiva,Jeeva and Jai along with a gang of self ridiculing villains, created a ruckus from the beginning till the end.

 But the difference in 'Doctor' is that,a sober army medico treats everyone with his self styled grave doses of humour through his syringe of silence.Talk less and let everyone become a victim of the treatment,is the Siva Karthikeyan style.The hero has travelled a long way from his cheeky humour days of 'Manam Kothi Paravai',to be cherished by his fans,as a hero on the upper rungs of the popularity ladder.

 Forget Covid for a while and enjoy the gusto and flashes of humour from the stony face of Yogi Babu and the noisy oubursts of Ilavarasu& family and many more.With Vinay Rai,another suave villain is born.Failed heroes at times make invincible villains.The names of Jai Ganesh and Srikanth of Vennira Aadai, could be recalled in this regard.

 On the whole,'Doctor' is a 'boon show' of Siva Karthikeyan,to enforce comedy therapy for a speedy recovery from the Pandemic horrors.By the way 'Doctor' is branded as an action thriller too and the Climax proves it to the core. Nelson Dilipkumar has casually sewed the thriller component occupied in the faces of Siva Karthikeyan and Vinay Rai  with the humour bullets frequently shot by the spoken and silent drama of others in the cast.Anirudh's music breezily travels with the unique fusion of thriller and comedy.However,for the audience it might look like 'The Doctor's Dilemma' between humour and thriller { Doctor's Dilemma is the title of a famous play by George Bernard Shaw}

பிறைசூடிய முழு நிலவு

 

   

   முழு நிலவை நோக்கியே வளர்பிறையின் பயணம் .1985-இல் 'சிறை' திரைப்படத்திற்கு கவிதை புனைய புறப்பட்ட அமரர் பிறைசூடனின் கவிதைப்பயணம், சிறையிலிருந்து விடுபட்ட பறவையாகி 2017 வரை,ஜெயிக்கிற குதிரை'யானது.

   திருக்குவளை ஈன்றெடுத்து தமிழாலும், குரலாலும்,திருக்குறளாலும்,இதயம் தொட்ட கலைஞர் பிறந்த,திருவாரூர் மாவட்டத்தில், நன்னிலத்தில் பிறந்த பிறைசூடன், கற்பனைக்களத்தில் கவிதையுடன் தமிழில் விளை யாடியதோடு நில்லாது, தொலைக்காட்சியின்'வானம்பாடி' நிகழ்ச்சியில் கவிதைகளை ஆய்வு செய்யும் திறன் கொண்டவராகவும்,நாவன்மை  மிக்க படைப்பாளியாகவும் விளங்கினார்.

  ஜெருசலேம் பல்கலைக்கழகத் தின் கௌரவ முனைவர் பட்டமும், மெல்லிசை மன்னர் எம்.எஸ். விஸ்வ நாதன் அளித்த கவிஞானி எனும் புனைப்பெயரும் பிறைசூடனின் கற்பனை ஆழத்திற்கும் கருத்துச்செறி விற்கும் சொல்லாண்மைக்கும் கிடைத்த,அரிய அங்கீகாரங்களாகும். 

  பிறைசூடன் திரைப்படப் பாடலாசிரியர் எனும் நிலை கடந்து,'சத்ரிய தர்மம்' 'குரோதம்'ஆகிய திரைப்படங்களுக்கு திரைக்கதை வசனம் எழுதி யிருக்கிறார் என்பதும்,'சதுரங்க வேட்டை' மற்றும் 'புகழ்'ஆகிய திரைப் படங்களில் நடித்தும் இருக்கிறார் என்பது குறிப்பிட்டுச் சொல்ல வேண்டிய அவரது கலைத்துறையின் சாதனைகளாகும்.'விழுதுகள்''மங்கை''ரேகாIPS' 'ஆனந்தம்''உள்ளிட்ட பத்து தொலைகாட்சி தொடர்களுக்கும் துவக்கப் பாடல்கள் எழுதியுள்ளார் என்பது அவரைப்பற்றிய இன்னுமொரு செய்தி யாகும். 

   'என் ராசாவின் மனசிலே' 'தாயகம்''நீயும் நானும்'போன்ற திரைப்படங்க ளின்  அற்புத  கவிதை வரிகளுக்காக மூன்று முறை வழங்கப்பட்ட  தமிழக அரசின் விருதுகள் இவரது படைப்பாற்றலுக்கு பெருமை சேர்த்தன. தமிழ்த்திரையுலகில் ரஜினிகாந்த்,விஜயகாந்த்,பிரபு,சத்யராஜ்,கார்த்திக் முத்துராமன்,ராஜ்கிரண்,ராமராஜன், மற்றும் பல முன்னணி கதாநாயகர் களின் திரைப்படங்களில்,நூற்றுக்கணக்கில் பாடல் புனைந்த இவரின் கற்பனையில் சொட்டிய தேன்துளிகள் சிலவற்றை,குறிப்பிட்டு பட்டிய லிடலாம்.

1}மீனம்மா மீனம்மா

கண்கள் மீனம்மா தேனம்மா

தேனம்மா நாணம் ஏனம்மா { ராஜாதி ராஜா}

2}ஆட்டமா தேரோட்டமா

ஆட்டமா தேரோட்டமா

நோட்டமா சதிராட்டமா

வெகு நாளாக உன்னைத்தான்

எண்ணித்தான் கன்னி நான்

ஆடுறேன் வலை போடுறேன்

பாடுறேன் பதில் தேடுறேன்  {கேப்டன் பிரபாகரன்}

3}காதல் கவிதைகள்படித்திடும் நேரம்

இதழோரம்

இனி காமன் கலைகளில்பிறந்திடும் ராகம்

புது மோகம் {கோபுர வாசலிலே}  

4}சோழ பசுங்கிளியே
சொந்தமுள்ள பூங்கொடியே
ஈச்ச இளங்குறுத்தே என் தாயி
சோலையம்மாகோடி திரவியமே
வந்தது வந்தது ஏன் கொள்ள
போனது போனது ஏன் ஆவி
துடிக்க விட்டு சென்றது சென்றது
ஏன் விட்டு சென்றது சென்றது ஏன் {என் ராசாவின் மனசிலே}

5}தென்றல் தான்
திங்கள் தான் நாளும்
சிந்தும் உன்னில் தான்
என்னில் தான் காதல்
சந்தம்    {கேளடி கண்மணி]

6}இதயமே இதயமே
உன் மெளனம் என்னைக்
கொல்லுதே இதயமே
இதயமே என் விரகம்
என்னை வாட்டுதே
நிலவில்லாத நீல வானம்
போலவே உயிரில்லாமல்

எனது காதல் ஆனதே {இதயம்}

7}தானந்தன கும்மி கொட்டி
கும்மி கொட்டி கும்மி கொட்டி
ஆஹா யார் வந்தது நெஞ்சுக்குள்ளே {அதிசியப்பிறவி}

  எதுகை முனையிலும்,சந்தத்திலும் கருத்தாழத்திலும்,கற்பனைக் களஞ் சியமாக விளங்கினார் பிறைசூடன் என்பதற்கு,மேலே குறிப்பிட்ட சில வரிகளே போதுமானதாகும். இவையனைத்துமே கவிதைக்கடலில் கண்டெடுத்த ஒரு சில முத்துக்களே! முப்பது ஆண்டுகளுக்குமேல் தமிழ்த் திரையுகில் வளர் பிறையாக மட்டுமே வலம் வந்து, கிராமப்புறக்களிப்பும் நகர்ப்புற நளினமும் கலந்த கற்பனையூற்றினை,இயல்பாகக்கொண்டு பலநூறு கவிதைகள் வடித்த கவிஞர் பிறைசூடன்,அமரரானார்.

   சமூகத் தென்றலாய் வீசிய பட்டுக் கோட்டையார் போல,கவியரசு கண்ணதாசனைப்போல,விளைநிலக் கவிஞர் வாலியைப் போல,நறுக் கென நெஞ்சில் பதியும் சொல்லம்புக் கவிஞர் நா.முத்துக்குமார் போல,கவிதையில் பித்தான புலமைப்பித்தன் போல,ஒவ்வொரு முறையும்  நல்லதோர் கவிஞர்கள் நம்மை விட்டுச் செல்லும்போதெல்லாம் கவிதை கலங்குகிறது.இதோ இன்றும் அப்படித்தான், பிறைசூடன் மறைவால் கவிதை களையிழந்து நிற்கிறது. 

 ப.சந்திரசேகரன்